Αγαπητη Α,μπα, πριν από λίγο είχα μια συζήτηση με ένα φίλο μου με αφορμή την αυτοκτονία του εφήβου που είχε υποστεί bullying στο σχολείο. Ο φίλος μου λοιπόν υποστήριξε ότι και αυτό που κάνουν τώρα στα παιδιά που εκφόβιζαν τον έφηβο είναι bullying (δλδ που τα λένε δολοφόνους και τα βρίζουν) και ότι όλοι όσοι τα κατακρίνουν κάνουν κατά βάση το ίδιο πράγμα. Εγώ πάλι πιστεύω ότι δεν είναι το ίδιο καθώς ο έφηβος υπέστη bullying λόγω ρατσισμού/σεξισμού/κλπ χωρίς να έχει κάνει κάτι ο ίδιος ή να το έχει προκαλέσει, ενώ αυτά τα παιδιά κατά κάποιο τροπο βιώνουν τις συνέπειες μιας πράξης που έκαναν και η οποία οδήγησε το συγκεκριμένο παιδί στην αυτοκτονία. Δεν υποστηρίζω ότι θα πρέπει να γίνουμε δικαστές καθώς οι αρμόδιοι θα αποφασίσουν τυχόν ποινές στους εμπλεκόμενους. Εσένα ποια είναι η γνώμη σου σε αυτό? Είναι όντως bullying τα μηνύματα που βρίζουν τα παιδιά και λένε ότι είναι δολοφόνοι?
–bullyingToBullies
Ο εκφοβισμός προς έναν bully είναι επίσης εκφοβισμός, ναι. Οπότε;
Πράγματι οι bullies εύκολα μπορούν να βρεθούν στη θέση του θύματος, μάλιστα έχει παρατηρηθεί ότι τα παιδιά που έχουν τέτοια συμπεριφορά την έχουν υποστεί στο παρελθόν και την αναπαράγουν. Ναι, δεν είναι ασπρόμαυρα τα πράγματα. Ο κύκλος της βίας είναι αυτό, κύκλος. Δεν είναι εύκολο να βγάλεις σκέτους φταίχτες και σκέτα θύματα μερικές φορές.
Αυτό δεν σημαίνει ότι θα καταλήξουμε να λέμε «αφού τα κάνουν όλοι, το αποτέλεσμα είναι μηδέν». Δεν είναι μηδέν, γιατί κάποια παιδιά φτάνουν στο σημείο της αυτοκτονίας. Αν ο φίλος σου δεν καταλαβαίνει πόσο σημαντικό είναι αυτό το θέμα, τότε τι να υποθέσω; Ότι υπήρξε bully; Ότι είναι ακόμα, με άλλη μορφή;
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Πώς φτάσαμε στο συμπέρασμα ότι ο φίλος της είναι/ήταν bully; Τι λογικό άλμα ήταν αυτό; Πουθενά δε λέει στο γράμμα ότι ο φίλος της θεωρεί ότι το αποτέλεσμα είναι μηδέν, ή ότι δεν καταλαβαίνει το σημαντικό του θέματος.
Έγραψα
“ΑΝ ο φίλος σου δεν το καταλαβαίνει, ΤΟΤΕ τι να πιστέψω; ”
ΑΝ.
Δεν έφτασα σε κανένα συμπέρασμα. Έκανα μια υπόθεση.
To bullying που δέχτηκε το παιδί και το οδήγησε στο θάνατο – σε ένα τραγικό θάνατο στα 15 του χρόνια- δεν συγκρίνεται με το bullying που δέχονται οι bullies και θα ξεχαστεί αργότερα όπως ξεχάστηκε και η ιστορία με τους σκληρούς Κρητικούς που βασάνιζαν το Γιακουμάκη. Κάποιοι θα συνεχίσουν τις ζωές τους, με κάτι σκελετούς κρυμμένους βαθιά σε ντουλάπες, και κάποιοι διέκοψαν το νήμα πολύ νωρίς, σαν αυτόχειρες. Υπάρχουν και τα θύματα που που παραμένουν στη ζωή αλλά είναι αναγκασμένα να βρουν τεράστια δύναμη για να μαζέψουν τα κομμάτια τους και θα τους πάρει χρόνια να παλεύουν με δαίμονες.
Συγγνώμη αλλά ο φίλος γιατί τα άκουσε σε αυτή την απάντηση; Αν καταλαβαίνω σωστά την ερώτηση εκείνος έλεγε στη συζήτηση πως ναι, ΚΑΙ αυτό είναι bullying, από που προκύπτει ότι ενδεχομένως υπήρξε νταής ή είναι ακόμη;
Παιδιά, δεν τα άκουσε ο φίλος. ΑΝ λέω. ΑΝ. Σε περίπτωση που έκανε αυτή την ανάλυση επειδή θεωρεί ότι το αποτέλεσμα είναι μηδέν. Δεν ξέρουμε γιατί το είπε. Λέω ΑΝ.
Δε θα το έλεγα bullying.Μάλλον ανήκει στην κατηγορία του λιντσαρίσματος.Η οργή του κόσμου γίνεται δικαστής και προσπαθεί να απονείμει δικαιοσύνη.Άγρια,βίαια,έτσι όπως πιστεύει,ότι αξίζει στο θύτη,προκειμένου να εκτονωθεί.Κι αυτό προβληματικό είναι.Βέβαια δεν μπορούμε να είμαστε κι αμέτοχοι.Όταν ένας άνθρωπος βασανίζεται συστηματικά,είναι δύσκολο να μην πάρεις θέση.Και δεν είναι σωστό,κατά τη γνώμη μου,να μην πάρουμε θέση.Κάποιος,κάποιοι έχουν φερθεί ελεεινά.Δε θα στήσουμε κρεμάλες,αλλά πώς μπορεί να αποφύγει και την αποδοκιμασία μας;Πώς θα περάσουμε και το μήνυμα,ότι αυτή η συμπεριφορά δεν είναι αποδεκτή;Πώς θα αποτρέψουμε άλλους να μην το κάνουν;Η δικαιοσύνη κάνει τη δουλειά της,αλλά κι εμείς σαν κοινωνία δηλώνουμε,ότι αυτές οι πράξεις έχουν… Διαβάστε περισσότερα »
Σωστά. Κι εγώ σαν λιντσαρισμα το καταλαβαίνω.
Κι ως ένα μέσο πίεσης προς την Δικαιοσύνη να αποδώσει μία δίκαιη κρίση και μια παραδειγματική τιμωρία.
Συμφωνώ, αλλά η όποια οργή του κόσμου όμως πιστεύω θα έπρεπε να κατευθύνεται στους γονείς των bullies και στους εκπαιδευτικούς που έμειναν αμέτοχοι. Αυτά τα παιδιά δε φύτρωσαν, δυστυχώς δημιουργήθηκαν απ το περιβάλλον τους.
Σοβαρά γίνεται να αναρωτιέται κανείς; Το να κατηγορείς προσωπικά ή δημόσια κάποιον με τέτοια σφοδρότητα ειδικά όταν είναι παιδί δε συντελεί λεκτική βία, κακοποίηση και εκφοβισμό; Δικαιολογείται επειδή έκαναν λάθη να τους τραμπουκίζουν (έστω και κούφια) ενήλικες (!!!). Με την ίδια ακριβώς λογική κάθε θύμα bullying “κάτι” έχει κάνει με βάση τον θύτη. Η στάση όσων είναι εναντίον των παιδιών τόσο σκληρά είναι ακριβώς η εξήγηση γιατί έχουμε παιδιά που φέρονται έτσι. Ποια πράξη δικαιολογεί να σου φέρονται έτσι; Έχουμε νόμους, συστήματα, δομές, δικαιοσύνη, δικαστήρια, μεθόδους και τρόπους για διάλογο, ανάλυση, αξιολόγηση, απόδοση ευθυνών κοκ. Ας τα πετάξουμε από το… Διαβάστε περισσότερα »
Πες τα χρυσόστομη, το like δεν είναι αρκετό.
Είναι bullying αγαπητή, ο φίλος σου έχει δίκιο (και δεν καταλαβαίνω αν η Λένα εκ παραδρομής λέει οτι ο φίλος δεν καταλαβαίνει αφού αυτός λέει οτι τους κάνουν bullying). Τα παιδιά αυτά έκαναν τη ζωή δύσκολη σε ένα άλλο παιδί, φταινε γι αυτό όμως δεν το σκότωσαν. Ισως με την συμπεριφορά τους το ώθησαν στην αυτοκτονία όμως αυτό το θέμα είναι πολύπλοκο, υπάρχουν κι άλλοι εμπλεκόμενοι(γονείς, σχολείο, υπόλοιποι συμμαθητές κλπ) που θα μπορούσαν να αφουγκραστούν την απελπισία αυτού του παιδιού και να το βοηθήσουν, το παιδί αυτό ίσως να είχε κι άλλα προβλήματα. Το bullying δεν οδηγεί όλα τα παιδιά… Διαβάστε περισσότερα »
Σε αυτές τις περιπτώσεις πρέπει να στραφούμε στους γονείς, σε όσα έκαναν και κυρίως σε όσα δεν έκαναν ως προς την ανατροφή των παιδιών τους. Δεν είναι τυχαίο ότι οι περισσότεροι bullies είτε έχουν δεχτεί κακοποίηση είτε εγκληματική παραμέληση από διαλυμένες οικογένειες. Κανένα ελαφρυντικό στους κηδεμόνες, είναι οι αποκλειστικοί υπεύθυνοι κατα τη γνώμη μου, τα παιδιά τους και αυτά θύματα είναι.
Συμφωνώ απόλυτα!!!
Πραγματικά, το ερώτημα-κατηγορία που αφορά το φίλο τους γραφούσας είναι το πιο αυθαίρετο που έχω διαβάσει επίσημα από τη στήλη. Δεν προκύπτει από πουθενά πως ο φίλος δεν καταλαβαίνει τη διαφορά. Ούτε ότι θεωρεί ότι το “αποτέλεσμα είναι μηδέν”. Βασικά δεν ξέρουμε τίποτα πέρα από αυτό που είπε, ότι η συμπεριφορά του όχλου απέναντι στους bullies είναι bullying. Που είναι, γιατί το bullying δεν καθορίζεται ούτε από το κίνητρο, ούτε από το αποτέλεσμα. Ο θύτης μπορεί να έχει κίνητρο ρατσιστικό και σεξιστικό, ή μπορεί να ξεχειλίζει από ιερή οργή για τα κρίματα του θύματος. Δεν έχει σημασία, πάλι bullying είναι.… Διαβάστε περισσότερα »
15 χρονων δεν είσαι παιδί,είσαι έφηβος και έχεις συνείδηση του ότι βλάπτεις τον άλλον.φυσικα και τον σκοτωσαν-και όχι δεν είναι bullying να τα ακούσουν δημοσίως.προσωπικα πιστεύω πως πρέπει να μπουν αναμορφωτήριο ώστε να παραδειγματιστουν και άλλοι εν δυνάμει bullys,να δικαστούν διευθυντής και όσοι καθηγητές ήξεραν και δεν έκαναν τίποτα καθώς και οι γονείς των παιδιών-bullys
Μετά την υπόθεση Γιακουμάκη είπαν πως θα ποινικοποιηθεί το bullying.Τι γίνεται λοιπόν;
Δεν αρκεί να αμπελοσοφουμε περί φαύλου κύκλου βίας.χρειαζονται δραστικά μέτρα και άμεσα
Οι αρχές, με ψυχραιμία, θα πρέπει να δουν τι ακριβώς έχει λάβει χώρα, τι μορφή έπαιρνε το bullying, ποιες απειλές ή άλλες πράξεις (π.χ. χειροδικία) υπήρξαν, εφόσον υπήρξαν και φυσικά τι ειπώθηκε και από ποιον στο περιβόητο τελευταίο τηλεφώνημα που δέχτηκε ο νεαρός. Οπότε, όχι, δεν μπορούμε έτσι απλά να πούμε ότι οι bullies είναι “δολοφόνοι” διότι το να σηκώνεις π.χ. το όπλο και να τινάζεις τα μυαλά του άλλου στον αέρα είναι κάτι το σαφές (αλλά ακόμη κι αυτό μπορεί να ενέχει μία α’ σχετικότητα βάσει συνθηκών), το να λες -όμως- σε κάποιον (τυχαίο παράδειγμα) ότι “είσαι μία παλιοαδερφή,… Διαβάστε περισσότερα »
Η λέξη κλειδί είναι “παιδιά”.
Τα παιδιά αυτά όντως έκαναν bullying και οδηγήθηκε έτσι ένα άλλο παιδί στην αυτοκτονία. Κατά τη γνώμη μου όμως δε πληρώνουν τώρα τις συνέπειες των πράξεων τους, αλλά τις συνέπειες της τραγικής αδιαφορίας των γονιών τους. Πιστεύω οτι για τόσο επιθετικές συμπεριφορές παιδιών υπεύθυνη είναι η οικογένεια τους. Οι γονείς έπρεπε να τα ελέγξουν και να τα σταματήσουν. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για τους εκπαιδευτικούς. Οι ακατάλληλοι ενήλικες είναι κυρίως υπεύθυνοι που ένα παιδί οδηγήθηκε στην αυτοκτονία και όχι τόσο τα άλλα παιδιά.