Αγαπητή Αμπα! Πως γίνεται να πετυχαίνω αυτο που θέλω εδω και καιρό και να ειμαι πάλι μπερδεμένη; Εξηγούμαι: ο τεσσάρων χρόνων σύντροφος μου, ειναι μετρημένος, σοβαρός, λιγο πεισματαρης και καθόλου αποφασιστικος. Εδω και καιρό συζητούσαμε το ενδεχόμενο να παντρευτούμε και να κανουμε οικογένεια και συνέχεια το ανεβαλε με τη λογική οτι έχουμε καιρό μπροστά μας. Πριν απο ένα μήνα και εχοντας κουραστεί του ειπα οτι δε θέλω να περιμένω άλλο και να αποφασίσει τι θέλει να κανουμε και ποτε, αλλιως να χωρίσουμε σαν φίλοι. Δε μου απάντησε κατι και συνεχίζαμε να είμαστε μαζί. Εν τω μεταξύ γνωρίζω ένα γοητευτικό τύπο σε άσχετη παρέα με τον οποίο εκτυλίσσεται φλερτ. Αφού βγήκα δυο φορές μαζί του, λέω στο σύντροφο μου οτι πρεπει να αποφασίσει αμεσα αλλιώς χωρίζουμε, αν δεν έχουμε χωρίσει ήδη αφού κανει την πάπια. Το σκέφτεται λιγο και μου απαντάει οτι θέλει να προχωρήσουμε σε ο,τι πρότεινα συν μερικά επιπλέον και οτι ηταν λάθος που δεν το παραδεχόταν οτι το ήθελε τόσο καιρό. Του λέω σύμφωνοι αλλα την επόμενη μέρα αντί να αρχισω να κοιτάω νυφικά εγω κλείνω ραντεβού με τον καινούριο σπίτι του. Ναι το ξερω ειμαι φάουλ. Τωρα θες απο αντίδραση… θες που το είχα ετοιμάσει στο μυαλό μου οτι θα χώριζα και είχα προετοιμαστεί ψυχολογικά… να δηλωσω μονο (αν και δε με ρώτησε κανεις) οτι έγινε χαμός. Εννοω στο σπίτι του καινουριου. Ξερω οτι θα φάω κράξιμο αλλα το μυαλό μου εχει πάψει να λειτουργεί… μου φαίνεται δύσκολο να απορρίψω τις προτάσεις του συντρόφου μου, αφού ηταν κατι που εγω ήθελα και ζητούσα τόσο καιρό… αλλα νιώθω οτι εχω ξενερώσει που αναγκάστηκα να τον πιέσω τόσο για να αποφασίσει και εκτος αυτού μολις τον απάτησα. Επίσης το παιδί που μολις γνώρισα εξακολουθεί να μου αρέσει πολύ σε ολα τα επίπεδα και φαίνεται οτι ειναι αμοιβαίο… μήπως αυτο απο μονο του δείχνει οτι η σχέση μου εχει τελειώσει;
– Ανεμοδούρα
Η σχέση δεν συμβαίνει από μόνη της κάπου αλλού. Η σχέση έχει τελειώσει όταν ένας από τους δυο έχει αποφασίσει ότι έχει τελειώσει, και για να το αποφασίσει δεν χρειάζεται αντικειμενικά επιχειρήματα. Αρκεί να το νιώσει, για οποιονδήποτε λόγο, δεν είναι απαραίτητο να στέκεται ως επιχείρημα σε δικαστήριο.
Μου φαίνεται ότι εσύ έχεις ήδη αποφασίσει, το μόνο που σε κρατάει είναι ότι υποτίθεται ότι έχεις αυτό που ήθελες. Όπως φαίνεται, δεν το ήθελες με κάθε τίμημα, και αυτό είναι προς τιμήν σου.
Δε νομίζω ότι θα σε κράξουν στα σχόλια. Αναρωτιέμαι όμως τι θα έκανες αν δεν εμφανιζόταν ο καινούριος. Λες να πήρες την σωστή απόφαση από καθαρή τύχη; Δεν είναι ανησυχητικό αυτό για το μέλλον; Τι θα κάνεις αν δεν εμφανιστεί ο κατάλληλος την επόμενη φορά που δεν θα γίνεται αυτό που θέλεις; Τι θα κάνεις αν το παιδί που γνώρισες τώρα τελικά δεν σου αρέσει και τόσο, ή ακόμα χειρότερα, δεν του αρέσεις εσύ;
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Απλοϊκές γενικεύσεις που οδηγούν σε απαράδεκτα συμπεράσματα
Λυπάμαι που θα σας χαλάσω το όνειρο, αλλά η Φωτεινή έχει δίκιο. Είναι ακριβώς μα ακριβώς έτσι. Όπως λέει και η Λένα, πότε ρίξαμε την πατριαρχία και δεν το καταλάβαμε?
Κατερίνα δεν ρίξαμε την πατριαρχία ακόμα. Ομως αυτό που κανει η Φωτεινή σε αυτό το σχόλιο, και το έχει κάνει και σε άλλα, είναι να χωρίζει τους άντρες και τις γυναίκες σε δύο στρατόπεδα. Οι κακοί άντρες που με σύμμαχο την πατριαρχία υπονομεύουν πάντα τις γυναίκες και οι καλές και ευκολόπιστες γυναίκες που πάντα πέφτουν στις παγίδες των αντρών. Δεν είναι ύπουλοι όλοι οι άντρες και όπως λέει και ο Πάνος οι γενικεύσεις είναι επικίνδυνες. Δεν χωρίζουν όλοι οι άντρες τις γυναίκες όταν δεν μπορούν να κάνουν παιδιά. Δεν είναι το κύριο μέλημα όλων να διαιωνίσουν το είδος τους βρίσκοντας… Διαβάστε περισσότερα »
Ναι, έχω δει αντιδράσεις στα σχόλια της Φωτεινής και σε άλλα άρθρα. Αλλά να ρωτήσω και εγώ με την σειρά μου. Το θέμα είναι στατιστικό? Είναι θέμα πλειοψηφίας? Φυσικά και δεν κάνουν όλοι το ίδιο, το ξέρουμε αυτό. Ο καθένας μας είναι ιδιώτης και είναι προσωπικές οι αντιδράσεις του. Μιλάμε ας πούμε για βία κατά των γυναικών και για σεξισμό. Του μετρήσαμε όλους τους άντρες και βρήκαμε ότι το 50% συν 1, έχουν αυτές τις πρακτικές και άρα μπορούμε να μιλάμε για αυτά? Είναι αρκετά κοινό το επιχείρημα ότι οι γενικεύσεις είναι επικίνδυνες. Γιατί λοιπόν το να λέμε ότι ζούμε… Διαβάστε περισσότερα »
Είναι και δεν είναι θέμα στατιστικής. Θα αναφέρω ένα ακραίο παράδειγμα. Στις ΗΠΑ διάβασα πέρυσι δύο περιστατικά κανιβαλισμού, όμως επειδή ήταν μόνο δύο οι ΗΠΑ δεν θεωρείται μια χώρα που επικρατεί ο κανιβαλισμός. Γιατί είναι μειοψηφία. Η πατριαρχία, ο σεξισμός, ο ρατσισμό, η ομοφοβοία κλπ υπάρχουν σαν φαινόμενα γιατί υπάρχουν στατιστικά στοιχεία που το αποδεικνύουν (μισθολογική ανισότητα πχ) και βλέπουμε πολλά παραδείγματα δίπλα μας. Αυτό όμως δεν σημαίνει οτι όλοι οι άντρες είναι σεξιστές. Ακόμα και το 60% των αντρών να έχουν αποδειχτει 60% το υπόλοιπο 40% δεν είναι άρα τους αδικούμε. Αν σου έλεγε ένας άντρας “οι γυναίκες μετά… Διαβάστε περισσότερα »
Είναι πολλοί παρόλα αυτά. Και οι γενικεύσεις μπορεί να αποβούν επικίνδυνες, αλλά καλό είναι να τις έχουμε στο μυαλό μας. Βοηθούν.
Δυστυχώς δεν είναι εδώ μόνο η πατριαρχία, είναι και η βιολογία… Πόσες φορές δεν ακούμε άντρα να λέει δεν θέλω παιδιά, να χωρίζει και να κάνει παιδιά με την επόμενη..
Εγώ ξέρω και κάτι άντρες που κάνουν παιδιά όταν δεν είναι έτοιμοι και με τον λάθος άνθρωπο και μετά χωρίζουν και δεν θέλουν ούτε να τα βλέπουν και το παιδάκι τι φταίει;
… όπως ο πρώην μου….
Μου φαίνεται αστείο πολύ, το πόσο σίγουρος είσαι. Να ‘σαι καλά, γέλασα!
Moi? “Σίγουρος?” Όχι σίγουρη? Καλά, δεν βαριέσαι…
Κατερίνα, 100% συμφωνώ μαζί σου και το σχόλιό μου δεν ήταν σε εσένα, αλλά στον Πάνο.
Ο Πάνος είναι stormtrooper of death, είναι λογικό να είναι σίγουρος και απόλυτος. Πέρα από την πλάκα, όταν γενικεύεις τόσο πολύ, είναι σχεδόν μαθηματικά βέβαια ότι θα καταλήξεις σε λάθος συμπέρασμα.
Συμφωνώ απόλυτα φίλε Πάνο. Κορίτσια, νομίζω η ερώτηση δεν έχει να κάνει με την πατριαρχεία. Προφανώς στην κοινωνία που ζούμε καλά έκανε η Ανεμοδούρα ( η κοπέλα που υποβάλει την ερώτηση ) και ήταν επιφυλακτική και διεκδικούσε αυτό που νόμιζε ότι ήθελε εκείνη την στιγμή. Παρά την πατριαρχική κοινωνία που ζούμε και την άνεση που έχει το παλικάρι, συγκριτικά με τις γυναίκες, στο να μπορεί να διαλέξει να κάνει οικογένεια πιο μεγάλος ( είτε απο πλευρά βιολογικής, είτε απο πλευρα κοινωνικού στιγματισμού, που δεν υπάρχει στους άντρες ), το συγκεκριμένο παλικάρι, αποφάσισε να κάνει οικογένεια με την Ανεμοδούρα. Οπότε θεωρώ… Διαβάστε περισσότερα »
Η πλειοψηφία των ερωτημάτων έχουν να κάνουν με την πατριαρχία. Όλα περιέχουν εκφάνσεις της. Η βιασύνη και το άγχος των γυναικών να προλάβουν το “βιολογικό τους ρολόι” και να πιέζουν τους άντρες τους, είναι μια έκφανση. Αυτή έχει φροντίσει το κομμάτι της τεκνοποίησης να “βιάζει” και να αγχώνει τις γυναίκες, με το θρυλικό αυτό “βιολογικό ρολόι”, από πολύ μικρή ηλικία, με τρόπους που δεν θα μπορούσες να ξέρεις. Οι ώρες φαιάς ουσίας και έργου που αφιέρωσε η Ναταλία τόσα χρόνια αλλά και προχτές, για το πρόβλημα της πρώην “τρελής” του άνδρα της, επίσης είναι. Το γράμμα της γυναίκας που θα… Διαβάστε περισσότερα »
Συμφωνώ σχεδόν σε όλα ( ακόμα και στο “κορίτσια”, btw ακούγεται εύηχο σε σχέση με αλλα i got your point). Αλλα διαφώνω στο ότι κεράτωσε την σχέση της (με ότι συνάδει αυτό πχ τέλος της σχέσης κτλ κτλ ) λόγω της πατριαρχίας.
Θα τονίσω άλλη μια φορά και εγώ, οτι σπάζοντας τα πατριαρχικά πρότυπα και τα δύο φύλα έχουν να κερδίσουν και προφανώς οι γυναίκες αντιμετωπίζουν περισσότερα προβλήματα.
Η πατριαρχία ειναι γενικευμένο φαινόμενο και δεν το διαπραγματευόμαστε αυτό.
Αυτό ακούστηκε σαν άρθρο σε post apocalypse Cosmopolitan.
Εσύ ξενέρωσες που αναγκάστηκες να τον πιέσεις για ρώτα τον όμως πώς θα νιώθει όταν μάθει ότι πρώτα του έδωσες τελεσίγραφο και αφού δέχτηκε το γάμο, τον κεράτωσες. Μην τα θέλουμε όλα δικά μας.
Τι σε μέλει εσένα κι αν γυρνώ
το κορμί μου ακόμα κι αν πουλώ
πέντε χρόνια `συ με τυραννάς
δε με στεφανώνεις με γελάς
Το βασικό είναι ότι έχεις ξενερώσει με την σχέση σου. Τώρα, αν τα βάλουμε σε ζυγαριά, το κέρατο είναι μεγαλύτερο φάουλ από την αναποφασιστικότητα, αλλά απ’ όπου κι αν το πιάσεις, με το ζόρι παντρειά δεν γίνεται.
1ον He is not that in to you, αλλιώς δεν θα αποφάσιζε κατόπιν ώριμου σκέψεως;;; σε πολύχρονη σχέση, αυτά τα κάνεις όταν σε ενημερώνει το one night stand που έπαιξε προ διμήνου; Ότι προέκυψε εγκυμοσύνη..
Το θέμα είναι γιατί έμεινες μετά το ξενέρωμα, γιατί το βασικό αυτό είναι όπως λέει και η alphatozeta και στην τελική αν έτυχε ok. Πρόσεξε μόνο να μην αυτοπροσδιορίζεσαι μόνο ως μέρος ενός ζεύγους.
Δεν καταλαβαίνω γιατί να σε κράξουμε. Δεν κράζουμε 20χρονα εδώ μέσα. Δείχνουμε κατανόηση.
Μα να ρωτήσω κάτι? Όχι μονο εσένα Λίλιθ, αλλα και άλλους πολλούς εδω μεσα.
Γιατι τόση απαξίωση γι’ αυτες τις ηλικίες?
Δεν έχω καταλάβει ακόμη αν έχει συγκεκριμένα η Ελλάδα τόση γεροντολαγνεία και απαξίωση των νέων ή είναι παγκόσμιο το φαινόμενο.
Νομίζω ότι ο εαυτό σου σου έδωσε τη λύση. Βρήκες έναν άλλο. Ο άλλος μπορεί να αποδειχτεί φούσκα, αλλά είναι πολύ χρήσιμος για να κάνεις τη μετάβαση. Πιστεύω πως όλα τα κάνουμε εμείς. Ο βαριεστημένος άντρας, που στην ουσία σου κάνει το χατήρι, να σε παντρευτεί κτλ ενώ δε θέλει, προφανώς σε ξενερώνει, γιατί εσύ το ήθελες αλλιώς το σκηνικό σου. Είναι σοβαρός λόγος χωρισμού, να θέλετε τελείως διαφορετικά πράγματα και το θέμα οικογένεια κλπ είναι σοβαρό
Συμφωνώ. Αν λέει χλιαρά το ναι σε κάτι τόσο σοβαρό, τότε… άστα να πάνε.
100% συμφωνώ!
Εγώ πάλι διαφωνώ με το ότι θεωρείτε αρνητικό το να “της κάνει το χατήρι” και να την παντρευτεί…ένας άντρας που παίρνει τέτοια απόφαση επειδή το θες εσύ, σημαίνει ότι σ’αγαπάει και οκ μπορεί γιαυτόν να μην ήταν προτεραιότητα ο γάμος αλλά για χάρη του δεσμού σας παντρεύεται κιόλας, δεν έχει ενδοιασμούς! Για μένα σημαίνει πως είναι σίγουρος για τη σχέση τους. Αντίθετα με κάτι άλλους πχ χθεσινή ερώτηση, που είναι τελείως ανένδοτοι δεν πα’ να πιέζεις όσο θες, αυτοί ξέρουν πάρα πολύ καλά ως που σκοπεύουν να φτάσουν μαζί σου (σχεσούλα και μετά η επόμενη).
Το να αποσπαται ετσι μια τοσο σοβαρη αποφαση, το κατατασεις στο “χωρις ενδοιασμούς” mia idea? Σοβαρα τωρα ? Στην περιπτωση μας:Η κοπελα ειχε καθε δικαιωμα να διεκδικησει αυτο που θελει και ενημερωνει γι αυτο τον συντροφο της. Αν δεν θελουν τα ιδια πραγματα, τοτε το μονο που της μενει ειναι να αποχωρησει. Ο συντροφος της, ειναι αργος στην ληψη αποφασεων και ως συνηθως, χρειαζεται ενα διαστημα επεξεργασιας.. Δεν πιστευω οτι δεν θελει και αυτος τα ιδια, αλλα ετσι λειτουργει. Για μενα ο συντροφος της εκανε ενα μεγαλο φαουλ. Οταν καποιος σου ζηταει να παρεις μια αποφαση, η οποία ειναι καθοριστικη… Διαβάστε περισσότερα »
Το καταλαβαίνω το ξενέρωμα.Ήμουν με κάποιον,που από ένα σημείο και μετά ένιωθα,ότι δεν ήμουν ακριβώς αυτό που θέλει.Ή που δείλιαζε να πάρει καθοριστικές αποφάσεις για εμάς.Σαν να μην ήταν σίγουρος,σαν να μην ήθελε να πάρει ο ίδιος την ευθύνη,σαν να περίμενε να έρθει μια κατάσταση,που δε θα του άφηνε περιθώριο.Κι εγώ δεν το ήθελα έτσι.Ήθελα να είμαι μέσα στα σχέδια του.Όχι να μπω αναγκαστικά.Κάπου σαν να κορόιδευε κι ο ίδιος τον εαυτό του.Αυτό το τραβάτε με κι ας κλαίω,γιατί μάλλον θέλω,αλλά δεν είμαι και σε θέση να τραβηχτώ από μόνος μου,εμένα μου φαινόταν παιδιάστικο.Και δεν τράβηξα.Και δεν κυνήγησα.Αν το ήθελα;Η… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν χαιρομαι με αυτα που σου συνέβησαν αλλα ειναι μια φοβερή ανακούφιση να βλεπω σε εσένα και σε αλλους σχολιαστές οτι αυτα που συνέβησαν σε εμενα δεν ηταν τελικα τοςο ξεχωριστά συμβαίνουν και σε αλλους. Απλα τα εχω καταχωρήσει πια στο στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα… Και για την ιστορία εγω αυτόν που με παρακάλαγε τρελός και παλαβός για γάμο οταν έφτασε η ωρα μια εβδομάδα πριν έδειξε φουλ τους ενδοιασμούς του και οτι τελικα ιςως ειναι νωρίς χωρις Μα κανει πιςω ούτε εγω ούτε αυτός. Και εφέ έτο γάμος που κατέληξε σε δυςτυχια Και διαζύγιο κλπ κλπ.… Διαβάστε περισσότερα »
Συνέχεια συμβαίνουν αυτά.Δεν ξέρω βέβαια πόσο συχνά κι εύκολα συζητιούνται.Σίγουρα πάντως για τον καθένα ξεχωριστό είναι.Ο δικός του κόσμος καταρρέει.Μόνος του τραβάει κουπί και μόνος του παίρνει τα ρίσκα του.Κι ό,τι αντέχει ο καθένας.
ευχαριστούμε που το μοιράστηκες, acantholimon
θα πω ότι μας αξίζει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ο/η σύντροφός μας να μας ακολουθεί στην επόμενη φάση της σχεσης μας με ενθουσιασμό και όχι επειδή δεν μπορεί να κάνει αλλιώς.
Πολύ σωστα αποφάσισες να μην το κυνηγήσεις, όμως αν καταλαβαίνω καλά στις περιπτώσεις που αναφέρεις ο άλλος δεν πήρε καμία απόφαση και παρέμεινε χλιαρός ώσπου αναγκαστηκες κι έφυγες τελικά εσύ. Ενώ εδώ ο άνθρωπος αυτός ανταποκρίθηκε στο τελεσίγραφο μέσα σε μια μέρα απ’ότι κατάλαβα. Οπότε δεν θα τον έβαζα στην ίδια κατηγορία με έναν άντρα που δε θέλει, είναι απρόθυμος, αποφεύγει, αλλά δεν το λέει και ξεκάθαρα. Εγώ πιστεύω πως ο συγκεκριμένος τελικά ήθελε απλά δεν είχε κάτσει να το σκεφτεί.
Όχι δεν είναι ίδιες ιστορίες.Άλλωστε εγώ δεν πίεσα ούτε έδωσα τελεσίγραφα.Δεν μπορώ να μπω και σε παραπάνω λεπτομέρειες,γιατί νομίζω,ότι θα σε στεναχωρηθώ.Και εννοείται δεν μπορώ να της πω τι θα κάνει.Απλά καταλαβαίνω πώς είναι να σε αδειάζει ο άλλος και μετά αφού φτάσει το πράγμα στο απροχώρητο να σου προσφέρει εκείνο,που θα ήθελες.Είναι δύσκολο να το διαχειριστείς.Το θέλεις,αλλά έχει σπάσει κάτι μέσα σου.Τουλάχιστον έτσι ήταν για μένα.
Ο σύντροφός σου μετά από 4 χρόνια δεν ήθελε να προχωρήσετε σε γάμο, το αποφάσισε μετά το dead line το δικό σου, άρα δεν ξέρω αν το αποφάσισε επειδή το θέλει πραγματικά ή για να μη σε χάσει. Λογικό να ξενερώσεις. Αν δεν είχε προκύψει η νέα γνωριμία, τι θα έκανες; Θα χώριζες ή θα προχώραγες σε γάμο; Αυτό να σκεφτείς και να ξεκαθαρίσεις μέσα σου. Αν και μεταξύ μας, το δίλημμα έχει συνήθως ήδη την απάντηση μέσα του.
Είχες αποφασίσει πολύ πριν αποφασίσει αυτός ..