Αγαπητή αμπά, νομίζω ότι η κατακλείδα της ερώτησης μου θα είναι το αν είμαι υπερβολική. Πριν 2.5 χρόνια περίπου γνώρισα ένα παιδί από κοινή παρέα. Κάναμε παρέα για κάποιούς μήνες και μετά ξεκίνησε κάτι σαν σχέση. Αρχικά είχαμε πει να είναι κάτι χαλαρό, ωστόσο αρκετά γρήγορα αναπτύχθηκαν συναισθήματα και από τις δύο πλευρές. Επίσης μέναμε και οι δύο εξωτερικό. 6 μήνες μετά εκείνος τελειώνει με σπουδές κλπ και αποφασίζει να γυρίσει πίσω ενώ εγώ θα τελειώνα περίπου 5 μήνες μετά από αυτόν. Με το που γυρνάει στην ελλάδα, αρχίζει μια απομάκρυνση, τύπου δε μπορώ να μιλήσω στο τηλ γιατί είμαι με τους φίλους μου, ή ήμουν με τον πατέρα μου και δε μπορούσα να απαντήσω και τέτοια. Αφού με κούρασε αρκετά αυτή η κατάσταση, αποφασίζω να το λήξω. Μετά από κανένα μήνα ξανα αρχίζει μια επικοινωνία – φιλική πλέον – από πλευράς του με τηλέφωνα κλπ μέχρι που επιστρέφω και γω αθήνα. Από πέρσυ το καλοκαίρι μέχρι και την καραντίνα, συναντηθήκαμε κάποιες φορές (πάντα με δική μου πρωτοβουλία) ενώ εκείνος επεδίωκε συχνή επικοινωνία. Στην καραντίνα χανόμαστε τελείως, και κάποια στιγμή ξαναμιλάμε και πάμε για ένα καφέ και αποφασίζουμε ότι όντως συμπαθούμε ο ένας τον άλλον και θέλουμε να κάνουμε μια νέα αρχή σε μια καθαρά φιλική σχέση. Μου είπε οτι η εξαφάνιση του οφειλόταν στο γεγονός οτι είχε κάτι ερωτικό στη ζωή του και ήξερε πως να το χειριστεί. Ε από τότε που το είπαμε, πάλι εξαφανισμένος και σε ότι πρότεινα εγώ δε μπορούσε ή δε προλάβαινε. Τον ρώτησα μήπως συμβαίνει κάτι, μήπως δε νιώθει άνετα να με βλέπει κλπ και επιμένει ότι είμαι πολυ σημαντική, ενδιαφέρεται και θέλει πάρα πολύ να έχουμε μια καλή σχέση αλλά αυτός δε μπορεί να τα βάλει σε πρόγραμμα και μπορεί να με δει/μιλήσει 3 μέρες συνεχόμενα και μετά να κάνει 3 βδομάδες να μου μιλήσει κλπ. Εγώ από μεριάς μου με όσα άτομα κάνω παρέα, έχουμε μια τακτική επαφή. Όχι απαραίτητα να βρεθούμε, αλλά θα μιλήσουμε συχνά πυκνά, θα ξέρουμε τι γίνεται στις ζωές μας. Με κάποιον που τον βλέπω/μιλάω μια φορά το μήνα ξέρω γω, θα πω τα πιο βασικά, για τη δουλειά κλπ. Οπότε του είπα ότι είναι καλύτερο να το αφήσουμε τελείως και άμα είναι ας τα λέμε όποτε. Και ρωταω τώρα, είμαι υπερβολική? Θα έπρεπε να πω ότι ναι οκ ας κρατήσουμε μια επφαή όποτε σε βολεύει εσένα? Εγώ έχω συνηθίσει όποτε έχουμε κάποιο πρόβλημα να το συζητάμε και να βγάζουμε μια άκρη. Είμαστε και οι δύο γύρω στα 28.
-Προβληματισμενη
Bρε προβληματισμένη, το γεγονός ότι έπαιζε με άλλη και αντί να σου το πει, ή έστω, αντί να σου πει να χωρίσετε, σου έλεγε μήνες μούφες γιατί είναι με τους φίλους του και με τον πατέρα του και ανάγκασε εσένα να το λήξεις, το θεωρείς καλή προϋπόθεση για να τον έχεις φίλο;
Όπως δεν ήξερε πώς να χειριστεί εκείνο, έτσι δεν ξέρει και να χειριστεί ετούτο. Μόνη σου κρατάς τη σχέση, δεν το βλέπεις; Δεν χρειάζεται να τον βγάλεις φίλο σου για να δεχτείς τη χλαπάτσα που έφαγες. Δεν ξέρω αν είσαι σημαντική για εκείνον, αλλά αυτός σίγουρα δεν πρέπει να είναι σημαντικός για σένα. Δεν υπάρχει πρόβλημα για να συζητήσετε και να βγάλετε άκρη. Μην το εκβιάζεις άλλο το πράγμα, δεν βγαίνει φυσικά. Άστο να πάει στο καλό.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Νομίζω του αξίζει μια θέση στη ζωή σου, τη θέση του: “εκείνο το παιδί μωρέ, πώς το λένε, από τότε στις Βρυξέλλες, που δεν ήξερε τι ήθελε ντε, και μας τα ΄χε πρήξει όχι θέλω να ΄μαστε φίλοι, όχι δεν έχω χρόνο…”
Δύο είναι τα ενδεχόμενα:
1. Έχει άλλη
2. Έχει άλλες.
@Εντελβάις, διαφωνώ, ένα είναι το βέβαιο ενδεχόμενο, είναι μ@λάκ@ς
Ε ναι αυτό το θεώρησα δεδομένο γι’ αυτό δε το ανέφερα. 😁
Συγνώμη που σου χαλάω το όνειρο αλλά ούτε για φίλη σε ήθελε. Ήθελε απλά να έχει μισάνοιχτη την πόρτα για το plan B σε περίπτωση που το plan A δεν πήγαινε καλά. Σόρρυ κιόλας αλλά δεν είναι τυχαίο που μόλις επέστρεψες στη χώρα , τότε σε ξαναθυμίθηκε ενώ όσο ήσουν μακριά εκείνος γλεντούσε αλλού. Υπάρχουν μερικοί τύποι που αν έχεις σχέση friends with benefits μαζί τους θεωρούν πως το ότι δεν είναι δεσμευμένοι τους δίνει το δικαίωμα να φέρονται στο άλλο άτομο όπως τους βολεύει και τους συμφέρει ανάλογα με τις ορέξεις τους. Σαν να ξαναζούν πάλι εκείνες τις ένδοξες… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν κατάλαβα τι σημαίνει είχαμε κάτι σαν σχέση. Εννοείς ότι κάνατε σεξ , αλλά χωρίς να γίνει η σχέση αποκλειστική; Μετά λες (όταν ξαναβρεθήκατε) ότι είπατε για καθαρή φιλική σχέση (αυτό επί λέξει ). Καθαρή φιλική σχέση , με εσένα να μετράς τις φορές που πήρε και που μιλήσατε , δεν είναι. Από τη μεριά σου , διαπιστώνω, ότι δεν τον βλέπεις “καθαρά” ως φίλο. Φιλία , με μία σου και μία μου, δεν είναι φιλία. Την ισοτιμία στις φορές που τηλεφωνιόμαστε, τη μετράμε στις τυπικές σχέσεις, όταν δε θέλουμε να ενοχλήσουμε τον άλλον. Επίσης λάβε υπ όψινν πως υπάρχουν… Διαβάστε περισσότερα »
Με το 2ο σκελος του σχολιου δε συμφωνω τοσο…συμβαινει κι αυτο που λες αλλα νομιζω οτι συνηθως αν ενας ανθρωπος εχει μονιμως τετοια σταση με εναν αλλον, δλδ απειροελαχιστη ενασχοληση μαζι του και ενα σωρο αλλες προτεραιοτητες τοτε μαλλον υπαρχει ενα χασμα η ρηγμα…Δλδ ναι οκ υπαρχουν κι αυτες οι αλλες εκκρεμοτητες και τα διαφορα τυχοντα αλλα για καθε τι που τυχαινει και δεν ειναι καποιος συνεπης σ’ενα ραντεβου κατεβαινει κατα καποιο τροπο στην πυραμιδα η ”ενδειξη αριθμου προτεραιοτητας” του αλλου γι’αυτον……υποβαθμιζεται απ’το αλλο περιστατικο, κι οσο πιο ασημαντες αφορμες μπαινουν πανω απ’τις συναντησεις με τον αλλο τοσο πιο χαμηλα… Διαβάστε περισσότερα »
Εγώ καταλαβαίνω οτι σ’ ενδιαφέρει ακόμα αυτός ο άνθρωπος. Για κάποια λοιπόν που ενδιαφέρεται για κάποιον ο οποίος είναι τόσο ό, τι να ναι, νομίζω μια χαρά το χειρίστηκες. Πραγματικά, άστο να πάει. Ούτε για φίλος κάνει ο λεγάμενος, ούτε για τίποτα.
Υπάρχουν αυτοί που τα λένε κ από ευγένεια χωρίς να τους το ζητήσεις εσύ, έτσι από μόνοι τους. Και άντε να σου περάσει απ το μυαλό ότι δεν εννοούν αυτό που είπαν με δική τους πρωτοβουλία χωρία να τους πιέσεις για κάτι. Καμμένη εδώ και μου έκανε trigger.
Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ όλο αυτό θα το χαρακτήριζα “ο τύπος ήθελε την καβάτζα του”. Δεν είσαι υπερβολικη αγαπητή γραφουσα. Έκανες πολύ καλά κατά τη γνώμη μου.
Όχι δεν είσαι υπερβολική. Όχι μην κρατήσεις μια επαφή όποτε τον βολεύει αυτόν (wtf???). Αχ να χαρείς άστον να πάει στο καλό. Ο τύπος μυρίζει μούφα από μακριά.
Γιατί υπερβολική? ενώ τι θα έπρεπε να κάνεις?
Να του πεις κάτι ” Δεν πειράζει αγόρι μου όλα καλά πέρνα όποτε γουστάρεις”?
Μπορείς αλλά θες? εμένα μου δίνεις την εντύπωση ότι θέλεις σχέσεις είτε με φίλους είτε με κάτι παραπάνω που να δηλώνουν παρόν. Αυτό που προσφέρει το παιδί είναι αβεβαιότητα χώρια ότι μου κάνει και λίγο ότι θέλει να κρατήσει επαφή για τυχόν μεταγενέστερα παραστρατήματα, ξέρουμε εδώ μέσα τι εννοώ, “σκόνταψα και έτυχε μωρέ να κάνουμε σεξ”.
Τι αισθήματα να αναπτυχθούν σε έξι μήνες “κάτι σαν” σχέσης; Νομίζω πως καμιά φορά βιαζόμαστε να πούμε μεγάλα λόγια για τα γκομενικά μας, για τους γνωστούς λόγους: έχουμε ανάγκη από λίγη χρυσόσκονη στην πεζή μας τη ζωή, ντρεπόμαστε να πούμε πως έχουμε sex buddy, πιστεύουμε πως άμα δεν είναι one night stand πρέπει να ελπίζουμε σε σχέση κτλ. Και κάπως έτσι, η τρίχα γίνεται τριχιά.