H Φαίνια Ξανθοπουλίδου γράφει:
“Ανά τους αιώνες αλλά και ανά φυλή υπάρχουν διαφορετικά πρότυπα για την αισθητική αρτιότητα, ή αλλιώς για αυτό που άνθρωπος ονομάζει ομορφιά. Και ενώ αποδεδειγμένα ισχύει το ρητό “η ομορφιά βρίσκεται στη ματιά αυτού που κοιτάει”, ταυτόχρονα μεγαλώνουμε με μια απίστευτη πίεση να ταιριάξουμε στα πρότυπα κάθε καιρού.
Για την γυναίκα είναι λίγο πιο δύσκολα τα πράγματα, γιατί στην πατριαρχική κοινωνία που ζει, η εκάστοτε ομορφιά είναι δείγμα εξουσίας και καταξίωσης. Και όσο και αν θέλουμε να ενοχοποιούμε τα media, δεν είμαστε παρά εμείς οι ίδιοι που αναπαράγουμε αυτά τα πρότυπα και τα επιβάλουμε στον εαυτό μας, αλλά και στους γύρω μας, με δεικτικά σχόλια.
Το “Α μπα ζήτησε από πέντε γυναίκες να μιλήσουν για αυτό που δεν τους αρέσει πάνω τους και γιατί.”
Μαρίνα. 27. Εκπαιδευτικός
“Τρίχες, τρίχες και πάλι τρίχες. Όχι παρά πολλές αλλά ούτε και λίγες. Αυτό είναι το στοιχείο που με ενοχλεί σε κάποια σημεία στο σώμα μου. Κατά τη γνώμη μου δεν είναι κάτι τρομερό αλλά όταν βγαίνεις έξω και βλέπεις γυναίκες και κυρίως άντρες να κυκλοφορούν με λεϊζαρισμένο δέρμα μωρού, κοιτάς τις 5-6 ξεχασμένες τρίχες σου και νιώθεις σαν γορίλας που τόλμησε να κυκλοφορήσει ανάμεσα στους ανθρώπους. Και μετά ξεκινάς και εσύ τις συνεδρίες και τις αποτριχώσεις και συνεισφέρεις,όσο σου επιτρέπει η τσέπη σου, στο Bωμό της Ατριχίας, προσπαθώντας μανιωδώς να απαλλαγείς από κάτι που είναι μέρος του οργανισμού σου και άλλοι άνθρωποι στεναχωριούνται που δεν το έχουν. Τι να πεις…μόδα και πάλι μόδα, κοινωνικά πρότυπα που κυκλοφορούν ελεύθερα στον κόσμο μας. Που θα πάει η τρίχα μια μέρα θα είναι must!”
Ελένη. 27. Σχεδιάστρια Κοσμημάτων
«Αν θα άλλαζα κάτι πάνω μου αυτό θα ήταν τα μαλλιά μου. Θα ήθελα να είχα αυτά τα μακριά πλούσια γεμάτα θηλυκότητα που σε κάνουνε μοιραία. Ναι αυτά!
Πάντα θαύμαζα και προσπαθούσα μέσα από θεραπείες, κοντά κουρέματα, μάσκες και ότι άλλο διάβαζα από το ίντερνετ να το καταφέρω. Πλέον έχω αποδεχθεί τα μαλλιά μου. Είναι κοντά με λεπτή τρίχα που σπάει εύκολα κι συνοδεύουν οποιοδήποτε outfit μου σε μια τέλεια κοτσίδα. Έγινε πια και το χαρακτηριστικό μου η πρόχειρη ή μη κοτσίδα, τα πολύχρωμα μαντίλια στο κεφάλι και να πω και την αλήθεια νιώθω άνετη και σίγουρη με αυτό!»
Βάσω. 25. Κοινωνική Λειτουργός
«Ένα μέλος του σώματός μου που δεν θα έλεγα πως είμαι ιδιαίτερα περήφανη γι’ αυτό – για να μην πω ότι ώρες-ώρες θέλω να το βγάλω από πάνω μου και να φορέσω κάτι πιο “αρμονικό”- είναι η μύτη μου! Γιατί σίγουρα αποκλίνει αρκετά σε σύγκριση με την χαριτωμενιά μιας γυναικείας γαλλικής μυτούλας. Είναι μακριά και λίγο στραβή. Γενικά μου αρέσουν οι στραβές, οι μεγάλες και περίεργες μύτες να τις βλέπω σε άλλες-ους, το βρίσκω κάτι το ιδιαίτερο, το ξεχωριστό και αισθητικά μου κινούσε ανέκαθεν το ενδιαφέρον και αυτό είναι το παράδοξο. Όταν καλείσαι να αποδεχθείς και να υποστηρίξεις ένα δικό σου “κακώς κείμενο” είναι πάντα πιο δύσκολο και απαιτεί μεγαλύτερη και πιο ουσιαστική προσπάθεια. Αρνητικά σχόλια ουκ ολίγα, κυρίως από παιδιά και από αντρικό πληθυσμό. Οι πρώτοι γιατί λένε ότι τους κάνει εντύπωση (αφιλτράριστα και συνήθως γαλουχημένα με τα υπάρχοντα κοινωνικά πρότυπα) ενώ οι δεύτεροι διότι θέλουν κάπως να κάνουν προβολή τα δικά τους κόμπλεξ, είτε γιατί είναι άχρηστοι στο να προσεγγίσουν.
Μερικά από αυτά τα σχόλια είναι: Κυρία η μύτη σας είναι σαν του μπαμπά μου ή σαν του Πινόκιο ή θα μπορούσε να ήταν εκτοξευτής μπιζελιών, να σου δώσω λεφτά να κάνεις καμιά πλαστική;
Ευτυχώς υπάρχουν πάντα και τα σχόλια παρηγοριάς και κάπως έτσι γίνεται λίγο πιο βιώσιμο το ¨δράμα¨ μου».
Δήμητρα. 22. Φοιτήτρια
«Το σημείο του σώματός μου που θα μπορούσε να είχε αναπτυχθεί λίγο παραπάνω είναι το στήθος μου. Είναι μικρό, αλλά χαριτωμένο πάντα όμως θα ήθελα να ήταν λίγο μεγαλύτερο. Αρχικά για να μου στέκονται καλύτερα τα ρούχα και δεύτερον και πιο σημαντικό για να αισθάνομαι καλύτερα γενικά, καθώς το στήθος αποτελεί σύμβολο θηλυκότητας και παίζει σημαντικό ρόλο και στην σεξουαλική πράξη. Γι’ αυτούς τους λόγους λοιπόν θα το προτιμούσα μεγαλύτερο.
Παράδειγμα. Είμαι με ένα φίλο και κάνουμε σεξ και έπειτα με ρωτάει «Να σου πω ρε Δημητρούλα, αν δεν είχα πόδια θα φόραγα καλτσούλες;» και του απαντάω «ξέρω εγώ;» και συνεχίζει «γιατί φοράς σουτιέν;». Εννοείται πως μου κακοφάνηκε αν και μετά με έπιασε νευρικό γέλιο. Θα μπορούσα όμως να θίξω κι εγώ πράγματα γλυκέ μου! Χαχα, πλάκα κάνω. Μετά πήρα κάποια κιλά και δεν μου την ξανάπε».
Μαρίνα. 26. Ιδιωτική Υπάλληλος
«Σπάνια θα με δεις με κολλητή μπλούζα, εκτός και αν έχω να ακουμπήσω φαΐ δύο μέρες σερί. Σπανιότατα θα με δεις με εξώκοιλο. Αλλά, πάντα θα χαζεύω σκουλαρίκια για τον αφαλό και πιο πάντα και από πάντα σε φωτογραφίες με μαγιό το πρώτο πράγμα που θα παρατηρήσω σε κάποια κοπέλα είναι η κοιλιά- αφού ρουφηχτώ εγώ πρώτα χωρίς λόγο και ασυνείδητα!
Άρχισε να με ενοχλεί από το δημοτικό που είχα κιλά παραπάνω. Δε μπορούσα να δεχθώ ότι δεν ήταν επίπεδη. Ότι όταν καθόμουν έκανε τρεις δίπλες. Τις ακουμπούσα και απορούσα αν φεύγουν ποτέ. Μεγάλωνα και μεγάλωνε και εκείνη μαζί. Όταν σταμάτησε να με ενοχλεί το μέγεθος προσανατολίστηκα στις τρίχες και μετά ακόμα και στον στραβό αφαλό. Ή στραβός είναι ο γυαλός ή ο αφαλός. Ατελείωτη λογική.
Όταν φίλη μου με ρώτησε για ποιο σημείο δεν είμαι περήφανη, αυτό πρωτοσκέφτηκα. Και πριν δέκα χρόνια πάλι αυτό θα απαντούσα βασικά.
Έκανα γυμναστική αλλά μάλλον όχι τόσο όσο για να σταματήσω να είμαι γυναίκα με σωματότυπο “μήλο”. Έκανα και αυτά τα “10 tips για επίπεδη κοιλιά”. Στην παραλία ήταν και είναι το πρώτο πράγμα που θα αισθανθώ πιο άβολα.
Μία κάποια απομυθοποίηση έγινε όταν είδα αδύνατη κοπέλα να κάθεται και τελικά κατάλαβα (αργά) ότι όλοι έχουμε λίπος στην κοιλιά, αλλά πάντα οι άλλες κοιλιές ήταν “καλύτερες” από τη δική μου.
Τέλοσπαντων. Ξέρω ότι αν γυμναστώ, θα βελτιωθεί η εικόνα της. Ξέρω ότι είμαι σε καλύτερο επίπεδο από τότε που ήμουν 15. Το καλό είναι ότι πια έχω πιο πολλές στιγμές που μου αρέσει (και βάζω εξώκοιλο!».
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Παιδιά “δηκτικά” σχόλια όχι “δεικτικά” (δαγκάνουν δεν δείχνουν!)
τέλειο λογοπαίγνιο! αχαχαχαχ
Όλες αυτες οι γυναικες που διαβάσαμε – με μονη εξαίρεση την κοπέλα με το όντως παρα πολύ μικρο στηθος- ειναι υπερβολικες σε βαθμό υστερίας κατα την γνώμη μου.
Εγω δεν είδα πουθενα τη μυτόγκα που λεει η κυρια απο πανω για παράδειγμα.
Ειναι εμμονικό να ασχολειται κανεις με τετοιες μικρολεπτομέρειες της εμφάνισής του και να κλαυθμηρίζει για τετοια απαρατηρητα πραγματα.
Ωραίο άρθρο! Μόνο που θα προτιμούσα να υπάρχουν γυναίκες που έχουν όντως θέμα. Σίγουρα όλοι έχουμε κάτι πάνω μας που δεν μας αρέσει και οι άλλοι μας λένε υπερβολικούς ή τρελούς, αλλά δεν ξέρω πως να το πάρω που βλέπω μια επίπεδη κοιλιά και ακούω την ιδιοκτήτρια της να λέει ότι τη θεωρεί πρόβλημα. Από τη μία καταλαβαίνω, από την άλλη θέλω να τη χαστουκίσω (που λέει ο λόγος).
Η τελευταία με την κοιλιά με αποτέλειωσε. Πάνω που σκέφτηκα, βλέποντας τη φωτογραφία, “τι όμορφη κοιλιά είναι αυτή”, διαβάζω το κείμενο.
Και ωραία μέση επίσης!
Πάντως αν την ίδια την ενοχλεί και θέλει να κάνει γυμναστική ή διατροφή για να το αλλάξει δεν βλέπω το πρόβλημα, αν την ίδια θα την κάνει να αισθάνεται καλύτερα. Πολύ ωραίο το αποδέχομαι το σώμα μου και πιστεύω οτι βοηθά αρκετές κοπέλες να μην βρίσκουν πρόβλημα εκεί που δεν υπάρχει όμως κάποιες φορές(και δεν το λέω για τα συγκεκριμένα παραδείγματα) φτάνουμε σε σημείο να αποθαρρύνουμε μια κοπέλα που πχ έχει μεγάλη μύτη να κάνει κάποια επέμβαση γιατί σώνει και ντε πρέπει να μας αρέσει το σώμα μας όπως ειναι και να το αποδεχτούμε. Και το αν κάτι που ενοχλεί… Διαβάστε περισσότερα »
Απλώς όταν μια κοπέλα που έχει 30 κιλά παραπάνω δει τη φωτογραφία με την κοιλιά, θα θέλει να αυτοκτονήσει.
Οχι απαραίτητα. Ισως καταλάβει οτι η εικόνα που έχουμε για το σώμα μας είναι υποκειμενική κι οτι μια κοπέλα με φυσιολογικό βάρος μπορεί να μην είναι απόλυτα ευχαριστημένη με το σώμα της. Και μια κοπέλα με παραπάνω κιλά να είναι γιατί στα μάτια της το σώμα της είναι τέλειο! Δηλαδή επειδή υπάρχουν υπέρβαρα άτομα όσοι έχουν φυσιολογικό βάρος δεν έχουν δικαίωμα να παραπονιούνται; Μα με αυτόν τον τρόπο δεν ενισχύουμε το πρόβλημα; Η κοπέλα με τα 30 κιλά παράνω θα αισθανθεί άσχημα που κανείς δεν της λέει μια χαρά είσαι μην χάσεις βάρος όπως στην κοπέλα με φυσιολογικό βάρος. Δεν… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν απαγορεύει κανείς σε κανέναν να κάνει αυτό που θέλει. Τη γνώμη μας λέμε. Το ίδιο θα έλεγα και σε κάποιον που γκρινιάζει για το φιλέ μινιόν του με σάλτσα μαδέρα, όταν γύρω μου υπάρχουν άνθρωποι που πεινάνε. Είναι δικαίωμα του καθενός να κάνει ότι απολύτως θέλει. Είναι δικαίωμα μου, όταν το κοινοποιεί, να το κρίνω με τα κριτήρια τα δικά μου.
Ακριβώς aloutero κι εγώ την άποψή μου είπα στα σχόλια που κοινοποίησες εσύ και οι άλλοι σχολιαστές. Ολοι αποψάρες λέμε εδώ και προσπαθούμε να κάνουμε έναν δημιουργικό διάλογο.
Ρωτάς γιατί και σου απαντώ.
Επειδή υπάρχουν υπέρβαροι άνθρωποι δεν σημαίνει πως αυτοί που δεν είναι υπέρβαροι είναι όλοι εντάξει με το σώμα τους απλά επειδή δεν έχουν παραπάνω κιλά.
Τα κανονικά/λίγα κιλά δεν σημαίνουν απαραίτητα πως αγαπάς το σώμα σου, δεν είναι μόνο τα κιλά που δημιουργούν προβλήματα με την εικόνα και ας σταματήσουμε επιτέλους να την πέφτουμε σε ανθρώπους απλά επειδή δεν έχουν παραπάνω κιλά οπότε τί παραπονιούνται.
no_roots είχα πάρει 12 κιλά και έχω χάσει τα 5. Μου μένουν 7 κιλά να χάσω και ξέρω πάρα πολύ καλά ότι 7 κιλά δεν είναι τίποτα, όσο δύσκολο κι αν μου φαίνεται εμένα. Προσωπικά νιώθω άσχημα γιατί δεν χωράω στα ρούχα μου, αλλά ειλικρινά δεν μπορώ να παραπονεθώ όταν έχω συνάδελφο που παλεύει να χάσει 30 κιλά. Θα μου φαινόταν σαν να την κοροϊδεύω.
Aloutero το πιο πιθανό είναι ότι η συνάδελφος παλεύει τώρα να χάσει τα 30 κιλά επειδή δεν προσπάθησε ποτέ να χάσει (και να μην ξαναπάρει) τα 7 ή τα 12 που προσπαθείς να χάσεις εσύ. Αυτό δεν κάνει τη δική σου προσπάθεια λιγότερο σημαντική. Επίσης η σύγκριση γίνεται πάντα με το καλύτερο και όχι με το χειρότερο. Είναι σα να λέμε ότι οκ σταματώ να προσπαθώ να μορφώνομαι, για παράδειγμα, επειδή υπάρχουν άνθρωποι που έχουν βγάλει μόνο το λύκειο. Δεν μιλάω εκ του ασφαλούς. Αν με δεις θα πεις το γνωστό αυτή είναι αδύνατη τι μιλάει. Αλλά κάποια στιγμή πριν… Διαβάστε περισσότερα »
no_roots διαφωνώ! Οφείλουμε να έχουμε επίγνωση της πραγματικότητας. Κι αν δεν οφείλουμε να την έχουμε, οφείλουμε να προσπαθούμε. Ο κόσμος θα ήταν πολύ καλύτερος αν δεν ζούσαμε αποκλειστικά στο μικρόκοσμό μας και βλέπαμε και τι γίνεται λίγο παραπέρα. Οι άνθρωποι θα ήμασταν λιγότερο γκρινιάρηδες, λιγότερο άπληστοι, λιγότερο αγνώμονες. Δεν προσπαθώ να υποβιβάσω τον προβληματισμό κάποιου. Άλλο προβληματίζομαι όμως κι άλλος το δημοσιοποιώ ως υπαρκτό πρόβλημα. Διαφωνώ με την προβολή και όχι με το συναίσθημα. Αν ας πούμε έβλεπα την κοιλίτσα μιας κοπέλας που έχει πραγματικό πρόβλημα θα ήταν κάτι που θα μπορούσα να καταλάβω. Σε αυτό το ποστ να καταλάβω… Διαβάστε περισσότερα »
Μα εγώ δεν υπερασπίζομαι το ποστ, αν και ναι νομίζω αυτό θέλει να πει ότι βλέπουμε προβλήματα που δεν υπάρχουν.
Νόμιζα πως απλώς συζητούσαμε… παρανόησις, μπαρδόν!
no_roots εννοείτε ότι συζητάμε! και λέω ποια είναι η διαφωνία μου με το ποστ. Εξηγώ το αρχικό μου σχόλιο που ήταν ότι αν δει μια κοπέλα με 30 παραπανίσια κιλά τη φώτο με την κοιλιά της κοπέλας, θα βάλει τα κλάματα.
Οκ, ναι, το ξέρουμε ότι όλοι έχουμε “προβλήματα” τα οποία είναι στην ουσία στο μυαλό μας, είμαστε πολλοί, αλλά μετά από αυτό τι;
Ποια είναι η χρησιμότητα του ποστ; Κι εκτός από αυτό, βάζω τον εαυτό μου στη θέση κάποιου που έχει πραγματικά μεγάλη ή στραβή μύτη, μεγάλη κοιλιά κλπ. Πως θα ένιωθε;
Αυτή η συζήτηση πάντως μου θύμισε ένα άρθρο που είχα διαβάσει, το “Μια παράκληση από τη χοντρή σου φίλη: τι χρειάζομαι όταν μιλάμε για σώματα” εδώ: kamenasoutien.com/2017/03/30/mia-paraklisi-apo-ti-xodri-sou-fili/ Παραθέτω 2 κομματάκια: “Χρειάζομαι να λάβεις υπόψη σου το κοινό σου. Όταν λες ότι μισείς το σώμα σου επειδή είναι χοντρό, ή ότι φοβάσαι μην γίνεις χοντρ@, ή όταν λες ότι δε θα έπρεπε να είχες φάει μεσημεριανό ή γλυκό, ή όταν ανακοινώνεις πως ο στόχος σου για τη νέα χρονιά είναι να χάσεις 3, 5, 10 κιλά, λες ότι δεν θέλεις το σώμα σου να καταντήσει σα το δικό μου. Τα συναισθήματά… Διαβάστε περισσότερα »
Curious διάβασα το link, καθώς και τα υπόλοιπα που παραθέτονται στο site, έχοντας στο μυαλό μου τη δική μου υπέρβαρη φίλη. Μου έκανε εντύπωση ότι αναφέρεται στους χοντρούς (έτσι τους λέει) όπως θα αναφερόμασταν σε κάποιον που τον βρήκε μεγάλο κακό χωρίς να φταίει.
Παραθέτω κι εγώ ένα απόσπασμα:
“Χρειάζομαι λιγότερη ενσυναίσθηση και περισσότερη αλληλεγγύη. Λιγότερη λύπηση, περισσότερο θυμό. Λιγότερα συλλυπητήρια, περισσότερη δράση. Χρειάζομαι να σταματήσεις να με παρηγορείς.”
Αναρωτιέμαι αν πρόθεσή σου είναι να το συζητήσουμε ή απλά να σχολιάσεις το ποστ…
seriously?
feeling archibitch στην τοποθεσια α, μπα
Λοιπόν! Η ανφάς φωτό της κοιλιάς δεν λέει τίποτα. Προφίλ, θα έπρεπε να βάλει (και χωρίς να ρουφά την κοιλιά).
Irony? yes,
goldy and bronzy, as well.
😄😄😄 Βλ αχαχαχαχ κι ! δεν μπορω ναντιςταθω σε”λογοπαιχνιο”. Τα τρια μεταλλια στο ironing ειναι αυτα; Ο Iron man ειναι εκτος συναγωνισμου υποθετω….
απ’ το Blackadder the Third
youtube.com/watch?v=awD1gtpdWIA
🙂
επίσης λευτεριά στα happy trails (τα abdominal).
black adder, τιπεςτωρα, ξερω-τι-θα-κανω-φετος-το-καλοκαιρι
Και επειδή ο blackadder περιέχει fry και laurie, ας αναρωτηθούμε περί της αντιβρετανικότητας των ντολμαδακίων κι όχι μόνο:
τhttps://youtu.be/-h20PWliNGk
Λατρεμένη σειρα βλαχάκι!
Μας αρέσει γιατί είμαστε σοφιστικέ (lol), γι’ αυτό:
youtu.be/TBQAuw4NYLA
και για να αποδομηθεί το παρόν λίγο ακόμα (επειδή του αξίζει)
συμπληρώνω το top 5 από αγαπημένα classic brit com με τα παρακάτω:
absolutely fabulous
faulty towers
yes, minister
yes, prime minister
(αναρχία ρεε)
αίσχος, μόνο το faulty towers έχω δει, τότε που το έπαιζε με επαναλαμβανόμενη εμμονή το κανάλι Seven X. Άπειρες φορές είχα δει και τα wikipedia.org/wiki/The_Little_Princess_(1939_film) και wikipedia.org/wiki/Jungle_Book_(1942_film) εκεί.
και επειδή με κατηγορούν για PC, ευθαρσώς δηλώνω fan του Little Britain, αλλά και του Mind your Language 🙂
τοστογιεφσκι ξέχασες το little Britain και το IT crowd κι αν δεν τα έχεις δει give them a try 😉
10q dolly, μ’αρέσουν και τα δύο πολύ από ’00 σειρές, τα πέντε πρώτα που ανέφερα ανήκουν στις αρχαιολογίες ;-). Υπάρχουν πολλέεεεες λίστες!
Όλες οι γυναίκες (και οι άντρες) έχουμε πράγματα πάνω μας που δεν μας αρέσουν. Ναι, θα μου πείτε ότι για τις γυναίκες το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο, λόγω της πίεσης που δέχονται να είναι πάντα αρεστές. Συμφωνώ απολύτως. Αυτή η πίεση είναι που μας κάνει να θεωρούμε τερατώδες ελάττωμα κάτι ασήμαντο και να ξοδεύουμε κι αυτά που δεν έχουμε προκειμένου να απαλλαγούμε. Οπότε λέω, μήπως θα ήταν ουσιαστικότερο και πιο ενθαρρυντικό να εστιάσει η στήλη σε αυτά που μας αρέσουν επάνω μας; Να δούμε τον εαυτό μας με άλλη ματιά, να σταματήσουμε να του ασκούμε τόσο σκληρή κριτική, να τον αγαπήσουμε… Διαβάστε περισσότερα »
Συμφωνώ απόλυτα, μάνα, όχι μόνο τώρα αλλά και με όλα σου τα σχόλια στη νέα στήλη.
😳
Δε μιλάτε σοβαρά τώρα…
Ο στόχος του ποστ είναι να φανεί πόσο άδικα παιδευόμαστε για πράγματα που μόνο εμείς βλέπουμε ως ατέλειες.
Ο στόχος είνα να πει κάποια “μια χαρά είναι η μύτη της κοπέλας. Μήπως είναι μια χαρά και η δική μου;”
Δεν είναι αυτονόητο ότι όλες καταλαβαίνουν την εσωτερικευμένη πίεση για τελειότητα.
Δεν είναι εύκολο να παρουσιαστεί ένα τέτοιο θέμα. Όποιος θέλει να κάνει τροποποίηση στο κείμενο, ας μας στείλει προτάσεις.
You got yourself a deal sistah’. Προσοχή όμως θα είναι δύσκολο θέμα. Αύριο λοιπόν θα επανέλθω.
Πέρασε το αύριο.. περιμένουμε προτάσεις Καραβαν 🙂
Eγώ τον λόγο μου τον κρατάω πάντοτε, No Roots. Το κείμενο το έστειλα Δευτέρα πρωί-πρωί, όπως το υποσχέθηκα. Το πότε θα και αν θα δημοσιευτεί δεν είναι στο χέρι μου. Ίδωμεν. 🙂
Επίσης να προσθέσω ότι είναι περισσότερο προσωπική θεώρηση του θέματος body image και λιγότερο νουθεσία πώς πρέπει να παρουσιάζονται τέτοια θέματα (καθόλου νουθεσία για να λέμε την αλήθεια). Νομίζω όμως χωρίς διάθεση έπαρσης ότι εστιάζει στο ουσιώδες. Μην χαλάσω την έκπληξη όμως αν τυχόν δημοσιευτεί, ε;
Θα περιμένω εναγωνίως να δημοσιευτεί λοιπόν 😉
Ήθελα να γράψω κάτι και δεν ήξερα που, οπότε ας το γράψω εδώ.
Ειλικρινά δεν ξέρω τι να πω, θέλω όμως να πω ότι κατάλαβα και ότι όντως εστιάζει στο ουσιώδες. Δεν είμαι πολύ καλή στα λόγια (είμαι και της θετικής εγώ) και γι’ αυτό ίσως ενθουσιάζομαι τόσο με αυτά που γράφεις, σα να είναι οι σκέψεις μου αλλά ξεκαθαρισμένες και ειπωμένες από κάποιον άλλο.
Εξάλλου, δικό σου ήταν το σχόλιο (στην παλιά στήλη) που ξεκόλλησε το μυαλό μου όταν έπρεπε κι ας μην το ήξερα τότε.
Απλά ήθελα να το πω.
Να’σαι καλά No Roots, και μια χαρά τα λες, μην ανησυχείς. Σ’ευχαριστώ που έκανες τον κόπο και την σκέψη για να βρεις πού να το γράψεις και να μ’ενημερώσεις. 🙂
Χαίρομαι που κάποιου οι σκέψεις και τα βιώματα βοηθούν κάποιον άλλον. Γι΄αυτό λεγόμαστε άνθρωποι, σωστά;
Φιλιά πολλά!
Φιλιά και σε εσένα 🙂
Cult το Black Adder και οι παλιοί το θυμόμαστε με νοσταλγία. “I have a cunning plan….”
Πάντως παρατηρείτε κάτι; Την πλειοψηφία των σχολίων και του χαμούλη την διεκδικούν τα σχόλια για την κοιλίτσα κι επομένως για τα κιλά. Eίναι hot issue το θέμα της μάζας.
Συμφωνώ, αν και με τις τρίχες έγινε πολλές φορές θέμα (3 νομίζω) σχετικά προσφάτως 🙂 δεν σχολιάζαμε, προσφάτως, που μία κυρία αισθανόταν τόσο πεκιούλιαρ, που άφηνε ένα 3-4ημερο τα πόδια της αξύριστα; Εδώ, λοιπόν, έχουμε ένα παράδειγμα πολύ medium τρίχας, στα χέρια (το πιο ουδέτερο μέρος δηλαδή) αλλά όταν κάποιες αποτριχώνονται κάθε μέρα, ναι, ενδεχομένως την ενόχλησή της την θεωρούν νορμάλ, έχουμε παράδειγμα φωτό γυναίκας με μικρό στήθος, βεβαια αυτή η φωτό μόνο αντιπροσωπευτική δεν είναι, ξεχωρίζει, πραγματικά, κανείς, αν αυτό είναι μικρό ή medium κ.λπ.; εγώ εδώ που κάθομαι κι έχει αντηλιά, μα τον αχουραμάσδα δεν βλέπω τπτ. Έχουμε… Διαβάστε περισσότερα »
εμαπχια
“το λίπος το απώλεσε, αλλά μετά ξεφύτρωσε ένα ενοχλητικό χάπυ τρέιλ και μετά στράβωσε ο αφαλός κ.λπ”
εντάξει… θεά!!
και τέλεια περιγραφή του ποστ εν κατακλείδι χαχαχα
Υποψιάζομαι και τα κιλά και οι τρίχες εμπίπτουν στην ίδια πόλωση επειδή υφίσταται η άποψη (νομίζω, δηλαδή, απ’ αυτά που παρατηρώ) ότι είναι στο χέρι του ατόμου να “κάνει κάτι γι’αυτά τα ζητήματα” (εν αντιθέσει ας πούμε με αυτιά Ντάμπο ή μύτες Πινόκιο που θα απαιτούσαν χειρουργικές λύσεις που θεωρούνται πιο ακραίες -αν και κι αυτό εμπίπτει σε ένα ιδιόμορφο discrimination, γιατί πολλοί αποτρέπουν τους υπόλογους με προτροπές και νουθεσίες “να αγαπήσουν τον εαυτό τους” κλπ. λες κι αν αποφασίσουν ν’αλλάξουν κάτι δεν τον αγαπούν ας πούμε και το κάνουν από μίσος). Επίσης νομίζω ότι αυτά τα καλέσματα σε δράσεις… Διαβάστε περισσότερα »