Αμπιτσα, είμαι μέλος σε μια ομάδα (facebook) που έχει να κάνει με το σινεμά. Τώρα που σου γράφω είναι 22 Αυγούστου,2018 και έχουμε βγει δύο μέρες από τα μνημόνια. Ανέβασε λοιπόν κάποιο μέλος ότι οι ταινίες του Ψάλτη και γενικά το παλιό ελληνικό σινεμά μαζί με τις εκπομπές τύπου Ρούλα Κορομηλά έχουν γαλουχήσει με τέτοιο τρόπο τον ελληνικό πληθυσμό έτσι ώστε να έχουμε τώρα ως κράτος πρόβληματα τύπου μνημόνιο. Έχω δει λίγο από αυτές τις ταινίες και αισθάνθηκα το cringe στο πετσί μου. Μάλλον φταίει και η ηλικία, είμαι 21. Τέλος πάντων εγώ δεν έχω προσωπική άποψη και δε θέλω με τίποτα να δω Στάθη Ψάλτη για να αποκτήσω. Θέλω να ακούσω τη προσωπική σου άποψη και αν πιστεύεις ότι αυτά τα δύο συνδέονται (οικονομική κρίση-σινεμα,τβ) ή μάλλον αν συνδέονται αρκετά έτσι ώστε να έρθει η χώρα στο σημείο που είναι τώρα.
– Toy
Το σινεμά είναι έκφραση της κοινωνίας, είναι αντίδραση, αντανάκλαση, ή σχολιασμός αν είναι καλού επιπέδου, δεν έχει τη δύναμη να δημιουργήσει μια κοινωνία, όσο προπαγανδιστικό ή κακό κι αν είναι. Μπορεί να επηρεάσει, αλλά δεν θα καταστρέψει μια κοινωνία που τα έκανε όλα σωστά, αν τα έκανε όλα σωστά, δεν θα ανεχόταν κακό σινεμά, έτσι δεν είναι; Συνδέονται, αλλά όχι με τον τρόπο που ισχυρίζεται αυτό το μέλος. Αν είναι δυνατόν, να ζητήσουμε το ΕΝΦΙΑ από τον Στάθη Ψάλτη.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Θυμάμαι μία φορά είχα πετύχει το Σωτήρη Τζεβελέκο όταν δούλευε ως ταξιτζής. Μιλήσαμε για θέατρο, για κινηματογράφο, μου ανέλυσε την 7η σφραγίδα του Μπέργκμαν. Ο άνθρωπος σε εντυπωσίαζε με τις καλλιτεχνικές του γνώσεις. Λίγο καιρό μετά πήγε και έπαιξε στη Λάμψη, αν δεν κάνω λάθος. Τι θέλω να πω. Δεν φταίει ο Στάθης Ψάλτης και ο κάθε Ψάλτης για τις βιντεοταινίες του ’80 και του ’90, για να του ζητούσαμε τον ΕΝΦΙΑ. Ηθοποιοί ήταν, και έκαναν τη δουλειά που έβρισκαν να κάνουν εκείνο τον καιρό. Ας καταναλώναμε -ως κοινό- τέχνη, για να μας πουλήσουν (οι παραγωγοί, όχι οι ηθοποιοί) τέχνη.… Διαβάστε περισσότερα »
Μα την αλήθεια, μερικές φορές το ζηλεύω βαθιά αυτό το απλουστευτικό “υποκουλτούρα = Μνημόνια”, ειπωμένο με βλέμμα βαθιάς, αφ’ υψηλού σιγουριάς πίσω από την οθόνη του πισί μας. Δέκα χρόνια τώρα, έχω διαβάσει ένα σωρό ευφάνταστες παραλλαγές του, με την υποκουλτούρα να περιλαμβάνει βιντεοταινίες (καλή ώρα), μπουζουκοτράγουδα, την Άντζελα, τα βιβλία της Μαντά, ένα σήριαλ του Μανουσάκη, το φραπέ και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο. Το κοινό όλων αυτών; (α) κατασκευή αυθαίρετων σχέσεων αιτίου – αιτιατού και (β) δαιμονοποίηση της μαζικής κουλτούρας. Κάπου έλεος δηλαδή. Σε μελλοντικές αντίστοιχες περιστάσεις, αν θέλετε να ανάψετε φωτιά στη συζήτηση με όπλο την… Διαβάστε περισσότερα »
Ειδικά από εκεί που είναι ο Ψάλτης.
Ωραία, να πετάξω την αποψάρα μου κι εγώ και να πω ότι στα μνημόνια οδηγηθήκαμε εξαιτίας της υπερβολικής υπεραπλούστευσης. Δικό σας.
Άμα ήταν έτσι θα φτιάχναμε ταινίες που θα παρουσίαζαν μια ιδεατή κοινωνία και θα περιμέναμε περίπου 5 χρόνια να δράσουν. Αμ δε! Οι ταινίες τις περισσότερες φορές αποτυπώνουν την πραγματικότητα και μέσω του δράματος σε προκαλούν, εσένα το θεατή, μέσω του συναισθήματος. Να νιώσεις αυτό που βλέπεις, να αναρωτηθείς γιατί και αν είναι πετυχημένο το πείραμα να κινητοποιηθείς. Και για να μην αναλύσω το σινεμά (νιώθω τα πλήκτρα στα δάκτυλα να γλιστράνε) θα πω κάτι άλλο, γιατί βρε παιδάκια μου αυτό το πράγμα της κατάντιας της κοινωνίας, της οικονομίας και όλων των συναφών, τώρα; Αυτές οι ταινίες ήταν για την… Διαβάστε περισσότερα »
Εμετός με τη φώτο. Ούτε σε τυχαίο ζάπινγκ δεν αντέχω να πετύχω αυτά τα εκτρώματα ταινιών.
Δεν συμφωνώ ιδιαίτερα με την απάντηση.. Είναι κι αυτό θέμα περίπλοκο κι επιστημονικό όπως στην προηγούμενη ερώτηση (αν το περιβάλλον που ζει ο άνθρωπος επηρεάζει την πνευματική του εξέλιξη). Η λεγόμενη μαζική κουλτούρα απευθύνεται στις λεγόμενες μαζικές κοινωνίες και αλληλοδιαπλέκονται. Αν και θα μπορούσα να γράψω περισσότερα, είμαι λίγο βιαστική, οπότε για αρχή στέλνω αυτό: https://sci-hub.tw/https://www.jstor.org/stable/20026571
*στο γενικό συμπέρασμα πάντως συμφωνώ: δεν φάγαμε τα μνημόνια επειδή βλέπαμε Στάθη Ψάλτη!
Ας διευκρινήσουμε πως το μνημόνιο δεν είναι πρόβλημα – ο τρόπος που φθάσαμε σ’αυτά είναι. Οι ταινίες στις οποίες αναφέρεσαι, που άνθισαν στην περίοδο της παντοδυναμίας του ΠΑΣΟΚ, ήρθανε μαζί με όλα αυτά τα νέα ήθη που αυτή έφερε -και πλέον μάλλον κρίνονται όχι και τόσο θετικά για τον τρόπο που φθάσαμε ως εδώ. Ομως πρέπει να το δεις σε ένα πιο συνολικό πλαίσιο.
Τα κάνανε λίγο αχταρμα με τη σχέση αιτίου – αιτιατού στο facebook group.
Διαβάζω και ξαναδιαβάζω την ερώτηση και ομολογώ ότι έχω δει αρκετές από εκείνες τις ταινίες (μόνο γιατί αρέσουν στον άντρα μου επειδή του θυμίζουν την παιδική του ηλικία, αλλιώς δεν αντέχω) αλλά δεν μπορώ να καταλάβω πώς αυτές οι ταινίες και οι εκπομπές της Ρούλας συνδέονται με τα μνημόνια και την ευρύτερη οικονομική κρίση. Μάλλον κάτι δεν καταλαβαίνω.