Καλημέρα Α μπα μου, θέλω να μοιραστώ κάτι που δε με κάνει καθόλου περήφανη , αλλά ίσως εσύ να μπορέσεις να μου εξηγήσεις τι μου φταίει και χαλάστηκα τόσο. Λοιπόν, ο πεθερός μου έχει, για όσο ζει, την επικαρπία του πατρικού του σπιτιού το οποίο βρίσκεται σε παραθαλάσσια γραφική πόλη της νότιας Ελλάδας , μετά το θάνατος του η κυριότητα του σπιτιού θα πάει στα ανήψια του , παιδιά του μεγαλύτερου αδερφού του που ζουν μόνιμα στο εξωτερικό κι έρχονται σπάνια στην Ελλάδα. Το σπίτι ανοίγει και κατοικείται από τον Μάιο μέχρι τον Οκτώβριο και το χρηςιμοποιούμε όλοι εκ περιτροπής για τις διακοπές μας, δηλαδή τα πεθερικά με την αδερφή του άντρα μου εμείς και ο αδερφός του άντρα μου με την οικογένειά του. Αυτά είναι κανονισμένα από πριν και συνήθως δεν συμπίπτουμε γιατί δε χωράμε πλέον όλοι μαζί. Για να σε προλάβω, τους λογαριασμούς τους έχουν αναλάβει πλήρως τα πεθερικά , εμείς πληρώνουμε μόνο ότι καταναλώνουμε πχ φαγητό , ή άντε να αλλάξουμε και καμιά καμμένη λάμπα . Φέτος πληρώσαμε και τον υδραυλικό για να αλλάξει το φλοτέρ σε ένα καζανάκι που έτρεχε , αλλά άνετα θα μπορούσαμε να τον αφήσουμε απλήρωτο και να το τακτοποιούσε ο πεθερός μου όταν θα κατέβαινε , είναι όλοι μακρινά του ανήψια ή βαφτιστήρια ή παιδιά συμμαθητών . Μέχρι τώρα δεν είχαμε πρόβλημα με αυτή τη διευθέτηση, ξέρουμε όλοι ότι το σπίτι δεν είναι δικό μας αλλά προσπαθούμε να το διατηρούμε σε καλή κατάσταση για όσο το έχουμε , ούτε οι ” αμερικάνοι” έχουν πρόβλημα με αυτή την κατάσταση , ίσα ίσα χαίρονται που το σπίτι κατοικείται και αερίζεται , έτσι κι αλλιώς όταν έρχονται προτιμούν να μένουν σε ξενοδοχείο. Φέτος λοιπον που πήγαμε πάλι, φέραμε αρκετά πράγματα σούπερ μάρκετ από την Αθήνα γιατί οι τιμές της τοπικής αλυσίδας είναι ασύμφορες. Ένα αυτοκίνητο το γεμίσαμε με χαρτί τουαλέτας , χαρτοπετσέτες , ρύζια , μακαρόνια , ντομάτες πελτέ , καφέδες , φίλτρα , γάλατα κλπ. Θα μου πεις απόβαση κάνατε ; Ε! Δεν ξέρω τι με έπιασε και υπερέβαλα . Βαρέθηκα να χρήματοδοτώ τον μεγαλομπακάλη της περιοχής κι ότι ξοδεύαμε συνήθως το προπλήρωσα στην Αθήνα. Φυσικά περίσσεψαν ένα σωρό πράγματα , ειδικά από φαγητά μια και πολλες φορές φάγαμε έξω , ή καθήσαμε μέχρι αργά στην παραλία , ή στην πλατεία για σουβλάκια ή βρήκαμε φίλους ή ή ή ….. Όταν φύγαμε τα άφησα όλα χωρίς να το σκεφτώ δεύτερη φορά , έτσι κι αλλιώς είχαμε γεμίσει με άπλυτα και τοπικά προϊόντα, το μέλι της χρονιάς , το τσάι της χρονιάς , τη ρίγανη της χρονιάς, , τις χυλοπίτες δεν τις προλάβαμε μας τις έστειλαν αργότερα. Τώρα που πήγαν οι γονείς του άντρα μου να κλείσουν το σπίτι για χειμώνα τους λέω ” Σας παρακαλώ , πρέπει να έχουν μείνει αρκετά πακέτα μακαρόνια και ρύζια , μην τα αφήσετε στο ντουλάπι για του χρόνου , αν δε μπορείτε να τα μεταφέρετε δώστε τα στους γείτονες , ή στον άνθρωπο που ρίχνει μια ματιά στο σπίτι τον χειμώνα” . ” Μπα ” , μου λέει η πεθερά μου ” δεν πρέπει να υπάρχει τίποτα , τα μάζεψαν όλα τα παιδιά ( ο αδερφός του άντρα μου και η γυναίκα του) όταν έφυγαν”. Κι εδώ θέλω να φτάσω μετά από όλο αυτό το κατεβατό που σου έγραψα. Χαλάστηκα άσχημα που πήραν τα μακαρόνια και δεν είπαν τίποτα και ντρέπομαι πολύ γι αυτό. Μη φανταστείς ότι πρόκειται για τίποτε ακριβά ζυμαρικά ή εξωτικής ποικιλίας ρύζια, ούτε 10 € δε φτάνει η αξία τους γιατί ήταν και σε προσφορά. Αλλά εγώ ξίνισα πολύ με τα παιδια. Και με έκαναν να φαίνομαι ανοικοκύρευτη που τα παράτησα όλα χωρίς να τα μαζέψω και μου κράτησαν τα μακαρόνια και δεν είπαν τίποτα. Μόνη μου ξίνισα , μόνη μου παρεξηγήθηκα, μόνη μου σου τα γράφω , γιατί δεν είναι λογικά πράγματα αυτά. Έχω σοκαριστεί από τη σφοδρότητα των συναισθημάτων μου, θυμός , στεναχώρια κι εγώ δεν ξέρω τι. Κι όλα αυτά για λίγα μακαρόνια . Τι να κάνω;
–Σπαγγετίνη
Δυστυχώς δεν μπορώ να καταλάβω τι σε πείραξε τόσο. Ήθελες να τα πάρουν οι γείτονες, αλλά όχι η κουνιάδα; Ήθελες να σου πουν ότι πήραν τρία πακέτα μακαρόνια φεύγοντας; Γιατί να σου το πουν;
Η απάντηση έχει σχέση με το πώς νιώθεις για αυτούς τους συγγενείς, για το πώς νιώθεις για το σπίτι, και την εικόνα που θέλεις να δείχνεις σε όλους αυτούς, και αυτά μου είναι άγνωστα. Πιστεύω ότι αν σκεφτείς πολύ καλά, θα καταλάβεις. Ίσως το κλειδί βρίσκεται στο «ανοικοκύρευτη».
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Tο κλειδί βρίσκεται στο ότι έδωσε το σπίτι ο πεθερός στους αμερικάνους που δεν πατάνε το πόδι τους-κι όταν το πατάνε πάνε σε ξενοδοχείο-και όχι σε εσάς, που είστε τόσο φιλότιμοι και large που μένετε τζάμπα σε ένα σπίτι και πληρώνετε και την επισκευή του φλοτέρ.
Αυτό ήθελα να σχολιάσω πριν και δεν πρόλαβα το edit. Οι Αμερικάνοι που δε μένουν στο σπίτι τους και πληρώνουν ξενοδοχείο (και χαίρονται κιόλας που μένουν άλλοι κατά τη γράφουσα) τι φάση;; Σου λέει πάμε εμείς να έχουμε την άπλα μας και άσε τις φτωχάντζες να μαλώνουν για 1 πακέτο μακαρόνια. Πάλι καλά που δε πήραν και το φλοτέρ μαζί τους φεύγοντας. 😂
Εντελβαις ίσως να μη χωρούσε στο αυτοκίνητο με όλο το μέλι, το λάδι και τη ρίγανη της χρονιάς.
Εντελώς έτσι!
Αυτό που διάβασα εγώ δεν ήταν διακοπές, το κατευόδιο των νοικοκυραίων ήταν!
Νοικοκυραίοι, ακριβώς η λέξη που μου ήρθε στο μυαλό διαβάζοντας το κείμενο!! Μαζί με όλη τη μικροαστική μιζέρια που φέρνει μαζί της…
Έκλαψα…
Εγώ κατάλαβα ότι το σπίτι είναι των αμερικάνων, οι οποίοι, επειδή δεν το χρησιμοποιούν, το παραχωρούν για το καλοκαίρι στο θείο τους. Και επειδή μαζί με το βασιλικό ποτίζονται και οι γλάστρες, το χρησιμοποιούν και τα παιδιά του θείου.
Νομίζω είναι σαφές ότι τα μακαρόνια τα πήραν “ο αδελφός του άντρα της”, ενώ οι Αμερικάνοι είναι τα *ξαδέρφια* του άντρα της, που τους ανήκει εν μέρει (ψιλή κυριότητα;) αλλά ούτε που πατάνε.
Κατά τα άλλα συμφωνώ, τι φάση; Μας λέει εντωμεταξύ τόσα πολλά, και όχι το βασικότερο: τι σχέση έχει με τον κουνιάδο της και τη γυναίκα του. Έχει θέμα μαζί τους; Γιατί, όπως είπε κι η Λένα, “ήθελε να τα πάρουν οι γείτονες, αλλά όχι η κουνιάδα;”
Τζάμπα και του συζύγου, ούτε καν δικό της
Τα μακαρόνια σου κάναν trigger για κάτι βαθύτερο που μόνο εσύ μπορείς να βρεις τι είναι. Μου θύμισε την Δήμητρα στους Απαράδεκτους
” Αυτή η κατσαρίδα με έκανε να καταλάβω πόσο απογοητευμένη νιώθω από τη ζωή μου”.
Αλλά σε ενοχλούν και πατάς στα σπαγγέτι νούμερο 5 και το ρύζι Καρολίνα.
😊😍🙏👏
Για την αναφορά και μόνο!
Ειναι αυτό με τον Ευριπιωτη που φοράει την άσπρη ρόμπα και το παίζει ψυχιατρος. (“Είμαι ο γιατρός”) ” Ο Ψυχιατρος” νομίζω λέγεται το επεισόδιο.
Οι γείτονες δεν θα τα έπαιρναν, θα τους τα έδινε αφού θα έκλεινε το σπίτι. Αντίθετα η κουνιάδα τα πήρε, έτσι από μόνη της, τα “μάζεψε”. Δεν τα κατανάλωσε, δεν τα άφησε καν στους επόμενους να τα φάνε εκείνοι. Τα πήρε όλα, σπίτι της. Η πεθερά, δε, το αντιμετώπισε ως κάτι το απόλυτα φυσικό, α τα πήραν τα παιδιά όταν έφυγαν, δηλαδή πριν πάνε εκείνοι. Δεν της φάνηκε περίεργο που δεν τα άφησε γι’ αυτούς ή για όποιον μπορεί να ξαναπήγαινε πριν τον Οκτώβριο. Γιατί τα (άλλα τα) παιδιά μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν, δεν τρέχει. Ήταν λίγο σα να… Διαβάστε περισσότερα »
Από καλοκαίρι σε καλοκαίρι, δεν έχει νόημα να μείνουν τα ζυμαρικά σε κλειστό σπίτι. Μαμούνια θα πιάσουν. Χάρη της έκαναν που τα μάζεψαν “τα παιδιά” αφού δεν φρόντισε η γράφουσα να τα διανείμει στους γείτονες πριν φύγει.
Πραγματικά πολύ μίζερο κείμενο.
Μετά τη γράφουσα πήγε η κουνιάδα και μετά την κουνιάδα πήγε η πεθερά, οπότε η γράφουσα τα άφησε για τους επόμενους. Η κουνιάδα αντί επίσης να αφήσει ό,τι περίσσεψε για τους επόμενους, απλά τα πήρε. Δεν βλέπω τί χάρη της έκανε.
Εμάς πάντως κάτι κλειστά μακαρόνια που είχαμε αφήσει απο πέρυσι έπιασαν μαμούνια και πετάχτηκαν όπως ήταν.
Καλά, το ότι πήρε τα μακαρόνια η οικογένεια του αδερφού του άντρα σου σε πείραξε; Που στην τελική, το πιθανότερο είναι να τα βρήκαν στα ντουλάπια, να τα μαγείρεψαν και να τα έφαγαν (υποθέτοντας μάλλον ότι γι’αυτό τα άφησες);
Το ότι ο πεθερός έχει τρία (!!!!) παιδιά και επιλέγει να αφήσει το σπίτι στα ανήψια του, που ζουν στην Αμερική, είναι το πιο λογικό πράγμα στον κόσμο;;;;
Ίσως ο πατέρας του πεθερού να άφησε το σπίτι στο μεγαλύτερο γιο και τα παιδιά του (τα Αμερικανάκια), αλλά την επικαρπία στον μικρότερο γιο (τον πεθερό) μια που ζει Ελλάδα.
Μα δεν “έχει” ο πεθερός το σπίτι για να το “αφήσει”…
Παράλογο πάντως δεν είναι. Μπορεί να έχει την ψιλή κυριότητα ο αδελφός του και να έδωσε την επικαρπία στον πεθερό για να μην ρημάξει το σπίτι μια που εκείνος έφυγε (ο ιδιοκτήτης) αλλά ο άλλος έμεινε πίσω. Μπορεί να έχουν κάνει καποια ανάλογη συμφωνία με άλλο περιουσιακό στοιχείο δεν ξέρεις. Δεν μου φαίνεται πολύ περίεργο εμενα.
Εμένα μου φαίνεται πιο λογικό να κληρονομησαν 50-50 το πατρικό ο πεθερός και ο αδερφός του ο μετανάστης, και, κάποια στιγμή που ο πεθερός ίσως είχε ανάγκη, πούλησε την ψιλή κυριότητα του 50% στον αδερφό ή τα ανηψια του, κι έτσι αυτός και η οικογένεια του καρπωνται το σπίτι για όσο είναι αυτός στη ζωη. Οι “Αμερικανοί” προφανώς δεν ενδιαφέρονται να μπουν στο σύστημα time sharing του σπιτιού.
Υπάρχει περίπτωση το σπίτι να ήταν του αδελφού του πεθερου που από αγάπη άφησε την επικαρπια στον αδελφό του για να κάνει τις διακοπές του αλλά την ψιλή κυριότητα στα παιδιά του ώστε στο μελλον να μπορούν να το πουλησουν κτλ.
Παίζουν πολλά σενάρια: ο πεθερός να πούλησε το μερίδιό του στον αδερφό του, ο προπάππους να άφησε το σπίτι στον Αμερικάνο με τον όρο, όσο ζει ο αδερφός του να μπορεί να το χρησιμοποιεί, ο πεθερός να χρησιμοποιεί την επιχείρηση του πατέρα του και τα χωράφια του και να θεώρησε ότι πρέπει να αφήσει όλο το σπίτι στον αδερφό του, ο πεθερός να σπούδασε με χρήματα της οικογένειας και με την βοήθεια του Αμερικάνου, οπότε να θεώρησε σωστότερο να αφήσει στον Αμερικάνο το σπίτι…..
Aποκλείεται να τα έφαγαν?
Αυτό ακριβώς σκέφτηκα. Πιστεύω ότι απλά τα έφαγαν και σίγα το πράγμα δλδ…
Έλα Παναγία μου! Να δούμε τι άλλο θα βρούνε οι άνθρωποι να χαλάσουν τη διάθεση τους!! Έχω κι εγώ με τον αδερφό μου ένα κοινό εξοχικό στη μέση του πουθενά και 20τοσα χρόνια που πάμε, έχουμε το σύστημα:χρησιμοποιούμε ότι βρίσκουμε, αγοράζουμε ότι μπορούμε, αφήνουμε ότι δε χαλάει! Ποτέ δεν έκατσα να μετρήσω τα μακαρόνια και τα χαρτιά υγείας ούτε ο αδερφός. Σημειωτέον, δεν είμαστε και τίποτα αγαπημένα αδερφάκια, σκοτωνόμαστε συνέχεια!! Αλλά αυτό μου φαίνεται τόσο επουσιωδες..!! Φίλη.. Υπερβάλλεις!!!!
Επουσιώδες!
ο γλυκουλης μου. τι κανει αυτη η ψυχη;
Καλά είναι, περάσαμε μαζί τις γιορτές, τα παιδιά μου τον ερωτεύτηκαν για πάντα, ψάχνει για μικρότερο σπίτι, του λείπει η πρώην..
Το κλειδί βρίσκεται στην υπογραφή. Σπαγγ-οραμεν-τινη
Ε δε δείχνει τέτοια δείγματα. Αν ήταν σπαγγοραμένη ούτε που θα είχε σκεφτεί να τ αφήσει τα μακαρόνια πολυ περισσότερο να προτείνει να τα δώσουν στο γείτονα
Αν δεν ήταν σπαγγοραμένη δεν θα μετρούσε πόσο κόστιζαν τα πακέτα μακαρόνια που άφησε πίσω, δεν θα έκανε ολόκληρη μετακόμιση από Αθήνα μην και φύγουν δέκα ευρώ παραπάνω στον μεγαλομπακάλη, δεν θα ανέφερε το φλοτέρ (που σαν να το μετάνοιωσε κάπως που το πλήρωσε εδώ που τα λέμε). Μην σου πω δεν θα έκανε και διακοπές τσάμπα κάθε χρόνο στο ίδιο μέρος…
…και τα μακαρόνια είπε ήταν προσφορά. Το αυτοκίνητο πάντως γεμάτο γύρισε στην Αθήνα. Και ο μεγαλομπακάλης πάντως πρέπει να ζήσει. Και αφού έστιψε και το σκατό της απο τσιγγουνιά και ουσιαστικά ξόδεψε περισσότερα λόγω ποσοτήτων και προσφορών, ξόδεψε ακόμη περισσότερα τρώγοντας σουβλάκια στη μεγαλοψησταριά. Αυτα δεν τα λυπήθηκε να τα φέρει απο Αθήνα
Και έξω φάγανε και τοπικά προϊόντα πήρανε…
Μπα, το ότι προμηθεύτηκε από το σούπερ μάρκετ μακαρόνια και ρύζια λες και έχουμε Κατοχή για να μην τα πληρώσει πιο ακριβά (5? 10 λεπτά του ευρώ?) στο μπακάλικο ενώ μένει σε τζάμπα σπίτι δείχνει άνθρωπο πολύ large γενικα 😁
Μα είναι στον άνθρωπο…
Ολίγον-τι βότσαλο στην λίμνη είναι (“πού το κάψαμε το φως, στον γάμο του καραγκιόζη το κάψαμε το φως”).
Το να κουβαλάς από την Αθήνα (υποθέτω) κιλά μακαρόνια για να μην δώσεις 1-2 ευρώ στον μεγαλομπακάλη της επαρχίας δείχνει και σνομπισμό. Ενοίκιο δεν θα πληρώσεις, ρεύμα δεν θα πληρώσεις, κάνε λίγο σεφτέ στην τοπική κοινωνία, όλο και κάποια τυχερά θα έχεις, έστω και ένα χαμόγελο. Η βενζίνη που θα κάψει το αυτοκίνητο για τις προμήθειες που το φορτώσανε αντισταθμίζει και με το παραπάνω τα έξοδα στον μεγαλομπακάλη. Όταν τα τρώγανε στις ταβέρνες ήτανε καλά.
ε μα πως.. αγοράσανε το μέλι της χρονιάς, τη ρίγανη της χρονιάς, το τσάι της χρονιάς… Τις χυλοπίτες δεν τις πρόλαβαν, τους τις έστειλαν αργότερα.
Εντάξει, παίζει και η περιοχή ρόλο. Εγώ που συνήθως πάω διακοπές σε μικρά ακριτικά νησιά έχω βρει 5πλάσιες τιμές σε πολύ βασικά πράγματα. Άσε που όσο πιο μικρό είναι το νησί, τόσο πιο κατά βούληση χρεώνει τις τιμές ο πατέρας του ιδιοκτήτη. Πέρσι, για 4 ημέρες με την κολλητή προσπαθούσαμε να βρούμε πόσο χρέωναν το ένα μεγάλο μπουκάλι νερό. Ψωνίζαμε μία συγκεκριμένη μάρκα (από τις δύο που είχε) και κάθε φορά πληρώσαμε διαφορετική τιμή: 1 – 1.50 – 1.20 – 2ευρώ, στο ίδιο κεντρικό μπακάλικο!. Την τελευταία ημέρα είπα για πλάκα να κοιτάξω τις τιμές στα προϊόντα, γιατί μου είχε… Διαβάστε περισσότερα »
Μα δεν πληρώνει τίποτε άλλο!
Μπα.. καθόλου.
Εγώ και πάλι θεωρώ σίγουρο ότι και στο γείτονα δεν θα άφηνε ούτε τον πυρετό της χωρίς λόγο. Κάποια μικροαστική υποχρεωσούλα ήθελε να ξεπληρώσει. Ισως από καμία μικροεξυπηρέτηση, ίσως της είχε αφήσει κι αυτός καμία σακούλα φακές ή την είχε φιλεψει τίποτα μούσμουλα ή ξυλάγγουρα απ’ το μποστάνι.
Η κάποιος λιγότερο τσιγκούνης…
Πάντως, ρε παιδιά, όταν γράφετε κατεβατά για αντηλιακά ή πακέτα μακαρόνια που σας πήραν ή καταχράστηκαν και ήταν περιστατικά της ΜΙΑΣ ΦΟΡΑΣ, τι να πω, δεν νιώθω πολύ άνετα και μου έρχεται στο μυαλό εκείνο το meme με την τύπισσα στο παράθυρο που κλαίει κ χαρακτηρίζει όλα τα first world problems, ας πούμε. Εντάξει, τσιλ , που λέει κ η φίλη στην άλλη ερώτηση πιο πάνω…
Για μενα είναι πολύ ξεκάθαρο. Επειδή δε σε ρώτησαν. Αν σε ρωτουσαν θα έλεγες καλέ πάρτε τα μακαρόνια μη χαλάσουν. Μ’αυτόν τον τρόπο δείχνουν πως έχουν δικαιώματα σε μία κατάσταση που αφήνει περιθώρια να δημιουργηθούν παρεξηγήσεις. Αν σε ρωτούσαν θα ήσουν εσύ η κυρία της απόφασης τωρα έγιναν αυτοί κύριοι. Κι επειδή ο αχυρώνας είναι ξένος φάνηκε σαν να έχουν περισσότερα δικαιώματα