«Α, μπα» classics: Με αποκαλεί «θείτσα»

Λένα μου είσαι άνθρωπος μας πια το έχεις καταλάβει; σε διαβάζω από το 2013 κάθε πρωί μαζί με τον πρωινό καφέ. Είσαι η τέλεια συνήθεια.. λοιπόν .. θα ήθελα να πω.. ότι είμαι 30 και είμαι σε μια δουλειά που πριν 2 μήνες ο εργοδότης μου έφερε τον ανιψιό του για δουλειά (21 χρόνων το παιδί). Όποτε μου απευθύνεται με φωνάζει ως θεία, θείτσα, κυρία Φωφώ , ή λέει για κάτι που συμβαίνει στη δουλειά “μπλα μπλα.. μήπως λόγω της ηλικίας σου δεν το είδες” ή “πάντως Για την ηλικία σου κρατιέσαι σούπερ” εγώ τώρα.. έχω προσπαθήσει σχεδόν όλες τις αντιδράσεις.. δηλαδή: στην αρχή έκανα την μέθοδο aikido (νομίζω εσύ την έχεις προτείνει) να τον κοιτάω χωρίς καμία αντίδραση σαν να είμαι κουφή. Άλλη φορά έχω απαντήσει κανονικά σε κάτι που με ρωτάει πάνω στην δουλειά σαν να μην ειπώθηκε κάτι περίεργο, δηλαδή σαν να είναι το κανονικό μου όνομα το θείτσα και τέλος του έχω πει ότι είναι καθυστερημένος και σιγά την ηλικία μου άλλη φορά του απάντησα κάτι που πάλι εμπνεύστηκα από σένα “ότι νιώθω ωραία με την ηλικία μου και θα προτιμούσα να μου βγάλουν με τανάλια τα νύχια από το να γυρίσω στην ηλικία των 20” και πάλι όμως δεν το σταμάτησε. Μου απάντησε “χαίρομαι που είσαι ακομπλεξάριστη με την ηλικία σου” . Αυτό με έκανε πιο έξαλλη και του ειπα: 2 δρόμοι υπάρχουν ή να μεγαλώσεις ή να πεθάνεις! όποτε χαίρομαι που μου συμβαίνει το πρώτο γελοίε! Και επίσης του είπα ότι η υπομονή μου εξαντλείται με την ηλιθιότητα . Γιατί με ρώτησα γιατί εκνευρίστηκα; Θέλω την βοήθειά σου για κάποια απάντηση ή για το πως θα σταματήσει να μου απευθύνεται έτσι..

-Φωφώ

Φωφώ, δεν είναι ο ανιψιός του εργοδότη, ανιψιός είναι για τον εργοδότη, για εσένα είναι συνάδελφος. Κακώς του λες λέξεις όπως καθυστερημένος και γελοίος ή ηλίθιος, ειδικά η πρώτη λέξη είναι ανεπίτρεπτη έτσι κι αλλιώς. Σταμάτα τους χαρακτηρισμούς γιατί είσαι ίδια με αυτόν και του δίνεις άλλοθι για να συνεχίζει. Τυπικότητα χρειάζεται, περιορισμό της κουβέντας στη δουλειά, αυστηρότητα και επίπληξη. Δεν ξέρω αν σώζεται τώρα, γιατί έχεις ανοιχτεί πολύ και έχετε υπερβεί πολλά όρια τυπικότητας, αλλά αφού τα έχεις δοκιμάσει όλα, δοκίμασε κι αυτό. Πρώτα, κατάλαβε ότι το παιδί αυτό θέλει την αντίδραση σου για κάτι που νομίζει ότι έχει δικαίωμα από την κοινωνία να σου χτυπάει. Θεωρεί ότι είναι υποχρέωση σου να στενοχωριέσαι, και ότι είναι αυτονόητο να στενοχωριέσαι, δεν υπάρχει απάντηση για να το βουλώσει, είναι ο τρόπος του για να νιώθει καλύτερος από σένα. Μπορείς όμως να του αφαιρέσεις την ευκαιρία να τα λέει, περιορίζοντας τις επαφές, τις συζητήσεις, το βλέμμα. Εύχομαι πραγματικά να μην στενοχωριέσαι, γιατί εκεί είναι η λύση του προβλήματος. Αν έστω και λίγο μέσα σου πιστεύεις ότι έχει δίκιο που σε κοροϊδεύει επειδή είσαι τριάντα χρονών, τότε δεν φτάνει όλο το ίντερνετ με οδηγίες για να ανατρέψεις αυτό που ζεις, οπότε σε αυτή την περίπτωση, ξεκίνησε με αυτό.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News