Οι μεγάλοι έρωτες δεν ορίζονται από την ύπαρξη σχέσης, έχουν όμως πλούσιο ιστορικό υπόβαθρο.
________________
Η ιστορία της Ο Μεγάλος του Έρωτας όπως την ξεχώρισα σήμερα.
Ιδού το δίλημμά μου! Υπάρχει ένας άνθρωπος που δεν υπήρξαμε ποτέ σε σχέση, είχαμε κάνει κάποια πράγματα πριν χρόνια όταν και οι συνθήκες και το πολύ κακό τάιμινγκ χώρισε τους δρόμους μας. Τώρα που οι δρόμοι μας επανασυνδέθηκαν κατά κάποιο τρόπο και θα μπορούσαμε να το πιάσουμε από την αρχή εκείνος έχει σχέση. Όμως νιώθω πως είναι ο μόνος άνθρωπος μου με κάνει να νιώθω έτσι όταν είμαι γύρω του, να ξεχνάω τους πάντες, έχουμε απίστευτη επικοινωνία, ακριβώς την ίδια αίσθηση χιούμορ και ίδιες αξίες. Υπάρχει ακραία σωματική έλξη μεταξύ μας, είναι αυτό που τα σώματα σας, οι ανάσες σας, οι μυρωδιές σας συνάδουν τέλεια. Έλα όμως που έχει σχέση.
Στο παρελθόν εγώ ήμουν αυτή που λόγω συνθηκών απομακρύνθηκα. Θεωρώ πως είναι τόσο κρίμα να μην ολοκληρωθεί ποτέ το μεταξύ μας. Όμως δεν ξέρω τι να κάνω, γιατί έχει σχέση. Εκείνος δείχνει καλά στη σχέση αλλά έχω την αίσθηση πως είναι μια συμβατική σχέση, μαζί μου νιώθει το μεγάλο πάθος. Νιώθω πως μαζί της έχει την ησυχία του, μαζί μου όμως ζει με όλη τη σημασία της λέξης. Τελικά ισχύει ότι οι μεγάλοι έρωτες δεν υπήρξαν ποτέ σε σχέση? Η μήπως να σπάσω αυτό το στερεότυπο.
Θυμάστε που στο 'Notebook' η πρωταγωνίστρια παντρεύεται έναν άλλον όμορφο πετυχημένο που την αγαπάει, όταν όμως επισκεπτεπεται μετά από χρόνια τον Ryan Gosling γίνεται το έλα να δεις στη γνωστή σκηνή με τη βροχή στη λίμνη. Ε θα μπορούσα να φανταστώ το σκηνικό αυτό να συμβαίνει και με μας τους δύο. Μήπως απλά έχω δει πολλές ταινίες?
ΑΠΟ ΤΗΝ – ο μεγάλος του έρωτας
_________________________
Ας οργανώσουμε τη συζήτηση.
Πάντα εντυπωσιάζομαι όταν προκαταλαμβάνουμε τα συναισθήματα του απέναντι ανθρώπου. Υπογράφεις Ο Μεγάλος ΤΟΥ Έρωτας. Μπορείς αλήθεια να το πεις αυτό με βεβαιότητα; Τόση βεβαιότητα όσο ότι ο ήλιος ανατέλει από την ανατολή, ας πούμε; Μάλλον μπορείς να το πεις με τόση βεβαιότητα για τον δικό ΣΟΥ μεγάλο έρωτα.
Επειδή αν ήταν τόσο μεγάλος ο έρωτας, γιατί δεν χωρίζει με την σχέση του για να είστε μαζί;
Όμως αυτό είναι ένα σκληρό ερώτημα, όσο κι αν περιέχει αλήθεια. Θα πω λοιπόν κάτι άλλο που πιστεύω θα σε βοήθησει να δεις πώς διαμόρφωσες τις αντιλήψεις σου -κι ίσως σε βοηθήσει να τις επανεξετάσεις.
Η ιδέα ότι ο Έρωτας για να έχει αξία είναι αδιέξοδος δεν είναι κάποια συμπαντική και πανανθρώπινη αλήθεια. Είναι μια έννοια που έχει διαμορφωθεί μέσα σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο κοινωνικοιστορικό, του οποίου είμαστε όλοι μας κοινωνοί, ιδιαίτερα μετά την επικράτηση της αγγλοσαξονικής και ρομανικής (δηλαδή λατινόφωνης) κουλτούρας. Κι αυτό επειδή η ιδέα του καταδικασμένου έρωτα, των star-crossed lovers (αυτών που η μοίρα δεν τους θέλει μαζί) είναι το κυρίαρχο αφήγημα της μεσαιωνικής ποίησης, του λεγόμενου κύκλου των τραγουδιών των τροβαδούρων και τρουβέρων της νότιας κι νοτιοανατολικής Γαλλίας. Είναι το amour de cour, ο αυλικός έρωτας, όπου ο ιππότης ερωτεύεται την συνήθως δεσμευμένη πυργοδέσποινα και βιώνει όλες τις πληγές του έρωτα σε μια αναζήτηση του Αγαθού που το ενσαρκώνει το ιδανικό της ιπποσύνης. Το έχουμε κι εμείς αυτό σε ελληνική έκδοση, πρόκειται για τον κρητικό Ερωτόκριτο του Βιντσένζου Κορνάρου (επειδή όμως είμαστε μεσογειακός λαός, κάναμε αρκετά πιο χαρούμενο το τέλος που οι ρομαντικοί “κουτόφραγκοι” -όπως τους λέγαμε- έβαζαν τραγικό στις δικές τους ιστορίες…). Ο Σέξπηρ που εμπνεύστηκε από ιταλικό έργο της εποχής, ας πούμε, κατόπιν, τους έβαλε να αυτοκτονούν.
Γι’αυτόν ακριβώς τον λόγο η ερωτική σχέση που αναπτύσσεται με κολασμένα βλέμματα, μαντήλια που αφιερώνονται σε αιματηρές κονταρομαχίες και τρίχες από τα μαλλιά του αγαπημένου ραμμένα στο μεσοφόρι, μένει χωρίς σαρκική ανταπόκριση. Όχι γιατί οι μεγάλοι έρωτες δεν μπαίνουν σε σχέση, αλλά επειδή κυριαρχεί η ιουδοχριστιανική ιδέα της Θυσίας. Η θυσία ήδη από την εποχή της Βίβλου είναι η μέγιστη απόδειξη αγάπης: θυμήσου τη Θυσία του Αβραάμ. Σκοτώνει το παιδί του, κατ’έντολήν του Θεού, επειδή αγαπά τον Θεό περισσότερο από το παιδί του! Προφανέστατα ο δυτικός μεσαίωνας κυριαρχείται από την χριστιανική εγκράτεια. Και ποιά καλύτερη οδός από τον συγκερασμό έρωτα-σαρκικής εγκράτειας στο κοσμικό τραγούδι ώστε να παραχθεί πολιτισμός, εμπόριο, σταυροφορίες και πόλεμοι; Αν ήταν τα παιδιά των λουλουδιών κι όλη μέρα επηδίοντουσαν, τίποτα απ’αυτά δεν θα γινόταν.
Όμως με την διάχυση του ιδεώδους μέσω της μουσικής, της τέχνης, της ομορφιάς, του κινηματογράφου κι όλων αυτών των ευγενών σπορ φτάσαμε να βλέπεις εσύ το Notebook και να νομίζεις ότι η τέχνη μιμείται την ζωή. Όχι, η ζωή μιμείται την τέχνη και η ιστορία σου είναι το καλύτερο παράδειγμα.
Οι Ρέππας-Παπαθανασίου δεν έγραφαν το παρακάτω απόσπασμα τυχαία. Είναι ακριβώς έτσι. Ο μεγάλος έρωτας που λέμε σήμερα είναι ο δυτικός έρωτας του 12ου-14ου αιώνα. Μια άλλη μέρα ίσως αναλύσουμε και την έννοια της αγάπης με ανάλογο τρόπο.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Μπράβο Ρενα για την εξαιρετική ανάλυση! Γραφουσα, από πρακτική άποψη, ο λόγος που τα απωθημένα φαντάζουν πιο σημαντικά και μοιραία από ότι είναι στην πραγματικότητα, είναι επειδή δεν έχουν υποστεί τη φθορά του χρόνου και της καθημερινότητας. Είναι εύκολο να φαντάζεσαι σκηνές από ταινίες με έναν τύπο που δεν έχετε ζήσει μαζί, δεν σε έχει δει άρρωστη, δεν τον έχεις ακούσει να πηγαίνει στην τουαλέτα, δεν σε έχει δει να τρως παγωτό κατευθείαν από το κουτί φορωντας πυτζαμες με κουνελάκια όταν έχεις περίοδο, δεν εχεις βρει τις βρώμικες κάλτσες του σκορπισμένες στο δωμάτιο κλπ κλπ. Ο μεγάλος έρωτας θα είναι… Διαβάστε περισσότερα »
Από πού αντλείτε κάποια άτομα όλη αυτή την σιγουριά και βεβαιότητα ότι οι άλλοι σας θέλουν και είστε η ζωή τους και ο μεγάλος τους έρωτας, με εντυπωσιάζει πραγματικά. Επειδή πριν χρόνια του έριξες χυλόπιτα νομίζεις ότι έγινες η ανυπέρβλητη, αυτή που έχασε και με την οποία συγκρίνει τις άλλες. Αλλά δεν χωρίζει, παρά το ταίριασμα των αναπνοών σας. Δεν χωρίζει παρά την μέτρια σχέση που έρχεται να συγκριθεί με το μεγάλο πάθος του για εσένα. Στην παρούσα φάση να υποθέσω ότι το κάνετε στα κρυφά ή όλα αυτά περί πάθους είναι οι αναμνήσεις ΣΟΥ; Γιατί σωματική έλξη πώς ξέρεις… Διαβάστε περισσότερα »
Αν δεν είστε και οι δυο παντρεμένοι δεν μετράει, παντρευτείτε άλλους και μετά τα ξαναλέμε. Άμα πια ερασιτέχνες! (και όχι δεν ισχύει αυτό που λες)
Εμένα η υπερβολική σιγουριά σου για τα συναισθηματα ενός άλλου ανθρώπου με κριπαρε λιγάκι, αλλά εντάξει ο καθένας όπως την δει.
Όπως και να χει μια ξεκάθαρη ερωτικη κίνηση σου απέναντι του θα σου λύσει την απορία αν εσύ είσαι ο μεγάλος του έρωτας ή αν όντως έχεις δει πολλές ταινιες.
👍 agreed
Δεν έστειλες σε σωστό site την ερώτηση,εδώ όσες παντρεμένες έχουμε είναι ερωτευμένες,κάνουν θεοπαλαβο σεξ και δεν τις κερατωνουν ποτέ …Εδώ είμαστε στην utopia!!!!Εδώ ότι έχουμε σε δεσμευνοπαντρεμενο είναι ερωτευμένοι και ολημερίς καβαλιουνται.Χαχαχα τώρα πέρα από την πλάκα …Χμ ,εγώ θεωρώ ότι οι μεγάλοι έρωτες έχουν μια διαρκή αγωνία,μια αναμπομπουλα.Η ρομαντική αγάπη όμως και κυρίως η πλατωνική,έχει μια ηρεμία,μια ανωτερότητα και μια έλλειψη ταπεινών συναισθημάτων.Πιστευω ότι υπάρχουν ζευγάρια σε μακροχρόνιες δεσμεύσεις,που είναι ερωτευμένα .Απλώς πιστεύω ότι ή έχουν πάρα πολλά χρήματα και αυτό τους λύνει όλα τα άλλα προβλήματα που προκαλούν φαγωμαρα.Ή αλληλοκερατωνονται και αυτό τους κρατάει ανανεωμένους και καψουρηδες μεταξύ… Διαβάστε περισσότερα »
Στο έχω ξαναπεί, έχεις βαρεθεί το χέρι σου, το σκέφτεσαι κάθε μέρα, το περιποιείσαι κάθε στιγμή, παλεύεις μαζι του, θα το άλλαζες με άλλο? Κι όμως ξέρεις πως είναι πάντα εκεί ως ένα μέρος σου ζευγάρι με το άλλο και δεν διανοείσαι να το χάσεις ποτέ.
Αυτό σου βγάζει νόημα στην δική σου ουτοπία?
Όχι, δεν ισχύει ότι οι μεγάλοι έρωτες δεν υπήρξαν ποτέ σε σχέση. Και όχι, αυτό που περιγράφεις δεν είναι κανένας μεγάλος ή μικρός έρωτας. Είναι μια φαντασίωση δική σου και μόνο, γιατί είπαμε, εκείνος έχει σχέση και δεν συμμετέχει στο έργο.
Πώς οριοθετείται το μέγεθος του μεγάλου έρωτα και από τι;
Από το πάθος; Την φλόγα;
Δεν ξέρω εάν ήταν «μεγάλος έρωτας», μάλλον ήταν υπερσυσσώρευση φαντασίας, η οποία δεν κατόρθωσε να τεθεί σε τριβή από την καθημερινότητα και ως άμεσο επακόλουθο να σβήσει.
Και άρα αυτή η φαντασία απέμεινε και εμφανίζεται στο παρόν ενδεδυμένη τον μανδύα της ωραιότητας και του ειδυλλιακού.
Και αυτό μόνο στο δικό σου σκεπτικό. Διότι στο δικό του, δεν μπορούμε να εισχωρήσουμε, και κάτι μου λέει ότι δε θες να το κάνεις.
Ή απλώς εγώ έχω γίνει κυνικός.
Κατι μου λεει οτι με αυτους τους μεγαλους ανεκπληρωτους ερωτες ο ενας δε γουσταρε και τοσο πολυ
Χαχαχ ναι! Ή ο ένας γουσταρε απλά να τον κυνηγαει κάποιος
Είναι πράγματι τόσο μεγάλος έρωτας για κείνον όσο νομίζεις; Γιατί όποιος θέλει με την ψυχή του να είναι με τον άλλο, το κάνει. Τα υπόλοιπα είναι μόνο λόγια, για να να βάλουν λίγο αλάτι στη ζωή και να μας κάνουν να αισθανθούμε για λίγο μοιραίοι και καταδικασμένοι από τη μοίρα εραστές.
Και πες πως εισαι ο μεγαλος του ερωτας, και η σχεση του απο την αλλη μερια του δινει ηρεμια/ησυχια και συμβαση. Μερικοι ανθρωποι προτιμουν την ηρεμια/ησυχια και συμβαση στη ζωη τους, απο το παθος και το χαος. Τι θα κανεις? Θα κατσεις να σκασεις?
Τη ακηνη απο το notebook μπορεις καλλιστα να τη ζησεις και με αλλους. Κυριως με ανισορροπους, ειναι παντα οι πιο ενδιαφεροντες:)
Μα και στο notebook το ζεύγος ήταν άκρως τοξικός ο ένας για τον άλλον! Απορώ πώς το έχουν πρότυπο έρωτα!
Εντάξει μου έδωσες ελπίδα ότι δεν είμαι η μόνη που δεν τρελαίνεται πια με αυτόν τον έρωτα! Μόνο το τέλος είναι συγκινητικό όταν είναι ηλικιωμένοι, όσο ήταν νέοι δεν τους άντεχα 😂