Αγαπητή Α, μπα, Είμαι μητέρα δύο δίδυμων κοριτσιών, ετών 5. Πρόσφατα η μία μου ζήτησε να δει ταινίες barbie γιατί βαριέται όλη μέρα σπίτι. Εγώ δεν έχω καταλήξει αν η barbie είναι όντως καλό πρότυπο για τα παιδιά. Όντας μικρή έβλεπα barbie αλλά έπειτα που έγινα φεμινίστρια έτεινα προς το ότι μάλλον δεν είναι και τόσο καλή. Ωστόσο μέχρι και σήμερα δεν έχω βγάλει κάποιο ξεκάθαρο συμπέρασμα. Από τη μία περνάει μηνύματα όπως τη πίστη στον εαυτό μας, τη συγχώρεση, την αγάπη, την φιλία, από τη μία προβάλει σε πολλές ταινίες το πάντα ξανθό και όμορφο κορίτσι-πριγκίπισσα με τον αντίστοιχο τον πρίγκιπα της. Θα ήθελα να ακούσω και τη δική σου γνώμη πάνω στο θέμα, καθώς την εκτιμώ πολύ. Ποια είναι λοιπόν η γνώμη σου για τις ταινίες barbie και γενικότερα την ίδια την barbie; Είναι ένα καλό πρότυπο ή ενδόμυχα μας περνάει πατριαρχικά μηνύματα; Αν θέλω να θεωρούμαι μια σωστή φεμινίστρια πρέπει να αφήνω τα παιδιά μου να τη βλέπουν;
— Απορημένη-Μαμά-Κατά-Ή-Υπέρ-της-Barbie;
Η Μπάρμπι είναι φαινόμενο, δεν είναι απλώς μια κούκλα, και είναι φαινόμενο επειδή προσαρμόζεται στις εποχές. Η Μπάρμπι της δικής μας παιδικής ηλικίας δεν είναι η σημερινή Μπάρμπι. Ακόμη και την δεκαετία του ’50, όταν μια Αμερικανίδα μπορούσε να αποκτήσει πιστωτική κάρτα μόνο αν υπέγραφε και ο σύζυγός της, η Μπάρμπι είχε δουλειά, δικό της διαμέρισμα, αυτοκίνητο και γενικώς, δικά της λεφτά. Το θέμα της εμφάνισης πήρε πολλά χρόνια ακόμα, και χρειάζεται κι άλλη δουλειά, αλλά ως κούκλα ήταν πάντα μια μορφή για μίμηση, και όχι ένας τρόπος για να μπει ένα μωρό στα χέρια ενός κοριτσιού. Η Μπάρμπι δεν ήθελε τάισμα και νανούρισμα, ήταν αυτόνομη, μια σταρ.
Δεν έχω δει τις ταινίες. Υπάρχουν πάρα πολλές. Δε νομίζω ότι είναι όλες ίδιες. Θα έλεγα ότι το καλύτερο είναι να ξέρεις από πριν περί τίνος πρόκειται, και να τις δείτε μαζί, ώστε να μπορείτε να κάνετε μια συζήτηση μετά, ή κατά τη διάρκεια. Η απαγόρευση δε νομίζω ότι θα βοηθήσει σε κάτι, και δε νομίζω ότι είναι τόσο κακές ταινίες ώστε να χρειάζεται κι όλας. Επίσης, σου ζητάει ταινίες Μπάρμπι όχι επειδή θέλει τόσο πολύ να τις δει, αλλά επειδή αυτές ξέρει. Εσύ μπορείς να κάνεις την έρευνα σου και να προτείνεις άλλες ταινίες, που αγνοεί, και είναι καλύτερες.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
αλλά ως κούκλα ήταν πάντα μια μορφή για μίμηση, και όχι ένας τρόπος για να μπει ένα μωρό στα χέρια ενός κοριτσιού. Η Μπάρμπι δεν ήθελε τάισμα και νανούρισμα, ήταν αυτόνομη, μια σταρ. Μόλις έβαλες σε λόγια ένα σύγχρονο Ολλανδικό φαινόμενο που δεν μπορουσα ακριβώς να περιγράψω . Οι Ολλανδες ανηψιες μου, οι Ολλανδες κόρες φίλων ηλικίας 3-10 παίζουν μόνο με κουκλες-μωρα. Τα εκπατρισμενα πιτσιρικια εκ Νότου από την άλλη έχουν Μπαρμπι σε ο,τι έκδοση μπορεί να φανταστεί κανείς. Μα γιατί; ρωτουσα τον άντρα μου (μεγαλωμένος σε παραδοσιακό οικογένεια μονού εισοδηματος), την κουνιάδα μου (επισης),την φίλη μου (επισης), την αλλη… Διαβάστε περισσότερα »
Τι ωραίο σχόλιο!
❤
Το 60%;;;;; (επανάληψη δις και τρις). Πολύ ενδιαφέρουσα πληροφορία.
Να μην ξεχνάμε ότι ουσιαστικά υπάρχουν δύο Ολλανδίες οι οποίες συνυπάρχουν: η παλιά σκληρή καλβινιστική υπερσυντηρητική Ολλανδία και η φιλελεύθερη Ολλανδία, η οποία έχει προκύψει ως αντίδραση σε αυτή, και σε αυτό ακριβώς οφείλονται και ορισμένες ακρότητές της όπως η συνοικία με τις “βιτρίνες”. Εχω συναναστραφεί μερικές ημέρες με κολλημένο καλβινιστή από μικρή ολλανδική κωμόπολη και ήταν πραγματική εμπειρία. Ασε η παθολογική εμμονή του με το χρήμα!
Φεμινιστική αλληλεγγύη η Barbie ; Δεν μου φαίνεται καθόλου αισιοδοξο το μήνυμα που περνάει μέσα από τα εξωπραγματικά σωματικά πρότυπα (γιατί είτε ceo την κάνεις είτε ταπεινή γοργόνα τις ιδιες μη ρεαλιστικες αναλογίες εξακολουθεί να έχει).Ούτε μπορώ να δεχθώ το ψευτοδίλημμα “μωρό που κλαίει ή χαριτωμένη μπάρμπι”. Σιγά μην έγραψε και το Δευτερο Φύλο η Μπάρμπι η Φεμινίστρια.
@angus Ακριβώς αυτό! Το δυτικό κορίτσι με την πολύ λεπτή γυναικεία σιλουέτα με τονισμένα στήθη, μακιγιάζ, πλούσια κόμη. Ακόμα και οι συλλεκτικές ή οι “διαφορετικές” έχουν τον ίδιο (ή σχεδόν τον ίδιο) σωματότυπο γιατί και οι απαλές καμπύλες που φέρουν ενίοτε πρέπει να είναι αποδεκτές και ποτέ αντιαισθητικές. Η Φρίντα Κάλο έγινε μπάρμπι με λίγο πιο παχιά φρύδια αλλά χωρίς το χαρακτηριστικό της μονόφρυδο και φυσικά χωρίς μουστάκι. Η μαθηματικός Κάθριν Τζόνσον δεν έχει καμιά σχέση σε μπάρμπι με αυτό που προγματικά υπήρξε. Η Ματέλ προσαρμόζεται στις εποχές και αλλάζει επιφανειακά τόσο όσο για να συνεχίζει να πουλάει. Παραμένει πάντα… Διαβάστε περισσότερα »
Σε πρώτη ανάγνωση σοκαρίστηκα με το τόσο υψηλό ποσοστό, δεν αναγνώρισα επ´ουδενί τον κοινωνικό μου περίγυρο, μετά από το σχόλιο του Μαύρου γάτου όμως συνήλθα. Πιστεύω κι εγώ ότι το τόσο αυξημένο ποσοστό οφείλεται στη λεγόμενη Bible Belt και αλλοιώνει λίγο την εικόνα. Γενικά όμως έχω να προσθέσω ότι παλιότερα πίστευα ότι η Ολλανδία ήταν μια πολύ ανεκτική καθόλου ρατσιστική χώρα και στην πορεία άλλαξα γνώμη. Από νεαρά άτομα που συναναστρέφομαι βέβαια έχω πολύ καλύτερα δείγματα γραφής.
Και εγω την ιδια εικονα ειχα για τις χωρες του ευρωπαικου νοτου. Οτι ειναι πολυ πιο μπροστα κοινωνικα απο εμας τους ελληνες οτι δεν ειναι καθολου σεξιστες ρατσιστες οπιστοδρομικοι… Μεχρι που αρχισα να ταξιδευω συχνα λογω δουλειας εκει…. Εχω ανακαλυψει μια πολυ ασχημη πλευρα. Πχ δεν ειχα ιδεα οτι στη βρετανια εχουν πολυ μεγαλο θεμα με τους πολωνους… Οτι οι Σουηδοί (ναι οι σουπερ πολιτισμενοι) μας θεωρούν οντως P. I. G. S – θυμαστε το αρτικολεξο; – εμας του νοτου. Μια κοπελα απο ισπανια ελεγε οτι ακουγε διαρκως ρατσιστικα σχολια στο σουηδικο πανεπιστημιο οπου εκανε μεταπτυχιακο
Ααααχ τη λάτρευα τη μπάρμπι όταν ήμουν μικρή! Σε αντίθεση με τις κούκλες μωρά και τα κουζινικά που τα έβρισκα υπερβαρετά! Ακριβώς επειδή είχε τα πράγματά της, τα ρούχα της και ήταν ανεξάρτητη. Πλέον η Ματέλ έχει ξεφύγει από την κλασική μπίμπο μπάρμπι και παράγει και μπάρμπι επιστήμονες, μπάρμπι έγχρωμες, παχύτερες, διαφορετικές.
Έχω κι εγώ μια κόρη 6,5 χρονών. Στην καραντίνα λοιπόν είδε άααααπειρα παιδικά, ανάμεσα σε αυτά και 2-3 ταινίες Barbie. Να σου πω την αλήθεια δεν είδα τίποτα το κακό. Η Barbie δεν είναι απαραίτητα πριγκήπισσα, ο Κεν είναι απλά ο καλύτερος της φίλος. Είναι αρκετά διαφορετικό από αυτό που θυμόμουν κι εγώ και με εξέπληξε ευχάριστα. Προσπαθεί όντως να περάσει τα σωστά μηνύματα για τη φιλία, την αγάπη, την οικογένεια. Επίσης, για το περιβάλλον (δεν το περίμενα). Ναι η Barbie είναι η κουλ έφηβη που την αγαπάνε όλοι και δεν ξέρει τι θα πει σχολικό μπουλινγκ, αλλά εμένα προσωπικά… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν μπορούμε να κρατήσουμε τα παιδιά μας σε μια γυάλα, δεν πρέπει κιόλας να φτιάξουμε εμείς αυτή τη γυάλα. Τα παιδιά θα ζητήσουν το πιο φανταχτερό συνήθως και κάτι τέτοιο είναι η Μπάρμπι. Αν ρωτήσεις ενα πιτσιρίκι αν προτιμάει να πάει στον παιδότοπο ή στο μουσείο, η απάντηση θα είναι συνήθως το πρώτο. Το θέμα είναι να εκθέτεις ένα παιδι σε διάφορα ερεθίσματα, να ξέρει και την Μπάρμπι και τον Καραγκιόζη και το Μορμόλη και ας κάνει τις επιλογές του χωρίς πίεση. Εστω και υποσυνείδητα όμως η ποικιλία ερεθισμάτων θα βοηθήσει.
Η δικιά μου πρόταση είναι η Μοανα! Είναι πριγκίπισσα που αναλαμβάνει τη σωτηρία του κόσμου και το κάνει σε συνεργασία με έναν ημίθεο,χωρίς όμως αυτή να χάνει τη δύναμή της μπροστά στο αντρικό πρόσωπο. Δηλαδή,είναι μια πριγκίπισσα που σώζεται μόνη της! Επίσης, το frozen είναι πολύ καλή παιδική ταινία για τον ίδιο λόγο. Μάλιστα έχει έναν τέλειο διάλογο,που η μία πριγκίπισσα γνωρίζει έναν πρίγκιπα σε μια μερα,τον ερωτεύεται και θέλει να τον παντρευτεί και αδερφή της, της λέει, πώς είναι πολύ νωρίς για κάτι τέτοιο μιας και τον ξέρει μόλις μία μέρα! Αρχίζω να βλέπω μια αλλαγή στις παιδικές ταινίες… Διαβάστε περισσότερα »
Ψήνω τη μεγάλη να δούμε Μοάνα αλλά ακόμα δεν συμφώνησε. Αλλά για το Frozen που το έχουμε φάει με το κουτάλι θα συμφωνήσω. Πολύ μου αρέσει δε που η Άννα καθαρίζει μόνη της για όσα τους έκανε ο εν λόγω πρίγκιπας και δεν αφήνει να το κάνει ο φίλος της (και ομολογουμένως μπρατσαράς). Επίσης οι δύο πριγκίπισσες είναι αυτές που σώζουν η μία την άλλη και όχι η αγάπη των αντρών της υπόθεσης. Και ναι στο τέλος ο φίλος της Άννας της ζητάει την άδεια για να τη φιλήσει, δεν τη βουτάει στα καλά καθούμενα ως συνήθως και όχι δεν… Διαβάστε περισσότερα »
Ακριβώς! Προσωπικά το βρήκα πολύ ελπιδοφόρο για τα παιδιά που μεγαλώνουν…
Ναι! Και μεις αγαπάμε τη Βαϊάνα και κάποια στιγμή θέλω να αγοράσω και την κούκλα! Ισχύει ότι σήμερα τα παιδικά στην τηλεόραση είναι πολύ πιο φεμινιστικά. Να πούμε και για τη Νέλα την πριγκίπισσα-ιππότη 🙂
Λίγο που έχω δει Μπάρμπι με τον γιο μου πιο παλιά εκνευρίστηκα. Όλο χαριτωμενιές, πρίγκιπες, ρούχα άπειρα, πάρτυ, άγχος για τέλειο μαλλί. Βέβαια έχει ωραία χρωματα, πιασάρικα τραγούδια που αρέσουν στα παιδιά αυτα. Ίσως είδα λάθος ταινία δεν ξέρω, έχει πάρα πολλές.
Βάλε τα παιδιά το coco(το αγαπημένο μου), το ψάχνοντας τον Νέμο, το brave , το ψηλά στον ουρανό, ευχουληδες. Εμείς βλέπουμε και πολύ Mr Bean και γελάμε.
Εχει και αρκετά επεισόδια που επικεντρώνεται στα ζώα, σε περιπέτειες στη φύση κλπ. Η κόρη μου πάντως που φέτος περνάει τη φάση πριγκιπισσονεράιδα με τη Barbie επικεντρώνεται σε εκείνη που έχει πατίνια και στην άλλη που ειναι κτηνίατρος. Υπάρχουν και πολύ χειρότερα από την Barbie….
Μακάρι φούστα μου. Άρα εγώ έπεσα στα σκάρτα. Θα το ψάξω λίγο περισσότερο όταν μεγαλώσει η κόρη μου.
τι ωραία όμως που πλέον υπάρχουν ένα σωρό επιλογές για παιδικά προγράμματα! Τις τελευταίες μέρες βλέπω Mollang με την κόρη και τραγουδάμε και το τραγουδάκι σαν τους καλικάτζαρους
Δεν ήξερα το mollang και το έψαξα. Τι καλό είναι! Να μια νέα προσθήκη στα ιδια και στα ιδια. Να δείτε και anime , εμείς βλέπουμε και εγώ του εξηγώ τι λένε. Kiki η μαγισσουλα τοτορο, αριετη.
Εγώ πάντως που έχω ένα αγοράκι τριών χρόνων, κάπου κάπου βλέπουμε μια σειρά με Βarbie που προωθεί τη φιλία, τη συνεργασία, την εργατικότητα, την εφευρετικότητα κτλ και την βλέπω κι εγώ ευχάριστα. Λέγεται dreamhouse adventures και σ’ αυτό η barbie έχει χίλια ταλέντα από ρομποτική και σκέιτ μπορντ μέχρι ζαχαροπλαστική και vlogging. Μια άλλη που έχω πετύχει στην οποία η Barbie έχει μια τεράστια ντουλάπα και ενδιαφέρεται μόνο για τα ρούχα κτλ κτλ, δεν του την βάζω, πρωτίστως επειδή εκνευρίζει εμένα. Οπότε θα έλεγα αναλόγως τη σειρά ή την ταινία, μην είσαι προκατειλημμένη στο άκουσμα Barbie.
Αν ορίζεται φεμινισμός να γίνει μια γυναίκα από δούλα σε σταρ ή CEO, τότε η Μπάρμπι αυτό ακριβώς πρεσβεύει.
Ένα θέμα για το οποίο δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο με την Αμπα είναι ότι δεν χρειάζεται να απαγορεύεις τα πάντα στο παιδί επειδή μπορεί να είναι αντίθετα πχ. του φεμινισμού. Το βλέπω να γίνεται πολύ συχνά να δίνονται οι ιδέες και οι απόψεις των μεγαλύτερων ως «έτοιμη τροφή» στα παιδιά, αντί να τα μαθαίνουν να έχουν κριτική σκέψη. Και ναι, η συζήτηση είναι ο καλύτερος τρόπος για να μάθει να σκέφτεται και να αξιολογεί.
Ακριβώς! Έκανα αυτό το λάθος για καιρό, αν και η μικρή είναι μόνο 2.5, όταν κάποιος αναπαρήγαγε στερεοτυπικές βλακείες έλεγα ότι δε θέλω να ακούγονται αυτά μπροστά στο παιδί. Τελικά κατάλαβα ότι πρέπει να ακούγονται, γιατί έτσι κι αλλιώς θ’ ακουστούν κάποια στιγμή και είναι πιο χρήσιμο να βλέπει τους γονείς να αντιδρούν σ’ αυτά παρά να κλείνουν στόματα.
Έχω δυο κόρες στην εφηβεία και μάλιστα η μία δίνει πανελλήνιες τις επόμενες μέρες και, στα γρήγορα διαλείμματα που κάνει, όλο και κάποια μπαρμπι θα βάλει να δει. Οι παλιότερες ταινίες είχαν κλασική μουσική και υπέροχα τραγούδια που τα ξέρω κι εγώ απ έξω. Με τα χρόνια βγήκαν κάποιες πιο σαχλες αλλά υπάρχουν και ποιοτικές. Αυτό που μου είχε κάνει εντύπωση που ήταν όταν η κόρη μου στα επτά της νομίζω σταματησε για ένα διάστημα να τρώει φαγητό. Μετά από επιμονες ερωτήσεις μου ξεφουρνισε ότι και η μπαρμπι δεν τρώει ποτέ στις ταινίες της όταν κάθεται στο τραπέζι. Είχα θορηβηθει… Διαβάστε περισσότερα »