Γιατί η ανάποδη στήριξη δεν είναι μια απλή στάση της yoga

«Υπάρχουν 3 τρόποι να αντιμετωπίσεις μια στάση» μου είπε ο δάσκαλος της γιόγκα ενώ με έβλεπε να παλεύω υπομονετικά αλλά φανερώς απρόθυμα να μπω στη sirsasana.

«Φαντάσου ότι μπροστά σου υπάρχει ένας τοίχος. Είναι το σημείο που δυσκολεύεσαι. Είτε θα αποφασίσεις να περάσεις με τη βία μέσα από τον τοίχο και θα μπεις κατευθείαν στη στάση. Είτε θα πας από το πλάι του τοίχου και θα μάθεις σιγά σιγά πώς να το καταφέρεις. Είτε θα αποδεχθείς μέσα σου ότι δεν θες να το κάνεις και θα κάτσεις απλά να τον κοιτάς».

Ομολογώ πως η τελευταία πρόταση ακούστηκε πολύ δελεαστική και αμέσως ξεκίνησα να χτίζω στο μυαλό μου μια ιδεολογία πίσω από την χρόνια άρνηση που έχω για αυτή τη στάση.

«Το να καταφέρω να μείνω στηριζόμενη στα χέρια με τα πόδια ψηλά για πάνω από ένα λεπτό είναι κάτι που ξέρω πως δεν είναι ακατόρθωτο αλλά δεν με ενδιαφέρει και τόσο να το καταφέρω» έλεγα μέσα μου. «Άλλωστε ο στόχος της πρακτικής είναι να ξεφορτωθώ τον εγωισμό μου, όχι να εκτελέσω άψογα μια στήριξη. Να αποδεχτώ με πλήρη επίγνωση ότι δεν το ‘χω. Ότι δεν μπορώ να το κάνω χωρίς να αισθάνομαι δειλή ή ανίκανη» .

Έτσι με καθησύχαζα για λίγο. Μέχρι να κάνουν την είσοδο τους πιο ετοιμοπόλεμες σκέψεις. «Μήπως όμως η αυτή μου άρνηση είναι φόβος; Μήπως με τον πρώτο πόνο και την πρώτη πτώση απλά τα παρατάω»;

Και εκεί είναι που σταδιακά απέρριψα την τελευταία επιλογή και στράφηκα προς τις άλλες δύο. Συγκεκριμένα στην δεύτερη. «Θα επιχειρήσω να πάω γύρω από τον τοίχο. Θα μάθω, ναι μεν αργά, αλλά σταθερά πως θα το κατακτήσω. Και ας πέφτω συνεχώς. Που θα πάει, κάποια στιγμή θα σταθώ».

Μετά από αρκετό καιρό, πολύ ιδρώτα, ηχηρές πτώσεις, διάφορα γκαπ -γκουπ και μικροτραυματισμούς ακόμα δεν έχω καταφέρει να την κάνω τέλεια αλλά τουλάχιστον έχω μάθει ΠΩΣ να την κάνω.

Αφομοίωσα τον τρόπο να μπαίνω στην συγκεκριμένη asana, ο οποίος τυχαίνει να είναι ουσιαστικά και ο στόχος της.

Έμαθα ΠΩΣ να πέφτω.

Η sirsasana είναι διαδεδομένη ως η στάση που σε θέλει δυνατή. Ατρόμητη. Σε βάζει να ενεργοποιείς το κέντρο και όλους τους μυς του σώματος. Θεωρείται η ανάστροφη asana που προσφέρει ισορροπία και ψυχική ενδυνάμωση. Αυξάνει την ροή του αίματος και την αυτοπεποίθηση.

Ενώ κατά βάθος και στην ουσία αυτό που σου χαρίζει είναι μια πολύ σημαντική και σπάνια γνώση. Τη γνώση του να μάθεις να πέφτεις.

Πώς να πέφτεις. Ξανά και ξανά. Στην αρχή άγαρμπα και φοβισμένα. Στην πορεία με λίγη παραπάνω σιγουριά και συνείδηση. Στο τέλος με έλεγχο και αποδοχή.

Η πτώση γίνεται μια φυσιολογική διαδικασία που χωρίς αυτή δεν υπάρχει η στάση. Παύει το ευθυγραμμισμένο, ανάστροφο, σφιχτό σώμα να είναι αυτοσκοπός. Πλέον η πτώση είναι αυτό που πασχίζεις να πετύχεις σωστά.

Το ενδεχόμενο να βρεθείς φαρδύς πλατύς στο πάτωμα δεν σε τρομάζει όσο πριν. Μαθαίνεις να το διαχειρίζεσαι μαζί με τους μικροτραυματισμούς και το γεγονός ότι δεν τα κατάφερες.

Εξοικειώνεσαι τόσο με την διαδικασία της πτώσης που φτάνεις να απορείς γιατί τόσο καιρό την απέφευγες. Τότε συνειδητοποιείς τα οφέλη της στάσης. Αντιλαμβάνεσαι πως για να μπορέσεις να σταθείς δυνατή και θαρραλέα χρειάζεται να πέσεις. Όχι μία φορά. Αλλά συνέχεια.

Πάνω και έξω από το ματ.

Όλα όσα μαθαίνεις και εκτελείς εξάλλου στην πρακτική της γιόγκα γίνονται εφόδια για την καθημερινή ζωή. Έτσι και η στάση της sirsasana σου διδάσκει την τέχνη που σχεδόν κανείς δεν κατέχει από τη φύση του για ένα γεγονός που μάταια προσπαθεί να αποφύγει. Την τέχνη της πτώσης.

Μια ζωή διδασκόμαστε πώς να σηκωνόμαστε. Πώς να γινόμαστε και να παραμένουμε δυνατοί. Μαθαίνουμε την τέχνη της ισορροπίας. Της σταθερότητας

Στη ζωή όμως, όπως και στο ματ, η πτώση είναι αναπόφευκτη. Αργά η γρήγορα όταν χρειαστεί να καταφέρεις κάτι, το οτιδήποτε, θα πέσεις.

Το θέμα είναι να μάθεις πως να πέφτεις. Με τρόπο. Πώς να καταλήγεις ανώδυνα και με προφύλαξη κάτω έτσι ώστε να μην τραυματίζεσαι. Πώς να μην τρομάζεις να βρεθείς σωριασμένη. Να μην φοβάσαι να τραυματιστείς.

Γιαυτό μια ανάποδη στήριξη, πέρα από την μυϊκή ενδυνάμωση και την καλύτερη αιμάτωση του κεφαλιού είναι μια καλή αρχή και ένας αλάνθαστος τρόπος να κατακτήσεις την σπάνια και ιδιαιτέρως ευεργετική τεχνική της πτώσης.

Εκτός βέβαια και αν θέλεις να κάτσεις απλά και να κοιτάς τον τοίχο.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News