Το 2005 (18 χρονών) αποφάσισα να ξεκινήσω μαθήματα tango. Το πιο σημαντικό στην εκμάθηση του χορού (όπως και σε όλα τα πράγματα εκτιμώ) είναι η εξάσκησή του. Γι αυτό τον λόγο πήγαινα σε βραδιές tango τις λεγόμενες milongas. Έχουν περάσει από τότε 10 χρόνια. Δεν το έχω αφήσει ούτε μια φορά στην άκρη, έγινε το μεράκι και η εκτόνωσή μου. Άρχισα να παρακολουθώ σεμινάρια με γνωστούς δασκάλους και όσο μπορούσα προσπάθησα -και προσπαθώ ακόμα- να εξελιχθώ σε αυτό. Το πρόβλημά μου είναι το εξής: Στις milongas υπάρχουν κανονισμοί και ένας από αυτούς είναι πως οι ντάμες δε ζητούν από τους καβαλιέρους να χορέψουν. ΠΟΤΕ. Από την άλλη πλευρά, οι καβαλιέροι θα πρέπει σε κάθε milonga να διαμοιράζουν το χρόνο τους σε όσες περισσότερες ντάμες γίνεται για να χορεύουν όλοι. Ε, λοιπόν, εμένα δε μου ζητάει κανένας να χορέψουμε. Κάθομαι και εγώ στο μπαρ και πίνω το κρασί μου περιμένοντας να προθυμοποιηθεί κάποιος να μου ζητήσει να χορέψουμε. Αυτό γίνεται συνέχεια. Χορεύω μόνο όταν επιβάλλεται από τον διοργανωτή (παρακαλώ να σηκωθούν όλες οι ντάμες για έναν χορό). Διαφορετικά περνούν βραδιές που δεν έχω σηκωθεί από την καρέκλα μου! Το έχω σκεφτεί πάμπολλες φορές γιατί να συμβαίνει αυτό και έχω προσπαθήσει να εξαλείψω όλες τις αιτίες που ίσως να το προκαλούν. Για παράδειγμα φροντίζω να είμαι πάντα καθαρή, ντύνομαι προσεκτικά, βάζω διακριτικό άρωμα, δεν βάφομαι πολύ για να μη λερώσω τη μπλούζα του καβαλιέρου, δεν πίνω υπερβολικά, είμαι ευχάριστη και χαμογελαστή και τέλος προσπαθώ να γίνομαι μέσα από τα μαθήματα και τα σεμινάρια όσο πιο ενημερωμένη γίνεται. Παρόλα αυτά, την περασμένη εβδομάδα συνέβη το εξής που με έκανε έξω φρενών και πλέον δεν θέλω να ξαναπάω για χορό: Ήμουν σε μια milonga μαζί με άλλες 3 φίλες μου και μέχρι το τέλος της βραδιάς (4 ώρες αργότερα) ενώ όλοι είχαν ξεθεωθεί στον χορό, εγώ δεν σηκώθηκα ΚΑΘΟΛΟΥ. Μόνη μου μέσα σε μια τεράστια αίθουσα με 300 άτομα! Παρεμπιπτόντως να πω πως στο tango δεν παίζει ρόλο η εξωτερική εμφάνιση αν και εγώ δεν είμαι τίποτα ιδιαίτερο (φυσιολογικό ύψος, βάρος κλπ) Επίσης να επισημάνω πως εγώ δεν μπορώ να ζητάω από τους καβαλιέρους να χορέψουν μαζί μου γιατί αυτό θεωρείται παρωδία. Τι στο καλό να κάνω βρε Α μπα; Έχω θυμώσει! Μήπως να μάθω flamengo να χορεύω μόνη μου? Tanguera (δέκα χρόνια πεταμένα).
To διάβασα, και το ξαναδιάβασα, και νομίζω ότι πρόκειται για μεγάλο μυστήριο. Ό,τι θα πρότεινα το έχεις ήδη κάνει. Ο τρόπος που γράφεις δείχνει μια χαρά άνθρωπο, έξυπνο και πολύ συμπαθή. Δεν μπορώ να φανταστώ κάποια εξήγηση.
Η μόνη που βρήκα, και είναι κάπως τραβηγμένη, είναι μήπως φαίνεσαι υπερβολικά ‘επαγγελματίας’ και ικανή, και οι άλλοι θέλουν περισσότερο να διασκεδάσουν παρά να εξασκηθούν. Αλλά αυτό, πώς να το ξέρουν πριν δοκιμάσουν; Και σε μια αίθουσα με 300 άτομα; Έχεις ρωτήσει τις φίλες σου;
Παιδιά, εσείς που διαβάζετε, πηγαίνετε σε milongas, να συναντηθείτε με τη φίλη εδώ και να κανονίσετε για κάπου που υπάρχουν πολλοί γνωστοί σας για να λυθεί το μυστήριο;
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Πέρα απο τη νοσταλγία και το χαμόγελο που έφεραν αυτές οι λατρεμένες ερωτοαπαντήσεις εγώ εχω απορία. Που είναι, που χάθηκαν παλιές αγαπημένες σχολιάστριες? Η Caravan, η Ιris prismatica, το βλαχάκι π.χ? Ηρθαν άλλες βέβαια και συνεχώς θα έρχονται αλλά εγώ τις θέλω ΟΛΕΣ! Τις είχα αγαπήσει.Ελπίζω να είναι καλά
Ειχα κι εγω την ίδια απορία αλλά έχω κάνει μια υπόθεση. Βλέπεις ειμαι κι εγώ καινούρια σχολιάστρια αλλά παλιά αναγνώστρια, διαβάζω τη στήλη απο το 2013. Λοιπόν, αν δεν τύχαινε η καραντίνα δεν θα είχα φτιάξει λογαριασμό.. Έχω παρατηρήσει πως το κλίμα έχει γίνει λίγο επιθετικό σε σχέση με παλιότερα. Ποτέ δεν θυμάμαι παλιότερα να κοντράρονται σχολιάστριες και να μιλούν επιθετικά. Πλέον και το βλέπω αλλα και έχω βρεθεί σε αυτή τη θέση. Να “φταίει” και ο πιο αυστηρός προσανατολισμός του σαιτ σε φεμινιστικά θέματα και το νέο κοινό που έχει προσελκύσει λόγω αυτού; Νιώθω πάντως πως εύκολα η παραμικρή… Διαβάστε περισσότερα »
Η Ίρις κάπου κάπου σχολιάζει,έχω την εντύπωση. Αλλά όντως λείπουν από τα σχόλια. Και εγώ διαβάζω πολλά χρόνια αλλά δεν σχολιάζω συχνά.
Παιδιά η Καραβαν δεν εξαφανίστηκε άνευ λόγω και αιτιας. Ήταν μέλος θυμάμαι και αποχώρησε μετά από ένα περιστατικό σαν αυτό που αναφέρεις. Το ίδιο και η Maggie που επίσης μας λείπει.
Να πω και εγώ,χωρίς να είμαι σίγουρη ότι κάποια στιγμή είχα διαβάσει σε σχόλια έναν διάλογο μεταξύ πρισματικα και Λένας και ήταν σε στιλ διαφωνίας. Τώρα αν έπαιξε ρόλο αυτό και σταμάτησε να σχολιάζει (αν και δεν θέλω να το πιστέψω) . Θα ήθελα να της ζητήσω ταπεινά να μας δώσει σημεία ζωής.
Th3 do, πολύ πιθανο να έπαιξε καποιο ρολο ή να έγινε κατι άλλο, όχι μια απλα διαφωνία. Εδω έχει τύχει σε σχόλιο όπου, μεταξύ άλλων, απλά κατέθεσα την προσωπική μου εμπειρία (η κοπελα της ερωτησης ρωτουσε ποσο σημαντικο ειναι το σεξ καθως αγαπουσε το αγορι της αλλα δεν την ηλκυε σεξουαλικα), οτι δηλαδη εγω επέλεξα τελικά να παντρευτω απο έρωτα διαλύοντας μια ταιριαστή σχέση οπου ομως δεν υπήρχε έρωτας, να μου γράψει σχολιάστρια “μπράβο εισαι το success story της πατριαρχίας”(!!!!). Η ίδια σχολιαστρια ανεφερε σε άλλο σχολιο οτι εχει σταματησει εδω και χρόνια το διεισδυτικο σεξ με αντρες. Σα να… Διαβάστε περισσότερα »
Εμένα μου αρέσει που λες τη γνώμη σου ακόμα και αν δεν είναι η δημοφιλέστερη γιατί τη στηρίζεις με επιχειρήματα και άφθονες δόσεις ρεαλισμού.
Είναι ειλικρινής απορία : Τι εννοείς όταν λες “μιλούν επιθετικά” ; Επειδή αντίθετα εμένα στο site μου φαίνεται οτι επικρατεί η αβρότητα και η φιλοφρόνηση.
Όχι πάντα κάποιοι σχολιάζουν και με επιθετικό και με επικριτικό τόνο γραφής. Αλλά υπάρχει ένα μεγάλο ΑΛΛΆ,μπορείς να σταθείς στην άποψη της Λένας και μόνο.
Αngus, εδωσα συγκεκριμένο παράδειγμα του τι εννοώ επιθετικά.
Εγώ πάντως μόλις ξεκίνησα να σχολιάζω δέχτηκα ένα ειρωνικό μήνυμα και γι’αυτό δεν ξανασχολιασα. Αφορούσε σε μια ερώτηση στην οποία μια κοπέλα ήθελε να πάει στο εξωτερικό (δε θυμάμαι σε ποια χώρα) να συναντήσει έναν που γνώριζε μόνο μέσω ίντερνετ και νομίζω ότι ήθελε και να μείνει στο σπίτι του. Και είχα σχολιάσει με δόση υπερβολής φυσικά και νομίζω το διευκρίνισα κιόλας, ότι μπορεί να είναι μέχρι και εγκληματίας (δε θυμάμαι αν το έγραφα έτσι ακριβώς). Πόσες γυναίκες άλλωστε δεν έχουν πέσει θύματα βιασμού από γνωστούς τους. Και μου απάντησε μια σχολιάστρια με ειρωνικό ύφος ότι “ναι έχεις δίκιο μάλλον… Διαβάστε περισσότερα »
Βρε Γιαλαντζί μου (γιαμ γιαμ) σιγά μη δεις το μήνυμα, σήμερα πια,
3 μήνες μετά αλλά…ΦΥΣΙΚΑ να ξαναστείλεις & να ξανασχολιάσεις
& να ξανάοτιδήποτε.
Κατανοώ ότι σου κακοφάνηκε η ατάκα της ειρωνικ’ης σχολιάστριας, άσε που είχες (έχεις) απόλυτο δίκιο.
Εννοείται ότι ως και εγκληματίας μπορεί να ήταν.
Απάντησέ της εκεί ένα “άσε μας κουκλίτσα μου”
(ειρωνικότατο με το γάντι) και μπες εδώ μέσα να πεις ό,τι σε εκφράζει.
Αγαπητή tanguera, αυτός ο νόμος της milonga είναι ο λόγος που δε ξεκίνησα ποτέ το tango. Νομίζω ότι έχω τον ανθρωποδιώκτη. Δε με πλησιάζει άνθρωπος! Κ δε μιλάω ερωτικά, γενικά ή είμαι τέρμα αδιάφορη ή η ενέργεια μου είναι διωχτικη (introvert γαρ) ή κάπως κομπλαρουν. Εξωτερικά είμαι οκ και γενικά χαμογελάω δεν είμαι ξινόφατσα. Παρατηρώ όμως ότι σε μια παρέα δε θα μου απευθύνουν τον λόγο, όταν γνωρίζω νέα άτομα συστήνονται αλλά μετά οκ ψιλό αδιαφορούν, θα πάω να κάτσω κάπου και δε θα έρθει κανείς να κάτσει δίπλα μου (αυτό το παρατηρώ στο τρένο, στο λεωφορείο, στο πλοίο…). Μυρίζω… Διαβάστε περισσότερα »
Αχ, πώς το κάνεις;;; Εγώ που είμαι και στριμάδι και δε νομίζω ούτε ότι φαίνομαι συμπαθητικός τύπος μου έρχονται όλοι κατά πάνω, μιλιούνια, σε ότι μέσο μεταφορικό κι αν χρησιμοποιήσω, τραίνα, καράβια, λεωφορεία, αεροπλάνα, όλο και κάποιος όχι μόνο θα κάτσει δίπλα μου αλλά θα μου πει και όοοοολη την ιστορία της ζωής του χωρίς να με ρωτήσει καν το όνομά μου. Αν ήμουν πορτραίτο του Πικάσο, νομίζω θα ήμουν ένα πελώωωωριο αυτί.
Καλά ταυτίστηκα πλήρως!
Αυτό με τις γάτες που με ακολουθούν έχει ξεφύγει πάντως.😂
Άντε πάλι με τον άνθρωπο διώκτη, καιρό είχα να το ακούσω αυτό. Δεν έχεις τον άνθρωπο διώκτη, δεν είναι αντικείμενο που έχεις στην κατοχή σου ο ανθρωποδιωκτης. Είναι ενδεχομένως μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία/ συμπεριφορά που έχεις υιοθέτησει ή και λάθος αντίληψη των πραγμάτων (νομίζεις ότι κάτι συμβαίνει και βρίσκεις επιλεκτικά γεγονότα για να το δικαιολογήσεις).
Σύμφωνα με το πολύ ενδιαφέρον βιβλίο “το νόημα του τάνγκο” της Christine Dennison, στις μιλόνγκες της Αργεντινής στη Χρυσή Εποχή του tango, η πρωτοβουλία για χορό μπορούσε να είναι είτε του άντρα είτε της γυναίκας. Ο/ η ενδιαφερόμενος επιδίωκε οπτική επαφή. Εάν το άλλο μέλος ενδιαφερόταν, συνέχιζε την οπτική επαφή, ώσπου η γυναίκα (πάντα η γυναίκα) να δώσει ένα νόημα συναίνεσης. Τότε και μόνο τότε μπορούσε ο άντρας να πάει στο τραπέζι της γυναίκας να τη σηκώσει να χορέψουν. Αυτά, εκατό χρόνια πριν. Μάλιστα, αν δεν κάνω λάθος, κάπου στο βιβλίο η συγγραφέας επισημαίνει ότι η σημερινή σεξιστική πρακτική που… Διαβάστε περισσότερα »
Μα τι ωραίο σχόλιο! Πόσα ξέρετε για τις μιλόγκες! Το ειχα πάντα λίγο καημό το τάγκο, δεν κανουμε μια ομαδα να χορευουμε μόνες μας? Μεταρρυθμίσεις στις μιλόγκες, χθές!
Καλησπέρα , χορεύω tango 17 χρόνια όποτε να βοηθήσω λίγο την αγαπητή tanguera. Ένας άγραφος νόμος στις μιλονγκες είναι το cabeseo. Ένας καβαλιέρος που θέλει να χορέψει αναζητά το βλέμμα της ντάμας . Μόνο και αν αυτή ανταποκριθει καταλήγουν στην γραμμή Χορου . Όποτε η ντάμα στην πραγματικότητα διαλλεγει με ποιον θα χορέψει κοιτώντας τον καβαλιέρο της επιλογής της … καλή χρόνια σε όλους !
Αυτό ακριβώς πήγαινα να πω κι εγώ.
Αν στα δέκα χρόνια που κάνεις tango δεν σου έχουν πει για το cabeceo κάτι λάθος πάει. Βλέμμα, βλέμμα βλέμμα. Αν δεν κοιτάς τους καβαλιέρους για να σε δουν και να γίνει το σωστό νόημα δεν θα χορέψεις όντως ποτέ. Επίσης, αφού πας και με παρέες οι πιθανότητες αυξάνονται.
Περισσότερα για το cabeceo εδώ:
https://www.tanguito.co.uk/blog/what-is-a-cabeceo/
https://www.rodostango.com/arthra/10013-news-2016-17/articles/247-cabeceo-argentine-tango
https://www.youtube.com/watch?v=gle4zpUwolc
Αχ, ανάθεμα τον covid που μας το έχει στερήσει!
Ε μη γενικεύουμε με τους φλογερούς Αργεντινους και τα ερπετά Ελληνες. Πάντως , αυτό που γίνεται με τους χορούς είναι συχνά η λεγόμενη “φοκλοροποιηση “, αναβιωνεται αντί να βιώνεται ως οργανικό μέρος της κοινότητας (αν και τα όρια δεν είναι τόσο ξεκάθαρα). Όπως και να χει, υπάρχει κάποιος λόγος αυτούς τους στερεοτυπικους ρόλους των φύλων που είχαν στο αργεντίνικο χωριό, να τους τηρείτε και στην πόλη; Είναι λέει “παρωδία” να ζητάει η γυναίκα από τον άνδρα να χορέψουν . Γιατί μανιτσα μου; Για να χορέψεις και να περάσεις ωραία δεν πήγες; Γιατί αυτό που σε απελευθερώνει να σε καταπιέζει.
Επειδή αυτή η ερώτηση μου είχε διαφύγει όταν δημοσιεύτηκε, τόσο καιρό που διάβαζα αναφορές στις μιλόγκες στα σχόλια, νόμιζα πως η σχετική ερώτηση ήταν εκείνη με το δάσκαλο χορού που είχε πάει με όλες τις μαθήτριες. Την έψαξα σήμερα και τελικά ήταν δάσκαλος σάλσα. Εκεί καλοπερνάνε!
Φωτεινή, στην γυναίκα αναφέρεις την “ομορφιά” (έτσι γενικά και αόριστα), στον άνδρα το “ψηλός ” “γεροδεμένος”. 1)Γιατί αποδίδεις περισσότερες πιθανότητες στον ψηλό; 2)Και γιατί το ισοδύναμο της γυναικείας ομορφιάς είναι το αντρικό ύψος /δύναμη; Αναπαράγουμε στερεότυπα και τα δεχόμαστε και ως οικουμενικές αληθειες
Angus, χωρις να είμαι στο μυαλό της Φωτεινής, υποθέτω οτι περιγράφει τον ψηλό και γεροδεμένο άντρα ως αντίστοιχο της ωραίας γυναίκας γιατί αυτό θεωρείται ομορφιά στον άντρα. Άλλο το τι θεωρούμε εμείς και άλλο το τι ξέρουμε οτι θεωρείται γενικότερα. Το να μην αναπαραγουμε στερεότυπα δεν σημαίνει να κάνουμε οτι δεν ξέρουμε την ύπαρξή τους.
Αυτο λέω. Γράφει για την εξωτερική εμφάνιση για τις γυναίκες που παίζει ρόλο αλλά δεν γράφει τι. (Το πρόσωπο; Το σώμα ; Το ντύσιμο; Το βάψιμο; Τα πάντα; Και πως είναι αυτά; Μήπως στο μυαλό μας η γυναίκα πρέπει να πληροί ένα σωρό προϋποθέσεις 😉 Στον άνδρα πάλι οι προϋποθέσεις είναι συγκεκριμένες , μόνο 2 και αρκούν: ψηλός/ γεροδεμένος. Επίσης , το σχόλιο δεν αναφερόταν στα στερεότυπα αλλά το παρουσίαζε ως de facto κατάσταση. Ότι δηλαδή κάθε ψηλός γεροδεμένος έχει περισσότερες πιθανότητες να χορέψει μιλονγκα. Από ποιους κάθε ψηλό και γεροδεμένο άτομο θεωρείται όμορφο; Είναι σαν να λεμε ότι όλοι… Διαβάστε περισσότερα »
Η ευχή μου από χθες για τις μιλόνγκες εισακούστηκε 🙂 ΠΟΣΟ μου είχε λείψει αυτή η ερώτηση! Προτείνω στο μέλλον να μπαίνει link για την αρχική ερώτηση 🙂 Παραθέτω το original: https://www.lifo.gr/team/ampa/59313
Το πρόβλημα που είχαμε εμεις οταν πήγαινα ήταν η μεγάλη δυσαναλογία αντρων-γυναικών που ξεκίναγε στην καλύτερη απο 1 προς 5 και έφτανε μέχρι 1 προς 10+ . Βεβαια ήταν σχετικά λίγα τα άτομα , συνηθως γυρω στα 50 οπότε δεν εμενε κανεις χωρίς να χορέψει ολη τη βραδιά αλλά σίγουρα κάποιες γυναίκες ήταν αδικημένες σε σχέση με κάποιες άλλες. Οχι λόγω εξωτερικής εμφάνισης αλλά γιατί απλά άτυπα προτεραιότητα είχαν οι γνωστές απο την σχολή ή από προηγουμενες μιλονγκες.
Καταρχάς, επειδή κάνω κι εγώ αργεντίνικο, να πούμε ότι δεν είναι παρωδία να καλέσει κάποια τον καβαλιέρο σε “τάντα”, κανοντας “μιράδα”, απλά δεν συνηθίζεται γιατί ο χορός αυτός είναι κάπως παλιάς κοπής. Παρόλα αυτά, σε νιώθω γιατί το περνάω κι εγώ. Ώρες να περιμένω μπας και κάνω καμιά γύρα. Αυτό που έχω παρατηρήσει στην τανγκο- μικροκοινωνία είναι ότι υπάρχει η τάση να χορεύουν οι γνωστοί -ες μεταξύ τους. Αν δε σε ξέρουν πολύ δύσκολα θα σε προσεγγίσουν, άσχετα από χορευτική ικανότητα – εμφάνιση κλπ. Ξέρω στάνταρ ζευγάρια ή άτομα που δε χορεύουν μαζί σου πχ. αν είσαι της τάδε σχολής.… Διαβάστε περισσότερα »