Δεν περίμενα ποτέ ότι θα με προβλημάτιζε κάτι τέτοιο και μάλιστα τόσο νωρίς, όμως να το!
Πρόσφατα μετακομίσαμε σε άλλη πόλη, λόγω μεταγραφής του συζύγου. Εγώ εργάζομαι από το σπίτι before it was cool και έτσι δεν υπήρξε πρόβλημα στη μετάβαση. Κατεβαίνω Αθήνα δυο φορές τον μήνα και παίρνω τον αέρα μου που λέει ο λόγος.
Όμως, το ζόρι προέκυψε με τη μικρή μας, καθώς άλλαξε σχολείο. Νέες παρέες, νέοι δάσκαλοι, όλα νέα τελος πάντων, όπως και νέα… ήθη. Τι θέλω να πω; Εδώ που βρισκόμαστε υπάρχει μία -πώς να το πω ευγενικά- μια χαλαρότητα στο πώς ντύνονται (και βάφονται) κορίτσια που ακόμα πηγαίνουν στο δημοτικό. Στις τελευταίες τάξεις έστω, αλλά ρε κορίτσια βάφονται! Ή βάφουν νύχια, ας πούμε.
Δεν θέλω να ακουστω συντηρητική ή κάπως, όμως, εγώ δεν θέλω το παιδί μου από την ηλικία των 9 ετών να μπλεχτεί με αυτά (πωπω το κάνω να ακουγεται σαν να πρόκειται για ναρκωτικά, αλλά ίσως καταλάβατε τι εννοώ). Θέλω να είναι παιδί, να παίζει, να είναι ξένοιαστη, να μην την νοιάζει ακόμη αν τα μαλλιά της είναι ισιωμένα ή κατσάρωσαν επειδή έτρεξε παίζοντας.
Και όχι, δεν θέλω να αρχίσει να βάφεται. Δυστυχώς, όμως, παρατηρώ ότι έχει αρχίσει και νιώθει μειονεκτικά. Ας πούμε προχθές την κορόιδεψε μια πιτσιρίκα στην τάξη ότι αυτά που φοράει είναι φλώρικα και γύρισε σπίτι μουτρωμένη. Μετά πήραν σειρά κάποια αγόρια που δεν την παίζουν ή τη λένε μωρό, χαζό, μικρόβιο και τέτοια. Τα ξέρω γιατί μου τα λέει εδώ και δύο εβδομάδες και στην αρχή την έβλεπα να κλείνεται στον εαυτό της, χωρίς κέφι.
Μετά όμως μου βούτηξε ένα κραγιόν. Δεν τη μάλωσα. Προσπάθησα να συζητήσω μαζί της. Όμως, εξακολουθώ να είμαι προβληματισμένη.
Στο παλιό σχολείο δεν είχαμε τέτοια. Εδώ είναι καινούριο σύμπαν κυριολεκτικά. Και δεν είναι απλώς ότι θέλω το παιδί μου να χαρεί την ηλικία του. Είναι ότι σε μια ολόκληρη τάξη μοιάζει να διαφέρει, να είναι η μόνη που για την ώρα δεν καταλαβαίνει το πόσο σεξιστικό είναι αυτό που συμβαίνει και πόσο σπρώχνει μικρά κορίτσια ακόμη να μεγαλώσουν πριν την ώρα τους και να σεξουαλικοποιηθούν από μία τόσο τρυφερή ηλικία.
Και για να το ξεκαθαρίσω για να μη θεωρηθώ αντιφεμινίστρια: είμαι υπέρ της αυτοδιάθεσης, του να φοράω η καθεμία ό,τι θέλει, του να μη δίνει λογαριασμό σε κανέναν για την εμφάνισή της. Όλα αυτά όμως από τη στιγμή που μιλάμε για ενήλικες γυναίκες και όχι για παιδιά που ακόμα δεν έχουν μπει στην εφηβεία.
Ακούω γνώμες, γιατί ακόμη δεν έχω αποφασίσει πώς θέλω να το χειριστώ και κυρίως δεν θέλω να θυμώσω και να γίνω επιθετική με άλλες μαμάδες που φαίνεται να είναι ΟΚ με αυτή την κατάσταση.
ΑΠΟ ΤΗΝ – Άλκηστις
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Έχω ζήσει την ιστορία από τη θέση του παιδιού. Στις τελευταίες τάξεις του δημοτικού και στο γυμνάσιο. Με τη μητέρα μου να επικρίνει τις συμμαθήτριές μου και τους γονείς που τους επέτρεπαν να χρησιμοποιούν λίγο μακιγιάζ ή να κανουν αποτρίχωση. Δεν είναι ότι μου άρεσε τόσο πολύ αυτό που έβλεπα, άλλα ένιωθα απίστευτα μειονεκτικά να διαφέρω, ειλικρινά ντρεπόμουν. Τα παιδιά δεν αντιλαμβανονται τα πράγματα όπως εμείς. Άφησε την να δοκιμάσει, ψάξτε μαζί το στυλ που της ταιριάζει. Ένα απαλό λιπ γκλος ή λίγο βερνίκι νυχιών δεν θα την καταστρέψουν. Θα νιώσει άνετα για την ώρα και σιγά σιγά, με τη… Διαβάστε περισσότερα »
Εχω 4 κοριτσια και η καθε μια διαφορετική στο χαρακτηρα. Εχω δει και εχω ακουσει διαφορα. Το θεμα δεν ειναι πως ειναι οι αλλες αλλα το πως θελει να ειναι η κορη σου. Προφανως θελει να ενταχθεί στην παρεα τους, να γινει αποδεκτή και στο μυαλο της αυτο θα ειναι το πρωτο βήμα. Να φαινεται σαν αυτες. Θα σου προτεινα να την αφησεις να ανακαλύψει μονη της καποια πραγματα. Συμφωνώ με την αναγνώστρια παραπανω. Άστην να βαψει τα νυχάκια της, να βαλει λιγο λίπγκλος. Για την κορη σου αυτο ειναι σημαντικό . Τα παιδια σε αυτη την ηλικια ειναι σκληρά… Διαβάστε περισσότερα »
Και μετά απορούμε γιατί ερημώνει η επαρχία, και ψάχνουν εξειδικευμένο προσωπικό, γιατρούς κλπ με τα κιάλια. Όχι, θα σπουδάσω θα εκπαιδευτώ , για να πάω σε νοσοκομείο σε επαρχιακή πόλη που ΟΚ θα έχω φθηνότερο κόστος ζωής, μεγαλύτερο σπίτι, εύκολη απόδραση στην εξοχή, αλλά το παιδί μου θα συγχροτίζεται με ούγκανους με παπάκια από τα 12, μάτσο σεξιστές άνδρες, μακιγιαρισμένα και sexualized κορίτσια, τσιγάρο από τα 14 και ευκαιρίες για εξωσχολικά μετρημένες στο 1 χέρι. Την ίδια κατάντια έχουν και γειτονιές στην Αθήνα, επιπλέον με ναρκωτικά και εγκληματικότητα, αλλά κάπως την βρίσκεις την άκρη.
Λίγο άστοχο μου κάνει αυτό που λες για την επαρχία. Το στηρίζεις κάπου;
Ακριβώς έτσι
Κατάντια πραγματικά… Όλα ξεκινούν από το σπίτι. Και να ήταν μόνο η εμφάνιση… Συμφωνώ μαζί σου ότι καμία δουλειά δεν έχουν τα παιδάκια στην προεφηβεία, ούτε στην εφηβεία να βάφονται στο σχολείο. Μπορούν να πειραματίζονται όσο θέλουν σπίτι. Όπως όλες μας φορούσαμε τα τακούνια των μαμάδων μας για παιχνίδι στο σπίτι, αλλά όχι έξω. Στη θέση σου, και αφού συζητούσα αναλυτικά και με επιχειρήματα με την κόρη, κατόπιν θα απευθυνόμουν στο σχολείο και κάποιον από τους δασκάλους που εμπιστεύομαι. Ίσως βοηθήσει. Επίσης η ενασχόληση με κάποιο άθλημα θα μπορούσε να δώσει λύση, κάτι που θα μπορούσε να την κάνει να… Διαβάστε περισσότερα »
Καταλαβαίνω και συμμερίζομαι απόλυτα την ανησυχία σου, κυρίως γιατί όλο αυτό καταρρακώνει την ευαίσθητη ψυχολογία του παιδιού σου και μάλιστα σε μία ηλικία που την ενδιαφέρει η αποδοχή και η ένταξή της στο νέο σχολικό περιβάλλον. Πέρασα τα ίδια λίγο πολύ, αλλά αυτό στο οποίο κατέληξα είναι ότι τελικά μεγαλύτερη σημασία έχει να αποδεχτεί το παιδί το ίδιο όπως είναι, να προβάλλει προς τα έξω τον αυθεντικό εαυτό του και όχι κάτι που δεν του ταιριάζει και πρέπει να υιοθετήσει με το ζόρι για να είναι αρεστό και αποδεκτό σε άλλους. Αυτό βέβαια προϋποθέτει εκπαίδευση από πολύ μικρή ηλικία γιατί… Διαβάστε περισσότερα »
Ε όχι και μακιγιάζ και νύχια από τα 9. Δεν συμφωνώ με το να πειραματιστεί είναι πολύ μικρή. Μα πόσο πολύ έχει αλλάξει η σχολική πραγματικότητα. Κ δεν είμαι κ τόσο μεγάλη στα 36 θεωρώ. Προσωπικά ο μόνος λόγος που αντιμετώπισα bulling στο σχολείο ήταν στην 1η γυμνασίου γιατί είχα σμιχτά φρύδια και ήμουν υπέρβαρη. Στο δημοτικό όμως τίποτα από αυτά ποτέ δεν είχε παίξει ρόλο γιατί πολύ απλά ήμασταν μικρά παιδιά. Αποτρίχωση οκ έκανα στα 12 γιατί ήταν έντονη η τριχοφυΐα αλλά μακιγιάζ και νύχια μετά τα 14. Νομίζω ότι αν παίζουν όσα λες έχει χαθεί η μπάλα και… Διαβάστε περισσότερα »
Καταρχάς κρίμα τα παιδάκια να έχουν μπει σε τέτοια διαδικασία από το δημοτικό σχολείο, η παιδική ηλικία διαρκει όλο και λιγότερο δυστυχώς, νομίζω έχουμε “ευθύνη” να διαφυλάξουμε κάπως την ανεμελιά τους. Εύχομαι καλή αρχή στην νέα πόλη – ζωή 🌈🌷 Κι εγώ μετακόμισα πριν ένα μήνα περίπου 🤗σε μια μικρή πόλη από την Αθήνα! Ζήτω η αποκέντρωση!! Κατά τη γνώμη μου για να μη δημιουργηθεί κακό προηγούμενο με τους άλλους γονεις και μιας και είστε και νεοεισερχόμενοι στο διαφορετικό σύμπαν, καλύτερο θα ήταν να απευθυνθείτε με ειλικρινές ενδιαφέρον ευγενικά στην δασκάλα και την διεύθυνση και να το αναφέρετε. Εκεί θα… Διαβάστε περισσότερα »
Νομίζω πως είναι διττό το θέμα. Από τη μια πλευρά έχεις ένα κορίτσι που σιγά σιγά μπαίνει στην προεφηβεία, οπότε πολλά ζητήματα μπαίνουν πια υπό διαπραγμάτευση. Από την άλλη, το παιδί πάει σχολείο κ πρέπει να εξακρίβωσεις αν ο, τι συμβαίνει εκεί με τα άλλα παιδιά εμπίπτει στο πλαίσιο του σχολικού εκφοβισμου. Για το πρώτο θα σου έλεγα να κάνεις διεξοδικά συζήτηση με την κόρη σου κ με ανοιχτά αυτιά να ακούσεις τι θα σου πει για την εικόνα της. Μια δυο συναντήσεις συμβουλευτικες δικές σου (χωρίς καν το παιδί) με ψυχολόγο ίσως είναι ανακουφιστικες κ διαφωτιστικες. Για το δεύτερο… Διαβάστε περισσότερα »
Καταρχήν, σίγουρα το σχολικό περιβάλλον δεν είναι καλό από τις περιγραφές… Επειδή είμαι και εγώ μητέρα, σας προτείνω το τρόπο που εγώ προσωπικά θα προσπαθούσα να το αντιμετωπίσω. Σε πρώτη φάση θα πήγαινα την κόρη μου σε κάποιες εξωσχολικές δραστηριότητες για να βρεθεί σε ένα περιβάλλον με παιδιά της ηλικίας της, αλλά διαφορετικά από αυτά του σχολείου, ίσως δοκίμαζα και περισσότερες για να βρω κάποια δραστηριότητα που της αρέσει το περιβάλλον και τα άτομα που συμμετέχουν. Θα δοκίμαζα από μπάσκετ, ποδόσφαιρο, ενόργανη, μπαλέτο, χορωδία, εικαστικά, καράτε, τάε κβο ντο, και οτιδήποτε άλλο υπάρχει διαθέσιμο. Στη συνέχεια, θα εξέταζα πολύ σοβαρά… Διαβάστε περισσότερα »
Δυστυχώς τα κοριτσια ειναι απο τη φυση τους πιο ευκολο να παρασυρθουν απο τη συμπεριφορα αλλων ή απο τις εικόνες που βλεπουν στην τηλεοραση.Τελικά όμως η συμπεριφορά τους στο μέλλον επηρεάζεται παντα απο το προτυπο της μητερας.Αν λοιπόν μεσα στη οικογενεια δεν υπερτονιζουμε την αξια της εμφανισης ,δεν αφιερώνουμε χρόνο υπερβολικό στο μακιγιάζ και τα νύχια τοτε και το παιδι μας θα τα δοκιμασει μεν αλλα δεν θα τα ασπαστει και σιγουρα δεν θα καθορισουν την πορεια που θα εχει στη ζωη του.Καλύτερα αντι να κρίνουμε τα παιδακια μας να γυρισουμε την κριτικη προς τα εμας.