Έχουμε πρόβλημα με τον φίλο μου. Είμαστε μαζί σχεδόν 1,5 χρόνο.! Στην αρχή όλα καλά. Εγώ είμαι φοιτήτρια κι εκείνος είναι 34. Από τον Σεπτέμβριο που έμεινε άνεργος, έχω αναλάβει όλα τα έξοδά μας. όμως το πρόβλημα μου το δημιουργεί η οικογένειά του. έρχεται συνέχεια σπίτι μας, τσεκάρει την καθαριότητα και, ρίχνει το δηλητήριο και φεύγει. Ο φίλος μου δεν με υποστηρίζει καθόλου. Μου λέει ότι έτσι είναι και θα συνηθίσω. Όμως παρατήρησα ότι το τελευταίο διάστημα που του έβαζα τη βενζίνη για να πάει σε κάποιες συνεντεύξεις για δουλειά εκείνος πήγαινε στους δικούς του κ τους έκανε χάρες, δηλαδή έβγαζε έξω τη ξαδέρφη του, πήγαινε τη θεία του σε διάφορες εκδηλώσεις..! Τον λατρεύω πάρα πολύ. Δε μ ενοχλεί που έχω αναλάβει όλα αυτά τα έξοδα αλλά μ ενοχλεί που εκτός από τα έξοδα του φίλου μου, προσπαθούν να με κάνουν ν αναλάβουν και τα δικά τους. Είμαι ορφανή, μεγάλωσα σε ίδρυμα και με θεωρούν κατώτερη συγκριτικά με την άλλη τους τη νύφη που είναι “από σπίτι”.
–Απελπισμένη
Τουλάχιστον ξεκίνησες σωστά τον προβληματισμό, έχεις πρόβλημα με το φίλο σου. Δεν είναι καν τα λεφτά το θέμα, είναι τώρα περιστασιακά μια αφορμή που δείχνει τη δυναμική της οικογένειας σε σχέση με σένα. Όπως πολύ σωστά το ξεκίνησες, έτσι και πολύ σωστά το τελείωσες, σε θεωρούν κατώτερη – για όποιο λόγο το θεωρούν, θα μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε κοινωνικός λόγος.
Ο φίλος σου δεν σε υποστηρίζει σε τίποτα, στα προβλήματα που σου δημιουργεί η οικογένεια πάνω κάτω σου λέει «δικό σου πρόβλημα», και χρησιμοποιεί τους πόρους σου για να εξυπηρετήσει την οικογένεια του. Μάντεψε με ποιους θεωρεί ότι πρέπει να έχει γερή συμμαχία. Δεν ξέρω γιατί τον λατρεύεις τόσο πολύ. Δυστυχώς, ενώ ξεκινάς καλά και καταλήγεις καλά, ενδιάμεσα προσπαθείς να πείσεις τον εαυτό σου ότι αν ο φίλος σου είχε άλλη οικογένεια, θα ήταν όλα τέλεια. Λοιπόν, η οικογένεια που έχει σε βοηθάει πολύ, γιατί σου δείχνει τι είδους άνθρωπος είναι ο φίλος σου. Στην αρχή όλα καλά είναι, συνήθως. Το μετά ενδιαφέρει, όταν αρχίσουν οι προστριβές.
Ποιος ξέρει πώς μπορείς να είσαι φοιτήτρια και να έχεις αναλάβει τα έξοδα δυο ανθρώπων, αλλά μπράβο σου. Αφού έχεις λεφτά, μπορείς να φύγεις.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Τρία χρόνια. ΤΡΙΑ. ΧΡΟΝΙΑ. Ζούσαμε μαζί σε σπίτι που είχα νοικιάσει εγώ πριν γνωριστούμε. Επειδή μισθό έπαιρνε κουτσουρεμένο κάθε 7-8 μήνες όλα τα έξοδα τα είχα αναλάβει εγώ. Νοίκι εγώ, σούπερ εγώ, ρεύμα εγώ, νερά, τηλέφωνα, βενζίνες, καφέδες εγώ. Όταν έμπαινε ο μισθός που αντιστοιχούσε σε δεδουλευμένα 3-4 μηνών έφτιαχνε το αμάξι, ψώνιζε κάνα ρούχο και πηγαίναμε καμιά εκδρομή. Δεν με πείραζε γιατί “τον λάτρευα”. Κάποια στιγμή στράβωσε πολύ η δική μου η κατάσταση, ενώ η δική του άρχισε να πηγαίνει απο το καλό στο καλύτερο. Έμεινα άνεργη και πληρώνοντας τόσα χρόνια για δύο δεν είχα και πολλά λεφτά στην… Διαβάστε περισσότερα »
Πωωωωωω πωωωωωωωωωω τι διαβαζω…
Βρε συ.. αναρωτιεμαι καμια φορα.. τι φταιει και την παταμε ετσι; Αν ημασταν απο κεινες που κοιτανε μονο τα λεφτα στους αντρες, τετοιοι τυποι θα αποκλειονταν εξαρχης. Η ισοτητα μηπως μας εκανε στραβες σε τετοιες περιπτωσεις;
Απο την αλλη ομως.. σκεφτομαι μια κοπελα στην αντιστοιχη θεση.. Οπως ηταν χρονια και χρονια.. Και αναρωτιεμαι αν θα γυριζε αντρας να πει οτι της τα πληρωνε ολα, και αυτη οταν βρηκε δουλεια, του φερθηκε ετσι.
Και καταληγω οτι ειναι στον ανθρωπο και εμεις απλα πρεπει να ειμαστε διπλα προσεχτικες
Παπαρούνα εγώ ήθελα να έχω την πιο υπεργαμάτη συλλογή σε γκόμενους-απ’-τη-κόλαση. Εντάξει απέχω από την πρώτη θέση πολύ αλλά έκανα φιλότιμες προσπάθειες.
Πέρα από την πλάκα ζήτημα αυτοπεποίθησης είναι όλα. Τόσο νόμιζα ότι άξιζα, ώσπου έπαψα να το πιστεύω.
Κάτω από τα σκεπάσματα στο κρεβάτι σου; Αλήθεια τώρα; Ανατρίχιασα! 3 χρόνια δεν είναι τίποτα μπροστά στα χρόνια που γλίτωσες 😉
Ανατριχίλα. Να λες πάλι καλά που στράβωσε η κατάστασή σου και κατάλαβες με ποιόν είχες να κάνεις εγκαίρως.
Υ.Γ. Ετοιμαζόμουν να φάω και η αγκαλιά με τη μανούλα κάπως μου έκοψε την όρεξη.
Εχω παθει σοκ!! Παλι καλα που γλιτωσες!
Ρε corry, πολύ στεναχωρήθηκα! Καλή τύχη στον επόμενο!
Curly Princess, ο αμέσως επόμενος από δαύτον νομίζω ήταν το ζενίθ της λίστας μου. Δεν υπήρχε πιο πάνω (ή πιο κάτω, εδώ που τα λέμε). Εκεί ξεκίνησα ψυχοθεραπεία, εκεί αποφάσισα να με αγαπήσω και ο επόμενος να είναι αντάξιός μου πραγματικά. Είμαστε πέντε χρόνια μαζί, παντρεμένοι τον τελευταίο ένα και δεν με πειράζει που ταλαιπωρήθηκα τόσα χρόνια με τα τελάρα της λαϊκής γιατί όταν βρέθηκε μπροστά μου αυτός ο όμορφος άνθρωπος είχα αναγκαστεί να κάνω την σκληρή δουλειά που χρειαζόταν για να μπορέσω να τον εκτιμήσω.
ανατριχιασα πραγματικα…χαιρομαι που βρηκες τον ανθρωπο σου
“Μου λέει ότι έτσι είναι και θα συνηθίσω.”
Όχι, Δεν είναι έτσι.
Όχι, δεν χρειάζεται να συνηθίσεις.
Όχι, δεν πρέπει να συνηθίσεις.
Καλέ μου σηκώθηκε η τρίχα με την ατάκα!! Τι σημαίνει “θα συνηθίσει”; Θα τελεί πάντα υπό έλεγχο; Θα πρέπει να ξεθεώνεται για να τη θεωρούν άξια για τον κανακάρη τους;
Κοπέλα μου, σε παρακαλώ μη θεωρείς ότι έτσι είναι οι ισότιμες σχέσεις. Αυτό είναι εκμετάλλευση. Και ναι, αξίζεις μια ισότιμη σχέση. Στείλτον στη μανούλα του να τον ταΐζει και να του κάνει τα χατίρια.
Έχεις καλύτερα πράγματα να ξοδέψεις τα λεφτά σου, απόλαυσε τα φοιτητικά σου χρόνια και κάνε ταξίδια!
Ε,βέβαια,να συνηθίσει.Διότι ούτε πρόκειται,να πει κουβέντα στη μάνα ούτε θα πιάσει το σφουγγαρόπανο ο κόπρος,ώστε να μη βρίσκει ατέλειες η μάνα.Εκείνος θα συνεχίσει να βολτάρει κι άμα τύχει,μπορεί να πάει και σε καμιά συνέντευξη.
Όποιος δεν έχει χορτάσει την οικογένεια που έχει ως ιδανική στο μυαλό του, είναι εύκολο να προσπαθεί να την «προσομοιώσει» μ’ όποιον να’ ναι.. συχνά ένα νεύμα όλο νόημα, μια ατάκα, είναι αρκετά για να φας 3 χρόνια και βάλε, με έναν τυχάρπαστο.
Δεν πειράζει έπαθες, έμαθες. Επόμενος παρακαλώ!
Αυτοί πάντως δε μου φαίνεται να είναι και πολύ “από σπίτι”.Σαν πολύ ξετσίπωτοι είναι.Πρόσεχε τα χρήματα σου,γιατί εσύ δεν έχεις καμιά άλλη υποστήριξη.Μόνο αυτό έχω να σου πω.Στέλνω φιλιά και εύχομαι να έχουμε update με καλά νέα.
Αγαπητή φίλη, όταν ο πρώην άντρας μου, μού είχε πει, ότι σου λέει η μάνα μου θα το κάνεις γαργάρα άρχισε να μετράει αντίστροφα ο χρόνος. Και μιλάμε ένα γάμο μετά από 15 χρόνια σχέση.
Είμαι σίγουρη ότι δε θα κάνεις τέτοιο λάθος γιατί δε χρειάζεται να “συνηθίσεις ” τις ψυχασθένειες κανενός. Είσαι ένας άνθρωπος που δεν του ήρθαν όλα έτοιμα, από ότι λες, άσε την πόρτα ανοιχτή να φύγει το παλικάρι και θα δεις ότι στο δρόμο σου θα βρεθούν άλλοι άνθρωποι που θα αγκαλιάσουν με αγάπη.
Είσαι φοιτήτρια τα καλύτερα τώρα συμβαίνουν!
Μοντέρνα Σταχτοπούτα;
Είναι κρίμα να επιλέγεις αυτόν τον ρόλο για σένα. Μια χαρά τα έχεις καταφέρει μέχρι τώρα στην ζωή σου. Να είσαι περήφανη για αυτό. Καταλαβαίνω ότι έχεις ανάγκη να στηριχτείς κάπου και αυτός φάνταζε ώριμος όμως ρε συ αν σου κάνει αυτά μετα από 1,5 χρόνο τι θα γίνει στο μέλλον; Νομίζω αξίζεις καλύτερα
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνεις είναι να αποκτήσεις αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση. Είναι ατυχές που είσαι ορφανή και που μεγάλωσες σε ίδρυμα αλλά αυτό δεν σημαίνει ΚΑΘΟΛΟΥ ότι είσαι κατώτερη από άλλους ανθρώπους που μεγάλωσαν μέσα σε οικογένεια. Για το φίλο σου. Πρόσεξε πολύ. Δεν είναι κακό να βοηθάς το σύντροφό σου σε κάποια δύσκολη οικονομική στιγμή, το θέμα για μένα είναι, τον βλέπεις να προσπαθεί πράγματι να βρει δουλειά ? Το αραλίκι γίνεται πολύ εθιστικό και ευχάριστο, όσο περνάει ο καιρός, οι πρόγονοί μας έλεγαν, “αργία μήτηρ πάσης κακίας” και κάτι ήξεραν. Μπορεί λοιπόν αυτό το “διάλειμμα” της… Διαβάστε περισσότερα »
Εάν όντως ισχύει αυτό που γράφεις στην τελευταία πρόταση και ο φιλος σου είναι της άποψης “get used to it “φύγε ΧΤΕΣ.
Τέλος για το οικονομικό θέμα θα σου έλεγα να είσαι πάρα πολύ επιφυλακτική. Και να έχεις πάντα τη δική σου αποκλειστική καβατζα την οποία δε χρειάζεται να ξέρει, γιατί ρε συ κοπελιά κάτι δε μου αρέσει καθόλου σε όλο αυτό.
Δεν καταλαβαίνω πώς ο φίλος σου, που είναι αξιολάτρευτος, καταδέχεται να έχεις αναλάβει όλα του τα έξοδα. Από τον τρόπο που σε αντιμετωπίζει συνολικά φαίνεται πως εκμεταλλεύεται το γεγονός ότι είσαι ορφανή και έχεις μεγάλη ανάγκη για αγάπη και αποδοχή. Να πάει από εκεί που ‘ρθε κι αυτός και η οικογένειά του (που τους πέφτεις και λίγη!). Κάτι χαμένα κορμιά που υπάρχουν… συγχύστηκα πρωί-πρωί.
Αν είχε αξιορπέπεια ο σύντροφος δε θα δεχόταν να του πληρώσεις τη βενζίνη για να πάρει το αμάξι του να πάει για τη συνέντευξη, αλλά θα έπαιρνε τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Μήπως δέχεται να του πληρώσεις και το σουβλάκι επειδή δε του αρέσουν οι φακές; Αυτό δεν είναι οικονομική υποστήριξη, αλλά εκμετάλλευση.
Μία αυτή η ερώτηση, μία η συνέντευξη του Λ. Παπαδόπουλου στην εφημερίδα-εμετός, συγχίστηκα τόσο πολύ πρωινιάτικα που νομίζω χρειάζομαι υπογλώσσιο. Αντε κοπέλα μου στείλτον στη μανούλα του με συνοπτικές διαδικασίες και πάμε για άλλα.
Τραγικοί και οι 2 στη συνέντευξη πραγματικά.
Τραγικός ο τύπος, τραγική συνέντευξη, μόνο στο “στόλισμα” της Μυρσίνης του έδωσα δίκιο.