Με πειράζει που με θεωρείς σκληρή γυναίκα. Με πειράζει που τα όρια της “γλύκας” για σένα είναι τόσο περιορισμένα, ώστε χωρίς δεύτερη σκέψη, στα μάτια σου, να γίνομαι σκληρή. Κι ακόμη περισσότερο, με ενοχλεί που δεν σκέφτεσαι το γιατί έγινα σκληρή, αν έγινα. Δεν ήμουν ποτέ το σκληρό μωρό ή το σκληρό παιδί. Μόνο σαν γυναίκα απέκτησα αυτήν την ιδιότητα.
Δεν αναρωτήθηκες ποτέ πώς τα βγάζει πέρα μια γυναίκα.
Ναι, κύριε εργοδότη. Όταν με προσέλαβες, είδες μια όμορφη, χαμογελαστή γυναίκα. Αυτό σε ένοιαζε. Αυτή, η ίδια γυναίκα, ήταν μπροστά σου όταν σου παραπονέθηκε, διότι έπρεπε να αποδείξει με διπλό και τριπλό κόπο πως είναι εξίσου καλή στη δουλειά της με τον άντρα συνάδελφο, που έχαιρε απόλαυσης όλων των προνομίων του.
Ναι, άντρα, συνάδελφε. Και συ όταν με γνώρισες, πόσο γρήγορη είμαι στη δουλειά μου είπες. Πόσο χαμογελαστή και ευγενική. Δεν καταλαβαίνω πώς έγινα σκληρή, όταν απάντησα στο σεξιστικό σου σχόλιο. Ξέρεις, αυτό που αναφερόταν στην κοπέλα που περνούσε μπροστά μας, στη συνάδελφο, σ’ εμένα την ίδια.
Ναι, μαμά του Κωστάκη. Όταν μου εμπιστεύτηκες το παιδί σου για ιδιαίτερα, είπες πως είμαι γλυκιά και πρόσχαρη. Πάλι η ίδια ήμουν όταν με είχες δυο μήνες απλήρωτη και ζήτησα τα δεδουλευμένα μου. Πώς άλλαξα τόσο πολύ για σένα? Θα μου πεις, σιγά, γυναίκα μαθηματικός, δεν είναι και καμιά σοβαρή επιστήμονας. Έπρεπε να προσλάβεις εκείνο το παιδί, που έλεγε η κυρά Μαίρη, όχι εμένα την “τσαούσα”.
Ναι, μαμά και μπαμπά. Εσείς που θαυμάζετε το δυναμικό μου χαρακτήρα, το θάρρος της γνώμης μου, ακόμη κι αν αυτή δεν συνάδει με τη δική σας, πώς γίνεται να με λέτε σκληρή? Όταν απαντώ καυστικά στα ερωτήματα της οικογένειας περί γάμου και παιδιών, δεν είμαι παρά μια γυναίκα που αμύνεται σε αυτά που την ρωτάνε ξανά και ξανά. Σε κάθε οικογενειακό τραπέζι. Δεν ξέρετε ότι δεν θέλω αυτά που μου επιβάλουν με τον τρόπο τους;
Όχι, κοινωνία ολόκληρη. Δεν είμαι εγώ η σκληρή, η περίεργη, η υπερβολική. Είμαι μια γυναίκα όπως όλες οι υπόλοιπες. Με ελπίδες, όνειρα και φιλοδοξίες. Σε όσες ανθρώπινες σχέσεις επεδίωξα να έχω, αυτές που εγώ διάλεξα, κανένας δεν με λέει σκληρή. Οι φίλοι μου, ο άνθρωπός μου με στηρίζουν στις αποφάσεις μου. Πολλές φορές απαντούν πριν από μένα, για μένα, αυτό που θα απαντούσα η ίδια. Γιατί όταν το λέει ο σύντροφός μου, είναι λιγότερο σκληρό;
Όχι κοινωνία. Είμαι αρκετά ευαίσθητη, κι ας μην το βλέπεις. Όσο κι αν δεν σε βολεύει, δεν θα σωπάσω μπροστά στις μικρότητές σου. Είμαι μια γυναίκα που θα κυνηγήσει το καλύτερο για το μέλλον της. Και όσο κι αν ξέρει πως κάθε φορά που θα μιλήσει, μπορεί και να χάσει πολλά, θα το κάνει τουλάχιστον άλλη μια φορά. Έτσι, για την ηθική ικανοποίηση. Και που ξέρεις, στο τέλος μπορεί να γίνεις εσύ λιγότερο σκληρή, απέναντι στις γυναίκες σου.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
