Γεια σε όλους.
Θα γράψω αρκετά και με συγχωρείτε για αυτό αλλά θα ήθελα να σας δώσω μια ακριβή εικόνα της κατάστασης. Θα ήθελα λοιπόν, τις συμβουλές σας πάνω σε ένα ζήτημα που με απασχολεί.
Είμαι φοιτήτρια στο πρώτο έτος της σχολής μου και σκεφτόμουν να ξεκινήσω να ψάχνω για δουλειά καθώς γενικά οι γονείς μου ανέκαθεν δεν μου έδειχναν χαρτζιλίκι και απλά αν ήθελα κάτι τους το έλεγα ( κάτι που δεν έκανα πολύ συχνά γιατί ντρεπόμουν να τους ζητάω συνέχεια και να λέω θέλω αυτό και αυτό και….).
Και αυτό είχε ως συνέπεια γενικά να μην περιποιούμαι τον εαυτό μου ( οριακά να μοιάζω με κορίτσι. Υπήρχαν και δύο τρεις βέβαια που νόμιζαν ότι ήμουν αγόρι), ούτε να φοράω ρούχα του στιλ μου και της αρεσκείας μου, όταν βγαίνω έξω με την φίλη μου είμαι ιδιαιτέρως φειδωλή με τα χρήματα που σπαταλώ σε καφέ και τέτοια γιατί είναι των γονιών μου και μου λένε συνεχώς να κάνουμε οικονομία ( χωρίς να το έχουμε απαραίτητα 100% ανάγκη. Για να μάθω μου λένε να κάνω οικονομία και κάτι τέτοια).
Τώρα όμως είμαι σε μία φάση που θέλω να μπω στην διαδικασία να βγάζω τα δικά μου χρήματα έστω και από δουλειά μερικής απασχόλησης, να μπορώ να τους αγοράσω κάτι όπως κάνουν εκείνοι για μένα ( και ας μη μου αρέσουν πολλές φορές αυτά που μου αγοράζουν, η σκέψη μετράει) αλλά και για να τα χαλάω σε πράγματα που θέλω εγώ. Θέλω να πω όταν κάποιες φορές τους ζήταγα να αγοράσω κάτι έπεφτε μίνι ανάκριση και πολλές φορές κατέληγαν σε όχι.
Είτε αυτό ήταν κάποιο ρούχο ( όσο πήγαινα σχολείο και επειδή έχω και μερικά κιλάκια παραπάνω με έβαζαν να ντύνομαι με ρούχα που δεν διέγραφαν τίποτα επάνω μου για να μην προκαλώ. Μακριές μπλούζες και φαρδιά τζιν παντελόνια. Αυτή είναι όλη μου η καρνταρόμπα ) , ούτε κάποιο καλλυντικό πέραν κάποιου λιπ γκλος σε πολύ ιδιαίτερες περιπτώσεις, μέχρι τώρα είχα και κοντά αντρικά μαλλιά ( αυτό το είχα επιλέξει εγώ αλλά έκανε την όλη κατάσταση ακόμα χειρότερη σε συνδυασμό με τα μυωπικά μου γυαλιά…).
Αυτό που θέλω να πω είναι πως τώρα που μπήκα στο Πανεπιστήμιο θα ήθελα να αρχίσω να προσέχω περισσότερο τον εαυτό μου γιατί αντικειμενικά δεν είμαι και άσχημη κοπέλα. Απεριποίητη είμαι.
Θέλω να πω η μητέρα είναι του στιλ : “Είσαι καθαρή άρα είσαι περιποιημένη.” Το θέμα είναι ότι η μητέρα μου επίσης βρίσκεται σε μία δύσκολη από άποψη υγείας κατάσταση και θα με χρειαστεί περισσότερο στο άμεσο μέλλον για κάμποσες εβδομάδες ακόμα και εκτός αυτού δεν ξέρω αν θα προλαβαίνω με το διάβασμα της σχολής να βρω δουλειά.
Και επιπλέον αισθάνομαι και γουρούνα ( με συγχωρείτε για την έκφραση) που ενώ η μητέρα μου περνάει ότι περνάει εγώ σκέφτομαι πράγματα τόσο φαιδρά όσο αυτά. Εσείς στη θέση μου τι θα κάνατε και πως θα σκεφτόσασταν; Λέτε να είμαι πραγματικά τόσο γουρούνα;
ΑΠΟ ΤΗΝ – _
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Θα στο πω απότομα μπας και σε ταρακούνησω. Οι γονείς σου σε κακοποιούν ψυχολογικά. Ακούς βρε αγάπη μου τι γράφεις; Σου αγοράζουν πράγματα ενώ δεν σου αρέσουν; Ενήλικη είσαι, τι αηδιες είναι αυτές; Είμαι μαμά με κόρη στο δημοτικό. Από όταν ήταν έξι ετών έχω σταματήσει να διαλέγω πράγματα για εκείνη. Είτε πρόκειται να της πάρω κάτι ακριβό, είτε κάτι από τα 1€ shops, πάντα ζητάω τη γνώμη της. Επίσης από όταν ήταν 7 ετών έχει χαρτζιλίκι εβδομαδιαία. Μη φανταστείς, 2-3€ της δίνω. Αλλά τα κάνει ότι θέλει. Προπερσι κερναγε μπισκότα από το κυλικείο τους συμμαθητές της. Πέρυσι τα μάζεψε… Διαβάστε περισσότερα »
Είναι σαφές ότι ασκούν ασφυκτικό έλεγχο πάνω της και βέβαια, μεταξύ άλλων θέλουν να ελέγξουν και την σεξουαλικότητά της.. Κάνουν ό,τι μπορούν για να “κρύψουν” την δροσιά και την ομορφιά των 20 χρόνων της, που σίγουρα τραβάει την προσοχή…
Ειλικρινά θλιβερό και εξοργιστικό..
Μακάρι να βρει τον τρόπο και τη δύναμη να τους κόψει και την “καλημέρα”…
Πραγματικα οι γονεις σου σε κακοποιουν (οπως σχολιασε η Juanita). Θελουν να σε ντυνουν ακριβως οπως θελουν εκεινοι και σου απαγορευουν με οτι θες μεν εσυ, αλλα δεν το εγκρινουν. Φιλοτιμη εισαι (οπως και εγω ημουν), ποτε δεν ζητουσα πολλα, και ειδικα για “λουσα” δεν ζητουσα το παραμικρο. Αποτελεσμα ηταν να ειμαι ετσι απεριποιητη, ως τα 20. Φυσικα οικονομια σε ΟΛΑ. Πραγματικα με την οικονομια που μου λεγανε να κανω, θα πιστευε κανεις οτι πεινουσαμε, αλλα ΔΕΝ πεινουσαμε. Απλα ηταν ενας τροπος ελεγχου πανω μου και στο χαρτζιλικι που μου δινανε. Το χαρτζιλικι ηταν μονο για να παρω κατι φαγωσιμο… Διαβάστε περισσότερα »
Όχι, δεν είσαι γουρούνα. Είσαι μια νέα γυναίκα που έχει κάθε δικαίωμα να ντύνεται και να καλλωπίζεται όπως θέλει. Βλεπω ότι οι γονείς σου είναι χειριστικοι και δεν φταίει το οικονομικό που δεν έχεις πιο θηλυκά ρούχα. Η κατάσταση υγείας της μητέρας σου δεν έχει καμία σχέση με το ποιο στυλ θα έχεις εσύ, είναι φυσικό να σε προβληματίζει η εμφάνιση σου. Σου παίρνουν ρούχα που δεν σου αρέσουν όχι έτσι αθώα, “επειδή η πράξη μετράει” όπως λες κι εσύ, αλλά για να σε ελέγχουν και να βάζεις ότι θέλουν αυτοί. Από δω και πέρα, ζητα τους χρήματα χωρίς να… Διαβάστε περισσότερα »
Οχι γλυκιά μου, συναισθηματικά παραμελημένη φαίνεσαι από τους γονείς σου. Δεν είσαι ούτε γουρούνα ούτε παρτάκιας. Αυτό που ψάχνεις στην πραγματικότητα δεν είναι τα ωραία ρούχα και τα λιπ γκλος αλλά η χειραφέτηση, το να μπορείς να ντύνεσαι όπως θέλεις, την ταυτότητά σου ψάχνεις. Το πως ντυνόμαστε, βαφόμαστε, χτενιζόμαστε κλπ δεν είναι φιλαρέσκεια αλλά δήλωση του ποιοι είμαστε. Δυστυχώς οι γονείς σου στο στέρησαν αυτό, με το να μην σου δίνουν χαρτζηλίκι σε υποχρέωσαν να εξαρτάσαι πλήρως από αυτούς. Και δεν είναι το οικονομικό το θέμα. Προέρχομαι από χαμηλου εισοδήματος οικογένεια κι από τα 6 μου οι γονείς μου μου… Διαβάστε περισσότερα »
αυτό που χρειάζεσαι είναι χειραφέτηση, ανεξαρτητοποίηση. Είσαι ένα κορίτσι που ευνουχίστηκε από προβληματικούς γονείς. Σε μετέτρεψαν σ’ αυτό που επιθυμούσαν ώστε να μην έχεις σεξουαλικότητα, να είσαι ολιγαρκής και συναισθηματικά υποχρεωμένη διαρκώς, ώστε να σε χειραγωγούν. Το να βρεις δουλειά είναι το πρώτο στάδιο και αξίζει να το κάνεις. Δεν ξέρω, όμως, αν θα σε βοηθήσει η δουλειά μέσα στο νοσηρό περιβάλλον που μεγαλώνεις. Πολύ φοβάμαι ότι μπορεί να σου κρατούν και τα λεφτά γιατί τους είσαι αιωνίως υποχρεωμένη για το μεγάλωμα που σου παρείχαν. Χρειάζεται να απεγκλωβιστείς από τη φυλακή που λέγεται σπίτι, να φτιάξεις το δικό σου σπίτι,… Διαβάστε περισσότερα »
Επειδή υπάρχει όντως ο κίνδυνος να παίρνουν οι γονείς τα χρήματα της δουλειάς, με πρόσχημα την κακή οικονομική κατάσταση, είναι πολύ σημαντικό αν βρεθεί δουλειά να μην γνωρίζουν το μισθό.
Επίσης, κόβω το κεφάλι μου πως θα παίξουν το χαρτί της “μεγάλης ανάγκης/κρίσιμης κατάστασης” προκειμένου να την αναγκάσουν να δώσει τυχόν οικονομίες.
Ακριβώς έτσι την πάτησα εγώ, γι’αυτό της είπα να μην κάνει τα ίδια λάθη. Μια ζωή μου παραπονιούνταν οι γονείς μου, δεν έχουμε, και δεν έχουμε. Κι εγώ να έχω τρομερή συνείδηση και να μην τους ζητάω φράγκο από συμπόνια, ούτε καν για το κυλικείο του σχολείου. Όταν άρχισα να δουλεύω, να τους λέω τα πάντα με κάθε λεπτομέρεια του πόσο παίρνω, να τους παραδίνω τον μισθό μου για να μπορέσουμε να τα βγάλουμε πέρα όπως νόμιζα. Κρατούσα βέβαια και για μένα, αλλα λίγα, τα περισσότερα τα έδινα. Και να πεις ότι το εκτιμούσαν η φέρονταν καλά, όχι, το αντίθετο… Διαβάστε περισσότερα »
Πολυς κοσμος ειναι αχαριστος και εκμεταλευτες!
Αλλα να ειναι και οι γονεις.. αυτο με ξεπερναει.
Και ακομη και τωρα δεν μπορω να πιστεψω οτι συμβαινει και ας μου ετυχε και μενα
Σχεδον η ιδια οικογενεια (μανα δηλαδη).
Καπου στα 20 μου ενα περιστατικο εκανε μπαμ μεσα μου. Μπορουσα να ακουσω και τον θορυβο που εκανε το μεσα μου οταν εσπασαν ολα.
Όπως τα λες, κι εγώ από τη στιγμή που κατάλαβα επιτέλους με τι γονείς είχα να κάνω, κάτι έσπασε μέσα μου, γκρεμίστηκε ότι πίστευα μέχρι εκείνη τη στιγμή στη ζωή. Δυστυχώς, υπάρχουν καλοί και κακοί γονείς και είναι καθαρά θέμα τύχης το που θα πέσεις. Το κακό είναι ότι αν δεν σε αγαπάνε οι ίδιοι σου οι γονείς, δύσκολο να βρεις άλλον να σε αγαπήσει, και αν πολλοί καταλάβουν ότι σε έχουν γραμμένη οι ίδιοι σου οι γονείς, πέφτουν να σε κατασπαράξουν. Για να μην πω για το ταμπού αυτό που υπάρχει ακόμα στην Ελλάδα, να ακούνε αδικίες από γονείς… Διαβάστε περισσότερα »
Ο ανθρωπος κατ’εμε πρεπει να βρισκει και να ζει την καλυτερη εκδοχη του, εξωτερικα και εσωτερικα. Δεν ειναι “φαιδρα πραγματα αυτα”…..ευχομαι να βρεις το στιλ σου, θα σου δωσει μεγαλη χαρα, και σε σενα και στους αλλους. Σε δευτερη φαση ευχομαι να ανεξαρτητοποιηθεις. Φιλακια
Προσπάθησε να βρεις ένα κίνητρο να φύγεις από το σπίτι. Σε ελέγχουν.
Είσαι πολύ καλό παιδί και έχεις κάθε δικαίωμα να σου αρέσει ο εαυτός σου και να έχεις προσωπικά έξοδα. Η υπόλοιπη οικογένεια να βοηθήσει επίσης με τη μητέρα σου και όχι να είναι όλα πάνω σου. Οι γονείς σου θα έπρεπε να είναι πιο δοτικοί αν δεν υπαρχει οικονομικο προβλημα. Δεν ζητάς παράλογα πράγματα. Σου εύχομαι να καταφέρεις και να είσαι οπως ονειρεύεσαι.
Όχι κοπέλα μου, δεν είσαι γουρούνα, θέλεις να αλλάξεις απλά το στυλ σου πράγμα κατανοητό και σεβαστό. Εφόσον δε θέλεις να επιβαρύνεις τους γονείς σου οικονομικά βρες μια δουλειά part time ώστε να μη μείνεις πίσω με τη σχολή σου, βάλε στην άκρη κάποια χρήματα και πήγαινε για ψώνια ώστε να βρεις ρούχα της αρεσκείας σου, να δοκιμάσεις νέα στυλ, να βρεις ποιο σου ταιριάζει και νιώθεις άνετα και άσε τη μητέρα σου να έχει την άποψή της, εξάλλου η ζωή είναι δική σου.
Με συγχωρεις αλλά δεν θα σου χαϊδέψω τα αυτια: Δεν φταίνε μόνο οι – κακοποιητικοί και χειριστικοί- γονείς σου! Γιατί τόσα χρονια στην εφηβεία δεν φρόντιζες να έχεις μια εμφάνιση και συμπεριφορά που σου ταίριαζε? Δεν ειναι ολα θέμα χρημάτων! Γιατι δεν άφηνες τα μαλλιά σου μακριά αφου ήθελες να εισαι πιο θηλυκή? Γιατι δεν έβαλες φακούς επαφής ωστε να μην εισαι με τα γυαλιά? Γιατι δεν γυμναζόσουν/δεν εκανες μια σωστη διατροφή ώστε να εχεις κορμάρα? Εχω δει παρα πολλά παιδιά με ακραίους, συντηρητικούς γονείς ΣΥΝ χαμηλότατου εισοδήματος, τα οποία ακόμα και με φραγκοδίφραγκα κατάφερναν να ειναι σαν ολα τα… Διαβάστε περισσότερα »