Για να ξεπεράσεις τον έρωτα πρέπει αναγκαστικά να απαρνηθείς το πρόσωπο που τον γέννησε. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος.
_______________
Η ιστορία της Μαριαλένας όπως την ξεχώρισα σήμερα.
Χωρίσαμε πριν δυο μήνες (δεν ένιωθε το ίδιο όπως πρώτα, που με πλήγωσε, αλλά είναι τελείως αποδεκτό),πρώτος μεγάλος έρωτας (2 χρονια), έμαθα από κάποιον γνωστό ότι φλέρταρε με άλλες και του ζήτησα να βρεθούμε, να δω αν είναι αλήθεια. Δεν το αρνήθηκε, ίσα ισα μου ζήτησε συγνώμη για όσα έκανε και δεν είχε το θάρρος να μου τα πει, δεν κάναμε κουβέντα για επανασύνδεση, αλλά τον θέλω ακόμα.
Ταυτόχρονα δε μπορώ να ξεπεράσω το γεγονός ότι δεν είχα καταλάβει τίποτα τόσο καιρό. Κάθε μέρα, ενώ προσπαθώ να κάνω πράγματα για μένα, ώστε να ξεχαστώ (φίλοι, βόλτες, γυμναστική, ακόμα και δουλειά) καταλήγω να κλαίω στο κρεβάτι μου και να τον σκέφτομαι. Θέλει απλά χρόνο; Και ποσο χρόνο θέλει; Θέλει να γνωρίσω απλά τον επόμενο; (το οποίο με αγχώνει και νιώθω ότι δεν είμαι έτοιμη)
Βαρέθηκα να κλαίω και είμαι πολυ συγχυσμενη.
ΑΠΟ ΤΗΝ – Μαριαλένα
____________________
Ας οργανώσουμε τη συζήτηση.
Μιας κι είναι η πρώτη σου ερωτική απογοήτευση είναι χρήσιμο να πούμε μερικές αλήθειες νωρίς.
Περίπου στον χρόνο (αν δεν πολυταιριάζετε) ή μέχρι τα πρώτα 3 χρόνια (αν ταιριάζετε), η ερωτική έλξη κάνει τον κύκλο της. Παύει η ανυπομονησία, το άγχος, ο ενθουσιασμός -αυτό το roller coaster των πρώτων σκιρτημάτων. Αυτό οφείλεται σε βιοχημικούς παράγοντες στον εγκέφαλο και δεν εξαρτάται ούτε από τη θέληση που έχουμε, ούτε από το λεγόμενο συναίσθημα (που κι αυτό βιοχημικό είναι) και δεν αλλάζει. Αυτό δεν σημαίνει ότι όλες οι σχέσεις είναι καταδικασμένες, επειδή αν δυο άνθρωποι ταιριάζουν και τα βρίσκουν κι ερωτικά, η φλόγα παραμένει αναμένη κι αναζωπυρώνεται ανά διαστήματα. Της δίνουν το οξυγόνο οι μικρές πράξεις κι οι τελετουργίες μέσα στη σχέση, η οποία έχει εδραιωθεί πάνω ακριβώς στην όσμωση και το ταίριασμα.
Με το να πει “δεν νιώθω το ίδιο όπως πρώτα” δηλαδή είναι περίπου ισοδύναμο του να έλεγε “ο ήλιος ανατέλλει από την ανατολή”. Χαίρω πολύ, τι νέα. Αυτό είναι κάτι εντελώς αναμενόμενο και δεν θα έπρεπε να μας πονάει -είτε στον εαυτό μας, είτε στον άλλο. Ο μετασχηματισμός της μάγευσης και του αρχικού δέους σε βαθύ συναίσθημα, σε ουσιαστικό έρωτα, στο να θέλουμε ο άλλος να είναι ευτυχισμένος, είναι που θα στερεώσουν την σχέση. Το παραδέχτηκε όντας κι αυτός μπλεγμένος, αναρωτώμενος γιατί του συνέβη.
Το ότι φλέρταρε με άλλες απορρέει ακριβώς από αυτή την “απογοήτευση” του: ότι του έφυγε ο αρχικός ενθουσιασμός.
Λιανά. Όταν ερωτευόμαστε εκκρίνεται ντοπαμίνη (ορμόνη της ανταμοιβής) και νορεπινεφρίνη (επίσης γνωστή ως νοραδρεναλίνη, ορμόνη της διέγερσης, του άγχους), που λειτουργούν ως νευροδιαβιβαστές, οπότε νιώθουμε μια χαρωπή υπερδιέγερση! Αυτό είναι κάπως σαν το high από τα ναρκωτικά. Όταν δεν το νιώθουμε, βιώνουμε ένα στερητικό. Κι έται το αναζητούμε εκ νέου.
Εκείνος το αναζήτησε με νέα φλερτ, που θα του δημιουργούσαν αυτή την γλυκιά ανασφάλεια. Ή επίσης μπορεί να ανήκει στην ευρεία πλειοψηφία ανθρώπων που θέλουν μεζεδάκι παράλληλα με το κυρίως πιάτο -επειδή έτσι! Επειδή δεν θέλουν μοσχαράκι μπουργκιγιόν κάθε μέρα, θέλουν να “χτυπήσουν” και μια λιγδερή τυρόπιτα που και που. Εσύ πάλι το αναζητούσες με την επιθυμία επανσύνδεσης με τον άνθρωπο που σου γεννούσε αυτό το συναίσθημα.
Όλα αυτά δεν μπορεί να τα γνώριζες, επειδή ακριβώς είσαι άπειρη από σχέσεις, επομένως μην αυτομαστιγώνεσαι ότι δεν κατάλαβες. Πώς να το καταλάβεις;
Θα πω λοιπόν το λογικά τεκταινόμενο. Για να κόψεις τον εθισμό στο “ναρκωτικό” του έρωτα τι πρέπει να κάνεις; Να διακόψεις ΚΑΘΕ επαφή. Ακόμη κι επαφή με τους άλλους που “κάνουν” το εν λόγω ναρκωτικό (τις κοινές παρέες, ενδεχομένως).
Εφαρμόζεις λοιπόν το No Contact Rule. O κανόνας της μηδενικής επαφής πρέπει να διαρκεί τουλάχιστον 60 ημέρες και δεν περιλαμβάνει γραπτά μηνύματα, καμία κλήση και καμία αλληλεπίδραση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Μπορεί να το αισθάνεσαι ως ακραία κίνηση, ενόσω προσπαθείς να ξεπεράσεις έναν χωρισμό, αλλά η αλήθεια είναι ότι η διακοπή της επαφής με έναν πρώην είναι ο πιο γρήγορος και αποτελεσματικός τρόπος για να προχωρήσεις αληθινά.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Περνάει. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Παράλληλα με την αποχη όπως πολύ ωραία σου τα έγραψε η Ρένα μπορείς να δοκιμάσεις και την απομυθοποίηση. Στην ηλικία σου , όταν περνούσα τέτοιες καταστάσεις , με μια φιλενάδα ( μόνο δική μου) καταγράφαμε ο,τι δε μας άρεσε πάνω του. Πχ φόραγε άσπρες κάλτσες, αθλητικά και τζην, τότε που είχε κάνει εκείνο το άθλιο κούρεμα, όταν έτρωγε έβγαζε περίεργους ήχους, έλεγε κρύα αστεία, μύριζαν οι μασχάλες, καμμιά φορά το έφευγε καμμία κλανιτσα και έκανε τον αδιάφορο. Δεν ξέρω ,το οτιδήποτε ντροπιαστικό, όλοι εχουν. Ξαφνικά γέμιζε σελίδα με αντισεξουαλ αναμνήσεις. Όταν πιάναμε και τα… Διαβάστε περισσότερα »
Είναι κατανοητό το γεγονός ότι βρίσκεσαι σε αυτό το αδιέξοδο αυτή τη στιγμή. Είσαι πληγωμένη, προδομένη, πονάς. Χρειάζεται αρχικά να κάνει τον κύκλο του αυτό, να θρηνήσεις τον άνθρωπο που έχασες από τη ζωή σου, να τον βγάλεις από το βάθρο που τον έχεις βάλει, να ξεπεράσεις στη συνέχεια την αίσθηση προδοσίας που σου δημιουργήθηκε. Όλα χρειάζονται τον χρόνο τους, δεν χρειάζεται πίεση. Ιδανικά θα ήταν καλό να κάνεις ψυχοθεραπεία, για να κλείσει ο κύκλος της σχέσης χωρίς να σου αφήσεις κατάλοιπα ή τραύματα. Και φυσικά όχι, να μην πας στον επόμενο, αυτό δεν είναι λύση, το πιο πιθανό είναι… Διαβάστε περισσότερα »
Νομίζω το να ξεπεράσει τον πρώην είναι το μισό πρόβλημα της γράφουσας. Το άλλο μισό είναι να ξεπεράσει ότι δεν είχε πάρει χαμπάρι ότι ξενοκοίταγε. Γιατί κατηγορεί τον εαυτό της που δεν το είδε και νιώθει κορόιδο. Κοριτσάκι μου, αυτό είναι μεγάλο ζήτημα, να μην αισθάνεσαι ενοχές απέναντι στον εαυτό σου που είσαι το θύμα της υπόθεσης. Δεν φταις εσύ. Δεν έπρεπε εσύ να είσαι τέλεια, ξυπνια και καπάτσα. Αυτός φταίει. Αυτός έκανε λάθος. Και μην αισθάνεσαι ενοχές αν θυμώσεις μαζί του. Τι να κάνεις: Πρέπει να διαχειριστείς όλα τα συναισθήνατα που έχεις απέναντι του και το πώς σκέφτεσαι για… Διαβάστε περισσότερα »
Ναι, περνάει αν θέλεις να περάσει. Προσπάθησε να τον βγάλεις από τη ζωή σου. Σε λίγους μήνες μάλλον θα αναρωτιέσαι γιατί υπεφερες τόσο που χωρισες και τι του βρήκες. Προσωπικά με βοήθησε πολύ περισσότερο σε αυτό το επίπεδο η εξήγηση όσον αφορά το μηχανισμό στον οποίο μπαίνει ο εγκέφαλός μας όταν χωρίζουμε: η πηγή που μας έδινε όλες αυτές τις ορμόνες που προκαλούν τα ευχάριστα συναισθήματα δεν είναι πλέον διαθέσιμη, οπότε ο εγκέφαλος μπαίνει σε μια υπερδιέγερση γιατί νιώθει ότι χάνει κάτι σημαντικό. Η συνειδητοποιηση ότι είναι φυσιολογική αντίδραση, με βοήθησε να απομυθοποιησω τον πόνο του χωρισμού. Ισχύει οτι ειναι… Διαβάστε περισσότερα »
Τωρα το τραγουδι γιατι?
Δεν πειραζει…