Καλησπέρα Α μπα μου, έτσι σε νιώθω γι’αυτο παίρνω το θάρρος να ρωτήσω για πρώτη φορά. Είμαι 42 χρόνων παντρεμένη με δυο κορίτσια και αυτήν τη στιγμή βρισκόμαστε στην Κύπρο λόγω μεταπτυχιακού μου. Στο θέμα μου λοιπόν: Πτιν 16 χρόνια βάφτισα την κόρη της βαφτιστήρας μου (την είχα βαφτίσει μαζί με τη μητέρα μου όταν ήμουν 7-8 ετών). Η επικοινωνία ήταν εξαρχής δύσκολη γιατί μέναμε σε άλλες πόλεις αλλά προσπαθούσα πάντα να πηγαίνω στο παιδί σε όλες τις γιορτές. Δεν αρκεί, μπορείς να πεις αλλά προσπαθούσα όσο μπορούσα. Οι κουμπάροι όμως βρε α μπα δεν σήκωσαν ποτέ τηλέφωνο, ποτέ ούτε για ένα γεια. Με τον καιρό και αφού πια μετακομίσαμε στην ίδια πόλη, ένιωθα ότι δεν νοιάζονταν και ιδιαίτερα για το αν θα επικοινωνούσαμε ή όχι, ή αν θα βρισκόμασταν. Τον τελευταίο χρόνο πίεζα εγώ για να πάω στη βαφτιστηρα μου, σαν να βαριόντουσαν κιόλας, αγγαρεία έκαναν. Το αποκορύφωμα ήταν αυτά τα Χριστούγεννα που μολονότι ο άντρας μου γιόρταζε η βαφτιστηρα μου ούτε μισό τηλέφωνο για ευχές και ενώ είχα σκοπό να πάρω τους κουμπάρους μου (όλοι συνονόματοι) ξενέρωσα βρε αμπα, θύμωσα και μουλάρωσα. Ντροπή μου θα πεις, δεν φταίει το παιδί. Ναι ντροπή μου αλλά μπάστα, δεν μπορώ πλέον να πιέζω ανθρώπους και καταστάσεις. Θέλω να πάρω τηλέφωνο να ξεκαθαρίσω αλλά νιώθω ότι θα ξεφύγω και δεν θα ξαναμιλήσουμε. Τι να κάνω;
–Godmother
Για άνθρωπο που δεν μπορεί να πιέζει ανθρώπους και καταστάσεις, μάλλον σαν πολύ να πίεσες. Τι να ξεκαθαρίσεις; Είναι ξεκάθαρο εδώ και χρόνια. Μιλάτε επειδή επιμένεις, αν δεν επέμενες τόσο πολύ, θα είχατε να μιλήσετε από το 1992. Είτε πάρεις τηλέφωνο, είτε όχι, αυτή η σχέση δεν υπάρχει. Θέλεις να γίνει αυτό ξεκάθαρο με φωνές, ή θέλεις να αφήσεις αυτή τη σχέση να σβήσει ήσυχα, στη ρηχή λιμνούλα που βρίσκεται;
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Βαφτίσες την βαφτιστήρα σου επειδή η μητέρα σου προφανώς ήταν φίλη με την μητέρα της. Υποψιάζομαι ότι η βαφτιστηρα σου πιέστηκε από την μητέρα της για να είσαι εσυ η νονά ευθύς εξαρχής του νεογέννητου. Δεν θεωρώ ότι το έκανε και με όλη της την καρδιά δηλαδή. Μην πέφτεις από τα σύννεφα. Δεν είστε αναγκασμένες να είστε φίλες επειδή το 1992 οι γονείς σας ήταν κολλητές.
Εγω άλλη απορία έχω. Βαφτιστηρα ή βαφτισιμια;
Και τα δύο χρησιμοποιούνται. Και βαφτιστηρα και βαφτισιμια.
Στο αρσενικό πάντως υπάρχει μόνο σε βαφτισιμιός. Πάντως κι εγώ αυτή την απορία έχω πάντα όταν αναφέρομαι στη βαφτισ@@@ μου 😊
Το έχω ακούσει και ως “βαφτιστικος”. Δεν ξέρω όμως αν είναι σωστό.
Κι εγώ άλλη απορία έχω. Μαμά και κόρη τη φωνάζουν νονά;
Ευχαριστώ για τις απαντήσεις κορίτσια! 😘
Πωωω αυτά τα έθιμα και οι παραδόσεις και οι γιορτές, πόσο αγκιστρωμένους κρατάνε τους ανθρώπους;
Καλές οι κουμπαριές, δε λέω, αλλά όπως φαίνεται, σε αρκετές περιπτώσεις δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια απλή διαδικασία διευκόλυνσης μιας πράξης-τελετής- μυστηρίου.
Κάποτε, ίσως είχε μεγαλύτερη σημασία, καθώς οι κοινωνίες ήταν πιο κλειστές, και η ανάγκη για δημιουργία δεσμών ήταν εντονότερη… Τώρα όλα αυτά δείχνουν να φθίνουν.
Αλλάζουν οι ζωές, οι συνθήκες, οι συνήθειες… θέλω να πω μην τα παίρνουμε όλα κατάκαρδα… Δε χρειάζεται να πιέζουμε για κανένα είδος σχέσης, τελικά… Άλλωστε, οι σχέσεις έχουν αξία μόνο όταν είναι αμφίδρομες.
Λοιπόν 2019-42=1977 γεννήθηκε η Godmother.
1977+8=1985 βάφτισε την Β. Η οποία λογικά γεννήθηκε το 1984.
2019-16=2003 η Godmother βάφτισε την Κ. Άρα τότε η Κ ήταν περίπου ενός έτους. Άρα γεννήθηκε το 2002. 2002-1984=18 χρονών ήταν η Β όταν έκανε την Κ. Η Godmother τότε ήταν 26-27 χρονών. Απλή πρακτική αριθμητική..( Η Β “βρέθηκε” με παιδί στα 18 και την υποχρέωσαν να τηρήσει ένα έθιμο. Η νονά που τότε ήταν 26, είχε άραγε παιδί? Ή η Β ένιωσε ακόμα χειρότερα που μόλις είχε τελειώσει το σχολείο έγινε μητέρα και η 26 χρονών νονά της δεν είχε τον ίδιο δρόμο…?)
Μου καψες τον εγκέφαλο!
let me guess: βρίσκεις και τον δολοφόνο πριν τον Πουαρώ;
Είσαι φοβερή!
Προτείνω ανάλυση κατανομής κουμπαριάς
Το «παιδί» είναι 34 χρόνων.
Εγώ κατάλαβα ότι είναι 16 – 17; Λέει ότι πριν 16 χρόνια την βάφτισε.
16-17 είναι το παιδί (η δεύτερη βαφτιστήρα)!
Η «όλα τα βαφτίζω» είναι 42, 34 είναι η «βαφτιστήρα Α», 16-17 η «βαφτιστήρα Β»
Πολυ σωστά!!!
Ρε παιδιά δεν έχω καταλάβει τίποτα. Ας κάνω μια απόπειρα και πείτε αν το πέτυχα. Η γράφουσα έχει βαφτίσει δύο άτομα; Τα οποία είναι μαμά και κόρη; Και η μια είναι ~34 και η άλλη ~17;
Α τέλεια, τώρα είδα τις διευκρινιστικές απαντήσεις των πιο ψημένων-στις-παραδόσεις-και-οικογενειακές-σχέσεις χρηστών, καθώς και της ίδιας της godmother. Μου λύθηκαν όλες μου οι απορίες, ευχαριστώ όλους τους δυνατούς λύτες!
Μπερδεύτηκα από τα πολλά βαφτίσια !
Το φόρεμα είναι μπλέ με μαύρο
Αυτή η ερώτηση έχει τόσο πολύ “Social Conformity” που κάηκε η οθόνη μου!
Μήπως όπως ακριβώς πιέζεις για την επικοινωνία τους πίεσες (και κάποια τριγύρω ακόμη) για να βαφτίσεις και το παιδί και αναγκάστηκαν να το δεχτούν; Και μήπως όλη αυτή η αδιαφορία είναι η αντίδραση τους σε κάτι που δεν ήθελαν ποτέ; Επειδή είπες οτι είχες βαφτίσει όταν ήσουν μικρή τη μητέρα του παιδιού καταλαβαίνω οτι πρόκειται για αυτές τις κληρονομικές κουμπαριές που σου αφήνει παρακαταθήκη ο μπαμπάς ή ο παππούς σαν το κάδρο με τον καπετάνιο με το τσιμπούκι. Και αντί να κόψεις αυτο τον ομφάλιο λώρο, εσύ προσπαθείς απεγνωσμένα να κρατήσεις μια σχέση βασισμένη στην επιβολή των εθίμων της πατριαρχικής… Διαβάστε περισσότερα »
αχ αυτές οι κληρονομικές κουμπαριές! Οι κουμπάροι των γονιών μου (και νονοί μας) είναι τα παιδιά των κουμπάρων του παππού μου. Έθιμο. Πάει από γενιά σε γενιά. Όταν λοιπόν ετοιμαζόμουν να παντρευτώ εγώ, ήρθε ο νονός μου και με κάθε επισημότητα ρώτησε τον πατέρα μου αν θέλουμε να μας παντρέψει η κόρη του (όπως βλέπετε η νύφη και η κουμπάρα ούτε καν ρωτήθηκαν). Ευτυχώς ο μπαμπάς μου γέλασε και του είπε: “κουμπάρε έχουν αλλάξει τα χρόνια. Άσε τα παιδιά να τα κανονίσουν μόνα τους. ” Ευχαριστήθηκε με την απάντηση ο κουμπάρος και εγώ και είμαι σίγουρη και η υποψήφια κουμπάρα.
Μπράβο στο μπαμπά σου! Ως νονά στα 11 απο κληρονομική κουμπαριά που ελπίζει η βαφτιστήρα να είναι εναλλακτικιά και να μη θέλει γάμους και τέτοια παραδοσιακά καταλαβαίνω.
Λένα μου σε ευχαριστώ και εσενα και όλους για τη γνώμη σας. Για διευκρίνιση λοιπόν: Σε ηλικία 7-8 βάφτισα την βαφτιστηρα μου/ βάφτισιμιά μου(ο,τι προτιμάτε). Όταν η βαφτιστηρα μου παντρεύτηκε και έμεινε έγκυος στα 19 της η κουμπαρά του γάμου της την είχε κάνει με ελαφρά πηδηματάκια (δικοί τους λόγοι αποξένωσης) και προσφέρθηκα εγώ αν δεν υπάρξει κάποιος άλλος ενδιαφερόμενος να το βαφτίσω εγώ. Έτσι λοιπόν βάφτισα την κόρη της και δεύτερη βαφτισιμια μου. Η πρώτη βαφτιστηρα μου και νυν κουμπαρά μου είναι 35 και η κόρη της και δεύτερη βαφτισιμια μου 16! Ελπιζω να μην σας έκαψα αλλά εγκεφαλικά… Διαβάστε περισσότερα »
Αντιπροσωπεία την πήρες την οικογένεια πάντως 😊
Ελπίζω να μην βαφτίσεις και το παιδί της μικρής όταν έρθει η ώρα γιατί ναι θα τινάξεις την μπάνκα στον αέρα.
Τα έχουμε ξαναπεί και σε άλλο ποστ. Πρέπει να μαζευτούμε όλοι εμείς που ΔΕΝ έχουμε τσακωθεί με τους νονούς των παιδιών μας, να παίξουμε κουμ καν.. Προσωπικά με συγκινεί η ιδέα του κουμπάρου-νονού γιατί είναι σα να χρίζεις τον φίλο σου συγγενή. Αλλά αυτή η νοοτροπία “με το ζόρι παρέα και ξαφνικά χίλιες υποχρεώσεις”, νομίζω πως είναι ό,τι πρέπει για να χαλάσεις για πάντα τις σχέσεις!! Ρε παιδιά ΧΑΛΑΡΩΣΤΕ και eleoc kapu!!!!!
Εγώ το νονό μου τον είδα μια φορά στη βάφτιση (μου) και μια ακόμα στο γάμο του. Νομίζω, ισορρόπησε η σχέση.
Εγώ γενικά αυτά δεν τα καταλαβαίνω. Σε γιορτές δεν παίρνω ποτέ τηλέφωνο, και δε με νοιάζει αν με πάρουν στη δική μου για παράδειγμα. Δε λέω ότι έχω δίκιο. Είναι άλλωστε εντελώς υποκειμενικά αυτά τα πράγματα. Μπορώ μόνο να πω εγώ πώς τα βλέπω και θα σημειώσω μόνο ότι αυτός ο τρόπος σκέψης έχει απελευθερώσει κι εμένα και τους γύρω μου από πολλά βαριά ΠΡΕΠΕΙ. Το θέμα της ‘κουμπαριάς’ προσωπικά το αντιλαμβάνομαι ως “έναν καλό φίλο που τον κάνεις σόι”. Αλλά στο τέλος-τέλος, το θεμα είναι η σχέση είναι ανάμεσα στ@ νον@ και στο παιδί. Το θέμα ποιο είναι; Έχεις… Διαβάστε περισσότερα »
Συμφωνώ σε όλα, ειδικά αυτό με τις γιορτές και τις ευχές. Βαριέμαι να τηλεφωνώ σε γιορτές και δεν περιμένω να δεχτώ τηλεφώνημα σε γιορτές και γενέθλια δικά μου. Κάποιοι παρεξηγούνται – και, τι έκπληξη, είναι αυτοί οι οποίοι είναι ίδιοι με μένα και βαριούνται να εύχονται και δεν έχουν ευχηθεί ποτέ. Άλλοι φίλοι και συγγενείς οι οποίοι ανέκαθεν έπαιρναν και ευχόντουσαν και έστελναν κάρτες κλπ, ποτέ δεν παρεξήγησαν και δε σχολίασαν – οι ίδιοι γουστάρουν τη φάση στέλνω κάρτες/παίρνω τηλέφωνα, οπότε ποτέ δεν περίμεναν να το κάνουν σαν ανταπόδοση. Πολύ τους πάω αυτούς. Σημείωση για το ποστ σου, μιας και… Διαβάστε περισσότερα »