Α μπα δεν χορταίνω τις απαντήσεις σου! Είσαι φοβερή, συνέχισε να μας ανοίγεις το μυαλό. Πιστεύεις ότι η συγκατοίκηση (αν είναι εφικτή) είναι απαραίτητη πριν αποφασίσει ένα ζευγάρι να παντρευτεί για να δουν αν τα καταφέρνουν στην καθημερινότητα τους ή η ουσία είναι να πάρουν την απόφαση ότι θέλουν να παντρευτούν και όλα τα άλλα θα τα βρουν με προσπάθεια και από τους δύο; Επιπλέον, πως σου φαίνεται η άποψη που έχουν κάποιοι ότι άμα συγκατοικήσεις είναι πιθανόν ο ένας από τους δύο (συνήθως λέγεται για άντρες) να βολευτεί και να καθυστερήσει να πάρει την απόφαση για επόμενο βήμα?- fataoulas
Αν δύο άνθρωποι πάρουν την απόφαση να παντρευτούν, το κάνουν επειδή, μεταξύ άλλων, ξέρουν ότι ταιριάζουν και στην καθημερινότητα. Η καθημερινότητα είναι αυτό που συμβαίνει όλη τη μέρα, εντός και εκτός σπιτιού. Τουλάχιστον αυτό ελπίζω – υπάρχουν και αυτοί που λένε «παντρευόμαστε και τα βρίσκουμε μετά.» Αυτοί χωρίζουν. Νομίζω ότι τρία πράγματα πρέπει να βρίσκονται σε αρμονία για να είναι βιώσιμο ένα ζευγάρι: η αντιμετώπιση των χρημάτων, οι κοινωνική συμβατότητα και η σύμπνοια σε θέματα ανθρωπιστικά, θρησκείας και πολιτικής. Η ασυμβατότητα προκύπτει και χωρίς συγκατοίκηση, αλλά παίρνει περισσότερο καιρό. Αυτός που βολεύεται από τη συγκατοίκηση και δεν θέλει να παντρευτεί, δε θέλει σύντροφο και σύζυγο, θέλει καθαρίστρια και μαγείρισσα.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Το “παντρευτείτε κι όλα τα άλλα θα τα βρείτε” είναι σαν το “κάντε ένα παιδάκι να σας λυθούν όλα τα προβλήματα”.
Να συγκατοικήσετε οπωσδήποτε πριν παντρευτείτε (φαντάζομαι για σένα ρωτάς).
Μας το έλεγε η μαμά μου από μικρές: «να συγκατοικήσετε πριν παντρευτείτε να ξέρετε αν άλλος μπορεί να πλύνει το σώβρακό του μόνος του και να δείτε πώς είναι στην καθημερινότητά του». Σοφή συμβουλή, από τις λίγες που ακολούθησα.
Είναι σεξισμός αυτό που λες, όμως πολλοι άντρες αυτό κάνουν, συζούν απλά για να έχουν παρέα, κάποια να τους μαγειρεύει και να τους καθαρίζει κι αφήνουν την προοπτική τού γάμου να πλανάται, χωρίς να έχουν σκοπό να παντρευτούν. Κι αυτό, όταν η γυναίκα θέλει να παντρευτεί, είναι μια μορφή εξαπάτησης. Γνωστός μου ψάχνει πάντα διακαώς σχέση, για να συγκατοικήσει σύντομα και να μοιράζεται το ενοίκιο. Μου έλεγε ότι στενοχωρήθηκε που χώρισε, γιατί μοιραζόταν το ενοίκιο. Σχέση είναι αυτό ή βόλεμα;
Valda φανταζομαι υπαρχουν οι περιπτωσεις αυτες στις οποιες αναφερεσαι ομως ειμαι σιγουρη οτι οι ανθρωποι αυτοι και εκτος συγκατοικησης θα ειχαν δωσει δειγματα γραφης, θα ειχε γινει αντιληπτο τι μπουμπουκια ηταν. Οπως και να χει με την συγκατοικηση οπωσδηποτε θα ξεσκεπαστηκαν αρα problem solved.
Το πρόβλημα είναι ότι δίνουν δείγματα, αλλά οι φίλες μου και οι γνωστές μου πέρα βρέχει. Αντί να τους χωρίσουν εκείνες, τις χωρίζουν εκείνοι, όταν βρουν την επόμενη. Και τις κάνουν να νομίζουν κι ότι έφταιγαν για άσχετους λόγους. Το πώς χειρίζεται ένας άντρας τα χρήματα δείχνει και πώς σε βλέπει.
Κι εγώ είχα συμφοιτήτρια που από το 2ο έτος είχε ξεκοικιάσει και πήγαινε από σχέση σε σχέση για να έχει κάπου να μένει. Δεν έχει φύλο το βόλεμα…
Δεν έχει φύλο το βόλεμα, αλλά εδώ μιλάω συγκεκριμένα για τους άντρες, με αφορμή τα τελευταία λόγια της Λένας, με τα οποία συμφωνώ λέξη προς λεξη.
Αυτή την ιστορία την έχω ακούσει από γνωστή μου για γνωστή της συμφοιτήτρια, στο τέλος θα βρεθούμε κι εμείς γνωστές ☺
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εργασίας οι γυναίκες εργάζονται παγκοσμίως ένα μήνα ανά έτος παραπάνω από τους άνδρες λόγω της απλήρωτης, ανασφάλιστης οικιακής εργασίας. Ίσως έχει φύλο το βόλεμα.
Κατά τη δική μου γνώμη είναι απαραίτητη η συγκατοίκηση πριν το γάμο. Αλλιώς να βγαίνεις ένα ραντεβού με τον άλλο για διασκέδαση και σεξ και αλλιώς να ζεις μαζί του. Εκεί θα κριθούν πολλά και θα βγουν στη φόρα ακόμα πιο πολλά. Ζεις με τον άλλο,τον μαθαίνεις καλύτερα,βλέπεις αν αναλαμβάνει ευθύνες αν συνεισφέρει κλπ Έχει τύχει αντρόγυνα να χωρίσουν επειδή ο άλλος δεν ήταν τόσο ονειρικά πλασμένος όπως τον φαντάζονταν πριν ζήσουν μαζί. Έχω ακούσει πάμπολα. Μη σου τύχει μπουμπούκι να κοιμάται όλη μέρα και να τρέχεις σα το βέγγο για όλες τις υποχρεώσεις και να είναι σα να νταντεύεις… Διαβάστε περισσότερα »
Η συγκατοίκηση γενικά είναι απαραίτητη;
Έχω αρχίσει να σκέφτομαι ένα μοντέλο ζωής που δε συγκατοικείς ούτε μετά το γάμο. Ειδικά αν δεν προκύψει παιδί νομίζω ότι δε βρίσκω κανένα λόγο. Βασικά ο μόνος λόγος που βρίσκω είναι οικονομικός και δε με ψήνει σα λόγος.
Ξέρω ζευγάρια που ήταν μαζί 10+ χρόνια και μόλις συγκατοικησαν χώρισαν. Γιατί? Γιατί όταν τον άλλον τον βλέπεις 3 φορές τη βδομάδα για καφέ και για φαΐ κλπ είναι πάντα η καλύτερη εκδοχή του εαυτού τους. Πρέπει να συγκατοικησεις για να πεις ότι ξέρεις κάποιον, και όχι απλά 5 μήνες αλλά μερικά χρόνια. Να δεις όλες τις πτυχές, να δεις πολλά σενάρια. Πχ εάν κάποιος είναι βίαιος σε ένα καυγά πώς θα το ξέρεις? Εάν δεν ξέρει ή ακόμα χειρότερα δεν ενδιαφέρεται να πλύνει ούτε ένα πιάτο? Πρέπει να δεις την όλη συμπεριφορά αλλιώς σε περιμένει μεγάλη κιντερ έκπληξη μετά… Διαβάστε περισσότερα »
Ο ξάδερφος μου και η γυναίκα του, που θρησκευουν φουλ, παντρεύτηκαν με πολιτικό γάμο, γτ στη χώρα που ζουν ο θρησκευτικός δεν έχει νομική ισχύ. Πηγαν λοιπον στο δημαρχειο, υπεγραψαν, εβγαλαν φωτογραφίες, πήγαν για ποτό και το βράδυ την πήγε στο σπίτι της, στον πατέρα της. Εκεινος επεστρεψε παντρεμενος, αλλά χωρίς νύφη, μονος του στο σπιτι. Σαραντα μερες μετα , που τις μετραγαν πως και πως, έκαναν το θρησκευτικό γάμο σε μεγάλη ορθόδοξη εκκλησία, έβγαλαν καινούριες φωτογραφίες, έκαναν δεξίωση και το βράδυ πήγαν μαζι στο σπίτι τους και ξεκίνησαν να συγκατοικούν. Παιδια, αυτά είναι γούστα. Δεν ισχύουν οι ίδιοι κανόνες… Διαβάστε περισσότερα »
Χωρίς να ξέρεις πως είναι ο άλλος στην καθημερινότητά του πως θα αποφασίσεις να μοιραστείς την ζωή σου μαζί του; Ο άντρας δεν είναι κάποιο βραβείο που θα πρέπει να σκαρφιστείς τρόπους για να τον κάνεις να πέσει στην “παγίδα” του γάμου. Αυτό είναι κάπως όπως το να μην δοθείς σε έναν άντρα πριν το γάμο για να θέλει να σε παντρευτεί. Σαν να κυνηγάνε όλες οι γυναίκες τον γάμο και οι άντρες να τον αποφεύγουν. Κανείς δεν βολευεται με την συγκατοίκηση, αν κάποιος δεν θέλει γάμο δεν θα τον θέλει ούτε χωρίς συγκατοίκηση. Ο γάμος εξάλλου αλλάζει πολλά νομικά… Διαβάστε περισσότερα »
Διάβασα κάπου ότι δεν γνωρίζεις πραγματικα τον αλλο αν δεν τον δεις κουρασμένο,φοβισμένο κ άρρωστο…αυτο πετυχαίνει η συγκατοίκηση, καποια στιγμή θα δεις κ όλες τις άλλες όψεις του πρισματος:την διαχείριση των οικονομικών,τον καταμερισμό των αγγαρειων του σπιτιού(αν γίνει ποτε),ακόμα κ την αντίδραση του απέναντι σε “αδυναμα”οντα-ζώα,παιδάκια,ηλικιωμένους…
Κ κάτι τελευταίο,θα δεις αν πραγματικά μπορεί ν αναλάβει ευθυνες!πχ.:αρρωσταινεις εσύ…θα σε περιποιηθεί??θα πάει σουπερμάρκετ?θα πληρώσει αυτός χρέη στη τράπεζα??λογαριασμούς??θα καθαρίσει το σπίτι?θα βάλει πλυντήριο?θα σου φέρει φάρμακα απ τ φαρμακείο???
Την υπευθυνότητα κάποιου μόνο έτσι την βλέπεις!όλα τ’άλλα είναι βιτρίνα δυστυχως!
Καλησπέρα στην παρέα,σχολίασα πρώτη φορα αλλά δεν μπορώ να βρω το σχόλιο μου!Έκανα κάτι λάθος;;Σας ρίχνω μαγική χρυσόσκονη για μία μαγική μέρα😍
Το βλέπω εγώ (άρα υπάρχει) :Ρ καλώς ήρθες!