Αγαπητή Α,μπα, καλημέρα, είμαι ο Chaotic Jester (ο Πρόστυχος, ντε) και δεν έχω ερώτηση, απλά άλλη μια ιστορία για την κατάσταση που επικρατεί στον τόπο που “δεν υπάρχει ανάγκη για φεμινισμό, οι γυναίκες είναι ίσες με τους άντρες και τις αγαπάμε όλοι”. Έχω έναν πελάτη με τον οποίο βγαίνουμε σχετικά συχνά και για μια μπύρα, καθώς παρά την μεγάλη διαφορά ηλικίας έχουμε κοινά επιστημονικά και λογοτεχνικά ενδιαφέροντα, ας τον πούμε κύριο Φ., και προχτές μοιράστηκε μαζί μου τον πόνο του.
Η κόρη του (περίπου 25 χρονών) δέχτηκε σεξουαλική επίθεση από τον γιο της κομμώτριας της, μέσα στο κομμωτήριο, μέρα μεσημέρι, όταν πήγε να κουρευτεί και για κάποιο λόγο έλειπε η κομμώτρια και ήταν αυτός εκεί. Ευτυχώς μπόρεσε να διαφύγει και να γλυτώσει τα χειρότερα. Το είπε στους γονείς της, αρχικά αποφασισμένη να προβεί σε μήνυση, και εκεί αρχίζουν τα ευτράπελα. Ο πατέρας – εβδομήντα+ χρονών συντηρητικός, συνταξιούχος καθηγητής ΑΕΙ, με αναμενόμενα τουλάχιστον αδιάφορη στάση απέναντι στο φεμινισμό, – της είπε πως πρέπει να είναι προετοιμασμένη για μια δύσκολη και ψυχοφθόρα διαδικασία, αλλά πως και αυτός πιστεύει πως η μήνυση πρέπει να γίνει, αλλά σε κάθε περίπτωση αυτός θα τη στηρίξει όπως μπορεί ό,τι κι αν αποφασίσει. Επιπλέον, ο κύριος Φ. τις τελευταίες μέρες ξημεροβραδιάζεται στο ίντερνετ και ενημερώνεται για το φεμινισμό, και το victim blaming έμαθε και την κουλτούρα βιασμού και πολλά που μέχρι σήμερα θεωρούσε πως δεν τον αφορούν, και καθόταν και μου τα έλεγε με τη χαρά του νεοφώτιστου (“ξέρω, ξέρω κύριε Φ”, απαντούσα, του είπα και για το Α, μπα, μπορεί να αποκτήσουμε νέο αμπίτη).
Ο λόγος όμως που στέλνω την ιστορία τελικά δεν είναι ο κύριος Φ., αλλά η γυναίκα του κυρία Ψ. Βρίσκεται σε πλήρη άρνηση, αρνούμενη να πιστέψει την κόρη της, με την εκπληκτικά λογική σκέψη “αποκλείεται να έκανε κάτι τέτοιο, αφού ξέρω την μητέρα του τόσα χρόνια”. Η στάση της έχει κλονίσει την αρχική αποφασιστικότητα της κόρης της, η οποία πέραν του ότι έχει πληγωθεί, σκέφτεται και “εδώ δεν με πιστεύει η μάνα μου, πώς να πάω στα δικαστήρια;” Στον κύριο Φ είπα, αφού άρχισε να ενημερώνεται, να γκουγκλάρει και αυτός και η κόρη του τον “εσωτερικευμένο μισογυνισμό” για να κατανοήσουν καλύτερα την συμπεριφορά της κυρίας Ψ, κάτι που θα βοηθήσει τουλάχιστον την οικογενειακή ισορροπία. Από τη μεριά μου, θέλω να βγω στις ταράτσες και να φωνάξω πως ο τύπος που μπαινοβγαίνει σε αυτό το κομμωτήριο είναι επικίνδυνος, αλλά ούτε αυτό γίνεται :/. Αυτά…
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Πάντως, οι περισσότερες εδώ μέσα, πέρα από την εμπειρική και βιωματική εμπειρία του πατριαρχικού κόσμου που ζούμε, ίσως έχουμε διαβάσει και πέντε πράγματα ή έχουμε κάνει και τόσες συζητήσεις εδώ ή άλλου, και λόγω αυτών ξέρουμε ότι η νόρμα είναι η μάνα της κοπέλας. Οπότε εγώ κρατάω ότι σε αυτή την ιστορία δεν υπάρχει μόνο η μάνα της, αλλά υπάρχει και ένας πρόστυχος που διαβάζει χρόνια το σάιτ και υπάρχει και ο νεοφώτιστος κύριος Φ. Κι αυτό ΔΕΝ είναι δεδομένο σε τέτοιες ιστορίες. Εμένα μου ζέστανε λίγο την καρδιά έτσι όπως το διάβασα. Επίσης η συζήτηση με τον κύριο Φ… Διαβάστε περισσότερα »
Όχι η νόρμα δεν είναι η μάνα της κοπέλας. (Ευτυχώς).
Όταν έγραφα το σχόλιο, συνειρμικά είχα στο μυαλό μου τη μεγάλη έρευνα που έγινε το 2016 και έδειχνε σε τι ποσοστό οι Ευρωπαίοι δικαιολογούν το βιασμό σε κάποιες περιπτώσεις (αναλόγως του τι φορούσε το θύμα, τι σχέσεις είχε με το δράστη κλπ κλπ, τα γνωστά). Στη χώρα μας ήταν 32%. Αν δικαιολογούν ένα βιασμό με τόση ευκολία, τόσοι πολλοί ανθρωποι, δεν ξέρω τι κάνουν για ένα χουφτωμα/φιλί/στριμωγμα, παρά τη θέληση της κοπέλας. (Δεν ξέρω και τι έγινε σε αυτή την περίπτωση που περιγράφει ο Chester, κάτι τέτοιο φαντάζομαι). Η κουλτούρα του βιασμού είναι γύρω μας πολύ παραπάνω από όσο συνειδητοποιούμε… Διαβάστε περισσότερα »
Ξεκάθαρα σκέφτεται με αυτόν τον τρόπο η πλειοψηφία. Εμείς εδώ είμαστε η εξαίρεση όχι η κυρία Ψ.
Κοτσύφι, η νόρμα είναι, όπως τα λες, είναι η μάνα της κοπέλας. Μάνες που δεν διακυβεύουν τα Χριστουγεννα τους , τα Πάσχα τους, τα διάφορα μίζερα ιβεντς τους μπροστά στον πόνο και στο σπαραγμό του παιδιού τους , του άντρα τους και πάει λέγοντας. Οι αιτίες είναι γνωστές αλλά όχι αγαπητές ή αποδεκτές, σε κάθε περίπτωση ο κάθε κύριος Φ είναι παρήγορος και ελπιδοφόρος
Δεν ξέρω τι κομμωτήριο είναι, αλλά τουλάχιστον ένα google review του τύπου ‘Δέχθηκα σεξουαλική επίθεση από τον γιο της κομμώτριας, παρακαλώ προσέχετε!’, εγώ θα το έγραφα, έστω μ’ ένα ψευδώνυμο.
Και μετα η κομμωτρια ή ο γιος θα πηγαινε στην Διωξη, θα εκανε μυνηση κατα αγνωστου , θα παρεμβαινε εισαγγελεας οπου θα ζητουσε αρση απορρητου και τσουπ θα ερχοταν στο σπιτι της κοπελας η δικασιμος με την μυνηση ή η αστυνομια για να την παει αυτοφορο. Στην δικη θα καταδικαζοταν γιατι δεν θα μπορουσε να αποδειξει οτι οντως εγινε επιθεση καθως δεν κατεθεσε ποτε μηνυση, η αλλη πλευρα θε ελεγε οτι ολα ειναι ψεμματα λογω ερωτικης αντιζηλιας και θα πληρωνε αποζημιωσει στον βιαστη της….
Τίποτα δεν μας αφορά μέχρι να μας χτυπήσει την πόρτα…
Τραγικό , αλλά αληθές. Εδώ δε σε πιστεύει η μάνα σου….. Έχουμε όλοι ταυτίσει τη μάνα με την απόλυτη αποδοχή άρα αγάπη και δε μας βγαίνουν όμως τα κουκιά. Γιατί σχεδόν των περισσοτέρων η μάνα δεν τους πιστεύει, όταν είναι να σπάσει αυγά (η μάνα)… Όταν είναι να της χαλάσει το Πάσχα, τα Χριστούγεννα, ο καφές με την /τον τάδε βλαμμένο συγγενή και άλλα ευτελέστατα , δεν βλέπει το παιδί που υποφέρει , βλέπει τον καφέ, το Πάσχα τα Χριστούγεννα κλπ κλπ …. Α και την καλημέρα με την κομμώτρια (βαρύτατης σημασίας) Αυτό το είχα πει στη δικιά μου μάνα,… Διαβάστε περισσότερα »
Δυστυχώς J.Brian ισχύει αυτό που λες στο τέλος, όσο κι αν τσούζει. Συχνά μαθαίνουμε με ζόρικο τρόπο (καλά, δεν υπάρχει και εύκολος τρόπος για το συγκεκριμένο) ότι και των γονιών η στήριξη έχει τα όρια της. Και ναι, ακόμα κι όταν μας αγαπούν είναι πιθανο να μην μπορέσουν να σπάσουν τα αυγά για πάρτη μας. Να προτιμήσουν την ασφάλεια των ίσων αποστάσεων, της μη εμπλοκής, της άρνησης. Γιατί τόσο μπορούν. Όπως λες, η συνθηκολόγηση με αυτό θα επιφέρει ηρεμία τελικά.
Συμβαίνει πολύ αυτό. Ας ελπίσουμε η μητέρα της κοπέλας να καταφέρει να δει αλλιώς τα πράγματα.
Στη δική μου ζωή, το πιο δύσκολο πράγμα ήταν να καταλάβω αυτό ακριβώς. Γιατί οι οικογένειες δεν είναι το μικρό σπίτι στο λιβάδι, ενώ θα έπρεπε….. Είναι πάρα πολύ δύσκολο και οι περισσότεροι ούτε διανοούνται να αγγίξουν την “θεϊκότητα’ των γονιών και ιδίως της μάνας. Ειδικά αν η μάνα έχει πετύχει και κάποια αξιόλογα πράγματα, όπως η δική μου που σπούδασε με τσαμπουκά στην εποχή της (γεννημένη το 1937)…. Είναι πολύ δύσκολο και εύχομαι άλλοι άνθρωποι να απεγκλωβιστούν πιο γρήγορα από εμένα , που μου πήρε καμια 30ρια και βάλε χρόνια…. Γι αυτό προσπαθώ από εδώ να μιλήσω χωρίς να… Διαβάστε περισσότερα »
Ναι δεν είναι εύκολο να βγεις από το ρούχο που σε κράταγε ζεστή μέχρι χτες. Ή σου έδινε μια αίσθηση κανονικότητας κι ας σε έσφιγγε λίγο. Και σίγουρα μόνο ο εαυτός μας μπορεί να μας βοηθήσει τελικα να βγούμε από αυτό το ρούχο. Για κάποιους αυτό φέρνει οριστική ρήξη της σχέσης με το γονιό, για άλλους φέρνει συνθηκολόγηση με το δεδομένο “τόσο μπορούσαν”. Καμια φορά όμως κάποιοι φίλοι ή και ξένοι έρχονται έτσι με ένα απαλό τσικ και δίνουν μια ώθηση. Κι εκεί υπάρχει ελπίδα. Μακάρι η κοπέλα να βρει τελικά τη στήριξη που θέλει απ’ τη μητέρα της, με… Διαβάστε περισσότερα »
Εύχομαι στην κοπέλα, να καταλάβει ότι η ζωή της , της ανήκει και ότι δεν έχει σημασία τι λέει η μάνα της κι ο πατέρας της…. Προσωπικά αποφάσισα τα τελευταία 6 χρόνια , δηλαδή στα 43 μου…. να μην ασχοληθώ ξανά με τους γονείς και ξέρεις τι έγινε; Άλλαξαν και αυτοί προς το καλύτερο , όταν σταμάτησε να με ενδιαφέρει η αγάπη τους… Γιατί ρε γαμώτο όμως τόσα χρόνια πόλεμος με τον εαυτό μου ; Ρητορική η ερώτηση
Καλό το ότι άλλαξαν. Με όποιο τρόπο κι αν έγινε αυτό.
Η αλήθεια είναι ότι δεν απαντιέται εύκολα το γιατί τόσα χρόνια πόλεμος. Μια λύση στα αναπάντητα ερωτήματα είναι να λέμε ότι κάτι μάθαμε από την όλη πάλη. Μπορεί τον εαυτό μας λίγο καλύτερα. Δεν το λες και λίγο.
Αυτό το ξέρω τη μάνα του τόσα χρόνια, πιο πολυ μου δείχνει σοκ από την απώλεια ελέγχου του κόσμου όπως τον ήξερε ή φανταζόταν, παρα εσωτερικευμενο μισογυνισμό. Όπως και να χει όμως, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Ελπίζω να έχει συνέλθει η κυρία για να στηρίξει την κόρη της γιατί κάποια στιγμή πρεπει να πληρωσουν όλοι αυτοί οι μπαγλαμάδες.
Και γω δεν είμαι σίγουρη αν η στάση της μητέρα είναι εσωτερικευμένος μισογυνισμός ή ένας μηχανισμός άμυνας (ίσως και τα δύο). Μακάρι η κόρη να μην αποσιώπησε το γεγονός και να συμβουλεύτηκε κάποιον δικηγόρο. Μόνο έτσι υπάρχει ελπίδα να μην μένουν στην αφάνεια τέτοια γεγονότα.
Δυστυχώς, Jester, δε νομίζω ότι θα βοηθούσε το googlαρισμα στην αποκατάσταση της οικογενειακής ισορροπίας, αλλά ο ψυχολόγος.
Αχ αυτές οι μητέρες που αρνούνται να δουν τα πράγματα όπως είναι… 😞
Jester μπράβο για τη στήριξη στον κύριο Φ. Και μπράβο και στον ίδιο. Μακάρι η κοπέλα να κάνει μήνυση τελικά. Για τη σχέση με τη μητέρα της τί να πω, μακάρι όντως να βρεθούν οι ισορροπίες. Το θέμα είναι ότι η στάση της μητέρας μέχρι στιγμής είναι ικανότατος λόγος να κλονιστεί η εμπιστοσύνη της κοπέλας. Ίσως και ανεπιστρεπτί.
Αν είναι απλά ο λόγος της απέναντι στον δικό του και δεν υπάρχουν μάρτυρες δύσκολα στοιχειοθετείται κατηγορία.
Αν το έχει ξανακάνει κ μπορέσει να κάνει μήνυση μαζί με άλλο θύμα τότε αλλάζει
γιατι δε γινεται;
Αν απαντας στο σχολιο του prince, εχει δικιο σε αυτο που λεει γιατι πιθανον Θα απαλλαγει λογω αμφιβολιων. ΑΛΛΑ αυτο θα τον αποτρεψει ισως απο μελλονικες επιθεσεις σε αλλες κοπελες γιατι θα εχει στον φακελο του ηδη μια καταγγελεια για επιθεση οποτε δευτερη καταγγελια θα δειξει στους δικαστες οτι δεν υπαρχουν εδω αμφιβολιες. Μακαρι η κοπελα να κανει την καταγγελια. Θελει δυναμη αλλα ποτε δεν ξερεις ποσο δυναμη εχεις μεσα σου, μεχρι να χρειαστει να το μαθεις
.
Συγχαρητήρια στον κύριο Φ πάντως και το εννοώ. Αυτή είναι ίσως η μόνη ιστορία όπου συγχαίρω τον πατέρα και θέλω να ρίξω φάσκελα στην μητέρα. Έχουν περάσει 9 μήνες από τότε που ανέβηκε η ιστορία, ελπίζω να έβαλε μυαλό