Τι κάνεις με τους ανθρώπους που αυτοπροσκαλούνται σπίτι σου; Έχω την ατυχία να κατάγομαι από νησί οπότε από πολύ μικρή θυμάμαι να με παρακαλανε οι φίλοι μου να τους φιλοξενήσω. Όμως για μένα ποτέ δεν ήταν εύκολο μιας κ παλιότερα μοιραζομουνα το δωμάτιο με τη γιαγιά μου κ τώρα που μένουν οι γονείς μου εκεί κοιμάμαι στην κουζίνα, τις λίγες μέρες που παω. Το σπίτι είναι απελπιστικά μικρό για να χωρέσει 3ο άτομο. Αλλά ντρέπομαι να το πω… Ή την φορά που το αποκαλυψα, μια φίλη μου είπε “ε πόσο μικρό να είναι, μάλλον δε θες”. Σε μια άλλη που είχε πει να φέρει κ τον φίλο της, της πρότεινα airbnb φίλου σε τιμή που δε βρίσκεις με τίποτα στο νησί γιατί όλα είναι πανάκριβα και ξινισε. Δηλαδή με τίποτα δεν είναι ευχαριστημένες; Κάθε μα κάθε καλοκαίρι περιμένω μούτρα, ξινιλα και παρακάλια “δε θα μας καλέσεις φέτος”. Φέτος έχει κορονοϊό, να πω αυτό σαν δικαιολογία;
–Νησιώτισα
Οι άνθρωποι που δεν καταλαβαίνουν το «δεν υπάρχει χώρος» όταν μάλιστα δεν είναι δικό σου το σπίτι, αλλά το σπίτι των γονιών σου, δεν είναι φίλοι σου, είναι παράσιτα. Αυτοί πρέπει να ντρέπονται. Δεν αντέχω την κοινωνική αγένεια. Για τη συγκεκριμένη «φίλη» μετά από αυτό το αναίσθητο σχόλιο, δεν θα μπορούσα, αλλά και δεν θα ήθελα να την φιλοξενήσω. Πόσα καλοκαίρια πρέπει να περάσουν για να πάρουν το μήνυμα;
Κάνε πέρα αυτούς τους ανθρώπους, και ποτέ μην διανοηθείς να ντραπείς για τα λεφτά που έχεις ή δεν έχεις, για τα αντικείμενα που έχεις ή δεν έχεις.
Φέτος έχει κορονοϊό και δεν είναι δικαιολογία, είναι πραγματικότητα και ουσιαστική απάντηση.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Άνθρωπο που αυτοπροσκαλείται και θέλει να μείνει σε γκαρσονιέρα με τους γονείς και την γιαγιά της φίλης και να κοιμάται στην κουζίνα, δεν μπορείς να τον εμπιστεύεσαι.
Στην σκέψη και μόνο ανέβασα παλμούς.
“Μένουν οι γονείς μου και μετά βίας εγώ, δε χωράνε άλλα άτομα”. Ειλικρινά δε βλέπω τη ντροπή γύρω από αυτό. Άμα θέλουν τζάμπα διακοπές αυτοί θα έπρεπε να ντρέπονται.
Προτείνω, όταν σου λένε να έρθουν στο νησί να απαντάς “βεβαίως, αν θέλεις προτάσεις για το πού να μείνεις, πες μου να σε βοηθήσω.”
Τ ε λ ε ι α.
Δε θα ξεχάσω μια φίλη που είχα παλιά, ερχόταν στο σπίτι μου (ηλικία λύκειο, έμενα με τους γονείς μου) σχεδόν ακάλεστη, σε φάση τηλ σε 10 έρχομαι. Οι γονείς μου μου το είχαν επισημάνει ότι δεν είναι πρέπον, αλλά εγώ απαντούσα πως με καταπιέζουν κλπ. Το καλοκαίρι που είμασταν 20 χρονών, πήρε τηλέφωνο μια κοινή μας φίλη και της ανακοίνωσε “έρχομαι Λευκάδα”. Πήρε μαζί της και μια φίλη από τη δουλειά που κανείς δεν ήξερε. Για 1 εβδομάδα η φίλη από τη Λευκάδα δεινοπάθησε, γιατί ήταν μαζεμένη όλη η οικογένεια (4 παιδιά, γονείς και γιαγιά-παππούς) σε ένα μικρό σπίτι. Της… Διαβάστε περισσότερα »
Απαράδεκτη η κοπέλα! Και της φορτώθηκε και έφερε και μια άγνωστη. Αυτό ξεπερνά την αγένεια. Εχω φίλη από νησί και ποτέ μα ποτέ δεν της έχω ζητήσει να με φιλοξενήσει γιατί το σπίτι των γονιών της είναι μικρό και μάλιστα οι ίδιοι μένουν εκεί όλο το χρόνο. Και να μου το πρότεινε δεν θα πήγαινα. Νιώθω πιο άνετα να νοικιάσω κάτι και να συναντιόμαστε σε εξόδους.
Μου θυμίζει πολύ μια φίλη που είχα στην ίδια ηλικία. Και εκείνη συνήθιζε να αυτοπροσκαλείται στο οικογενειακό εξοχικό, ώσπου μια χρονιά κάλεσε και την αδερφή της ΚΑΙ το αγόρι της αδερφής της (fun fact ο οποίος ήταν γκοθάς με τα όλα του). Με την αδερφή της εντωμεταξύ ζήτημα να είχα βρεθεί μια φορά, όχι ότι θα ήταν σωστό και πάλι αλλά λέμε…Ευτυχώς ύψωσα το ανάστημά μου και της είπα να τους ξεκαλέσει. Με τρομερό θράσσος μου είπε να πάρω εγώ την αδερφή και να της το πω. Εννοείται ότι δεν έκανα κάτι τέτοιο και μετά – το θράσσος κάνει escalation-… Διαβάστε περισσότερα »
Φούστα, ελπίζω να δωθεί ευκαιρία και να πεις τις ιστορίες αν κρίνω απ αυτή που διάβασα: “μου περιέγραφε με κάθε λεπτομέρεια το πώς έκλαιγε η αδερφή της και πόσο την πλήγωσα”. Αλήθεια τώρα;; Ήμαρτον τι άλλο θα διαβάσουμε.
Αντε να πω άλλη μια ιστορία, αφού ζητάει το κοινό :Ρ Πάλι στο ίδιο εξοχικό καλοκαίρι παρέα αγοριών και κοριτσιών όπου όμως κανένας μας δεν έχει αυτοκίνητο. Στη φίλη έχει κολλήσει να πάμε για κλάμπινκ στη διπλανή πόλη και όλοι της εξηγούμε ότι αυτό είναι μάλλον αδύνατον. Κάποια στιγμή προτείνει να ξυπνήσουμε τον Τάδε – η ώρα έχει φτάσει μια τη νύχτα- για να μας πάει. Ο Τάδε εντωμεταξύ είναι ένας συγγενής μου μεγαλύτερος τον οποίο έχει δει μια φορά και έχουν πει ένα γεια. Κάπου εκεί τσακωνόμαστε, το επόμενο πρωί κάπως τα ξαναβρίσκουμε και ΤΙ ΛΕΕΙ η αθεόφοβη;;; “Ε… Διαβάστε περισσότερα »
Ενταξει τωρα της χαλασατε το βραδυ της φιλης😁😁
Στο μεταξυ θυμηθηκα οτι ειχα συναδελφο που αυτοπροσκαλεστηκε στον γαμο μου! Εκπληκτικο; (φυσικα δεν καλεστηκε ποτε επισημα).
Ωραια ατομα!
Τί περιπτωσάρα! Μα πώς έγινε αυτό βρε παιδί μου!
εε πες μας βρε ,μη μας κρατάς σε αγωνία 😁😁😁
Ωχ Xrisou Peterson με συγχωρείς για την καθυστέρηση, τώρα είδα το request σου. Είμασταν λοιπόν στο καπνιστήριο της εταιρείας (παλιές καλές εποχές) και έρχεται η συνάδελφος και μου λέει: “Καλά εστέ μόλις έμαθα για τον γάμο σου, τέλεια! Ανυπομονώ! Θα περάσουμε σούπερ”. Με την οποία συνάδελφο δεν είχαμε πολλά πολλά, κυρίως οτι βρισκόμασταν στο καπνιστήριο και ότι συνεργαζόμουν κάποιες φορές με άτομο του τμήματος της άρα την πετύχαινα και λέγαμε καμμιά κουβέντα στους διαδρόμους. Σε καμμία περίπτωση, θέλω να πω δεν δικαιολογούσε πρόσκληση γάμου. Τέλοσπάντων, δεν το σχολίασα εκείνη την ώρα. Ντράπηκα πάρα πολύ ομολογώ. Επίσης δεν μου ξαναμίλησε από… Διαβάστε περισσότερα »
χαχαχα! Εκτίμησα πάρα πολύ το γεγονός ότι δεν καταπιέστηκες ωστε να καλέσεις την συνάδελφο στο γάμο!
Τα ιδια και χειροτερα ακούμε κάθε χρόνο. Οι γονεις μου έχουν σπιτι κοντα σε μια λιμνη στο βουνο και τα πεθερικα΄μου διπλα στην Θάλασσα. Επι χρόνια τωρα δεχόμαστε πιεσεις απο γνωστους, του στυλ …αχ πολυ θα θελαμε να κανουμε διακοπες μαζι σας στο πατρικο σας ή πολυ θα θελαμε να ερθουμε να σας επισκεφτούμε στις διακοπες σας. Ή “αχ παντα ηθελα να ερθω στα μερη σας, ποτε θα ειστε εκει φέτος να ερθουμε να σας βρουμε”! Η απάντηση μας ειναι παντα η ιδια “Δεν ειναι δικα μας τα σπιτια. Ειμαστε φιλοξενουμενοι. Δεν μπορουμε να καλεσουμε. Λυπουμαστε πολυ. Αλλα ευχαριστως να… Διαβάστε περισσότερα »
Ούσα φοιτήτρια στην μαγευτική Πάτρα σε εποχές που το καρναβάλι ήταν στις δόξες του…λίγες μέρες πριν την Κυριακή του καρναβαλιού με έπαιρναν τηλ για να έρθουν ακόμα κ τα κουριερ που είχαν το τηλ μου για να κάνουν παραδόσεις (που λέει ο λόγος)! Το τραγικό ήταν το πως απαιτούσαν…την πρώτη χρονιά μια από τους πολλούς ήταν μια κοπέλα να που ειχαμε εντελώς τυπικές σχέσεις στο σχολείο που πιεστικά ζητουσε να έρθει με τον φίλο της. Ψαρωμένη της λέω ότι έχω άλλο κόσμο εκείνο το σκ αν θέλει να έρθει το προηγούμενο…και με απόλυτη αγένεια & εκνευρισμένη μου λέει “τι να… Διαβάστε περισσότερα »
Τι θυμηθηκα τωρα! Όταν μετακομισαμε πριν απο 4 χρονια σε ιδιοκτητη μονοκατοικια και ενω μολις ειχαμε μπει στο καινουργιο σπιτι, εχοντας μανατζαρει τα παντα μόνη με 4 μικρα παιδια, γιατι ο αντρας μου ελειπε σε επαγγελματικό ταξιδι, με πηρε τηλεφωνο μια πολυ καλη φιλη να μου πει πως σχεδιαζουν να κατεβουν στα μερη μας για 4ημερο τωρα που εχουμε αρκετο χωρο για φιλοξενια. Ηταν και η περιοδος του Οκτομπερφεστ οποτε ηταν κομματακι δυσκολο να βρεις διαθεσιμο ξενοδοχειο σε προσιτες τιμες. Της ειπα απλα και όμορφα πως δυστυχως δεν θα μπορεσω να τους αφιερωσω το χρονο και την ενεργεια που απαιτει… Διαβάστε περισσότερα »
Θα μπορούσαν οι δικοί σου να έχουν τα δωμάτια του Μπακιγχαμ και πάλι να μην γινόταν να τους φιλοξενήσεις. Κι εκεί μοκο επρεπε να κάνουν. Άνθρωποι που δεν καταλαβαίνουν ότι σε φέρνουν σε δυσκολη ζητώντας κααααθε χρόνο φιλοξενία είναι πολύ παρτακηδες κι αυτό είναι δείγμα σχέσης.. Ακόμα και το ότι το ζητάνε και φέτος, με τον ιό, μην υπολογίζοντας αν θα προκαλεσουν ανασφάλεια στους γονείς σου, είναι απαράδεκτο.
Πολύ ωραιο αυτό με το airbnb, είναι η καλύτερη λύση για να δείξεις τη φιλόξενη διάθεσή σου.
Ποιος άνθρωπος με εξοχικό δεν έχει να καταθέσει μια πονεμένη ιστορία;
Μου έχουν τύχει τα εξής: 1) Να μείνει τριμελής οικογένεια 1 εβδομάδα, να είναι Παρασκευή και να περιμένω άλλους φιλοξενούμενους για 3ήμερο και να μην φεύγουν, να μου λένε: θα φύγουμε Δευτέρα γιατί δεν βρήκαμε εισιτήρια. Εγώ να παθαίνω συγκοπή κι επειδή τους άλλους τους είχα καλέσει και ντρεπόμουν, πήγα και τους έκλεισα δωμάτιο σε κοντινή πανσιόν και ανέλαβα τα έξοδά τους. Οι άλλοι, γαϊδούρια, έκαναν πως δεν καταλαβαίνουν 2) Φιλοξενούσα 2 διαφορετικά ζευγάρια που ψυχρανθηκαν μεταξύ τους για το ποιος θα πιάσει ποιο δωμάτιο και δεν μιλιόντουσαν όσο έμειναν αλλά παρέμεναν για φιλοξενία. Η ατμόσφαιρα που επικρατούσε ήταν αφόρητη.… Διαβάστε περισσότερα »
Με συγχωρείς βρε Αράχνη μου, γιατί τα δεχόσουν όλα αυτά τα πράγματα; Είπαμε να είμαστε φιλόξενοι ρε παιδιά, αλλά αυτά είναι άνω ποταμών! Γιατί ανέχεστε κάτι τέτοιο; Και πού τους βρήκατε όλους αυτούς τους κηφήνες;
Ήταν η εποχή προ κρίσης δηλ. πριν από 10-
15 χρόνια. Τότε ήμουν γύρω στα 40-45+. Δεν είχα ανακαλύψει την Α μπα. Δεν ξέρω, δεν έφερνα αντίρρηση. Δεν υπάρχει και emoji με φατσούλα να αυτοφασκελώνεται.
Πέρασα τόσο χάλια εκείνα τα χρόνια που από τότε που ενηλικιώθηκαν τα παιδιά μου, δεν ξαναπήγα για διακοπές. Μόνο για καμια δουλειά/επισκευή πηγαίνω και φεύγω άρον άρον. Έχω να πάω από πρόπερσι. Αν δεν αγαπούσαν τόσο τα παιδιά μου αυτό το σπιτι (κι ευτυχώς πάνε πια μόνα τους), θα το είχα πουλήσει.
Μου σηκώθηκε η τρίχα…Το ζευγάρι του 3, αρχηγοί…(@#$%%^^#@@)
Ειλικρινά έχω μείνει άφωνη απο τη μαζεμένη γαϊδουρια…στο θέμα του super market το λιγότερο που μπορεί να κάνει ένας φιλοξενουμενος είναι τα ψώνια.
Ο Χριστός και η Παναγία! Για τα παιδιά που σου άφηναν, δε σου άφηναν και λεφτά για να τα ταΐζεις; Τις ζημιές δεν είπαν να τις αποκαταστήσουν; Άντε, πες, λογαριασμούς δύσκολα να πληρώσει κάποιος, αλλά προσεχεις να μην κανεις σπατάλες σε ξένο σπιτι. Αλλά πώς μπορεί να μην ψώνιζαν, για να φάτε; Έστω τα δικά τους. Σε μία φίλη που με φιλοξενούσε πάντα πήγαινα σούπερ-μάρκετ να ψωνίσω ό,τι τρώω και μετά της τα άφηνα στο σπίτι. Η γαϊδούρια δεν έχει όρια, όλοι αυτοί ήταν λες και πήγαιναν σε ξενοδοχείο κι ακόμα χειρότερα.
Βρε αράχνη για όνομα, με τάραξες! Μα τι περιστατικά είναι αυτά που περιγράφεις; Που είσαι μπλεγμένη;;
Τι λες βρε αράχνη; Αυτό είναι βιασμός της προσωπικότητας του σπιτιού και της ζωής σου 😱😱😱
η αποδειξη οτι αυτοι που τα κανουν αυτα, εντοπιζουν παντα αυτους που τα ανεχονται….
Αυτό! Tο έθεσες τέλεια. Πολύ αργά το κατάλαβα. Και δεν ήταν φίλοι μου, ήταν προσωρινοί συνεργάτες του άντρα μου με τον οποίο αργότερα χώρισα. Δεν έχω κρατήσει επαφές με κανέναν ούτε και με τους γονείς των παιδιών όταν μεγάλωσαν. Μόνο με λίγους δικούς μου φίλους διατηρώ επαφές που έρχονταν πολύ πιο αραιά και κάθονταν μέχρι 3 μέρες. Με ρωτάνε πώς τα άντεξα τότε αυτά τα παράσιτα. Δε θέλω να θυμάμαι, τα είχα απωθήσει για χρόνια αλλά τα έγραψα αυτά με αφορμή το σχόλιο της Μάνας Κουράγιο για να ξέρουν οι νεότερες ότι πρέπει να βάζουν όρια.
καλά το *3 διαμαντάκι ,δεν το συζητώ…μα να παρκαρουν σε σενα όλα τους παιδια ; Αυτό με την μπανιέρα τώρα; τί φάση;
Ήταν μια μπανιέρα οβάλ από ακρυλικό που σχημάτιζε στην μεγάλη καμπύλη μια εσοχή σαν κάθισμα. Κάποιος πάτησε εκεί, μάλλον ανέβηκε όρθιος επάνω κι έσπασε. Μάλλον το έκαναν οι τότε έφηβοι. Δεν έκανα ανακρίσεις για να βρεθεί ο ένοχος. Το κατάπια κι αυτό.
Αράχνη Πόνεσε η ψυχή μου 😔
Είναι τόσο συχνό πράγματι; Δεν έχουμε εξοχικό, αλλά φίλους με εξοχικά έχουμε (σούπερ ουάου μάλιστα). Ποτέ δεν θυμάμαι να ανέφεραν τέτοιου είδους περιστατικά ούτε και ποτέ δεν πέρασε από το μυαλό μας να πάμε να τους κατσικωθούμε, μήπως και ενοχλήσουμε.
Θα σου πω αυτό που μου πήρε χρόνια άγχους και τύψεων για να καταλάβω ως προς αυτού του είδους τους ανθρώπους. Αν δε ντρέπονται αυτοί να σε φέρουν σε δυσκολη θέση γιατί να ντραπείς εσύ που θα υπερασπιστείς τον εαυτό σου; Ή εκείνοι θα είναι άνετα παρασιτώντας σε σένα και εσύ θα μιζεριάζεις ή θα είσαι εσύ καλά και αυτοί θα ξινισουν. Πάντως και οι δύο πλευρές δε θα μείνουν ικανοποιημένες. Εν τέλει το σπίτι είναι των δικών σου. Δε μπορώ άλλο αυτό το θράσος μερικών που θεωρούν αυτονόητο ότι οι άλλοι ζουν για τη βολεψη τους. Ας παρεξηγηθουν κούκλα… Διαβάστε περισσότερα »