Αγαπητή «Α, μπα»: Μήπως κάποιοι είναι καταδικασμένοι να ζουν μονίμως μέσα στο ανικανοποίητο και τη μοναξιά;

Γεια σου Αμπα. Ταυτιστηκα απόλυτα με την συνομήλικη μου κοπέλα που έστειλε αυτήν την ερώτηση, όπως είδα και τον εαυτό μου στην απάντηση που έδωσες: – θα μπορούσα να την ειχα γράψει εγω, με μία σημαντική διαφορά: ο δικός μου άνθρωπος που πίστεψα πως αυτός είναι για μένα και δεν είναι άλλος κανείς, ήταν και παντρεμένος… Κλασική ιστορία . Αυτός χρονια παντρεμένος σε σχέση που έχει φθαρεί. Ξεκινήσαμε κάτι χαλαρό χωρίς να περιμένω σε καμία περίπτωση ότι θα συμβεί αυτό που μου συνέβη, ακριβώς επειδή ήταν παντρεμένος, αυτός μετα από λίγους μήνες, μου ειπε πως δεν μπορει να το συνεχισει, πως δεν μπορεί να μπει σε παράλληλη σχέση κτλ αλλά ήταν από την αρχή κιολας είχε γίνει φανερό πως εγώ την είχα πατήσει άσχημα ενώ αυτός όχι, απλώς περνούσε καλά όπως λες κι εσύ κι αυτό για λίγο, πήρε αυτο που χρειαζόταν από μενα, μία ανανέωση, ένα διάλειμμα. Αυτό που γράφεις εσύ στην απάντησή σου “μα πώς γίνεται να μη με θέλει όπως τον θέλω εγώ, αφού είναι προφανές ότι είμαστε φτιαγμένοι ο ένας για τον άλλον” το έζησα σε όλο του το μεγαλείο. Ουτε το γεγονός ότι ήταν αλλού, με λογικεψε. Η επικοινωνία ήταν απίστευτη και πρώτη φορά ένιωθα έτσι. Σκεφτόμουν τόσες ιστορίες παντρεμένων σε γάμους που ουσιαστικα είχαν τελειώσει και που ερωτεύτηκαν μία άλλη γυναίκα και χώρισαν. Αυτός γιατί όχι; Η ερωτηση μου ειναι πώς παει κανεις παρακατω; Τι κανει; Όπως κι η κοπέλα της ερωτησης, νέες γνωριμίες κάνω συχνά, έχω φιλους, κύκλο, ενδιαφέροντα. Αισθάνομαι έρμαιο της απόλυτης τυχαιότητας και πως δεν μπορω να κάνω τιποτα που να περναει από το χέρι μου. Όλα τα άλλα καπως μπορεί να τα παλέψει κανείς, υγεία, δουλειά, πρακτικά προβλήματα. Κι αν δεν εμφανιστεί ποτέ καποιος με τον οποίο θα υπάρχει αμοιβαιότητα; Μεγαλώνω και γινεται ολο πιο δύσκολο να με ενθουσιάσει κάποιος. Έχω χρόνια να κάνω μόνιμη σχέση. Μήπως κάποιοι είναι απλώς πολύ τυχεροί και βρίσκουν κάποιον που τους θελει και τον θέλουν και είναι κατάλληλος για σύντροφος τους κι άλλοι είναι καταδικασμένοι να ζουν μονίμως μέσα στο ανικανοποίητο και τη μοναξιά;

– Μαρίνα

Αχ Μαρίνα, κάνεις μεγάλο λάθος. Τεράστιο, που δείχνει απειρία, αλλά και τύχη, μάλλον. Τα άλλα είναι που δεν μπορεί να παλέψει κάπως, κυρίως την υγεία, αλλά ούτε την δουλειά, ούτε τα πρακτικά προβλήματα. Τι να παλέψει κανείς για την υγεία αν έχει χρόνιο πρόβλημα, ή πρόβλημα που καταδικάζει; Τι να παλέψει κανείς για την δουλειά αν δεν μπορεί να βρει άλλη, ή αν δεν μπορεί να την αφήσει με τίποτα επειδή εξαρτώνται άλλα άτομα από αυτή; Τι να παλέψει κανείς για πρακτικά προβλήματα, αν αυτά λύνονται με λεφτά που δεν έχει;

Τα αισθηματικά είναι τα μοναδικά προβλήματα που μπορεί να ελέγξει κάποιος, κάνοντας δουλειά με τον εαυτό του. Υπάρχει λόγος που έμπλεξες με παντρεμένο, υπάρχει λόγος που ερωτεύτηκες μη διαθέσιμο άνθρωπο, υπάρχει λόγος που δεν μπορείς να το ξεπεράσεις. Δεν είναι καθόλου σα να σου τύχει Αλτσχάιμερ, ας πούμε. Δεν θα «εμφανιστεί» κάποιος ξαφνικά μπροστά σου, θα πρέπει να κάνεις πολύ σκληρή δουλειά για να βρεθείς σε περιβάλλον συμβατότητας και να τον αναγνωρίσεις, όταν τον δεις. Δεν είσαι καθόλου έρμαιο τυχαιότητας σε αυτό, ή τουλάχιστον, δεν είσαι περισσότερο από τους άλλους τομείς της ζωής. Υπάρχει ο παράγοντας τύχη όπως σε οτιδήποτε, αλλά αν δεν έχεις τα ψυχικά αποθέματα, την ετοιμότητα, την σοφία κα την ηρεμία που απαιτείται, κινδυνεύεις να ερωτευτείς τον επόμενο αδιάφορο/ασύμβατο/μη διαθέσιμο άντρα.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News