Έχω δει πολλές την αγαπημένη ταινία της Αλίκης Μοντέρνα Σταχτοπούτα, ήταν όμως σήμερα που έπιασα το εξής σημείο: η Αλίκη ως Κατερίνα γραμματέας έχει βγάλει πολύ και καλή δουλειά, με ενθουσιασμό ο διευθυντής της λέει “Μπράβο Κατερίνα δούλεψες σαν άντρας” ….
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Μόνο αυτό το σεξιστικό παρατήρησες σε αυτην την ταινία; 😀
Ακριβώς αυτό ήθελα να πω! Αυτή η ταινία είναι ύμνος στην πατριαρχία και το σεξισμό. Η φτωχή πλην τίμια γραμματέας που δουλεύει σαν αντράκι και δεν είναι σαν τις…άλλες τις “λούσα, …, και χορό”. Που αναγκάζεται να βγαίνει με τον γιο του μπακάλη και του μανάβη για βερεσέ. Ο υπάλληλος της εταιρείας που αν και παντρεμένος είναι έτοιμος να ψωνίσει κάτι Ιταλιδούλες στη γωνία για dolce vita. Ο διευθυντής που απολύει τις εργαζόμενες με “6 μηνών μισθούς” όποτε θέλει να τις π#%ήξει. Που κανονίζει γάμο εν αγνοία της μελλοντικής συζύγου του και για συναίνεση ούτε λόγος. Και τόσα άλλα…
Καλά όλες οι ταινίες της εποχής είναι σε παρόμοιο μοτίβο! Τι να πρωτοθυμηθώ, με αυτές μεγάλωσα, τις λατρεύω, αλλά οι πεποιθήσεις που προωθούν ας μείνουν για τα καλά στις δεκαετίες που γυρίστηκαν…
Να δώσω την άχρηστη πληροφορία της μέρας; Το σενάριο είναι βασισμένο σε έργο του Λαντισλαους Φεντορ, «Φτωχό σαν σπουργιτάκι», που ανέβηκε στο θέατρο ως «300 λέξεις το λεπτό». Σε έργα του είναι βασισμένα επίσης τα δικά μας «Το ποντικάκι», «Τόπο στα νιάτα».
Η ταινία είναι του 60. Αυτό.