Αγαπητή Α μπα, Σου γράφω γιατί θα ήθελα τη γνώμη σου γιατί κάτι Που με βασανίζει αρκετό καιρό. Θα στα πω οοοσο πιο περιεκτικα-περιληπτικα γίνεται. Με λένε Μυρτώ (Μυρτιλο) κ είμαι 24. Το ζήτημα των σχέσεων κ των αγοριών άρχισε να μ απασχολεί πιο πολύ απ τα 22. Μέχρι τότε οκ φλέρταρα, είχα τις παρέες μ, τα χόμπυ μ, μπόλικο διάβασμα κ δεν έδινα σημασία. Ωστόσο απ τα 22 έχω ανάγκη αυτή τη συντροφικότητα. Θέλω να ερωτευτώ. Να το ζήσω στο φουλ του. (Σε αυτό το σημείο να σ πω πως δεν έχω ολοκληρωσει). Το θέμα μ λοιπόν είναι ότι γνωρίζω κόσμο, φλερτάρω, βγαίνω ραντεβού Αλλά όλο κάπου χαλάει. Πολλές φορές δν βρίσκω τη σύνδεση που θα ήθελα (Δηλ να περνάω καλά κ να επικοινωνώ μ έκαστο ατομο). Αλλες φορές δεν αρεσω στα αγορια-αντρες που μ αρέσουν. Ok that‘s life. Το θεμα μου είναι, αν κατάλαβες κάτι απ αυτά, το εξης: Τι πάει λάθος? Μήπως εγώ ζητάω περισσότερα απ αυτά που έχουν συνηθίσει ή μηπως οι βλάκες αυξάνονται συνεχώς κ οι ενδιαφέροντες άνθρωποι είναι λίγοι ή “καπαρωμενοι” . Ευχαριστώ, xxx Μυρτιλο
Αγαπητή Μυρτώ.
Η συντροφικότητα, ο έρωτας, και το σεξ είναι τρία διαφορετικά πράγματα. Υπάρχουν αυτόνομα.
Είναι υπέροχα όταν μπορεί να μας τα δώσει ο ίδιος άνθρωπος, αλλά βρε παιδί μου, αυτό είναι το Άγιο Δισκοπότηρο. Πολύ σπάνια το βρίσκει κανείς εύκολα και γρήγορα, όταν λέμε σπάνια, το εννοούμε. Ήδη δεν βρίσκεσαι σε αυτή την κατηγορία. Για να το βρεις πρέπει να κάνεις βαρέα και ανθυγιεινά. Να φας τα μούτρα σου ξανά και ξανά και να απογοητευτείς και να πέσεις κάτω και να σηκωθείς ξανά. Πρέπει να φτάσεις σε ένα πολύ καλό σημείο αυτογνωσίας, να έχεις εμπειρία, να ξέρεις τα όρια σου, και να έχεις βρεθεί στο κατάλληλο περιβάλλον. Ζητάς πραγματικά πάρα πολλά πράγματα, και καλά κάνεις, αλλά ζητάς αυτό που ψάχνουν όλοι μια ζωή, και αναρωτιέσαι γιατί δεν το βρίσκεις τώρα που το θέλεις, μέσα σε δυο χρόνια.
Η εξήγηση δεν είναι ότι ζητάς περισσότερα από όσα έχουν συνηθίσει, είναι ότι ζητάς να σου λυθεί το πρόβλημα της συναισθηματικής ασφάλειας τώρα, αμέσως, με την πρώτη σου σχέση. Είναι αφέλεια; Είναι απειρία; Είναι ότι δεν έχεις δυσκολευτεί ακόμα στη ζωή σου; Δεν ξέρω. Αν θέλεις να μάθεις τι κάνεις και γιατί το κάνεις, η ασφαλέστερη λύση είναι ο ψυχολόγος.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Επίσης κάτι που συμβαίνει αρκετά συχνά και σε άντρες και σε γυναίκες είναι πως δεν έχουν αυτογνωσία.Σχετικα πρόσφατα άκουσα μια κοπέλα να λέει πως ο άντρας με τον οποίο θα είναι μαζί θα πρέπει οπωσδήποτε να είναι πάρα πολύ μορφωμένος και με λεπτούς τρόπους, ενώ η ίδια απείχε χιλιόμετρα από κάτι τέτοιο.. “Ένας τζέντλεμαν ρε π@στη μου δεν υπάρχει γ@μω το κέρατο μου;;” Επί λέξει τα λόγια της…
Είναι κόρη εκείνου του πατέρα που του έκανε η δασκάλα παράπονα ότι το παιδί του βρίζει κι εκείνος απάντησε “Μα εμείς στο σπίτι μας δε βρίζουμε, γ@μω το κέρατό μου”…?
αχαχαχα πόσο γέλασα!!
“Για να το βρεις πρέπει να κάνεις βαρέα και ανθυγιεινά. Να φας τα μούτρα σου ξανά και ξανά και να απογοητευτείς και να πέσεις κάτω και να σηκωθείς ξανά” Αυτό ελπίζω να μην το πάρεις κυριολεκτικά και αναλωθείς σε ανούσιες σχέσεις και σεξ ψυχαναγκαστικά κατά το σκεπτικό “αν δεν μπαζώσεις δεν χτίζεις”. Γιατί άλλοι ναι μεν το βλέπουν σαν εξασκηση πριν βρουν το ιδανικό άλλοι όμως ενδέχεται να κολλήσουν σε καταστασεις που ξεκίνησαν “για πλάκα” και να βρεθούν σε αδιέξοδο. Αν δεν σου βγαίνει να κάνεις τίποτα στα ερωτικά σου μέχρι να βρεις αυτό που θέλεις, τότε μην κάνεις τίποτα.… Διαβάστε περισσότερα »
Σουσουράδα, λες κι έγραψα εγώ αυτό το σχόλιο, δε θα μπορούσα να συμφωνώ περισσότερο. Έτσι πορεύτηκα σε όλη μου τη ζωή, έκανα πρώτα παρέα με κάποιον, για να τον γνωρισω καλύτερα, κι αν έβλεπα ότι ταιριάζουμε και με ελκύει πραγματικά, προχωρούσα σε σχέση.
Οταν έχεις πολλές σχέσεις με άντρες που δε σου ταιριάζουν,χάνεις τον εαυτό σου στο τέλος. Και νομίζω ότι σε μεγάλο βαθμό η ηρεμία και η ισορροπία που έχω μέσα μου ωφείλονται στο ότι ποτέ δεν προχώρησα σε σχέσεις συμβιβασμού. Καλύτερα μόνη, παρά να ασφυκτιώ με κάποιον που δεν είναι για εμένα.
Αυτό που όλες οι νεαρές γυναίκες με το όνομα Μυρτώ αυτοαποκαλείστε “Μύρτιλο” εκεί κάπου στην αρχή της δεκαετίας των 20 σας με πεθαίνει.
Δυστυχως δεν πιστευω οτι ολοι καποια στιγμη θα βρουν το ταιρι τους γιατι δεν πιστευω στο “ενα ταιρι”. Αν δουλεψεις με τον εαυτο σου, αν τον μαθεις και τον αγαπησεις πραγματικα, ειναι πιο πιθανο να γνωρισεις ενδιαφεροντες ανθρωπους σε ολα τα επιπεδα. Ειναι πιο πιθανο να μπεις σε σχεσεις που εχεις κατι να δωσεις και κατι να παρεις. Οχι γιατι στο χρωσταει το συμπαν, ουτε γιατι ως δια μαγειας αυξανονται οι ενδιαφεροντες ανθρωποι. Αλλα γιατι εσυ εχεις μαθει να τους επιλεγεις. Θελει δουλεια, εμπειρια και τυχη. Εισαι μικρουλα ακομα, ξεκινα με το πρωτο και τα υπολοιπα θα ερθουν.
Μικρή μου Μύρτιλο, μέχρι να βρεις το δέκα το καλό , ζήσε. Όταν νιώθεις μόνη συντρόφευε εσύ τον εαυτό σου.
Όχι, είμαστε σίγουρα δύo 🙁
Όταν ήμουν τεσσάρων χρονών και πήγαινα στα προνήπια γούσταρα ένα συμμαθητή μου και ρώταγα τη μάνα μου σε τι ηλικία παντρεύτηκε τον πατέρα μου για να ξέρω πότε θα παντρευτώ κι εγώ το συμμαθητή μου το Παντελή, γιατί βασικά θεωρούσα πως αν αγαπάς κάποιον θα σ’ αγαπάει κι αυτός οπωσδήποτε και επίσης νόμιζα πως ο γάμος είναι από τα υποχρεωτικά πράγματα στη ζωή και συμβαίνουν σε συγκεκριμένη ηλικία, όπως πας σχολείο σε συγκεκριμένη ηλικία. Για κάποιο λόγο η τοποθέτηση σου πάνω στο ζήτημα μου θύμισε αυτό, υπό την έννοια κυρίως ότι νιώθω σαν να τσεκάρεις κουτάκια ή σαν να μην… Διαβάστε περισσότερα »
Υπομονή και όλα θα ‘ρθουν μικρό μου Μύρτιλο.
Είναι δύσκολο να βρεις αυτό που θες, όταν το θες, και φυσικά αν ξέρεις και τι θες…
Ασε τα πράγματα να κυλάνε, και στο μεταξύ απλά διασκέδασε το, να είσαι ο εαυτός σου.
Θα ρθει εκεί που δεν το περιμένεις 🙂
Κυρι-κυρι-κυρι-κυρι-κυρι!!! Ειλικρινής (και αιώνια) απορία: Τι θα πει “θα έρθει εκεί που δεν το περιμένεις”? Αφού πάντα το περιμένεις, επειδή το θες τόσο πολύ. Είναι δυνατόν να σου λείπει κάτι αφόρητα και να μην το περιμένεις? Δεν είναι σαν να λέμε “πεινάω πολύ!” -“Θα φας όταν σταματήσεις να πεινάς”…?
Απανταω εγω, τιποτα δεν θα πει. Ειναι ενα πολυφορεμένο κλισέ εντελως κενό νοήματος. Το εχω ακούσει άπειρες φορες και εξακολουθεί να με εκνευρίζει καθε φορα που το ακουω.
+1 για τον εκνευρισμό, επειδή έμμεσα σου λέει ότι φταις κι από πάνω: εσύ το σπρώχνεις μακριά, αφού πάντα το περιμένεις.
Είχα μέχρι πολύ πρόσφατα την ίδια ακριβώς νοοτροπία και το αμπα με έσωσε. Γενικά όταν είσαι νέο κορίτσι υπάρχει μια πίεση “να μην είσαι εύκολη. Να μην κάνεις ανούσιες σχέσεις. Να μη θες μόνο ξεπετες.” Και το θεωρούμε λογικό αυτό και πιέζουμε τον εαυτό μας χωρίς λόγο. Αν δεν κάνεις τα ανούσια τώρα πότε θα τα κάνεις και πως θα πας στα ουσιώδη; Εννοείται δεν χρειάζεται να συναναστρέφεσσι τον κάθε τυχόντα ούτε και τον κάθε κακοποιητικο ανόητο. Αλλά γιατί να περιμένουμε το τέλειο “κλικ” για να κάνουμε κάτι; Όταν είσαι νέος ΠΡΕΠΕΙ να φας τα μούτρα σου γιατί δεν μας… Διαβάστε περισσότερα »
Η πίεση που αναφέρεις δεν ασκείται μόνο στα νεαρά κορίτσια, ασκείται σε όλες τις γυναίκες ανεξαιρέτως, καμία δεν γλιτώνει. Και μάλιστα όσο μεγαλώνουμε γίνεται πιο έντονη, δεν μειώνεται. Γιατί ξέρεις, πρέπει να βρεις τον κατάλληλο, να κάνεις οικογένεια κλπ, τα γνωστά… Χρειάζεται πολύ μεγάλη προσπάθεια για να ξεφύγεις από την πίεση αυτή, να αφουγκραστείς τις δικές σου επιθυμίες και ανάγκες και να ακολουθήσεις την δική σου πορεία.
Συμφωνώ 100% μαζί σου. Απλά σκέφτηκα την συγκεκριμένη ηλικία (17-25) γιατί βλέπω συνεχώς συνομήλικες μου (και μένα την ίδια ακόμη) να το έχουν εσωτερικευσει τόσο αυτο. Δηλαδή να θέλουν να κάνουν μόνο “σοβαρές” σχέσεις κι έτσι νομίζω χάνουμε πολλές εμπειρίες και λιγο μεγαλοποιουμε το σεξ (είτε ενοχοποιωντας είτε θεωρώντας το κάτι μαγικό που πρέπει να γίνεται μόνο όταν είσαι στην “τέλεια (ιού)” σχεση τοκαι δεν ανακαλύπτουμε αυτήν την πτυχή του εαυτού μας όσο πρέπει. Και νομίζω αν αλλάξεις την νοοτροπία αυτή οσο είσαι μικρή η προσπάθεια που αναφέρεις γίνεται λιγάκι πιο εύκολη. ΥΓ. Εννοειται βέβαια πως αν θες να είσαι… Διαβάστε περισσότερα »
Αχ! Μία ακόμα! Ευτυχώς που υπάρχει το Αμπα και τα σχόλια. Έλα να αγχωθούμε παρέα Mitsi μου, έχω ακριβώς το ίδιο ερώτημα.