Είμαι 18 κι αυτός 21.
Έχουμε δύο χρόνια σχέση και σπουδάζω σε άλλη πόλη από αυτή που μένει.
Θέλει να αποκτήσει δικά του πατήματα και βρίσκει καλή ευκαιρία το γεγονός ότι σπουδάζω σε άλλη πόλη.
Αισθάνομαι αρκετά οικεία μαζί του και η σχέση έχει προοπτικές αλλά μήπως υπάρχει “ηλικία συγκατοίκησης” και είναι πολύ νωρίς για την περίπτωσή μας;
ΑΠΟ ΤHΝ – Χρύσα
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Αν αισθάνεσαι ότι είναι νωρίς, είναι πράγματι νωρίς. Άκου το ένστικτό σου. Η συγκατοίκηση είναι δύσκολη, γιατί απαιτεί συμβιβασμούς, υποχρεώσεις, έχει τους κανόνες της. Όταν μιλάτε για συγκατοίκηση, με τι όρους την συζητάτε? Λέτε για τα οικονομικά που είναι ένα σημαντικότατο κεφάλαιο? Ποιος πληρώνει νοίκι? Λογαριασμούς? Ποιος κάνει τις δουλειές? Στο σπίτι υπάρχει ξεχωριστό δωμάτιο για τον καθένα ώστε να μπορείτε να απομονώνεστε? Μήπως είναι η εύκολη (και οικονομική) λύση γι αυτόν να συγκατοικήσετε? Αλήθεια, γιατί δεν νοικιάζει δικό του χώρο? Πρόσεξε μην γίνεις οικιακή βοηθός. Πρόσεξε πολύ μήπως διευκολύνοντας κάποι@ν να βρει “τα πατήματά” τ@, τελικά σε πατήσει και… Διαβάστε περισσότερα »
Οικονομικά είσαι ανεξάρτητη ή σε υποστηρίζουν οι γονείς σου; Στη 2η περίπτωση ίσως τους πέφτει κι αυτονών λόγος. δλδ έχουν κα΄θε δικαώμα να πουν αφου΄θέλετε να συζήσετε να αναλάβετε και τις ευθύνες σας (τις οικονομικές). Γιατί μιλάμε για συμβίωση και όχι για συγκατοίκηση όπου ο καθένας θα έχει το χώρο του κτλ.
Αλλά, ως βετεράνα φοιτήτρι,α θα σου πω μην βιαστείς να “συγκατοικήσεις” με γκόμενο. Δοκίμασε πρωτα να έχεις πραγματικούς συγκατοικους, να δεις πια είναι τα όρια της συμβίωσης όταν οι άλλοι δεν είναι η οικογένειά σου. Τι θες, τι δεν θες κτλ
Χρύσα μου αν και με κάλυψε η Mary Rho σκέψου το εξής. Αλλο συγκατοίκηση μοιραζόμαστε έξοδα, άλλο συγκατοίκηση εχουμε κοινό σπιτι, δικαιώματα, υποχρεώσεις, άλλο φιλοξενία. Κουβέντιασε λίγο με τον φίλο σου πως το σκέφτεται κι εκείνος.
Έχει πάντως να κάνει και με τον άνθρωπο. Εγώ είχα δηλώσει πριν τα 30 δεν υπάρχει περίπτωση ουτε καν να το σκεφτώ, δεν ήθελα τις ευθύνες. Ακόμα και στα 33 που τελικά το αποφάσισα δυσκολεύτηκα αρκετά.
Δεν υπάρχει ηλικία για συγκατοίκηση. Εγώ το έκανα στα 22 ενώ όλοι μου οι φίλοι ήταν ενάντια σε αυτήν την απόφαση. Δεν το μετάνιωσα γιατί περνάμε πολύ όμορφα και δεν νιώθω πλέον μοναξιά όπως πριν . Πρέπει όμως πρώτα να κάνατε μια συζήτηση, να μιλήσετε για κανόνες πείρα αρμοδιότητες κτλπ. Δεν είναι όλοι οι σύντροφοι ή οι φίλοι για συγκατοίκηση όσο κ αν τους αγαπάμε