Ο εθισμός στο φαγητό είναι το σύμπτωμα και χρειάζεσαι βοήθεια άμεσα!
_________
Η ιστορία της Εθισμός όπως την ξεχώρισα σήμερα
Έχω εθισμό με το φαγητό. Το πρόβλημα είναι ότι επίσης έχω διαβήτη και μόλις σε λίγα χρόνια έχω αρχίσει να έχω σοβαρές βλάβες από αυτό, καθώς το ζάχαρο μου ειδικά τον τελευταίο καιρό είναι μόνιμα 400-500. Το χαμηλότερο είναι 350 με το οποίο ξυπνάω, χωρίς να έχω φάει πολλές ώρες, λόγω ύπνου.
Όταν είμαι ξύπνια δεν μπορώ να σταματήσω να τρώω. Τα πάντα όλα, δεν έχει όριο το στομάχι μου. Είναι το μόνο πράγμα που μου δίνει χαρά και το παρακάνω, αλλά πλέον έχουν αρχίσει να καταστρέφονται τα νεύρα στα πόδια μου (τα αποτελέσματα των εξετάσεων ήταν χειρότερα από 70χρονου μου είπαν) και ειλικρινά δεν ξέρω τι να κάνω.
Ξέρω πως χρειάζομαι βοήθεια, οικονομική δυνατότητα για ψυχοθεραπεία δεν παίζει, δωρεάν ψυχοθεραπεία μπούρδες, δεν υπάρχει διαθέσιμη για τουλάχιστον 6 μηνο και αν υπάρξει καν και τότε δηλαδή. Παίρνω αντικαταθλιπτικά τα οποία δεν κάνουν ΤΙΠΟΤΑ, έχω δοκιμάσει όλα που υπάρχουν εκτός από 2.
Η γλυκοζυλιωμένη είναι 13 το τελευταίο 6μηνο. Καλά δεν ψάχνω ιατρικές συμβουλές προφανώς, αλλά κάποια συμβουλή να ξεφύγω από αυτόν τον εθισμό.
Έχω περάσει από 3 απόπειρες από τον Σεπτέμβρη και μετά που μου έχουν αφήσει ακόμη πιο άσχημες εμπειρίες που αναπόφευκτα με στρέφουν στο φαγητό. Δεν έχω κανέναν να μιλήσω. Και δεν έχω και περιθώρια πλέον.
Η πρόταση να βγαίνω από το σπίτι δεν βοηθάει, γιατί όταν βγαίνω έξω, το φαγητό είναι παντού και φυσικά τρώω.
Νιώθω σαν να διαλύεται το σώμα μου αλλά ούτε αυτό με σταματά. Ξανατρώω με το που νιώσω λίγο καλύτερα. Κύκλος.
Ευχαριστώ πολύ όποιον μπήκε στον κόπο να διαβάσει.
ΑΠΟ ΤΗΝ – Εθισμός
____________
Ας οργανώσουμε τη συζήτηση
Αγαπητή φίλη απαντώ υπερεπειγόντως. Η εορταστική περίοδος με τα συνεχή τραπεζώματα και τις βιτρίνες ζαχαροπλαστείων καθόλου δεν βοηθά.
Δεν έχεις εθισμό στο φαγητό επειδή τρως και δεν μπορείς να σταματήσεις νοητικά, με τη θέληση δηλαδή. Έχεις εθισμό στο φαγητό επειδή έχεις ΒΑΡΥ διαβήτη (για όσους δεν γνωρίζουν ας σημειωθεί ότι η φυσιολογική γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη είναι έως 6 κι η ρυθμισμένη ως 6.5-7. Το σημείο διαβητικού κώματος είναι πάνω από 500. Ο άνθρωπος με απορρυθμισμένο διαβήτη πεινά και διψά συνέχεια.)
Κινδυνεύει η ζωή σου. Το πρόβλημά σου δεν είναι πρωτίστως το ψυχολογικό, η χημεία του σώματός σου είναι, κι όποιος πει για ψυχολόγο βάζει την ζωή σου σε άμεσο κίνδυνο! Αυτά ακολουθούν σε δεύτερο στάδιο.
Χρειάζεσαι ΑΜΕΣΗ παρακολούθηση από ενδοκρινολογική-διαβητολογική ομάδα σε δημόσιο νοσοκομείο με το ΑΜΚΑ σου. Έχουν εξαιρετικό τμήμα στο Αττικόν στην Αθήνα (αλλά και παντού σε μεγάλες πόλεις υπάρχουν τμήματα) ώστε να λάβεις την φροντίδα που χρειάζεσαι, ίσως με εισαγωγή για παρακολούθηση μερικών ημερών μέχρι να κατορθώσουν να σε ρυθμίσουν. Θα εξετάσουν και την αγωγή των αντικαταθλιπτικών ώστε να συγχρονιστούν διεπιστημονικά.
Αν τυχόν είσαι στο στάδιο της παχυσαρκίας (που δεν είναι νομοτελειακό, ο διαβήτης έχει γενετικό υπόστρωμα) θα σε παραπέμψουν για χειρουργική επέμβαση που θα αναστρέψει μεγάλο μέρος της διαβητικής απορρύθμισης. Θα στα εξηγήσουν οι γιατροί αυτά λεπτομερώς.
Εύχομαι δύναμη και κουράγιο, αυτή τη στιγμή είσαι απελπισμένη αλλά σε διαβεβαιώ, σώθηκαν κι άλλοι άνθρωποι σε ανάλογες καταστάσεις. Η ζωή είναι δώρο. Ακολούθησε το δρόμο της επιστήμης και στείλε μας update οπωσδήποτε. Θα περιμένω. Σου κάνω μια σφικτή αγκαλιά και είσαι μέσα στις ευχές μου για το Νέο Έτος.
ΝΒ. Το λέω από τώρα. ΔΕΝ θα περάσουν σχόλια για “ράψιμο στόματος” και άσκηση. Λυπάμαι, πρέπει να έχουμε προοπτική των καταστάσεων.
Εάν σκέφτεστε την αυτοκτονία, εάν ανησυχείτε για άτομο του περιβάλλοντός σας ή έχετε χάσει κάποιον οικείο, μπορείτε να απευθυνθείτε στην 24ωρη Γραμμή Παρέμβασης για την Αυτοκτονία 1018. Μπορείτε επίσης να επικοινωνήσετε για να ζητήσετε βοήθεια ή συμβουλευτική στην ηλεκτρονική διεύθυνση help@suicide-help.gr
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Κορίτσι μου, έχω διαβητικούς στην οικογένεια, και με τύπου 1 και με τύπου 2 και με αρρύθμιστο ζάχαρο πεινάνε ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ, ένας έλεγε ότι θα μπορούσε να φάει 10 πάστες με τη μία αν τις είχε! Σε παρακαλώ πήγαινε στα επείγοντα οποιουδήποτε δημόσιου νοσοκομείου κοντά σου, χρειάζεσαι άμεσα ινσουλίνη, αυτό που βιώνεις δεν είναι θέμα θέλησης, είναι απόρροια της πάθησης και μπορούν να σε βοηθήσουν! Έχω σοβαρότατο αυτοάνοσο και όταν ήταν σε έξαρση σκεφτόμουν και γω σοβαρά να βάλω τέλος στη ζωή μου γιατί οι πόνοι ήταν αφόρητοι, το καταλαβαίνω το αίσθημα του να θες το μαρτύριο να τελειώσει, αλλά… Διαβάστε περισσότερα »
Φίλη όπως το λέει η Ρένα. Εάν δεν έχεις πάρει κατεύθυνση – οδηγίες από ειδικό ενδοκρινολογο για το θέμα του διαβητη σου και τη διαχείριση αυτού, πήγαινε άμεσα. Υπάρχουν λύσεις. Όλα καλά να σου πάνε, καλή δύναμη.
Θα προσέξεις τον εαυτό σου όπως θα πρόσεχες κάποιον που αγαπάς πολύ! Το αξίζεις και δεν χρειάζεσαι κανέναν άλλον. Εσυ και μόνο εσυ θα κανείς τα πάντα για την υγεία σου! Εύχομαι τα καλύτερα να είσαι καλά και όντως θα περιμένω να δω update. 🙏❤️
Καλησπέρα! υπάρχει μια οργάνωση που λέγεται ανάσα στην αθήνα και ασχολείται με διαταραχές πρόσληψης τροφής. Προφανώς εάν υπάρχει θέμα διαβήτη θα πρέπει να ρυθμιστεί καθώς όμως είναι κάτι για το οποίο δεν έχω γνώσεις δεν θα αναφερθώ σε αυτό. Στην ανάσα ωστόσο παραπέμφθηκε φίλη μου από την ψυχολόγο της και έμαθα πως παρέχουν δωρεάν ψυχιατρική & διατροφολογική υποστήριξη για κάποιο διάστημα. Οπότε παράλληλα με την κατάλληλη ιατρική βοήθεια ίσως εκεί βρείς αυτό που ψάχνεις χωρίς κόστος.
Πήγαινε στο 18 άνω. Είναι μεν για ναρκωτικά αλλά έχουν τεράστια εμπειρία στους εθισμούς γενικότερα και μπορούν να σε κατευθύνουν
Χρονια πολλα αγαπητη μας φιλη. Οπως ειπαν και οι υπολοιποι μαλλον πρεπει να επισκεφθεις διαφορετικο γιατρο αμεσα, αυτο που περνας ακουγεται σοβαρο. Δε μας ειπες αν νιωθεις πεινα οταν τρως, η οχι, το οποιο ειναι μεγιστης σημασιας. Εχω παθει το ιδιο χωρις να εχω διαβητη και ηταν οντως ψυχολογικο, ειχα παθει φοβια απο διαιτες που εκανα και ετρωγα κυριολεκτικα ολη μερα χωρις να πειναω. Ηταν ψυχαναγκαστικη συπεριφορα που ειχε σκοπο να με “ναρκωσει”. Μπορεις να κρατας επισης ενα ημερολογιο με αυτα που τρως, για να εχεις μια γενικη εικονα, και ισως να εχεις να δειξεις στο γιατρο. Μπορει να υπαρχει… Διαβάστε περισσότερα »
Αποφάσισα να σχολιάσω για να σου πω πως δεν είσαι μόνη. Έχω κ γώ διαβήτη τύπου δυο κ καταλαβαίνω απόλυτα ποσό ψυχοφθόρο και στρεσογόνο είναι. Ακόμα κ «σωστά» να τρέφεσαι είναι ένα μόνιμο άγχος. Οι φάσεις που είναι απορρυθμισμενος επηρεάζουν κ την ψυχολογία, τουλάχιστον αυτό μου έχουν πει κ το χω παρατηρήσει κ γώ. Είσαι πολύ δυνατή, μόνο που έστειλες εδώ το δείχνει. Ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε, τι πρέπει να τρώμε, πως πρέπει να αθλούμαστε αλλά όταν έχει απορρυθμιστεί είναι ένας φαύλος κύκλος. Εγώ όταν διαγνώστηκα έκανα ένα μήνα ινσουλίνη και με βοήθησε πολύ. Ο διαβητολόγος που πήγα λέγεται… Διαβάστε περισσότερα »
Κι εγώ νομίζω ότι λόγω του οικονομικού θέματος που αναφέρεις πρέπει να στραφείς αμεσότατα στη δημόσια υγεία: κλείσε ραντεβού σε κάποιο ψυχιατρικό τμήμα δημοσίου νοσοκομείου να λάβεις άλλη αγωγή αφού τα αντικαταθλιπτικα δεν βοηθουν ή ακόμα κ λόγω των αποπειρων να νοσηλευτεις για καποιο διάστημα(το οποίο αν κ ακούγεται τρομακτικό στη δική σου περίπτωση θα βοηθήσει τρομερα να κάνεις reboot το μυαλό κ τον οργανισμό σου σε μικρό διάστημα και με πλήρη παρακολούθηση από ειδικούς που θα προσαρμόσουν τη θεραπεία στις ανάγκες σου.) Αυτό θα χτυπήσει τη ρίζα του προβλήματος που είναι ψυχιατρική αλλά για να το δεις σφαιρικά φυσικά… Διαβάστε περισσότερα »
Πράγματι, ΔΕΝ είναι το ψυχολογικό το θέμα. Απ’ότι φαίνεται στο κείμενό σας, για σάκχαρο φαντάζομαι δεν λαμβάνετε καμία αγωγή. Όμως χρειάζεστε οπωσδήποτε ινσουλίνη και το λέω από προσωπική εμπειρία με την μητέρα μου επειδή και εκείνη είχε φτάσει πάνω από 300 όμως με τις ενέσεις μειώθηκε θαυματουργά..! Και λόγω ινσουλίνης που λάμβανε καθημερινά σε συνδυασμό με ντουλαγλουτίδη (αυτή 1 φορά την εβδομάδα) είχε επίσης ως αποτέλεσμα την μείωση της όρεξης. Σίγουρα θα σας προτείνουν συνδυαστική αγωγή με χάπια επειδή είναι τρομερά υψηλές οι τιμές. Σημαντικό είναι να αποφεύγετε ή έστω να μειώσετε δραστικά τροφές με πολλούς υδατάνθρακες (ψωμιά, ζυμαρικά, ρύζι)… Διαβάστε περισσότερα »