Α, μπα μου είσαι μια γλυκιά συνήθεια, όπως είναι για εμένα ο καφές. Ο προβληματισμος μου ίσως να μην έχει απαντήσει και δεν ξέρω ακριβώς τι αναζητώ Ίσως το χαστούκι ότι “αυτό ήταν”. Ας ξεκινήσω όμως… Ειμαι με έναν άνθρωπο εδώ και δυομιση χρόνια. Τον γνώρισα όσο καναμε τα μεταπτυχιακά μας. Εγώ ντόπια εκείνος από ένα νησί. Αγαπιόμαστε πολύ. Είναι ο άνθρωπος που μπορώ να πω την πιο βαθιά μου σκέψη, αυτός που με κάνει να νιώθω ελεύθερη, που κάνει την καθημερινότητα μου λίγο πιο όμορφη. Ταιριάζουμε. Τέλος πάντων παντα ηξερα πως ασχολείται με τα αγροτικά και του αρέσει. Από τότε που τελείωνε εξεταστική μέχρι τέλη Σεπτεμβρίου ήταν εκεί, πέρα από ότι πηγαίνε και στις μεγάλες γιορτές για να βοηθήσει. Μιλούσε για ενθουσιασμό πάντα για αυτό. Φέτος τον Ιούνιο τελειώνει και ήρθε η κουβέντα για το ποια είναι τα πλάνα του. Η απάντηση του ήταν πως θα ήθελε να ασχοληθεί με τα αγροτικά. Δεν ήταν μια απάντηση που με εξέπληξε. Εκείνος όμως συνέχισε την ερωτηση τι θα γίνει με εμας. Απάντησα πως δεν ξέρω και εκείνος τι σκέφτεται. Μου είπε πως η ιδανική κατάσταση για εκείνον ήταν να πάω στον τόπο του, κάτι το οποίο καταλαβαίνει πως δεν πρόκειται να γίνει γιατί δεν θα μπορώ να έχω εργασία αλλά και γιατί δεν θα μου άρεσε εκεί η ζωή και έχει δίκιο. Η εναλλακτική είναι πως αφού αυτός θα έχει κάποια μεγάλα διαστήματα παύσης να πήγαινοερχεται και να βρισκόμαστε και το καλοκαίρι. Μια λύση η οποία δεν μου φαίνεται ελκυστική, αντιθέτως εκνευριστική. Εγώ του είπα πως όντως συμφωνώ μαζί του και η αλήθεια είναι ότι θα ήθελα να μείνουμε στην πόλη που ειμαστε, λέγοντας αυτός ότι είναι και αυτή μια πιθανότητα γιατί θα τον δυσκολευε αρκετά η κατάσταση να χωρισουμε και πως η ζωή εδώ δεν είναι τόσο κακή. Τον καταλαβαίνω ομως πως αγαπάει τη θάλασσα, τη φύση, την ηρεμία, τα οποία αναζητάει συνεχως. Πως θα μπορούσα να του το στερησω Η συζήτηση έληξε κάπου εκεί λέγοντας πως θα δούμε στη συνέχεια. Από τοτε είμαι στεναχωρημένη για εμάς τους δύο. Νιώθω σαν να είμαι κάπου που ξέρω ότι μετράμε αντίστροφα. Το συζητήσα και με δύο φίλες μου και είπαν ότι αν με αγαπάει θα μείνει εδώ. Το ίδιο όμως ισχύει και για εμένα ότι θα τον ακολουθουσα, έτσι δεν είναι; Και πιστεύω πως δεν αρκεί μόνο αυτό αλλά να είμαστε καλά εμείς με τους εαυτούς μας εκεί που ειμαστε. Ίσως να πρέπει να αποδεχτώ ότι αυτό είναι. Όταν θα με ρωτήσει, καθώς είπε να σκεφτώ τι θέλω από εκείνον, τι θα κάνω; Ο ίδιος το ξέρει ότι εγώ δεν θα πάω. Στην καρδιά μου θα έλεγα ” ναι θέλω να μείνεις εδώ” όμως δεν μπορώ να το κάνω αυτό. Ξέρω πως η απάντηση μου μπορεί να μην παίξει κανένα ρόλο και αυτό επίσης είναι κάτι που πρέπει να διαχειριστώ.
-Αντα
Θέλεις να μείνει εκεί που είσαι, να κάνει τι; Να βρει μια δουλειά που θα μοιάζει με τη δική σου, να κάνει αυτά που θέλεις να κάνεις εσύ; Μα, δεν βλέπεις ότι στην πραγματικότητα θα ήθελες να είναι κάποιος άλλος;
Όσο και αν τον αγαπάς, έχετε τελείως άλλο όραμα ευτυχίας. Κι αυτό δεν έχει σχέση με την αγάπη. Δεν αγαπάμε πάντα αυτόν που είναι καταλληλότερος για εμάς. Η γνώμη των φιλενάδων είναι γελοία, όπως κι αν ακούγεται αυτή η λέξη. Η ιδέα ότι παρατάμε ό,τι ξέρουμε και ό,τι ονειρευόμαστε για μια αγάπη είναι μια ιδέα που έχει φέρει πολλούς ανθρώπους σε σημείο αν χαραμίζουν τη ζωή τους, και φυσικά αυτό συμβαίνει κυρίως στις γυναίκες.
Φυσικά και δεν αρκεί να αγαπάς. Το λέμε και το ξαναλέμε και το ξαναλέμε μέχρι να εμπεδωθεί.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Δεν ξέρω τι δουλειά θες να κάνεις αλλά έτσι θα σου πώ μια σκέψη μου. Η επαρχία έχει τεράστια ανάγκη απο κάποιες ειδικότητες που εκ πρώτης δεν σου γίνεται προφανές οτι έτσι θα είναι. Μπορεί να κάνεις πολύ καλή δουλειά έκει. Το οτι η ζωή ειναι πιο αργή εκεί είναι γεγονός, όπως επίσης γεγονός είναι οτι αν βγάζεις καλά λεφτά εκεί πας στην πόλη σου και τα καις χωρίς τύψεις. Στα λέω γιατί το έκανα. Σηκώθηκα και έφυγα και άλλαξε η ζωή μου 100% προς το καλύτερο. Ηταν ανέλπιστο για μένα γιατί είμαι σε έναν κλάδο που περνάει βαθιά κρίση.… Διαβάστε περισσότερα »
Πόσο ζηλεύω! Μπράβο σου!
Επίσης, το ζητούμενο δεν είναι να κάνει κάτι κάποος ως θυσία, θα ακολουθήσει πικρία.
Το θέμα είναι να βλέπουν δύο άνθρωποι το μέλλον σαν ομάδα και να μπορούν να αποφασίσουν το καλύτερο δυνατό για την ομάδα, με βάση τα όνειρα του καθενός και τις συνθήκες.
Μου κάνει εντύπωση σε τέτοιες ερωτήσεις που πολύ συχνά ξεκινάνε με φράσεις “είναι ο άνρθρωπός μου, τον αγαπώ πολύ, περνάμε τέλεια, είναι τέλειος/α “. Νιώθω ότι προσπαθούν να καλύψουν την αβεβαιότητα της σχέσης. Σε κάθε περίπτωση η αγάπη δεν φτάνει. Μια σχέση ζωής είναι μια σχέση μεταξύ ατόμων που έχουν κοινό όραμα ζωής και συμβαδίζουν στις απόψεις. Το να θυσιάσεις την ζωή σου (ή εκείνος την δική του) στο όνομα της αγάπης, δε θα καταλήξει καλά. Γιατί απλά η αγάπη δεν είναι μονοδιάστατη έννοια και οι άνθρωποι καθημερινά αλλάζουμε.
Το ένας εδώ ένας εκεί, δεν ξέρω γιατί σου φάνηκε εκνευριστικό, αλλά μου φάνηκε καλή ιδέα.
Η πραγματικότητα έχει ότι σχέσεις τελειώνουν μπροστά σε τέτοια δίλληματα, δεν είναι ευχάριστο, αλλά είναι καλύτερο από το να συμβιβαστείς σε κάτι που δεν σ αρέσει, απλά για να γίνεις θυσία για τον άλλον και όχι, αυτό δεν είναι αγάπη.
“Το ένας εδώ ένας εκεί, δεν ξέρω γιατί σου φάνηκε εκνευριστικό, αλλά μου φάνηκε καλή ιδέα.” : Συμφωνώ απολύτως, πόσο μάλλον που είσαστε ήδη 2,5 χρόνια μαζί, δηλαδή γνωρίζεστε ήδη αρκετά καλά (πόσο μάλλον αν έχετε συγκατοικήσει κιόλας), δεν ξεκινάτε από την αρχή μια σχέση εξ αποστάσεως. Η απόσταση θα δείξει αν αξίζει να διατηρηθεί αυτή η σχέση (και για πόσο). Στη δική μου εντελώς προσωπική περίπτωση, η μακροχρόνια σχέση εξ αποστάσεως όχι μόνο βελτίωσε, αλλά συνέβαλε και στην αύξηση της ποιότητας της σχέσης (βέβαια, δεν περιοριζόταν μονάχα στη σχέση του σαββατοκύριακου, καθώς η Γάτα μου είναι εκπαιδευτικός)
Ε δεν το λες και καλή ιδέα αν μιλάμε για μια μόνιμη κατάσταση. Εκτός αν είναι απλά ένα ενδιάμεσο στάδιο μέχρι να χωρίσουνε. Γενικά νομίζω ότι οι σχέσεις από απόσταση παλεύονται αν υπάρχει κάποιο σχέδιο eventually να είναι μαζί. Αλλά εδώ η κοπέλα θέλει να ζήσει για πάντα σε μια πόλη και ο τύπος θέλει να γίνει αγρότης σε ένα νησί. Δεν νομίζω ότι παλεύεται για πολύ αυτό.
εγω θα το δοκιμαζα. κανεις απο τους δυο δεν εχει ζησει μονιμα αυτο που φανταζεται ωστε να ειναι σιγουρος πως δεν θα αλλαξει γνωμη. Αν πχ αυτος βαρεθει να ειναι μονιμα στο νησι ή αυτη βαρεθει την πολη; μια δοκιμη θα δωσει καλυτερη εικονα
Το έχω κάνει κ απέτυχε εντελώς. Απο τη στιγμή που δεν υπάρχει πρόθεση καμία εστω μελλοντικά για εγκατάσταση στο ίδιο μέρος, δυστυχώς το τέλος είναι προδιαγεγραμμένο και πολύ δυσκολότερο και ψυχοφθόρο έχοντας ταλαιπωρηθεί και κανα δυο χρόνια στα πήγαινε έλα.
Πωπω πόσο κολακευτικό να σε παρομοιάζουν με τον καφέ! (δεν το λέω ειρωνικά)
Καλές οι αγάπες, καλός και ο έρωτας αλλά από μόνος του δεν αρκεί. Άλλα σχέδια κάνει για τον εαυτό του, άλλα κάνεις εσύ για εσένα και αυτά τα δύο δε συγκλίνουν κάπου. Αν πας να μείνεις στον τόπο του, δε θα σου αρέσει και το αντίστροφο. Οπότε ή θα καθίσετε να μιλήσετε και να βρείτε από κοινού μια λύση ή θα χωρίσετε
Καταρχάς μην ξανασυμβουλευτείς τις συγκεκριμένες φίλες. Δεν μετριούνται όλα με την αγάπη. Με την ίδια λογική ούτε εσύ τον αγαπάς αρκετά εφόσον δεν πας στο χωριό. Η σχεση εξ αποστάσεως που σκεφτήκατε δεν θα σας σώσει καθώς η απόσταση κάποια στιγμή θα πρέπει να εκμηδενιστεί. Λυπάμαι αλλά δεν ξέρω πως μπορείτε να στεριώσετε καθώς κανένας από τους 2 δεν λειτουργεί ως ομάδα αλλά ατομικιστικά. Δείχνει πως εξ αρχής και οι 2 ξέρατε τι θα γίνει γνωρίζοντας τα θέλω σας αλλά εθελοτυφλούσατε ελπίζοντας πως ο ένας από τους 2 θα ακολουθήσει τον άλλον στο δικό του όραμα ζωής. Επίσης γιατί δεν… Διαβάστε περισσότερα »
Μου έχει τύχει ακριβώς το ίδιο σενάριο αγαπητή φίλη.. κι εγώ έβλεπα το χρόνο να κυλάει αντίστροφα.. ήθελα να φύγω έξω για καλύτερες συνθήκες εργασίας, ήθελε να μείνει Ελλάδα να ασχοληθεί με το χόμπι του που το έκανε επάγγελμα. Τελικά όπως λέει και η Λένα, μετά από 7 χρόνια σχέσης χωρίσαμε για αυτό το λόγο ( είχαμε φτάσει σε σημείο να μου κάνει πρόταση γάμου και μετά το πράγμα κόλλησε στο πρακτικό θέμα: και που μένουμε;). Ήξερε βέβαια πως θελω να φύγω αλλά ισως δεν περίμενε το ποσο πολύ θα ήθελα να το κάνω, σου λέει γυναίκα είναι θα θέλει… Διαβάστε περισσότερα »
Στενάχωρο, αλλά αφού έχετε άλλο όραμα ζωής και μέση λύση δεν υπάρχει, η μεγαλύτερη πράξη αγάπης και για τους δυο σας είναι να πείτε αντίο και να αφήσει ο ένας τον άλλο ελεύθερο.
Ομολογουμένως πολύ δύσκολη πίστα. Οι ιστορίες όπου ο ένας κάνει μια μεγάλη παραχώρηση, θυσία, για χάρη του άλλου δεν καταλήγουν καλά. Μόνο πικρία και απωθημένα επιφυλάσσουν για το μέλλον. Όποιος υποχωρήσει θα το χτυπήσει στον άλλο αργά ή γρήγορα. Η λύση είναι μάλλον προφανής, αλλά είστε συζητήσιμοι, ίσως ένας άμφω συμβιβασμός να ήταν η χρυσή τομή; Τον λέω “λύση της τρίτης πόλης”. Αγροτικές εργασίες και θάλασσα δεν υπάρχουν μόνο στο νησί του, αλλά αν κατάλαβα καλά δεν υπάρχουν στον τόπο σου. Εσύ δουλειά στο νησί του δε μπορείς να βρεις, αλλά δεν είναι μόνο ο τόπος σου στον οποίο μπορείς… Διαβάστε περισσότερα »