Αγαπητή αμπα, έχω πρόβλημα θα στο πω και εσένα να γελάσεις με τον πόνο μου.. δεν μπορώ τον κόσμο στο σπίτι. Μου αρέσουν οι καλεσμένοι που θα έρθουν για λίγο θα κάτσουν και θα φύγουν αλλά δεν μπορώ να μένω με άλλους εκνευρίζομαι. Μένω με τους δικούς μου γιατί έδινα λεφτά για το μεταπτυχιακό μου και όλα οκ, όσο ήμουν μόνο με την μάνα μου. Η μητέρα μου πάει στο δωμάτιο της δεν μιλάει δεν λαλάει μέχρι το μεσημέρακι πες, οπότε μέχρι τότε έχω 5 6 ώρες δικές μου, καθαρίζω, διαβάζω, κάνω γυμανστικη, μετά που έρχεται και ο πατέρας μου εκνευρίζομαι λιγο και πάω μέσα για να έχω την ησυχία μου. Όχι οτι μου κάνουν κάτι, απλά έχει πολυκοσμία για μένα… Το πρόβλημα είναι πως αυτές τις μέρες έχει πάρει ο πατεράς μου άδεια και είναι συνέχεια στο σπίτι και δεν μπορώ, νίωθω να τρελαίνομαι με τόσο κόσμο εδώ να περπατάει και να κυκλοφορεί στο σπίτι δεν νιώθω άνετα και προσπαθώ να κρύβομαι στα μέσα δωμάτια να είμαι μόνη μου, αλλά δεν πετυχαίνει και πάλι. Η μάνα μου μου κάνει χαριτωμένα δεν πας καλα παιδάκι μου το ξέρεις ε? και συμφωνώ μαζί της! δόλια μανα τι σου μελλε να παθεις!! Γενικότερα είμαι πολύ εσωστρεφής και μ αρεσει η μοναξία μου σε πολύ μεγάλο βαθμό. Αλλά σκέφτομαι τι θα γίνει στο μέλλον; Το αγόρι μου θέλει να συζήσουμε και εγώ το ίδιο, αλλά τι θα του λέω στο σπίτι μπορείς να έρχεσαι αυτές τις συγκεκριμένες ώρες γιατι τις υπόλοιπες θέλω να μένω μόνη μου; Θέλω να κοιμαμαι και να ξυπνάω μαζί του, να μαγειρεύουμε, να κανουμε να ρανουμε, αλλά οτι θα θέλω ωρες μονη μου και αρκετες ειναι το μόνο σίγουρο νομίζω, δεν μπορώ να σκεφτώ πως θα είμαι με ανθρώπους 24/7. Και μετά σκέφτομαι, αν κάνω παιδία τι θα γινει; Δεν το σκεφτομαι από τώρα (26) αλλά και πάλι, παραπάνω από δυο ατομα δεν μπορω να τα διαχειριστώ στο ιδιο σπίτι όσο γλυκουλικα και να είναι.. Για σένα έχω 2 ερωτήσεις 1) ταιριάζω για το μαντρα του αμπα; και 2) εχεις καμια σκέψη πάνω στο θέμα; Ευχαριστώ πολυ!!
Με τον σύντροφο σου μπορείς να εξηγηθείς, αλλά ελπίζω ότι γνωριζόσαστε αρκετά ώστε να μην χρειάζεται να εξηγηθείς. Δεν ζητάς κάτι που δεν νιώθουν και οι υπόλοιποι άνθρωποι. Πιστεύεις ότι αυτός όταν σου ζητάει να συζήσετε, εννοεί ότι θέλει να είσαστε ο ένας πάνω στον άλλον και μαζί στην τουαλέτα; Δεν ξέρει τι άνθρωπος είσαι; Αν πιστεύεις ότι δεν ξέρει, καλύτερα να μην συζήσετε ακόμα, γιατί κάπου έχετε μια απόσταση στην επικοινωνία, και χρειάζεται να προπονηθείτε λίγο περισσότερο στους κώδικες που έχετε μεταξύ σας ώστε να καταλαβαίνετε καλύτερα χωρίς να μιλάτε περισσότερο. Αυτό γίνεται με το χρόνο, αλλά πρέπει να θέλεις κι όλας. Μην υποθέτεις ότι ο άλλος ξέρει τι θέλεις επειδή σε βολεύει περισσότερο να το υποθέτεις. Εξηγήσου. Ακόμη πιο σημαντικό όμως: ρώτα. Μην υποθέτεις ότι κατάλαβες τι εννοεί συμπεραίνοντας πάλι αυτό που σε συμφέρει περισσότερο. Κάνε ερωτήσεις για να σιγουρευτείς ότι λέτε το ίδιο πράγμα.
Όσο για τα παιδιά, αν στο μέλλον νιώθεις ακόμα ότι δεν θέλεις άτομα στο σπίτι, ακόμα και αν είναι τα παιδιά σου, τότε, μην κάνεις παιδιά.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Θα σου πρότεινα να διαβάσεις το βιβλίο “Η δύναμη των εσωστρεφων σ’ ένα κόσμο που δεν σταματάει να μιλάει” της Susan Cain.
Πιστεύω θα σε βοηθήσει πολύ περισσότερο, να κατανοήσεις τι σημαίνει η εσωστρέφεια και το να είσαι εσωστρεφής. Το συγκεκριμένο βιβλίο παρουσιάζει και διάφορες πραγματικές ιστορίες καθημερινότητας, όπως αυτή που μας περιγράφεις: ένα ζευγάρι, η μία εσωστρεφής το άλλο μέλοςτης σχέσης πιο εξωστρεφές.
Η εσωστρέφεια δεν είναι κάποιο μειονέκτημα ή κάτι το νοσηρο και παθολογικο που πρέπει να το ξεριζωσουμε απο μέσα μας. Είναι βασικό χαρακτηριστικό της ιδιοσυγκρασιας και της ψυχοσύνθεση σου.
Πολύ καλή πρόταση!Το έχω διαβάσει αυτό το βιβλίο και είναι όντως εξαιρετικό!Η συγκεκριμένη συγγραφέας έχει και μια ομιλία στο TED (The power of introverts). Θα σε βοηθήσει να δεις την εσωστρέφεια με μια πιο θετική ματιά. Καλή ανάγνωση και ακρόαση! 😊
σου ‘χω κακα νεα και καλα νεα.
τα κακα νεα ειναι, οτι οταν κανεις παιδια δεν θα εισαι ποτε πια μονη για αρκετα χρονια.
τα καλα νεα ειναι, οτι τα παιδια, δεν ειναι υποχρεωτικα.
ας περασουμε και σε αλλα νεα: το καλο ειναι οτι μπορεις να κανεις μονο ενα παιζι και αυτο να προςαρμοςτει ευκολα στην εσωστρεφη μανουλα της, το κακο νεο ειναι οτι μετα εσυ πιθανον θα λες κριμα θα ηθελα να ημουν πιο επικοινωνιακη, να ειχα περασει περισσοτερο χρονο μαζι της, να επαιζα πιο πολυ, βλεπεις, μεγαλωνουν τοοοσοοο γρηγορα τα ατιμα
Μια πολυ εσωστρεφης μαμα
σιγουρα ταιριάζεις στο μάντρα το αμπα! σ αυτό που λέει για τις ξεχωριστές χιονονιφάδες.
Αυτά τα πράγματα είναι εύκολα να λυθούν. Μη νομίζεις ότι είσαι τόσο διαφορετική από πολλούς ανθρώπους. Το ίδιο είμαι και εγώ. Δεν με πείραζε ποτέ να είμαι μόνη μου. Σε σημείο να παρατάω για ώρες παρέα σε διακοπές, γιατί δεν άντεχα το κάθε μέρα μαζί. Πολλές φορές προτιμώ να μείνω μέσα να διαβάσω ένα βιβλίο από το να “πάω για καφέ”. Μια ωραία λύση για τη συγκατοίκηση είναι το να υπάρχει ένας χώρος που να μπορεί ο ένας από τους δυο σας να απομονωθεί όταν το χρειάζεται. Δεν είναι καθόλου απαραίτητο όταν συζείς με κάποιον να είσαι 15 ώρες κολλημένος… Διαβάστε περισσότερα »
A room of one’s own. Συμφωνώ απολύτως. Κι εγώ είμαι μοναχικός τύπος, κι έχω σκεφτεί ότι όταν συγκατοικήσω θα φροντίσω να έχω δικό μου έστω ένα γραφείο. Πολλοί φίλοι μου επίσης παντρεμένοι έχουν στα σπίτια τους ο καθένας το δικό του χώρο. Άμα θες να κάνεις και παιδιά βέβαια ζορίζει το πράγμα, θα πρέπει να μετατραπούν όλα σε παιδικά δωμάτια, αν δεν είσαι πάμπλουτος για να αγοράσεις κανένα ραντσο ή διαμέρισμα 500 τ.μ. Πάντως θεωρώ απόλυτα ανθρώπινο να θέλει κάποιος να απομονώνεται λίγες ώρες τη μέρα για να ανασυντάσσεται και να χαλαρώνει. Γι’ αυτό ακριβώς είναι δύσκολη η μητρότητα, γιατί… Διαβάστε περισσότερα »
και μην ξεχνάς, χομπι εκτος σπιτιου, μοναχικά αφου ετσι σου αρεσει!
Πχ, να πας για περπάτημα, τρεξιμο, να παρεις το βιβλιο σου να πας σε ενα καφε,σινεμακαι τοσα αλλα!
Επισης θα δουλεύεις,
Αν θες να λιωνεις στο σπιτι μονο τότε η κανεις ενα γραφειο ησυχαστηριο ‘η τις μερες που εχει με τα δικα του ο καλος σου φροντιζεις να μενεις σπιτι να αραζεις σολο!
Εγώ όποτε ήθελα το χρόνο και το χώρο μου, καθημερινά δηλαδή, πήγαινα σε άλλο σημείο του σπιτιού. Για παράδειγμα, εκείνος στο σαλόνι εγώ στο δωμάτιο ή στο μπαλκόνι. Και ποιος δε θέλει να περνάει χρόνο με τον εαυτό του; Απαιτείται, θα έλεγα. Εντάξει, μετά όταν θα κάνεις παιδιά μην περιμένεις ότι θα χεις πολύ χρόνο και χώρο για σένα αλλά αυτό εξαρτάται κυριως από το αν ο σύντροφός σου συμμετέχει σε ο,τι αφορά στα παιδιά. Κι έπειτα αν έχεις γύρω γονείς κτλ να βοηθήσουν.
Άλλη μια ομοιοπαθουσα!
Αυτό με τα παιδιά σκέψου το πολύ καλά. Η ανάγκη σου να απομονώνεσαι από όλους για αρκετές ώρες είναι σοβαρότατη αντένδειξη.
Εγώ θα σε συμβούλευα να μείνεις μόνη σου για αρχή και να μένεις κάποιες μέρες δοκιμαστικά με το σύντροφο σου, κάτι σαν περίοδος προσαρμογής. Από εκει θα κρίνεις αν αντέχεις τη συγκατοίκηση!
Συμφωνώ και επαυξάνω με το Εντελβάις. Όταν περιτριγυριζόμαστε από ανθρώπους (όπως οι γονείς μας) φυσικά και ασφυκτιούμε και νιώθουμε λίγο πιο αντικοινωνικοί. Για να καταλάβεις αν σ’αρέσει όντως η μοναξιά πρέπει να ζήσεις και λίγο μόνη σου, δε νομίζεις;