Εχω ενα θεμα και δεν ξερω πώς να το αντιμετωπισω. Συγκεκριμενα, ειμαι 27, σε μια πολυ ομορφη σχεση με πολλη αγαπη και τρυφεροτητα και απιστευτη χημεια (και οι δυο ανδρες) εδω και περιπου εξι χρονια. Το θεμα ειναι οτι το τελευταιο εξαμηνο ο φιλος μου εχει αρχισει να πινει πολυ. Δεν πινει οταν ειμαστε οι δυο μας καθως εγω πινω ενα δυο ποτηρια ή κοκτειλ το πολυ, και λεει οτι δεν εχει νοημα να πινει μονο εκεινος πολυ, θελει και παρεα αν ειναι να πιει κανονικα (οπου κανονικα βλεπε να κανει κεφαλι τουλαχιστον). Ολο αυτο ξεκινησε απο ενα φιλο που ειχαμε προσφατα ο οποιος ηταν αλκοολικος (λειτουργικος μεν, αλκοολικος δε και με πολλα ψυχικα βαρη) και δυο τρεις φορες ειχαν μεθυσει οι δυο τους, εγω οχι. Περναει δυσκολα γενικα αυτο τον καιρο λογω πιεσης στη δουλεια του και γενικα περναει μια υπρξιακη κριση ενω εχει και αγχωδη διαταραχη (αδιαγνωστη αλλα ειμαι σιγουρος οτι εχει). Γενικα τον τελευταιο εναμιση χρονο εχει πολλες υπαρξιακες αγωνιες. Το θεμα ειναι το εξης. Μεθυσε σε ενα παρτυ της εταιριας του. Μεθυσε οταν ειχε βγει με καποιους συναδελφους. Μεθυσε ακομη και με το μανατζερ του που το βρηκα προσωπικα ακραιο (ο μανατζερ δεν επινε και οκ εδειξε κατανοηση αλλα ειναι και ανθρωπος λιγο αυστηρος). Γενικα παρατηρω οτι απο τοτε που ειδε οτι ο φιλος μας ξεχνιοταν με το ποτο τοσο πολυ και φυσικα εφοσον μεθυσε και ο ιδιος και ειδε τη γλυκα, εχει συνδεσει το μεθυσι με το να μη θυμαται ποσο αγχωδης ειναι στην κανονικη του ζωη. Το θεμα ειναι οτι οταν ειμαι και γω στην παρεα οκ, δεν τρελαινομαι να μεθαει και να τον μαζευω, αλλα δε με ενοχλει πραγματικα. Με ενοχλει ομως οταν μεθαει με τον πατερα του (τρου στορι, αλλα ο πατερας πινει με το γαντι γενικα) και με τους συναδελφους γιατι τη μια φορα εχασε το κινητο του, την αλλη φωναζε στο δρομο (οπως μου ειπαν οι συναδελφοι του) και γενικα σαν εικονα δεν ειναι ωραιο να μου τον μαζευουν τριτοι ή να με φωναζουν να τον μαζεψω. Οκ, εχει γινει ελαχιστες φορες γιατι ελαχιστες φορες δε βγαινουμε μαζι, αλλα δεν ξερω πώς να το διαχειριστω. Ελαχιστες φορες μεν, πανομοιοτυπη συμπεριφορα δε. Πηρε αμαξι πριν καποιους μηνες και αγχωνομαι οτι αμα βγει χωρις να ειμαι γω θα πιει και μπορει να παθει κατι. Να πω την αληθεια αυτο ειναι το μεγαλυτερο μου αγχος. Εν τω μεταξυ καθε φορα μου λεει δε θα μεθυσω αλλα επειδη ξερει οτι δε θα το τηρησει δεν παιρνει το αμαξι ενω το αγορασε πριν λιγους μηνες! Οταν βγαινουμε μαζι οδηγω εγω φυσικα αλλα οταν γυριζει μονος του το βραδυ? Τι να κανω? Ειχε και στο παρελθον περιστατικα βαριας μεθης αλλα ηταν εξαιρετικα σποραδικα τυπου μια φορα στα δυο χρονια. Τωρα μεθαει επισης βαρια, δυο μπουκαλια κρασι στην καλη περιπτωση και μετα τις δυο επομενες μερες πονοκεφαλος. Πώς να το αντιμετωπισω? Του εχω πει να παει σε ψυχολογο, που θελει αρκετα χρονια να παει αλλα δεν παει γιατι οπως και γω, ειχε καποιες κακες εμπειριες και αποθαρρυνθηκε. Φυσικα ξερω οτι ειναι λαθος η οπτικη αυτη αλλα ετσι εγινε και το αφησε. Τωρα του λεω οτι πρεπει να παει σε ψυχολογο και για το θεμα του αλκοολισμου. Στα κριτηρια του αλκοολισμου διαβαζω οτι ειναι να πινεις και για να ξεχαστεις και οχι μονο επειδη σου αρεσει το ποτο. Αυτος οταν μεθαει αναλυει ολη του τη ζωη και πώς πηγε στραφι. Επισης πινει οταν ειναι σε καποιο βαρετο εταιρικο ιβεντ κλπ. Γενικως οταν βαριεται ή θελει να ξεχαστει. Του εχω ζητησει τοσες φορες να μη μεθαει, αλλα θελω να ξερω, ειμαι υπερβολικος? Τον πιεζω χωρις λογο? Οταν το ειπα σε φιλους μου (οι οποιοι σημειωτεον δεν πινουν πολυ) μου ειπαν σιγα δεν τρεχει κατι ολοι εχουμε ξεφτιλιστει ανα καιρους. Που το βρηκα εντελως ακυρο. Ανησυχω για την ασφαλεια του και αν εξελιχθει και για την υγεια του, αλλα δε μου αρεσει και σαν εικονα, γιατι πρεπει σωνει και ντε να μεθαει? Τι εχει παθει ξαφνικα? Να γινω λιγο πιο συμπονετικος και να μη λεω τιποτα? Απλως βλεπω οτι θα εκτροχιαστει το πραγμα. Και στον ψυχολογο ειμαι σιγουρος δε θα πει τιποτα γ αυτο γιατι τωρα εχει βρει να λεει οτι ολοι μεθανε. Τι να κανω? Οταν του εξηγω οτι εχει γινει σχεδον αλκοολικος μου λεει μα μεθυσα μονο 5 φορες και τις αλλες εκανα μονο κεφαλι.Δεν ξερω αν αυτο ειναι νορμαλ, μηπως η ποπ κουλτουρα λεει οτι πρεπει να μεθαμε μια φορα στις 2 βδομαδες? Κανω καπου λαθος?
Νομίζω ότι εξαρχής το πρόβλημα δεν είναι ότι ο σύντροφος σου πίνει, αλλά όπως πολύ σωστά παρατηρείς και εσύ ότι μάλλον πίνει για να ξεφύγει. Και αυτό είναι το πιο ανησυχητικό, γιατί χρησιμοποιεί το αλκόολ ως μέθοδο διαφυγής. Να επιμείνεις να πάει σε κάποιον ψυχολόγο, και πες του ότι πολλοί άνθρωποι δυσκολεύονται να βρουν κάποιον ψυχολόγο να ταιριάξουν, δεν πρέπει να παραιτηθεί από την αναζήτηση του. Μπορεί να μην συζητήσει για το αλκόολ. Αλλά θα συζητήσει για όλα τα υπόλοιπα θέματα που τον απασχολούν, μάλλον, και αυτό είναι σημαντικότερο. Η ανακούφιση από αυτά θα επιφέρει και μείωση της καταχρηστικής συμπεριφοράς.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
πάντως φαίνεται από τον τρόπο που γράφεις ότι έχεις καλή ενσυναίσθηση και πολλή κατανόηση και αγάπη για τον σύντροφο σου. Εύχομαι να αναζητήσει βοήθεια και να λύσει τα θέματα του.
Δεν είμαι ψυχολόγος αλλά είμαι σύντροφος αλκοολικού ατόμου που είναι νυμφαλιος εδώ και 10 χρόνια. Πρώτα από όλα να σου πω ότι η συμπεριφορά σου δεν έχει καμία σημασία με το ποσό θα πιει ο σύντροφος σου ή αν θα πιει γενικά. Είναι πολύ σημαντικό να προσέχεις τον εαυτό σου γιατί αν προσπαθήσεις να ελέγξεις την κατάσταση θα αρρωστησεις ο ίδιος. Δεν ξέρω σε ποια χώρα μένεις, αλλά στην Αγγλία τουλάχιστον και φαντάζομαι σε άλλες χώρες έχει ένα πρόγραμμα για οικογένεια και φίλους ατόμων που έχουν κάποιες ανυσηχιες γύρω από το αλκοόλ, λέγεται Al anon. Είναι δωρεάν, έχει τηλέφωνα αν… Διαβάστε περισσότερα »
Το ότι καταφέρνει και αντιμετωπίζει τα προβλήματα που του δημιουργεί η χρήση του αλκοόλ, δεν σημαίνει ότι αυτή η συμπεριφορά δεν του δημιουργεί προβλήματα. Είναι αυτό που λέμε κοινωνικός χρήστης/λειτουργικός αλκοολικός. Συνήθως χρειάζεται κάποιο σοκ για να καταλάβει ο χρήστης ότι πρέπει να αλλάξει την σχέση του με το αλκοόλ. Αλλά δεν χρειάζεται να φτάσει σε αυτό το σημείο, το οποίο για τον καθένα είναι διαφορετικό. Επειδή ακριβώς είναι λειτουργικός έχει και μεγάλες αντιστάσεις. Καλό θα είναι να απευθυνθεί και σε κάποιο ψυχίατρο με ειδικότητα στην εξάρτηση. Πρέπει να καταλάβει ότι δεν χρειάζεται να πίνει για να νιώσει καλά, για… Διαβάστε περισσότερα »
Κουράγιο φίλε. Μεγάλη απόφαση να θέλεις να σώσεις τον άλλο που τον βλέπεις να βυθίζεται στην κατάχρηση. Δεν είσαι υποχρεωμένος να σώσεις κανέναν, δεν ξέρω αν αξίζει τον κόπο, αφού το αποφάσισες καλή τύχη. Είναι μεγάλο λούκι και ζόρι. Η απάντηση της ΦΞ είναι αυτό που πρέπει να γίνει, αλλά δεν ξέρω αν αντέχεις την συμπεριφορά αλκοολικού που καταφανώς ο άλλος έχει, με βάση αυτά που περιγράφεις.
Δεν μου φαίνεσαι καθόλου υπερβολικός που ανησυχείς. Αυτό που εγώ καταλαβαίνω είναι οτι ο φίλος σου είναι αλκοολικός, κάτι το οποίο ενέχει πολλούς κινδύνους και για τον ίδιο και για σένα ίσως. Νομίζω πως θα ήταν πολύ χρήσιμο -απαραίτητο θα έλεγα-να αναζητήσει βοήθεια.