Λενάκι και αναγνώστες. Η ερώτηση έχει να κάνει με θέμα θεωρητικό και εξηγούμαι. Είμαι χωρισμένη πολλά χρόνια και έχω έναν απίθανο πιτσιρίκο. Προσπαθώ να τον μεγαλώσω με βαση την αγαπη, την ισότητα, τον σεβασμό προς τα υπόλοιπα πλάσματα και γενικά να ειναι ενα ελεύθερο πνεύμα .τα προσπαθώ τόσο με τις πράξεις όσο και με συζητήσεις πολλές. Καταλάβατε λίγο πολύ το κλίμα. Και ερχόμαστε στο τώρα ,τυχαία άκουσα μια ατάκα ηθοποιού που έλεγε…. Τώρα που μεγάλωσε ο γιος μου επέλεξε να μείνει με τον μπαμπά του …. Το θεώρησα πολύ δίκαιο. Και τι όμορφο και τι ωραία ισορροπία…. Μα μόλις μου ήρθε η σκέψη ότι ο μικρός μου μπορεί και αυτός να θελήσει το ίδιο. Ταραχτηκα με έπιασε κρύος ιδρώτας και σαστισα με τον εαυτό μου.. Πως γίνεται α μπα μου?
–Γιαλαντζί ισότητα
Γιαλαντζί ισότητα;
Ισότητα είναι να μη νιώθεις τίποτα όταν το παιδί σου θέλει να μείνει με τον μπαμπά του; Ή, ακόμα καλύτερα, να χαίρεσαι;
Ρωτάς πώς γίνεται να θέλεις το παιδί σου συνέχεια μαζί σου; Αυτό ρωτάς; Πώς γίνεται;
Δίκαιο είναι να μοιράζονται οι γονείς τις ευθύνες και τις χαρές των παιδιών τους όταν χωρίζουν. Αυτό δεν σημαίνει ότι είμαστε υποχρεωμένες να χαιρόμαστε όταν τα παιδιά είναι με τον πατέρα τους (που εμείς ίσως δεν θέλουμε να βλέπουμε ούτε ζωγραφιστό). Μπορεί να μας αρέσει, μπορεί και να μην μας αρέσει καθόλου. Ούτε οι πατεράδες βέβαια είναι υποχρεωμένοι να χαίρονται που τα αποχωρίζονται. Τα πρώην ζευγάρια αναγκαστικά συνεργάζονται, όχι επειδή το καταδιασκεδάζουν. Τώρα τι είπε η μια ηθοποιός, δεν ξέρω τι αποδεικνύει, ούτε γιατί αυτό που είπε είναι αυτό που πρέπει να λένε όλες οι γυναίκες. Ναι, ωραία είναι που το παιδί έχει καλή σχέση με τον πατέρα του. Ωραίο για το παιδί, ωραίο και για τον πατέρα, αλλά αυτό σημαίνει λιγότερο χρόνο με τη μαμά, και η μαμά έχει κάθε λόγο να αισθάνεται απαίσια με αυτή τη εξέλιξη για τον εαυτό της.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Α εμείς μικρά το λέγαμε και κατάμουτρα στη μανα μας. Εγώ κι ο ένας μου αδερφός λέγαμε πως και καλά αν χώριζαν ποτέ οι δικοί μας θα πηγαίναμε με τον μπαμπά. Ο πιο μικρός έλεγε “κι εγώ με τον μπαμπά θέλω, αλλά θα πω με τη μαμά για να μη στενοχωριεται”, είναι υπερβολικά ειλικρινής άνθρωπος. Η μάνα μου νόμιζε ότι κάναμε πλάκα, ακόμα και τώρα δηλαδή αυτό νομίζει.
Κι εγω πηρα μια μερα αποφαση και πηγα να μεινω με τον μπαμπα μου. Ημουν ενηλικη βεβαια. Ημουν φοιτητρια στην επαρχια κι εμενα με την μητερα μου και τον αδερφο μου οταν ερχομουν Αθηνα. Και στα 20 αποφασισα οτι θα μενω πλεον στον πατερα μου. Δεν ηξερα πως να το πω στη μητερα μου γιατι ηξερα πως θα στεναχωρηθει και γι αυτο βρηκα το θαρρος να της το πω την προηγουμενη μερα. Ισως οχι και ο καλυτερος χειρισμος. Αλλα η μητερα μου το ξεπερασε. Καταλαβε πως αυτο ειχα αναγκη. Και εγω απο την αλλη εζησα απο τις πιο ομορφες στιγμες… Διαβάστε περισσότερα »
Μα τώρα σοβαρά λαμβάνεις υπόψιν σου τί είπε μία ηθοποιός on camera; Αυτοί οι άνθρωποι προσέχουν τόσο πολύ τη δημόσια εικόνα τους,που προετοιμάζουν ακόμα και το κόμμα της κάθε πρότασης! Εδώ εμείς οι κοινοί θνητοί παίζουμε θέατρο μπροστά σε φίλους και γνωστούς, πόσο μάλλον κάποιος που στο τέλος τέλος κρίνεται και το μεροκάματο του από αυτό!! Κάθε φορά που θα σκέφτεσαι “Ένας ηθοποιός σε μια συνέντευξη είπε…” αντικαταστησε τη λέξη ηθοποιός με τη λέξη η πεπα το γουρουνακι είπε, και δωσε την ανάλογη βάση σε αυτά που θα ακούσεις!
Καλά, αυτά στο USA, εμείς εδώ έχουμε ηθοποιούς σαν τον άλλο που έλεγε “δεν είμαι φεμινιστής, α, όχι, αν αυτό εννοείτε τότε είμαι.”
Δεν σε προσδιορίζει ως άνθρωπο το πως νιώθεις, αλλά το πως το διαχειρίζεσαι αυτό που νιώθεις.
Είναι απόλυτα ανθρώπινο να σε ταράζει και να σε στεναχωρεί αυτή η σκέψη, αρκεί να μην αφήνεις να επηρεάζει το παιδί σου αυτό το συναίσθημα. Σε καμία περίπτωση το παιδί σου δεν πρέπει να νιώσει ότι η οποιαδήποτε απόφαση του (σε αυτό το θέμα) στεναχωρεί τους γονείς του. Πρέπει να είναι ελεύθερο να αποφασίσει αυτό που νομίζει σωστό. Κι ας κάνει λάθος.
Ίσως ένας ψυχολόγος θα σε βοηθήσει να το διαχειριστείς, αν έρθει εκείνη η ώρα.
Καταλαβαίνω ότι θα στεναχωρηθείς αν χρειαστεί να αποχωριστείς το παιδί σου, αλλά δε καταλαβαίνω γιατί η στεναχώρια αυτή δε μπορεί να συνυπάρχει με χαρά για την προσωπική εξέλιξη του παιδιού. Οκ να αισθάνεσαι στεναχωρημένη, αλλά απαίσια? Γιατί να αισθάνεσαι απαίσια? Που το παιδί σου δεν έχει μόνο εσένα? Το οτι το παιδί σου πιθανόν να αποφασίσει να μείνει στο σπίτι του μπαμπά του δε σημαίνει οτι εσύ θα το χάσεις. Όπως κι όσο έμενε στο δικό σου δε σημαίνει ότι το έχασε ο μπαμπάς του (ελπίζω). Στην εφηβεία μπορεί να θελήσει να μείνει με τον μπαμπά του, αργότερα μπορεί να… Διαβάστε περισσότερα »
Εγώ λέω να το ρίξω το επίπεδο διότι έχω μέρες που νιώθω απαίσια, έγιναν πολλά άσχημα πράγματα μαζεμένα και θα πω gossip για να ξεχάσω τον πόνο μου και το χάλι μου. Ξέρω ποια ηθοποιός το είπε, την άκουσα και εγώ, και πιστεύω ότι το παιδί διάλεξε να μείνει με τον πατέρα του, επίσης ηθοποιός, γιατί ο πρώην πλέον της μητέρα τους, επίσης ηθοποιός, είναι λίγο ντιρλι ντιρλι και ο γιος μάλλον κουράστηκε. Αυτά, τα είπα και κατέβασα το επίπεδο σε Νιού και Τατιάνα εποχής Alter.
Σε ένα διαζύγιο αντιδικίας για επιμέλεια παιδιού, που είχα πρόσφατα, σοκαρίστηκα με την απάντηση της πελάτισσας μου , που μου είπε πολύ ψύχραιμα “ας το πάρει”. Σοκαρίστηκα με την ωριμότητα της κοπέλας, που δεν ήταν μορφωμένη , ούτε βέβαια κακή μάνα. Η αγάπη της για το παιδί της της υπαγόρευσε τη σκέψη ότι καλύτερα για το παιδί , είναι να λυθεί το θέμα ειρηνικά , παρά να κάνουν 32 δικαστήρια για το ποιος θα το πάρει. Όταν έχουμε παιδιά δε σκεφτόμαστε σαν αντεραστές
Βρε παιδί μου η ισότητα δεν σημαίνει απουσία συναισθημάτων.Αν δεν χαιρόσουν σε μία τέτοια απόφαση του παιδιού σου δεν σημαίνει ότι δεν σέβεσαι τις επιλογές του.Το θέμα είναι να μην χειραγωγείς καταστάσεις ώστε το παιδί να μην έχει πλέον δική του άποψη.Η ισότητα σε κάνει να σέβεσαι τις επιλογές των άλλων αλλά τα συναισθήματά σου δεν μπορείς να τα περιορίσεις απλά και μόνο με μία επίκληση μιας έννοιας.
Η ταραχή προέρχεται από τη σκέψη ότι δε θα μοιράζεσαι πλέον την καθημερινότητα με το παιδί σου ή επειδή θεωρείς ότι έτσι σε απορρίπτει ως γονιό?
Νομίζω η σύνδεση αυτή σε εγκλωβίζει στον τρόπο που σκέφτεσαι. Ναι στη ζωή πολλά παίζουν, μπορεί να χωρίσεις και μετά να καταφέρεις να έχεις μια αρμονική σχέση με τον πατέρα των παιδιών σου, ή μπορεί οριακά να θες να λέτε απλά τα τυπικά. Και να πληγώνεσαι μπορείς γενικα, και να προβληματίζεσαι και όλα.Δεν υπάρχουν οδηγίες χρήσης. Αυτό που γενικά για μένα είναι το θλιβερό είναι να μιλάει ο ένας άσχημα στα παιδιά για τον άλλο και να τα πιέζει άμεσα ή έμμεσα να επιλέξουν στρατόπεδο. Δυστυχώς, πλείστα τα παραδείγματα. Εσύ το καλύτερο που , κατά τη γνώμη μου πάντα, μπορείς… Διαβάστε περισσότερα »