Μεσημέρι Τσικνοπέμπτης, ψήνουμε και τρώμε μαζί με τα πεθερικά και ξαφνικά όλα τα μεσημέρια των παιδικών μου χρόνων στο χωριό ξεπήδησαν με τη φράση ” Α η Βιολέτα δεν έφαγε τίποτα”, από το στόμα του πεθερού, αφού πρώτα είχε αναφέρει με γαργαλιστικες λεπτομέρειες τι έφαγε ο καθένας στο τραπέζι.
Αλλά σήμερα ήταν μια διαφορετική μέρα, μια μέρα πιο φωτεινή για μένα, γιατί μετά από την επαφή μου με σας ήξερα πως να απαντήσω. Ένα απλό, λιτό αλλά στιβαρό “ο καθένας μπορεί να τρώει όσο θέλει” και η συζήτηση να κοπεί μαχαίρι.
Το ξέρω πως δε το έκανε με κακία, ούτε η γιαγιά μου το κάνει, περισσότερο θα το χαρακτήριζα ανησυχία μήπως δεν χόρτασε ή δεν έμεινε ευχαριστημένος ο άνθρωπος στον οποίο απευθύνεται, αλλά απευθύνω έκκληση σε όποιον το κάνει να το σταματήσει χθες.
Το μόνο που καταφέρνουν κατ’εμέ είναι να φέρουν σε τρομερά δύσκολη θέση τον άλλον, ο οποίος ή θα μπει σε διαδικασία απολογίας γιατί η κοιλιά του δε χωράει όσο των άλλων ή θα φάει και άλλο χωρίς να το θέλει πραγματικά μόνο και μόνο για να τους ευχαριστήσει. Εγώ προσωπικά ένιωθα τρομερά άσχημα μετά, είτε έκανα το ένα είτε το άλλο. Αλλά όχι σήμερα, σήμερα νομίζω ότι ήταν μια μικρή μου νίκη γιατί με υπερασπίστηκα και ελπίζω ταυτόχρονα να έδωσα το μήνυμα ότι είναι κάτι που δε πρέπει να ειπωθεί ξανά.
Νιώθω τρομερά τυχερή που σας έχω γνωρίσει και που έχετε ανοίξει τα μάτια, το μυαλό και την ψυχή μου. Ευχαριστώ την Α,μπα και όλους σας ξεχωριστά.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Μπράβο σου που υπερασπίστηκες τον εαυτό σου και έκοψες τη φόρα του πεθερού σου και οποιουδήποτε έχει άποψη στο πόσο θα φας! Ο καθένας τρώει μέχρι εκεί που μπορεί, μέχρι να αισθανθεί οτι χόρτασε και δεν έχει να λογοδοτήσει σε κανέναν ούτε να απολογηθεί. Οκ ο πεθερός δεν είχε κακή πρόθεση αλλά και πάλι ήταν αγενές το σχόλιο για το πόσο έφαγες.
εμενα παλι μου αρεσει η τρυφεροτητα των μεγαλων ανθρωπων, που λες κ ειμαστε παιδια ανησυχουν μπας κ δε φαγαμε ή δε μας αρεσε το φαϊ. Ποτέ δε το πηρα οπως εσυ, ούτε καν μου ειχε περασει απο το μυαλο
Και αν έτρωγες παραπάνω από ότι έπρεπε, κατα την γνώμη του, θα έλεγε συνωμοτικά «της αρέσει της Βιολέτας το φαγητό» λες και έκανες έγκλημα.
Το ίδιο πρόβλημα έχω και εγώ με την δική μου οικογένεια θέλουν ντε και καλά να φτάσω τα δικά τους κυβικά και κάθε φορά που τρώμε αρχίζουν τα δεν έφαγες πολύ και τέτοια στην αρχή απαντούσα ήρεμα αλλά είδα ότι δεν επερναν από λόγια οπότε άρχισα να τους απαντάω άσχημα . Ακόμα βέβαια το κάνουν αλλά όχι όπως πρίν