Με τον αντρα μου ειμαστε μαζι κοντα 25 χρονια.
.Δευτερος γαμος και για τους 2.Τον πρωτο τον καναμε σε πολυ μικρη ηλικια. 2 αγορακια εγω,1 κοριτσακι αυτος. Οταν παντρευτηκαμε ημουν εγκυος σε ενα αγορακι που δυστυχως ειχε προβλημα υγειας και στον πεμπτο μηνα γεννηθηκε νεκρο. Αυτος ηταν μαι ο λογος που αποφασισαμε να μην κανουμε αλλο παιδι. Ειχαμε παιδια.
Περασαμε κοντα 10 χρονια μαζι και ξαφνικα χωρισαμε γιατι βρηκε αλλη. Ο αντρας μου ειναι το κλασικο αρσενικο,εγω μπορω να κανω οτι θελω αν στο σπιτι μου δεν λειπει τιποτα,μονο που μπερδευτηκε γιατι εγω δεν ημουν η μανα του.
Για να μην τα πολυλογω μετα απο 5 χρονια διαστασης και πισωγυρισματων καποιο βραδυ τον βρηκα στην πορτα μου φανερα αλλαγμενο, σχεδον αλλο ανθρωπο να μου ζηταει να σωσουμε το γαμο μας πανω που εγω ημουν ετοιμη να βαλω μπροστα το διαζυγιο.
Περασαμε 3 υπεροχα χρονια,ηταν σαν να ειχα εναν αλλο ανθρωπο διπλα μου,αφησα τη δουλεια μου,μετακομισα στο νησι του και ξαφνικα μας χτυπησε την πορτα ο μεγαλυτερος εχθρος. Ο καρκινος.
Ευτυχως μεσα στην ατυχια μας ημασταν τυχεροι γιατι το βρηκαμε στα αρχικα σταδια απο μια αξονικη θωρακα και ετσι με χειρουργειο και 3 χημιοθεραπειες μετα απο 8 μηνες ηταν ετοιμος να γυρισει στη δουλεια του.
Κατι ομως ειχε αλλαξει. Το εβλεπα,αλλα δεν μπορουσα να τον κατηγορησω γιατι ειχε περασει διπλα απο το θανατο ξυστα. Ο αντρας μου ηταν πολυ ενεργος σεξουαλικα,σε σημειο που καποιες στιγμες δεν αντεχα και ξαφνικα φτάσαμε να κοιμομαστε σαν αδερφακια. Πιστευα οτι για ολα εφταιγε ολο αυτο που περασε και δεν ηταν και λιγο.
Εφτανε σε σημειο να με κατηγορει οταν του ζηταγα να κανουμε ερωτα και μου ελεγε οτι αυτος δεν ειχε στυση μετα τα φαρμακα και αν θελω τοσο πολυ να πηδηχτω να βρω γκομενο…Ετσι ακριβως μου ελεγε. Τελικα 2 χρονια μετα ανακαλυπτω οτι και στυση ειχε και μια χαρα λειτουργουσε το εργαλειο του αλλα για αλλη.
Το πιο σοκαριστικο απο ολα ηταν οτι αυτη η αλλη ειναι ενα τιποτα. Μια εμμονικη,παρατημενη απο τον αντρα της που το μονο που εψαχνε ηταν καποιον να της δωσει σημασια, με πολλα προβληματα υγειας και αυτη και τρελλα ερωτευμενη με τον δικο μου αντρα.Μια γυναικα που αν εγω ημουν αντρας οχι δεν θα πηγαινα μαζι της,δεν θα της μιλαγα καν. Τοξικες τις λεμε αυτες τις γυναικες στα μερη μου.
Δεν αισθανομαι προδομενη, αλλα αδικημενη γιατι για πρωτη φορα στη ζωη μου εβαλα πρωτα τις δικες του αναγκες και μετα τον εαυτο μου. Πιστευα οτι παλευα για να κρατησω ορθιο το σπιτι μου μετα απο μια συμφορα και το μονο που βρηκα τελικα αντι για ενα ευχαριστω ειναι προδοσια.
Ποιος λογικος ανθρωπος φερεται ετσι στη γυναικα του και ειδικα μετα απο ολα αυτα που εχουν περασει μαζι τα τελευταια χρονια; Πιστευω κανενας.
Δεν ειναι η προδοσια που με ποναει αλλα το οτι ανακαλυψα οτι τελικα ολα αυτα τα χρονια ειχα διπλα μου εναν παλιανθρωπο και του εδωσα τα καλυτερα μου χρονια.
Σε κανεναν να μην τυχει….
ΑΠΟ ΤΗΝ – Σ. Μ.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Kαταλαβαίνω ότι έχεις εξοργιστεί, αλλά ο τρόπος που μιλάς για την άλλη (την τελευταία) γυναίκα είναι απαράδεκτος. Τα ρέστα από τον δικό σου θα πρέπει να τα ζητήσεις που ΕΠΕΛΕΞΕ να πάει μαζί της, όχι από την άλλη γυναίκα. Αν εκείνη είναι τοξική, εσύ που μιλάς έτσι τι είσαι άραγε; To πρόβλήμα της σχέσης που έχεις με το σύζυγό σου είναι βαθύτερο και διαρκεί χρόνια. Προφανώς η σχέση που έχει μαζί σου δεν τον καλύπτει και ψάχνεται. Αναρωτήθηκες άραγε, γιατί επέστρεψε; Mήπως γιατί η σχέση που είχε δεν πήγε, όπως περίμενε και επέστρεψε στα σίγουρα, γιατί δεν άντεχε να μείνει… Διαβάστε περισσότερα »
Συμφωνώ απόλυτα για τους χαρακτηρισμούς. Καταλαβαίνω την πίκρα της, αλλά μου χτύπησε πολύ άσχημα.
👏👏👏επιτέλους κάποιος το πε!
Από απελπισία γύρισε γιατί δεν του βγήκε η ιστορία με την άλλη!
Εν τω μεταξύ τα στατιστικά των αντρών που παρατάνε τις συζύγους τους,με το που σκάσει μια σοβαρή αρρώστια αγγίζουν το 100%🙃🤡
Πώς θα έπρεπε δηλαδή να μιλάει για αυτή τη γυναίκα ;και λίγα λέει .νομίζω κάποια από σας το παίζετε πολύ καλοσυνάτοι και καλόκαρδοι. Είναι φυσιολογικό να θεωρούμε τον εαυτό μας ανώτερο από κάποιους άλλους , όλοι το κάνουμε κ το σκεφτόμαστε. Απλά κάποιοι το παίζουν παναγιες
Θα γίνω λίγο κακιά τώρα αλλά μήπως αυτος ηξερε οτι είχε ήδη καρκίνο και εκείνο το βράδυ τον ειδες στη πόρτα σου ακριβώς γιατί σε μια τέτοια συναισθηματική σύγχυση που ειχε λογω των κακών νεων, χρειαζοταν καποιον να μοιραστει τον πονο του, μια γυναικα να τον φροντιζει και να κανει συναισθηματικη εργασία γι αυτόν εις βάρος του εαυτού της; Μέχρι και τη δουλειά σου λες παρατησες γι αυτόν. Είναι το αρσενικό παλαιάς κοπής λες, που θα κανει ο,τι θελει γιατί τοσος είναι ο ανδρισμός του. Αρα μου φαίνεται λογικό να το ηξερε απο πριν και να σε παγίδευσε πισω για… Διαβάστε περισσότερα »
Δε μου φαινεται καθολου παραλογο… Και εδω κολλαει και το σχολιο της κλειτους, οτι “καποιοι ανθρωποι επιστρεφουν απο απελπισια και οχι απο πραγματικη αγαπη”… Ελπιζω τουλαχιστον η γραφουσα να τον εχει αφησει πλεον πισω της και οχι να “διαγωνιζεται” με την αλλη για το ποια θα κρατησει κοντα της αυτο το κελεπουρι…..
Τωρα που το λες😵💫🥲Δεν ξέρω κιόλας αν έχεις ακούσει/ διαβάσει αλλά είναι πιθανότερο όλων οταν σε ενα ζευγάρι ερθει μια ασθένεια στη γυναίκα,ο σύντροφός να την κοπανησει. Στην αντίθετη περίπτωση η γυναικα είναι εγωιστρια και προδοτρα πού τον εγκατελειψε σε μια ευαίσθητη στιγμή. Είναι τρομερο ποσο εχει κανονικοποιηθει η συναισθηματική αδιαφορία των ανδρών και η φροντιστικη τους ικανοτητα
Plus 1 👍🏻
Δυστυχώς το έχουμε δει να συμβαίνει πολλές φορές αυτό που περιγράφεις, αλλά εδώ η διάγνωση ήρθε 3 χρόνια μετά την επανασύνδεση. Δεν είμαι γιατρός, οπότε αναρωτιέμαι, θα μπορούσε να της το κρύβει για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα;
Μπορει πχ να το εμαθε 2 βραδια πριν της τη πέσει εξω απο το σπίτι της(;)
Εάν ήταν τρία χρόνια οχι
👏👏👏👏ακριβώς! Νοσοκομα και φροντιστή ηθελε ο κύριος….δεν την αγάπησε ξαφνικά! Απλά του ήταν χρήσιμη στην παρούσα φάση…🙃
Άλλο dejavu….Ο πρώην σύζυγος μου τα τελευταία χρόνια του γάμου μας με αποκορυφωμα τα τελευτσια 2απείχε από το σεξ και το απέδιδε σε σεξουαλικη δυσλειτουργια λόγω άγχους…χωρίς ωστόσο να θέλει να κάνει τίποτα ια αυτο γιατί δήθεν ντρεποταν. Όταν του συζητούσα μου έλεγε το ανεκδιήγητο “έτσι είναι οι σχέσεις μετα από 15 χρόνια.. τι περιμενεις ;”Κάποια στιγμή του είπα ότι ακόμα και αν είναι έτσι οι σχέσεις τέτοιες σχέσεις δε θέλω και μετά από ένα μήνα ξεκίνησα διαδικασίες διαζυγίου. Φυσικά μόλις έληξε ο γάμος εμφανίστηκαν διάφοροι γνωστοί που με ενημέρωσαν ότι τα τελευταία 3 χρόνια ο φίλτατος είχε διάθεση για… Διαβάστε περισσότερα »
Αισθάνομαι πάρα πολύ άσχημα που χωρίζω για τον ίδιο λόγο δε μπορώ να το διαχειριστω
Wow
I’ll be blunt again:
Για αλλη μια φορά δε μας φταίει ο χειριστικος π@π@ρ@ς που μας δίνει συναισθηματικά ψίχουλα
αλλά… η άλλη!
Να υποθέσω ότι αν ήταν
μικρότερη
ομορφότερη
πετυχημένη επαγγελματικά
καλύτερου…επιπέδου
από σένα
θα ήταν μια χαρά ??
Εις ανωτερα λοιπόν!
σου εκανε τετοιο ψυχολογικο πολεμο προκειμενου να αισθανθεις ασχημα που θες κατι φυσιολογικο και αυτος εκανε την ζωουλατου με αλλες.. αν εισουν εσυ αυτη που τον απατησες θα σε ειχαν στησει στον τοιχο και θα εκριναν. φυγε δεν αξιζει.
Τελικά φταίει εκείνη που είναι ένα τίποτα ή ο άνδρας σου που επέλεξε να είναι με μια τοξική γυναίκα;
Αν ήταν μια θεά, πάλι δεν θα έφταιγε που ενώ μπορούσε να έχει όποιον θέλει, επέλεξε έναν δεσμευμένο;
Καταλαβαίνεις ότι δεν έχει λογική η σύγκριση, έτσι;
Δεν έχει σημασία τι “είναι” αυτή η άλλη, αλλά ως τί την είδε ο άντρας σου. Αν όντως την είδε έτσι όπως την περιγράφεις, τότε έχεις την απάντηση γιατί την διάλεξε. Άντρας παλαιάς κοπής με εύθραυστο εγώ μιμοζας, ψάχνει γυναίκα που να την κοιτάει αφ’υψηλου και “να μπορεί να την κάνει ο, τι θέλει”. Σαν τους bullies στο σχολείο που βαράνε τον πιο αδύναμο. Ε αυτό έψαχνε, μη σπας το ωραίο σου κεφάλι.
Κι αυτή να μην ήταν, θα έβρισκε την επόμενη που για το Χ ψ λόγο θα θεωρούσε υπό. Άρα εαυτόν υπέρ. Ανθρωπάκια με απλουστευτικη ωριμότητα τρίχρονου.
Καταλαβαίνω την αγανάκτηση σου. Κατανοητό και ανθρώπινο. Χρειαζόταν δύναμη και κουράγιο για να του ξανανοίξεις την πόρτα σας, αλλά το έκανες. Και όχι μόνο αυτό, του συμπαραστάθηκες στην δυσκολότερη ίσως στιγμή της ζωής του. Οι άνθρωποι που αντιμετωπισαν καρκίνο και πέρασαν απο χημειοθεραπεία, χρειάζονται μεγάλη βοήθεια, τόσο σε σωματικό επίπεδο όσο και σε ψυχολογικό επίπεδο. Εσύ του κράτησες το χέρι και το “ευχαριστώ” του ήταν να γίνει απαξιωτικός, προσβλητικός και για ακόμη μια φορά άπιστος. Αγνόησε σχόλια που σου λένε ότι θα έπρεπε να διατηρείς κάποιου είδους σαβουαρ βιβρ στο σχολιασμό σου. Είναι απόλυτα λογικό να προσπαθείς να βρεις έναν… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν θα μπω στη διαδικασία να σχολιάσω την ατιμία του. Θα σχολιάσω μόνο αυτό που μου χτύπησε άσχημα εμένα στο κείμενο. Έμεινες κοντά του στην αρρώστια του, όχι για να σου πει ευχαριστώ, ούτε για εξαρτηθεί από σένα,ούτε για να σου είναι αιώνια ευγνώμων,ούτε για να μη σε χωρίσει ποτέ. Μπράβο που του στάθηκες αλλά προσωπικά καταλαβαίνω ότι δεν το έκανες με την καρδιά σου, αλλά για να τον έχεις πιο σίγουρο, καθώς μάλλον πίστευες ότι έτσι θα σε έχει σαν θεά στο μυαλό του και θα λέει “Ενώ θέλω,δεν μπορώ να τη χωρίσω,μου στάθηκε”. Άρα ποιος είναι ο τοξικός… Διαβάστε περισσότερα »
Μεγάλη φρίκη να ανακαλύπτεις ότι ο άντρας σου μια χαρά λειτουργούσε με αλλη