Αγαπητή Α μπα , αντιμετωπίζω ένα “προβλημα” έδω και κάποιον καιρό…Κάνω παρέα με μια κοπέλα πολλά χρόνια(κολλητες) και τελος πάντων έχει τύχει να της έχω δώσει ρούχα μου να φορέσει για διάφορες εξόδους μας.Της ζητάω τα ρούχα μου πίσω μου λέει ναι φυσικά θα στα δώσω και επειδή εγώ λόγω δουλειάς μπορεί να μην προλάβω να περάσω να τα πάρω την βλέπω μετά να τα ξαναφοραει και να ανεβάζει φωτο με αυτά…το σημαντικότερο είναι ότι δεν τα πλενει ούτε μου τα δίνει όπως ήταν…μια μέρα έτυχε να μπω σπίτι της και μπήκα στο δωμάτιο της να την βοηθήσω με κάτι και είδα όλα μου τα ρούχα πεταμένα στο πάτωμα…Δεν είπα τίποτα όμως το έχει παρατραβηξει και δείχνει ότι δεν εκτιμά αυτα όπως και μένα
–Λιλα
Βρε Λίλα, λίγο φρένο. Αν δεχτούμε ότι δεν εκτιμά τα ρούχα σου (δεν βρίσκω κατάλληλο το ρήμα) τότε δεν σημαίνει ότι δεν εκτιμά κι εσένα. Αν δεν τα εκτιμούσε, δεν θα τα φορούσε ξανά και ξανά, ούτε θα τα έβαζε στα σόσιαλ. Τα εκτιμά. Αλλά είναι ακατάστατη. Και δεν φροντίζει τα πράγματα που την περιβάλλουν. Και είναι αγενής σε αυτό το θέμα.
Εσύ γιατί δεν είπες τίποτα; Προτιμάς να βράζεις στο ζουμί σου και να καταλήγεις στο συμπέρασμα ότι δεν σε εκτιμά; Αν νιώθεις ότι δεν σε εκτιμά, συνολικά, τι κολλητές είσαστε;
Δεν είναι «πρόβλημα», είναι πρόβλημα, και πρέπει να εκφράσεις τις σκέψεις σου και να βάλεις τα όρια σου, και αν δεν τηρηθούν, τότε μάλιστα, θα έχεις λόγο να λες ότι δεν σε εκτιμά. Αποφάσισε εσύ μέχρι τι μπορείς να δεχτείς. Να τα πλένει πρώτα; Να τα φοράει μια φορά; Είναι καλύτερο να μην της ξαναδώσεις ρούχα; Σκέψου και πες το, ήρεμα κι ωραία.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Εκνευρίστηκα με τη φίλη. Απ’ το ότι πρέπει να περάσεις εσύ να τα πάρεις, ενώ οφείλει να έρθει η ίδια να στα επιστρέψει πλυμένα και καθαρά, μέχρι το ότι τα πετάει στο πάτωμα σαν πατσαβούρια. Τα ξένα πράγματα τα προσέχουμε δέκα φορές παραπάνω από τα δικά μας. Το ότι είναι ακατάστατη δεν σε αφορά, με τα δικά της πράγματα ας κάνει ό,τι θέλει. Και για μένα δείχνει έλλειψη σεβασμού η συμπεριφορά της. Προσωπικά δεν νομίζω να της ξαναδάνειζα, ας φοράει ό,τι έχει.
Πότε δε κατάλαβα γιατί πρέπει να δανείσεις ρούχα/ παπούτσια σε κάποιον.
Καλά αυτό δεν είναι τόσο περίεργο. Δεν «πρέπει» αλλά αν μπορείς να βοηθήσεις γιατί να μην το κάνεις? Μπορεί να χρειάζεται ο άλλος κάτι για μια ειδική περίσταση αλλά να μην έχει κάτι κατάλληλο και να μην θέλει να μπει σε έξοδα για κάτι που πιθανόν να βάλεις μια φορά. Οφείλει να το προσέξει όμως, να το επιστρέψει εγκαίρως και στην κατάσταση στην οποία το παρέλαβε.
Πονεμένη ιστορία τα δανεικά ρούχα. Ξέρω περιπτώσεις αδερφών που η Α παίρνει συνέχεια τα ρούχα της Β. Κάθε φορά που έρχεται η Α για την αφαίμαξη, της λέει η Β “φέρε και τα προηγούμενα” , συνέχεια τα ξεχνάει και καλά γιατί είναι αφηρημένη. Μαλακίες..
Για να έρχεται να παίρνει ρούχα δεν είναι αφηρημένη, για να φέρνει τα προηγούμενα είναι…
Η δικιά μου υπόθεση είναι ότι όλοι αυτοί είναι τζαμπατζιδες, και χαίρονται με το δανεικό και αγύριστο ρούχο.
Παιδάκι μου τι λες, ούτε κοκαλάκι για τα μαλλιά δε θα της ξαναέδινα!
Ίσως αν αντικαταστήσουμε το “εκτιμά” με το “σέβεται” να βγάζει περισσότερο νόημα… Ωστόσο εσύ γιατί δεν τα πήρες πίσω όταν τα είδες, έστω και πεταμένα? Τι περιμένεις, να στα δώσει πίσω πλυμμενα και σιδερωμενα? Δε θα γίνει, όπως δεν έχει γίνει τόσο καιρό. Πάρε τουλάχιστον τα ρούχα πίσω και επαναπροσδιόρισε αυτήν τη φιλία.
Εγώ δεν καταλαβαίνω (επειδή το διαβάζω και συχνά) πώς θεωρείτε κολλητούς σας, ανθρώπους στους οποίους δε μπορείτε/ λέτε αυτά που σας ενοχλούν. Για μένα τουλάχιστον αυτή είναι μία από τις ειδοποιούς διαφορές μεταξύ ”απλών” φίλων vs. κολλητών: το να μπορώ να τους λέω τι με ενοχλεί, να διαφωνώ μαζί τους, χωρίς φόβο και πάθος, ειδικά όσον αφορά σε τέτοια θέματα, όπως αυτής της ερώτησης.
Τι να σου πω, ειδικά στα κάπως πιο καλά ρούχα (που απ’ ότι καταλαβαίνω αναφέρεται και η γράφουσα) εμένα μου φαίνεται μια χαρά λογικό να δανείσω τα πάντα (και να δανειστώ) με ορισμένες φίλες μου. Θεωρώ ότι η σχέση το επιτρέπει, καμία μας δεν έχει χρήματα και λόγο να έχει 100 καλά ρούχα και τα 2-3 που έχουμε μπορεί να μην είναι κατάλληλα για όλες τις περιστάσεις
Ξέρω περίπτωσή που έχει χαλάσει σχέση κολλητών γι’αυτό το λόγω. Της επέστρεφε ρούχα με μικρές πινελιές από χλωρίνη,από τρύπες με την ελπίδα να μην μπορεί να ξαναφορεθει από την κάτοχο. Μήπως στο λιλα ταιριάζει και το τσικαμπουμ και είσαι η γράφουσα?
Της κατέστρεφε τα ρούχα επίτηδες;;;
Τζίζους, εσκεμμένα το έκανε? Αυτό πρώτη φορά το ακούω…
Ζήλευε τα ρούχα,τα δανειζόταν με μόνο σκοπό να τα καταστρέψει Αφού τα φορέσει. Φυσικά δεν ήταν το μόνο ελάττωμα της.
Εφόσον είστε χρόνια φίλες και μάλιστα κολλητές, μεταξύ σας υπάρχει άνεση και ειλικρίνεια, σωστά; Γιατί νευριάζεις και απογοητεύεσαι με την συμπεριφορά της και δεν της μιλάς με ηρεμία; Να της πεις ότι αυτή η στάση σε ενοχλεί, να παίρνει τα ρούχα σου και να στα επιστρέφει καθυστερημένα και σαν πατσαβούρια. Δηλαδή πρέπει να την δεις να πλένει τα τζάμια με το φόρεμα σου για να αντιδράσεις; Τόση καταπίεση συναισθημάτων μέσα σε μία σχέση πολύχρονης φιλίας είναι κρίμα. Εκφραζόμαστε έγκαιρα και με ψυχραιμία, διότι όσο το αναβάλλεις , τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες να γίνει κάποιο ξέσπασμα με άσχετη ίσως αφορμή και… Διαβάστε περισσότερα »
Ξέρεις, νομίζω σε μικρές ηλικίες είναι συνηθισμένο. Και εγώ ώς έφηβη δάνειζα ή δανειζόμουν ρούχα από φίλες. Σαν να ήταν κάτι της μόδας, δεν θυμάμαι. Έχει τη πλάκα του μωρε, (όταν δεν δανείζεσαι από ανάγκη φυσικά). Και όταν επιστρέφεις τα ρούχα όπως τα πήρες εννοείται!