Προσωπική ιστορία: Με ελκύουν πολυγαμικοί τύποι

Εχω ένα περίεργο μοτίβο στις ερωτικές σχέσεις.

Με ελκύουν πολυγαμικοί τύποι ενώ ψάχνω στιβαρή και σταθερή σχέση. Ο λογος θεωρώ πως είναι ότι στο σπίτι μου μικρή οι γονείς μου φαιρόντουσαν χάλια.

Εχω αυτισμό. Πάντα με συγκριναν με την νευροτυπικη αδερφή μου. Εκείνη την ειχαν σαν μαριονέτα, της ελεγαν ακριβώς με ποιους να κάνει παρέα, τι επάγγελμα θα ακολουθήσει, να προσέχει το ντύσιμο της. Δούλευε από τα 19 και όλο το μισθό από τότε τον ξοδεύει σε ακριβά ρούχα που τα πετάει στσ σκουπίδια τον άλλον μήνα. Η μαμά μου την πίεζε να κάνει παρέα με πλούσιους. Είναι γυμνάστρια και πάντα προσεγμένη. Είναι πάρα πολύ κοινωνική και με το που μιλήσει όλοι την συμπαθούν αυτόματα, δεν έχω ιδέα πως το κανει αυτό, πολλοι μου λένε για το πόσο καλή είναι και πόσο τυχερή είμαι που την έχω αδερφή μου. Όμως και εκείνη συμμετείχε στην κακη συμπεριφορά των γονιών μου απεναντι μου και από πίσω μιλάει άσχημα για τους περισσότερους γνωστούς της.

Εγώ δεν είχα ποτέ παρέες, στην τάξη στο σχολείο δεν συμμετείχα, τα γράμματα μου δεν διαβαζοντουσαν, έλεγε η δασκάλα να βγάλουμε τα βιβλία και εγώ δεν τα έβγαζα, δυσκολευομουν πολύ, είχα αισθητηριακα προβλήματα με τα φαγητα. Τα λόγια που μου έλεγαν οι γονείς μου ήταν απλά απίστευτα και το ποσό άσχημα μου φαιροντουσαν ήταν απλά απανθρωπο.

Η πλήρη αδιαφορία και απλά όλη η κατάσταση με κάνει να απορώ. Δεν μπορούσα να αυτοεξυπηρετιθώ, τα δόντια μου άρχισα να τα πλένω στα 17. Με χτύπαγαν στο σχολείο καθημερινά για 3 χρόνια συγκεκριμένα άτομα και το ειπα στη μαμά μου και αδιαφόρησε. Δεν είχα κανέναν να με καθοδηγήσει, φοβομουν να τους πω να δω ψυχολόγο αν και το ήθελα όσο τίποτα άλλο, μου έλεγαν ότι όποιος πάει σε ψυχολόγο θα γραφτεί στα χαρτιά του και έχει τελειώσει. Εμπαινε η μανα μου στο σαλόνι και με έβλεπε και μου φώναζε σκ@τοπαιδο, να μου τραβάει την μύτη, να με χτυπάει με μια πετσετα. Σε ένα παιδί που δεν μπορούσε να μιλήσει, μόνο λίγες προτάσεις έλεγα. Αντί να μου δείξει αγάπη και να με πάει για καμιά λογοθεραπεια. Όλο αυτό με έχει επηρεάσει πολύ σε διάφορους τομείς, έχω ταλαιπωρηθεί πολυ χωρίς λόγο. Καταλαβαίνω ότι είναι μεγάλοι σε ηλικία και δεν ήξεραν καλύτερα. Τσακωνονται μεταξύ τους από το πρωί έως το βράδυ και λενε πολυ βαριά λόγια, η μάνα μου συνέχεια λεει ότι δεν ήθελε να παντρευτει τον πατέρα μου αλλά την ανάγκασε ο παππούς μου.

Έχω πολλά υπολείμματα από αυτά τα βιώματα. Αυτο που σκέφτομαι τελευταία είναι ότι εχω δυσκολίες στο να συναψω σοβαρές ερωτικές σχέσεις και νιώθω μοναξιά. Πληγωνομαι πάρα πολύ και ανακαλύπτω ότι προσκολλουμαι σε ανθρώπους που δεν μου δίνουν ασφάλεια και σταθερότητα. Με ελκύουν άτομα που είναι πολυγαμικα έχω παρατηρήσει. Τους θαυμάζω που εχουν αρκετές κοινωνικές δεξιότητες ώστε να γνωρίζουν τόσο πολύ κόσμο. Ειναι ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής τους να συναπτουν σχεσεις που κρατάνε πολύ λίγο συνέχεια, το έχουν σαν χόμπι το φλερτ και η ζωή τους περιστρέφετε αρκετά γύρω από το αντίθετο φύλο, τους νοιάζει πολύ να εντυπωσιαζουν τις γυναίκες, με συγκρίνουν με πρώην πολλες φορές, μου λένε πράγματα όπως “έχω εμπειρία, ειμαι ικανός να διδάξω γυναικεία ανατομία” (κριντζ). Γενικώς νιώθω ότι τους είμαι αναλωσιμη.. ειναι φλογεροι τύποι συνήθως και ξέρουν πως να εντυπωσιαζουν και σε τι μέρη να πάμε ραντεβού, με βγάζει από την βαρεμάρα και ρουτίνα που νιώθω πολλές φορές, δεν κρατάει πολύ όμως, εγώ αρχίζω να ερωτεύομαι και να κάνω σχέδια και αυτοί φεύγουν.. Το κακό είναι πως μου ζητάνε να γίνω η κοπέλα τους και αυτό είναι που με μπερδεύει, γιατί απλά δεν ζητάνε κάτι χαλαρό ξεκάθαρα;

Στην σκέψη μου και στην αυτοεκτίμηση μου , μου φαίνεται φυσιολογικό να το δέχομαι αυτο. Είμαι κολλημένη σε αυτό το μοτιβο. Το αποδίδω στο ότι μικρή συγκρινόμουν με την νευροτυπικη αδερφή μου από τους γονείς και νιώθω πως δεν αξίζω να με επιλέξει κάποιος. Στα μάτια μου οι γονείς μου επέλεξαν αυτο το “άλλο” δηλαδή την νευροτυπικη κοινωνική αδερφή μου και ότι είναι αναμενόμενο ο σύντροφος να επιλέγει αυτό το “αλλο” αντί για εμένα, δηλαδή νευροτυπικες κοπέλες που δεν δυσκολεύονται στην κοινωνικοποιηση. Αυτό μεσα μου φαίνεται αναμενόμενο. Όμως συνειδητοποιω πως απλά έτσι κάνουν σχέσεις αυτά τα συγκεκριμένα στομα και αυτό δεν έχει να κάνει με εμένα και οτι πάνε από την μια κοπέλα στην αλλη. Σημειωνω ότι καποιοι από αυτούς ήταν νευροδιαφορετικά άτομα. Παρ’όλα αυτά 3, από αυτούς εχουν τώρα σχέσεις μακροχρόνιες και κάπως επιβεβαιώνει αυτό που περιεργαψα νιώθω… Όσοι έχετε παιδιά νευροδιαφορετικα, ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΑΠΟΔΟΧΗ. Βλέπω γονείς με τετοια παιδιά που είναι πολύ καλοί και ηρεμεί η ψυχή μου, είστε άγγελοι.

ΑΠΟ ΤΗΝ – Πολυξένη

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News