Αγαπητη Α,μπα μου, το να σου βγαινει ακουσια κατι αρνητικο οταν ακους για μεγαλυτερη ηλικια απο τη δικη σου απλα και μονο επειδη ειναι μεγαλυτερη ηλικια σημαινει οτι εχεις ηδη γερασει ψυχικα; το να σε πιανει τρελος φοβος για το να πατησεις τα τριαντα και οταν ακους τριαντα πλας ηλικιες να σ πιανει συγκρυο τι σημαινει ; οχι λογω παντρειων παιδιων κλπ απλως και μονο επειδη γουσταρεις τη νεοτητα. ειμαι 26 να διευκρινισω και νιωθω πονο που δεν ειμαι πια 19 και ζηλευω τοσο πολυ τους μικροτερους ανθρωπους καθαρα επειδη εχουν περισσοτερες θεωρητικα δυνατοτητες απο μενα -τυπου οτι οταν εισαι νεοτερος εχεις την ψευδαισθηση οτι μπορεις να κανεις λαθη, επαγγελματικα κλπ και να σκεφτεις δεν πειραζει εχω χρονια μπροστα μου να αλλαξω δουλεια, να βρω συντροφο να ‘κατακτησω τον κοσμο’ κλπ…εννοειται πως υποκρυπτεται και μια ελλειψη ικανοποιησης με το παρον οταν καποιος εμμενει στο παρελθον, στα νεοτερα χρονια, αλλα οταν φοβασαι τοσο πολυ που μεγαλωνεις τι να κανεις; με εκνευριζει πολυ πλεον που οπου παω βλεπω νεοτερους απο μενα και οταν ακουω γ μεγαλυτερους παντα νιωθω μια αυτοπεποιθηση που ειμαι μικροτερη. Ειμαι τοσο επιφανειακη αραγε; Δε θελω να μεγαλωσω!!
Μόνο τα παιδιά θέλουν να μεγαλώσουν. Δεν είναι επιφανειακό να φοβάσαι τα γηρατειά. Αλλά είναι επιφανειακό να νομίζεις ότι παθαίνεις σύγκρυο επειδή γουστάρεις τη νεότητα. Νομίζω ότι αυτό που σου συμβαίνει είναι ότι κάπου τώρα κατάλαβες ότι ο χρόνος κυλάει προς τα μπροστά εις το διηνεκές, γενικώς, αλλά κυλάει αντίστροφα για σένα, και κάποια στιγμή σου τελειώνει. Έχεις σκεφτεί πολλά σχετικά με το θέμα του χρόνου, αλλά αποφεύγεις να σκεφτείς το προφανές, που είναι η συνειδητοποίηση της θνητότητας σου. Εξ’ ου και το σύγκρυο.
Ο φόβος αυτός δεν ξεπερνιέται, είναι ουσιαστικός για την διαμόρφωση μας. Μπορεί να γίνει εμπόδιο, όπως είναι τώρα για σένα, αλλά μπορεί και να τιθασευτεί ώστε κάποτε να είσαι σε θέση να αδιαφορείς κάπως για τις ηλικίες των άλλων. Χρειάζεται να το φιλοσοφήσεις περισσότερο, ή τουλάχιστον, αυτή είναι η δική μου λύση σε όλα τα υπαρξιακά θέματα. Εσύ μπορεί να βρεις διέξοδο στο ράψιμο, ή στον εθελοντισμό, ή στις ανθρώπινες σχέσεις. Βρες αυτό που σου ταιριάζει. Αλλά αν αυτός ο φόβος συνεχίζει να σε παραλύει σε σημείο που να μην μπορείς να ησυχάσεις, ξέρεις τι πρέπει να κάνεις.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Ξέρεις κάτι έχω περάσει προ πολλού την ηλικία σου και όχι δεν θα ήθελα να γυρίσω πίσω. Στην ηλικία την δικιά σου είχα ένα αφεντικό που μου έκανε να γυρνάω σπίτι κλαίγοντας γιατί όλα στραβά τα έβρισκε και δεν είχα το θάρρος να του πω άντε και παράτα μας βρες καλύτερη. Δεν έλεγα πότε όχι με αποτέλεσμα να καταπιέζομαι απίστευτα, δεν είχα αυτοπεποίθηση και ο περίγυρος μου ήταν από χειριστικά άτομα. Μετά τα τριάντα που λες και βρίσκεις την ηρεμία σου, ξέρεις ποιός είσαι μαθαίνεις να λες όχι και ξέρεις να στέκεσαι στα πόδια σου επαγγελματικά. Το μόνο που ‘ζηλεύω’… Διαβάστε περισσότερα »
Εγώ φέτος κλείνω τα 25. Αλλά λέω να κλείσω τα 21 καλύτερα να είμαι σίγουρος. Ωραία χρόνια όταν έκλεισα τα 21, λέω να το ξανακάνω και φέτος 😂
Υπέροχη απάντηση από τη Λένα που φανερά δεν είναι νέα πια εφόσον μπορεί να σκέφτεται έτσι. 😄
Αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να εξελιχθείς σα χαρακτήρας. Να ωριμάσεις δηλαδή, αλλά χωρίς την αρνητική χροιά που συνήθως έχει αυτή η προτροπή.
Η ιδέα του θανάτου κάποια στιγμή κάνει τον καθένα από μας είτε να τρελαθεί είτε να φιλοσοφήσει.
Ένα λάθος που κάνουν οι νέοι είναι που νομίζουν ότι μεγαλώνοντας γερνάς και στην ψυχή. Όχι! Αυτό δεν ισχύει αν δεν αφεθείς να σε πάρει από κάτω η ζωή. Εξωτερικά αλλάζεις αλλά εσωτερικά μένεις νέος, έχοντας όμως συσσωρεύσει εμπειρίες και γνώση. Το έχω δει και σε ογδοντάρηδες που ο μόνος περιορισμός τους είναι αυτός που επιβάλλει η γήρανση του σώματος. Υπάρχουν βέβαια και πολλοί που πραγματικά γερνούν είτε επειδή φοβούνται να μεγαλώσουν όπως εσύ, είτε επειδή ταλαιπωρήθηκαν στην ζωή τους και έσπασαν. Αν αγαπάς τους ανθρώπους, την γνώση και τη δημιουργία δεν γερνάς ποτέ.
Επίσης, υπάρχουν πολλοί που παλιμπαιδίζουν.
Δες στο youtube ολες τις συνεντεύξεις της Jane Fonda τα τελευταία 10 χρόνια. Θα έρθεις στα ίσια σου.
Τους ρωτησες ολους πραγματικα?
Αν εχεις επενδυσει σε κατι αλλο περα απο την φαντακτερη εικονα σου . Θα καταλαβαινεις οτι η εξελιξη στο μεσα ειναι το παν
Σα να έγραψα εγώ την ερώτηση!
Δεν θα θέλαμε όλοι/όλες να ξαναγυρίσουμε στα 19, ή σε οποιαδήποτε ηλικία, γιατί ο καθένας/ η καθεμιά ήταν εντάξει μέσα του/της σε άλλη φάση και ηλικία. Αλλά όπωσδήποτε μεγαλώνοντας, και χάνοντας δικούς σου ανθρώπους, συνειδητοποιείς όλο και εντονότερα – βαθύτερα το πεπερασμένο το δικό σου και των αγαπημένων σου και τα δύσκολα που είναι μπροστά. Τρου στόρι.