Βρίσκομαι περίπου 3 χρόνια στην παρούσα εργασία μου και πριν από ένα χρόνο ξεκίνησα να δουλεύω με μία συγκεκριμένη μάνατζερ. Ως άνθρωποι, ήρθαμε πολύ κοντά και μπόρεσα να συζητήσω μαζί της και περισσότερο προσωπικά θέματα. Ως άνθρωποι, γιατί ως συνάδελφοι και πιο συγκεκριμένα, ως υφιστάμενη της, περνάω πάρα πολύ δύσκολα. Είναι υπερ-αγχώδης, δεν οργανώνει καλά τη δουλειά και δεν επικοινωνεί ξεκάθαρα με συναδέλφους και πελάτες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να επαναλαμβάνουμε συνέχεια την ίδια δουλειά, να χάνουμε deadlines και να εξαντλούμαστε σε υπερωρίες και δουλειά το ΣΚ. Στην καραντίνα της άνοιξης δούλευα καθημερινά 09.00-23.00. Στο τέλος του project, ήμουν εξαντλημένη και burned-out. Με ρωτούσες πώς με λένε και έπρεπε να το σκεφτώ για να απαντήσω. Σήμερα στην αρχή του δεύτερου lockdown, ξεκινήσαμε να δουλεύουμε σε καινούριο project μαζί και επαναλαμβάνεται το ίδιο μοτίβο. Χαμένα deadlines, λάθος οδηγίες, δουλειά, δουλειά, δουλειά. Της είπα ότι με δυσκολεύει πολύ ψυχολογικά το δεύτερο lockdown και μου απάντησε ότι χαίρεται που ήρθε η δεύτερη καραντίνα γιατί έτσι θα μπορεί να μας ζητά να δουλέψουμε παραπάνω και δεν θα έχουμε κάτι άλλο να κάνουμε ως δικαιολογία. Επίσης μία μέρα ζήτησα να κλείσω το laptop στις 20.00 για να προλάβω το σουπερ-μαρκετ και την απαγόρευση κυκλοφορίας στις 21.00 και μου είπε να κάνω τηλεφωνική παραγγελία. Τα γράφω αυτά και καταλαβαίνω πόσο κακή μάνατζερ είναι. Το γεγονός όμως ότι έχουμε μοιραστεί πιο προσωπικές σκέψεις στο παρελθόν με δυσκολεύει πάρα πολύ στο να της εκφράσω τη δυσαρέσκεια μου. Επίσης οι οικονομικές δυσκολίες που έχει φέρει η πανδημία με αγχώνουν και μου δημιουργούν ανασφάλεια (αν φύγω ή αν με διώξουν από αυτή τη δουλειά, πόσο εύκολο θα είναι να βρω την επόμενη). Να σημειώσω ότι έχω μιλήσει για τον εαυτό μου, δηλ. έχω πει ότι είμαι πολύ κουρασμένη και δεν αντέχω σωματικά, πνευματικά και ψυχικά να δουλέψω περισσότερο και η απάντηση της είναι “ΟΚ, εγώ θα δουλεύω μέχρι τις 02:00 το ξημέρωμα, αν θες βγες να κοιμηθείς μια ώρα κι εγώ θα σε περιμένω”. Αυτό που με δυσκολεύει είναι να της μιλήσω για εκείνη και να της πω πόσο κακή συνεργάτης είναι. Έχω ξεπεράσει πάλι τα όρια μου και δεν ξέρω πώς να διαχειριστώ την κατάσταση. Any help?
-over-working girl
Πολλά θα μπορούσες να κάνεις, πάρα πολλά. Δεν μπορώ να σου δώσω οδηγίες γιατί κάθε άνθρωπος αυτά τα θέματα τα διαχειρίζεται διαφορετικά, κι επιπλέον ουσιαστικά δεν λες τίποτα. Δεν ξέρω τι εταιρεία είναι, τι θα πει προϊσταμένη στην περίπτωσή σου, αν υπάρχει προϊσταμένη της προϊσταμένης, αν υπάρχει HR, αν υπάρχει συμβόλαιο, αν υπάρχουν κι άλλοι στη θέση σου για να οργανωθείτε, πώς πληρώνεσαι, όλα αυτά παίζουν ρόλο.
Μόνο τι να μην κάνεις μπορώ να σου πω: να μην μπερδεύεις το συναίσθημα σε αυτά τα θέματα. Αν δεν μπορείς να καταλάβεις από μόνη σου πότε είναι και πότε δεν είναι σωστό να ανακατεύεις τα προσωπικά σου, τότε μην τα ανακατεύεις ποτέ, καθόλου. Το τι μοιραστήκατε ως εξομολογήσεις δεν βλέπω καθόλου τι σχέση έχει με όλα αυτά. Οπότε εκεί είναι που δεν καταλαβαίνω «δεν ξέρω πώς να διαχειριστώ την κατάσταση». Σαν πώς να την διαχειριστείς, όταν σου λένε «κοιμήσου μια ώρα και σε περιμένω;» Δεν είσαστε φοιτήτριες που κάνετε μαζί εργασία, ούτε φιλενάδες που ανοίγετε μαζί φούρνο. Δουλειά είναι. Η δουλειά, γίνεται με όρους. Δεν υπάρχει θέμα «δυσαρέσκειας» αλλά συνθηκών εργασίας. Ούτε σου κάνει χάρη, ούτε της κάνεις χάρη.
Επίσης, βλέπω ότι η μόνιμη επωδός όταν μια γυναίκα είναι δυσαρεστημένη από κάτι στη δουλειά της είναι «αν θα μιλήσω, θα με απολύσουν». Υπάρχει μια αλήθεια σε αυτό, αλλά μπορεί να σε απολύσουν και χωρίς να μιλήσεις, επειδή δεν μίλησες.
Εσύ ακολουθείς το Α,μπα στο instagram;
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Θα σου μιλήσω ως μάνατζερ: 1) πάρε μια αναρρωτική άδεια δύο ημερών κοντά σε σκ για να ξεκουραστείς. Είσαι στα όρια υπερκόπωσης. Ενημέρωσε το HR γραπτώς ότι δεν είσαι καλά και ότι χρειάζεσαι ξεκούραση.Κλεισε κινητό και δεν κοιτάς μαιλ μέχρι τη Δευτέρα το πρωί. Το ooo θα το απενεργοποιήσεις τη Δευτέρα το πρωί. 2)βάλε τα όρια σου. Σου φαίνεται δύσκολο και φοβασαι ότι θα σε απολύσει; Δε θα το κάνει.Τουλαχιστον όχι άμεσα και όχι μέχρι να βρει άλλον να υποβάλλει σε τέτοια ψυχική δοκιμασία. Τώρα θα μου πεις, πώς βάζω τα όρια μου; 2.1) Στις 18:00 κλείνε το λαό τοπ… Διαβάστε περισσότερα »
Τις περισσότερες φορές η ανικανότητα του/της μάνατζερ οδηγεί σε τέτοιες καταστάσεις. Ο/η μάνατζερ πρέπει να ξέρει να αξιολογήσει τη δουλειά που αναθέτει στην ομάδα. Δε λέω πως όταν είμαστε κοντά σε προθεσμίες/golive δε θα δουλέψουμε περισσότερο. Αλλά είναι διαφορετικό να κάνουμε ένα sprint όταν χρειάζεται και διαφορετικό να βρισκόμαστε σε μόνιμο μαραθώνιο.
Πολλοί μάνατζερ δε λένε όχι και αναλαμβάνουν περισσότερη δουλειά χωρίς να ζητήσουν τα resources που απαιτούνται (περισσότεροι άνθρωποι, άλλη τεχνολογία κτλ). Το αποτέλεσμα στο 200% , είναι η δουλειά να βγαίνει με καθυστέρηση ή/και χαμηλή ποιότητα ή/και με χαμηλά ποσοστά team engagement.
Αχ… Έτσι συμβαίνει στις υγιείς δουλειές, αλλά κάποιοι δυστυχώς, αν βγαίνει η δουλειά με δωδεκάωρα, απολύουν έναν και δίνουν στους υπόλοιπους 15ωρα 😔
Πολύ σωστή η cycling in the rain και επίσης: 1) επαναπροσδιόρισε την σχέση σου με το φιλότιμο, τις αξιες σου και γιατί τις έχεις 2) δεν μου αρέσει η λέξη θράσος, αλλά σε αυτήν την περίπτωση αν δεν προστατεύσεις τον εαυτό σου με θράσος δεν θα το κάνει κανείς άλλος. Στην τελική αν είστε φίλες θα πρέπει να το θυμάται αυτή και όχι εσύ. και 3) όχι λόγια,.πράξεις. Δεν έχεις να πεις τίποτα, έχεις να κάνεις. Εκτός από τις ανακοινώσεις για την αναρρωτική και πότε κλείνεις το λάπτοπ. Και να είσαι καλή με τον εαυτό σου, αν δεν.μπορέσεις να τα… Διαβάστε περισσότερα »
Αν κάποιος μου έλεγε ότι “χαίρεται που ήρθε η δεύτερη καραντίνα γιατί έτσι θα μπορεί να μας ζητά να δουλέψουμε παραπάνω και δεν θα έχουμε κάτι άλλο να κάνουμε ως δικαιολογία”, δεν θα με άγχωνε το πώς θα του μιλήσω εγώ, θα γινόμουν μπουρλότο με το πώς ΜΟΥ μιλάει και ποιές είναι οι προτεραιότητές του.
Αν είχαμε έρθει και κοντά θα θύμωνα ακόμα περισσότερο και θα απαιτούσα περισσότερο προσωπικό ενδιαφέρον και ανθρωπιά.
Μπορείς να το δεις από την ακριβώς αντίθετη μεριά. Και θα έχεις κάθε δικιο, γιατί είναι απαράδεκτη προισταμένη, ακόμα πιο απαράδεκτη φίλη και γενικά απαράδεκτη για κοινωνικό ζώο.
Εγω αναρωτιεμαι τις πληρωνονται τις υπερωριες ή τις κανουν για την ψυχη της μανας της μανατζερ?
κι εγώ αναρωτήθηκα, χλωμό το κόβω να πληρώνονται
Το να σου επιβάλλουν υπερωρίες και ακόμα περισσότερο υπερωρίες που φτάνουν μέχρι τις δύο το πρωί είναι παράνοια ακόμα και αν τις πληρώνεσαι.
Οι υπερωρίες είναι να κάτσουμε δυό ώρες παραπάνω το απόγευμα για δυο εβδομάδες να βγει το πρότζεκτ ή επειδή αρρώστησαν συνάδελφοι, όχι να αναλαμβάνουμε συστηματικά περισσότερη δουλειά από ότι μπορεί να βγάλει η ομάδα.
Ο παππούς μου είχε γεννηθεί στις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Φτωχή οικογένεια σε φτωχό χωρίο, έφυγε για την πρωτεύουσα, δούλευε από το πρωί ως το βράδυ, τον πέτυχαν όλοι οι πόλεμοι, άνοιξε δικιά του δουλειά και δούλευε από το πρωί ως το επόμενο πρωί. Γύρω στο 80 έκλεισε την επιχείρησή του και αναγκάστηκε να δουλέψει εργάτης με τον βασικό (αν και ήδη μεγάλος σε ηλικία). Και ξαφνικά ξανάνιωσε, ζούσε στον παράδεισο: 8ώρο, εγγυημένο εισόδημα, χαλαροί ρυθμοί σε σχέση με την δικιά του δουλειά, ρεπό και άδεια για πρώτη φορά στη ζωή του. Τα παιδιά του, αν και όχι πλούσιοι, κατάφεραν… Διαβάστε περισσότερα »
Υπέροχο σχόλιο….. Το προβλημα είναι mm ότι η δική μας η γενιά (όσοι δε δουλεύουμε στο δήμοσιο) μπήκαμε σε μια εργασιακή ζούγκλα θεωρώντας τη δεδομένη. “Και τι να κάνεις; Να μείνεις χωρίς δουλειά; Να μιλήσεις; Και τι θα κερδίσεις;”. Αρχίσαμε επίσης να βλέπουμε κάτι που ίσως ήταν άγνωστο στους γονείς μας (παιδιά του Αντρέα και των χρυσών εποχών): ανεργία. Εγώ έπρεπε να αλλάξω χώρα για να δω ότι μπορώ να δηλώσω ασθένεια χωρίς να νιώθω τύψεις. Ότι α ξέρεις τι, μπορώ να πάρω και τον Οκτώβρη και το Μάιο άδεια. Και τώρα που είμαι και γω 40 χρονων,όπως εσύ, μετανιώνω… Διαβάστε περισσότερα »
Την πρώτη χρονιά που έφυγα από Ελλάδα για να μείνω με τον τότε φίλο και νυν άντρα μου, μου είπε σε ανύποπτο χρόνο πως θα έπαιρνε άδεια από τη δουλειά για τα γενέθλιά του. “Και τι θα τους πεις; Θα δηλώσεις ασθένεια;” ρωτάω αφελέστατα. Με κοίταξε σαν να είδε ούφο. “Γιατί να δηλώσω ασθένεια;” μου λέει ξαφνιασμένος. “Ξέρουν πως έχω γενέθλια, οπότε θα πάρω μια μέρα από την κανονική μου άδεια, οι πιο πολλοί λείπουμε στα γενέθλιά μας”. Ήταν σειρά μου να τον κοιτάξω σαν να είδα ούφο…
Μια συζήτηση που είχα με τον πατέρα μου, αν και ξεκίνησε να δουλεύει από πολύ μικρός ως υπάλληλος (από τα 12), έλεγε ότι δεν θυμάται να είχε προβληματιστεί ποτέ ότι θα έμενε άνεργος. Πάντα είχε ανάγκη τα χρήματα, αλλά δεν θυμάται τον εαυτό του να σκέφτεται “αν φύγω από εδώ που θα βρω δουλειά”. Εγώ που άρχισα στα 19 να δουλεύω είχα εξειδικευμένη δουλειά και πριν τους Ολυμπιακούς είχαμε πάντα δουλειά. Ήταν μεγάλο σοκ κάποια περίοδο το 16 που είχα βρεθεί να δουλεύω 2 ημέρες την εβδομάδα, όχι τόσο εξ αιτίας των χρημάτων όσο ότι δεν ήξερα τι κάνει ο… Διαβάστε περισσότερα »
Πολύ όμορφο σχόλιο!
Ζω στην Αγγλία αλλά κάποια στιγμή θέλησα να επιστρέψω Ελλάδα και το έκανα. Βρήκα δουλειά (σε γνωστή αλυσίδα με είδη σπιτιού), υπέγραψα συμβόλαιο με ωράριο 9-6 στο τμήμα Marketing στα κεντρικά τους και ξεκίνησα. Πριν τις 9 το βράδυ δεν έφευγα και μια φορά όπου έπρεπε να πάω οδοντίατρο έφυγα στις 6.30 και την επόμενη μέρα με κάλεσαν στο γραφείο και άρχισαν τις φωνές. 3 μήνες μετά παραιτήθηκα και ξαναγύρισα Αγγλία.
Ακολουθεί metoo ιστορία: Πολύ δικό μου πρόσωπο δούλευε around the clock και σε συνθήκες τρομοκρατίας σε μια εταιρεία πέντε χρόνια. Πέντε χρόνια χωρίς σαββατοκύριακα, άδειες ή αργίες, κι ενώ είχε μικρά παιδιά. Λόγω των συνθηκών αυτών, έπαθε σοβαρό εργατικό ατύχημα που παραλίγο να της στοιχίσει τη ζωή. Χαροπάλευε δύο εβδομάδες στην εντατική. Όταν επέστρεψε στη δουλειά, τη σκυλόβρισαν που έλειψε τόσες μέρες και η προϊσταμένη της της είπε “και λοιπόν, σιγά τα ωά, εγώ κάποτε το έσκασα από το νοσοκομείο με τον ορό για να έρθω στο γραφείο”. Την απέλυσαν τον άλλο μήνα με τη σαφή απειλή πως αν έκανε… Διαβάστε περισσότερα »
Απαράδεκτοι. Δυστυχώς δεν εκπλήσσομαι καθώς έχω ακούσει παρόμοιες ιστορίες. Ειδικά όταν οι μάνατζερς είναι και οι ιδιοκτήτες έχουν τους εργαζομένους σε συνθήκες σκλαβιάς. Εμάς μας επέτρεπαν ένα διάλειμα για μπάνιο 9-6! ΕΝΑ! Και μια φορά που ήμουν αδιάθετη και πήγα 3-4 φορές μέσα στην ημέρα να αλλάξω σερβιέτα με ρώτησαν με ειρωνικό υφάκι εάν έχω πάθει ουρολοίμωξη. Άσε που η ιδιοκτήτρια κάπνιζε όλη μέρα μέσα στα γραφεία και αν της έλεγες να το σβήσει σου την έλεγε και από πάνω. 2 εβδομάδες πριν παραιτηθώ, η υπεύθυνη της Εσωτερικής Διακόσμησης διαγνώστηκε με καρκίνο αίματος και αντί να της συμπεριφερθούν ανθρώπινα, της… Διαβάστε περισσότερα »
Απίστευτη σκατοψυχιά… Καημένη γυναίκα…
Δεν νομίζω ότι φταίει κανένας προσωπικά για τα εργασιακά δικαιώματα- κουρέλι. Δεν νομίζω δηλαδή ότι φταίει κανένας που δεν αρνήθηκε υπερωρία, αυτό που μπορούσες έκανες. Νομίζω πως αυτό που θα μπορούσαμε να κάνουμε για τις επόμενες γενιές δεν είναι αντίσταση στην υπερωρία (γιατί όλοι οι επαναστάτες θα μείνουν άνεργοι και μετά άντε να αλλάξεις το σύστημα από τα έξω) αλλά αντίσταση στην αναξιοκρατία και διαφθορά, αντίσταση στην γραφειοκρατία, αντίσταση στις διακρίσεις στον εργασιακό χώρο, προτεραιότητα στις ανθρώπινες σχέσεις, προτεραιότητα σε καλύτερους τρόπους εργασίας. Δυστυχώς κανένας μας δεν προβλέπω να δουλεύει οχτάωρο με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο στην… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν είναι κάτι, απλά ζήτα να πληρωθείς τις υπερωρίες, το δικαιωμα στην αποσύνδεση και την ανάπαυση τουλάχιστον 11 ωρών, όπως προβλέπονται από τον νόμο. Ζήτα τα εγγράφως, ευγενικά, ίσως και όχι όλα μαζί. Αν σε απολύσουν επειδή ζητάς τα νόμιμα, η απόλυση έχει μεγάλες πιθανότητες να κριθεί καταχρηστική και να σε πληρώνουν μέχρι να σε επαναπροσλάβουν. Μίλα με δικηγόρο.
Ναι, το έχω αφήσει στην κουφάλα του ψηλότερου δέντρου του Πεδίου του Άρεως. Μη με παρεξηγήσεις, εκτιμώ την πρόταση, αλλά δεν σχολιάζω για να αποκτήσω πελατεία, και μπορεί να φαινόταν έτσι αν έμπαινα σε αυτή τη διαδικασία. Αυτή τη στιγμή, η συμβουλή, καλή ή κακή, είναι η συμβουλή ενός αγνώστου στο ίντερνετ. Απαντάω για να δώσω μια κατεύθυνση και να βοηθήσω, όπου προλάβω, κι όπου κρίνω ότι πρέπει κλπ κλπ, μήπως βοηθηθεί και κάποιος άλλος. Υπάρχουν πολλοί καλοί συνάδελφοι και συναδέλφισσες, κι εδώ στο site έχουν παρουσιαστεί. Μπορούν να δώσουν κατεύθυνση σε κάποιον καλό/ή επαγγελματία, αν δεν γνωρίζουν κάποιο συγκεκριμένο… Διαβάστε περισσότερα »
Θα σου πω μια προσωπική ιστορία . Στην πρώτη μου δουλειά αντιμετώπισα μια παρόμοια κατάσταση (όχι με τηλεργασία). Πήγαινα στο γραφείο στις 9 και ούτε μια μέρα δεν είχα φύγει πριν τις 8. Από τους συγγενείς της ιδιοκτήτριας της εταιρίας ακουγόταν ότι απολύεται όποιος δεν τηρεί το ωράριο–> χωρίς ωράριο. Δεν είχα χρόνο για προσωπικές δραστηριότητες, για να δω τους φίλους μου, πάντα το σουπερ μάρκετ το προλάβαινα στο κλείσιμο. Δεν είχα χρόνο για σωστή διατροφή και είχα φτάσει να ζυγίζω 41 κιλά με 1.64 ύψος. Με την manager δεν είχαμε προσωπικές σχέσεις όπως εσύ. Έδινε όμως πάντα ασαφείς οδηγίες… Διαβάστε περισσότερα »
Είπατε κάτι τελικά για τη μάνατζερ;;;;
Ναι ω βάι βάι, συνέχισα αναφέροντας το τι συμβαίνει και παίρναμε δρόμο η μια μετά την άλλη. Ωστόσο, η ιδιοκτήτρια ήταν υποστηρικτική απέναντι στην manager.
Από ότι είχα καταλάβει της είχε υποσχεθεί ότι με τις γνωριμίες της θα ανοίξει νέους δρόμους για την εταιρία. Στη θέση μας προσέλαβαν δύο συγγενικά πρόσωπα της manager.
Στη συνέχεια από ότι έμαθα, αφού ένας πρώην εργαζόμενος κυνήγησε την εταιρία στα δικαστήρια, απέλυσαν τη manager για να ισχυριστούν πως πλέον δεν εργάζεται σε εμάς το άτομο που ήταν υπεύθυνο και ότι δε γνώριζαν τι συμβαίνει.
“θα μπορεί να μας ζητά να δουλέψουμε παραπάνω και δεν θα έχουμε κάτι άλλο να κάνουμε ως δικαιολογία…”. ΓΙΑ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΦΡΑΣΗ ΕΦΥΓΑ ΑΠΟ ΕΛΛΑΔΑ. Γιατί οι εργοδοτες θεωρούν ότι δεν έχουμε τίποτα καλύτερο να κάνουμε. Εάν δεν ερχόμουν Αγγλία, δεν θα ήξερα ότι οι εργαζόμενοι έχουν δικαιώματα.
Ακριβώς Matilda.
Εγώ δεν πίστευα στα αυτιά μου, όταν στην τρέχουσα δουλειά μου ο μανατζερ μας είπε: “Ξεκολλήστε και λίγο από την οθόνη τώρα με την τηλεργασία. Μόλις τελειώσει το 8ωρο να κλείνετε το λαπτοπ και να κάνετε πράγματα που σας ξεκουράζουν.”
miakotara και εμάς μας είπαν ότι καλό θα έιναι για το mental health μας, να κλείνουμε το λαπτοπ μας στις 6 και να το αφήνουμε σε άλλο δωμάτιο για να μπορέσουμε να γεμίσουμε μπαταρίες. Τις Παρασκευές μας έχουν πει ότι όποτε τελειώσουμε την δουλειά, ακόμα και αν είναι 3 ή 4 να κλείσουμε το λαπτοπ και να βγούμε για άσκηση. Είχαμε και κάποια sessions που κάναμε γιόγκα η πιλάτες μέσω κάμερας και στέλνουν πολύ συχνά email να πούνε σε όσους είναι γονείς να μην αγχώνονται εάν εν μέσω κλήσης κλάψει, φωνάξει, ζητήσει βοήθεια το παιδί τους ή ακόμα και εάν… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν εχεις αδικο καθολου αλλα θα πω τι περναω κι εγω που δουλευω επισης Αγγλια και εχω εναν αισχροτατο μανατζερ που εχει απαιτηση να δουλευω απο τις 9 μεχρι τα μεσανυχτα. Επειδη δεν τον παιρνει ομως να το ζητησει φωναχτα λογω της πολυ ξεκαθαρης πολιτικης της εταιριας σε σχεση με τις υπερωριες (δεν τις πληρωνομαστε) κανει το εξης φοβερο passive aggressive- στελνει εμαιλ στις 9 ή 10 το βραδυ και ζηταει εναν σκασμο πραγματα που συμπτωματικα ειναι ολα επειγονται για το επομενο πρωι πρωι. Εγω κανω την χαζη οτι δεν καταλαβαινω οτι θελει να δουλευω υπερωριες διοτι διαφορετικα θα ειχα… Διαβάστε περισσότερα »
Moomin σίγουρα δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο απλά για τους λόγους που αναφέρεις συναντάται πιο συχνά στην Ελλάδα. Εμένα προσωπικά όσα χρόνια είμαι στην Αγγλία δεν μου έχει ζητηθεί ποτέ να δουλέψω ως αργά εκτός από κάποιες μεμονωμένες περιστάσεις που και πάλι δεν θε μείνω ονλαίν μετά τις 7. Έχω ακούσει όμως περιπτώσεις, ιδιαίτερα γνωστών που δουλεύουν σε creative agencies που δουλεύουν και μέχρι τις 9-10 όταν έχουν deadline.
Ναι θεωρητικα οι εταιριες στην Αγγλια ειναι πολυ πιο προσεκτικες στα θεματα αυτα ειδικα αμα ειναι μεγαλες εταιριες. Και η δικη μας εταιρια μας λεει να μην δουλεουμε αργα, κανει ενα σωρο mental health calls και διαφορα αλλα ταρατατζουμ που οποιος τα ακουει απ εξω λεει α τι ωραια. Αλλα αυτο που βλεπω δυστυχως ειναι οτι αρκετοι μανατζερς αμα δεν τους βγαινει η δουλεια χανουν τον επιφανειακο τους πολιτισμο. Οποτε μετα ολα αυτα που κανουν και λενε για mental health τα βλεπουμε πλεον κυνικα διοτι στην τελικη αμα θελαν να εχουμε καλο mental health ας μην μας δουλευαν σαν τα… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν είναι ατομικό και προσωπικό πρόβλημα αυτό που περιγράφεις και σε καμία περίπτωση θέμα “είπα και μια κουβέντα παραπάνω με την μάνατζερ”.Αυτά είναι πλέον νόμοι του κράτους με τις 10 ώρες δουλειάς, τις απλήρωτες υπερωρίες και μόλις προχθές η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απέρριψε αίτημα να έχουν οι εργαζόμενοι δικαίωμα να αποσυνδεονται από την τηλεργασία τους. Εδώ λένε ν α βάλουν κάμερες στα σπίτια των ανθρώπων για να βλέπουν τι κάνουν εν ώρα τηλεργασιας. Άκουσες κανέναν να μιλάει; όχι (ας μην τα ισοπεδωνω όλα, γιατί μια απεργία έγινε τον Νοέμβριο). Από τη στιγμή που δε μιλάμε, πώς περιμένουμε να μην μας περάσει… Διαβάστε περισσότερα »
Συγγνώμη, εγώ διάβασα ότι ψήφισαν υπέρ ‘to propose a law allowing employees to disconnect from work during non-work hours without consequences and setting minimum standards for remote work.’ 21.01.2021 το επίσημο press release. Υπάρχει κάτι πιο πρόσφατο?
Αντιλαμβάνομαι ότι είσαι κουρασμένη και ο εγκέφαλος δεν επεξεργάζεται την πληροφορία που δέχεσαι κανονικά γι’ αυτό κάνεις αυτήν την ερώτηση. Οι καιροί είναι αφόρητα δύσκολοι και η ανασφάλεια είναι στον Θεό και δίκαια ανησυχείς μη χάσεις τη δουλειά σου. Νομίζω ότι η μεταβλητή που κάνει την διαφορά ή που με μαθηματική ακρίβεια ΘΑ την κάνει είναι τι θα κάνεις όταν θα καταλήξεις στο νοσοκομείο με αυτό το ωράριο. Γιατί εκεί θα καταλήξεις. (Επίτηδες το γράφω έτσι κάπως χοντροκομμένα για να σε ταρακουνήσω, είναι πολύ σοβαρό αυτό που σου συμβαίνει. Στείλε μας ένα χαρούμενο update διάβολε και σε ξεκίνα παράλληλα να… Διαβάστε περισσότερα »
Αυτήν πάντως δεν την είδα να συγκινείται από το ότι είπατε τα προσωπικά σας και να διστάζει να σου ζητήσει να δουλεύεις μέχρι να σε πάρουν με ασθενοφόρο. Αν αυτή θέλει να αυτοκτονήσει δουλεύοντας, και μάλιστα χωρίς να βγάζει δουλειά, δεν της φταίνε οι άλλοι. Να ξέρεις επίσης ότι υπάρχουν προϊστάμενοι που το έχουν σύστημα να το παίζουν στην αρχή φιλαράκια με συγκεκριμένα άτομα ή και με όλους, ακριβώς για να αποτρέψουν διαμαρτυρίες ή καταγγελίες υφισταμένων όταν κάνουν χοντρές βλακείες ή έχουν εξωφρενικές απαιτήσεις. Μπορεί να έχεις πέσει σε τέτοια περίπτωση. Το τι μπορείς να κάνεις εξαρτάται από τις ιδιαίτερες… Διαβάστε περισσότερα »
Μπορείς να κάνεις πράγματα, μπορείς να της μιλήσεις και να θέσεις τα όριά σου γιατί ήδη έχει φτάσει ο κόμπος στο χτένι, έχεις εξαντληθεί σωματικά και ψυχικά και αν συνεχίσεις έτσι, η υγεία σου θα επιβαρυνθεί περισσότερο. Όπως λέει και η Λένα άλλωστε δεν είστε φίλες ούτε συμφοιτήτριες, εργάζεστε, είστε συνάδελφοι.
δεν ειναι μονο συνάδελφοι, είναι σε σχέση υφιστάμενου-προϊστάμενου. Και μεταξύ των καθηκόντων εντός σωστού μάνατζερ είναι να φροντίζει τα μέλη της ομάδας να μην εξαντλούνται και να είναι αποδοτικά. Σε μια υγιή εταιρεία ο μάνατζερ που θα φερόταν έτσι θα ειχε φύγει χθες.