Ο νόμος του Τέξας για τις εκτρώσεις είναι ευθεία θανατική ποινή

Το 1973, το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ αποφάσισε ότι η άμβλωση ήταν νόμιμη στην υπόθεση ορόσημο Roe κατά Wade. Οι ακτιβιστές/ριες και οι πολιτικοί που θέλουν να αφαιρέσουν από τις γυναίκες το δικαίωμα αυτό προσπαθούν, από τότε, να ανατρέψουν αυτήν την απόφαση. Τα έχουν καταφέρει; 

Όχι. Μέχρι σήμερα. 

Ένα νομοσχέδιο που υπεγράφη τον Μάιο στο Τέξας συνιστά έναν από τους πιο σκληρούς αντιεκτρωτικούς νόμους που έχει δει ποτέ η σύγχρονη Αμερική. Εκτός του ότι απαγορεύει την έκτρωση μετά τις 6 εβδομάδες χωρίς καμια εξαίρεση σε περιπτώσεις αιμομιξίας ή βιασμού, ο νόμος επιτρέπει στους Αμερικανούς να μηνύσουν οποιονδήποτε βοηθά μια γυναίκα να κάνει έκτρωση.

Εάν κάποιος άγνωστος ακούσει μια γυναίκα να μιλά για την έκτρωσή της, μπορεί όχι μόνο να μηνύσει την κλινική (η οποία θα υποχρεωθεί σε αποζημίωση τουλάχιστον 10.000 δολάρια), αλλά και τον συγγενή ή φίλο που της δάνεισε τα χρήματα για να την έκτρωση, ακόμα και τον ταξιτζή που την πήγε στην κλινική.

Ο νόμος πρακτικά απαγορεύει 85-90% των αμβλώσεων, από την 6η εβδομάδα κύησης, στην οποία οι γυναίκες δεν έχουν συνήθως καν γνώση ότι είναι έγκυες. Η 6η εβδομάδα χρησιμοποιήθηκε λόγω του “πρώτου καρδιακού παλμού του εμβρύου”, κάτι που διαβάζουμε ότι είναι μια φτηνή επίκληση το συναίσθημα, αφου την 6η εβδομάδα της κύησης η καρδιά σαν όργανο δεν έχει αναπτυχθεί πλήρως. Μιλάμε στην πραγματικότητα για πλήρη απαγόρευση των αμβλώσεων στο Τέξας. 

Πλέον μηνύσιμες θα είναι όλες οι πράξεις που θεωρούνται συνδρομή σε έκτρωση από οποιονδήποτε άνθρωπο, οποιαδήποτε ιδιότητα και αν έχει.

Όποιος οδηγεί τη γυναίκα στη κλινική για έκτρωση και ο οποιοσδήποτε της δίνει χρήματα για να την κάνει, μαζί με τον γιατρό που προχωράει στην συγκεκριμένη ιατρική επέμβαση δεν θα είναι μηνύσιμα πρόσωπα από το κράτος (από τον εισαγγελέα ή από κάποιον κυβερνητικό αξιωματούχο) αλλά από όλους. Ο καθένας, γνωστός, άγνωστος, γείτονας, ξένος, μπορεί να μηνύσει οποιοδήποτε πρόσωπο συνδράμει γυναίκα σε έκτρωση. 

Ο νόμος δεν σταματάει εκεί. Σε περίπτωση κακόβουλης και ψευδούς μήνυσης, υπάρχει πρόβλεψη ότι ο μηνυόμενος για συνδρομή σε άμβλωση (που μπορεί να είναι ακόμα και κάποιος που απλά πάρκαρε στην ιατρική κλινική και έχει μηνυθεί από κάποιον περαστικό) θα πρέπει να πληρώνει τα δικαστικά έξοδα του μηνυτή.

Κάτι που μπορούσε να λειτουργήσει σαν μεγάλο εμπόδιο για πολλούς που θα ήθελαν να μηνύσουν άγνωστες γυναίκες που λαμβάνουν αποφάσεις για το σώμα τους, το οικονομικό εμπόδιο, τώρα φαίνεται να μπορεί να αρθεί. Τίποτα δεν θα κρατάει πίσω τον οργισμένο με την αυτοδιάθεση των γυναικών γείτονα. 

Παράλληλα, κατα τη διαδικασία της δικαστικής έρευνας, οι κλινικές θα μπορούσαν να αναγκαστούν να παραδώσουν τα ιατρικά αρχεία των γυναικών για να αποδείξουν ή να διαψεύσουν εάν είχαν κάνει έκτρωση και πόσο χρονών ήταν το έμβρυο. Η αντισυνταγματικότητα αυτού του νόμου αγγίζει σχεδόν όλους τους πυλώνες της ανθρώπινης προσωπικότητας. 

Αυτό το ολοκληρωτικό σύστημα θεσπίστηκε επειδή οι πολέμιοι των αμβλώσεων στο Τέξας θεώρησαν ότι βρήκαν έναν έξυπνο τρόπο να εμποδίσουν τα δικαστήρια να σταματήσουν τον νόμο πριν τεθεί σε ισχύ: Κάνοντας τους πάντες εισαγγελέα για την εφαρμογή του.

Το νομοθετικό σώμα του Τέξας κατέστησε, έτσι, τη δικονομική διαδικασία υπεράσπισης μιας έκτρωσης πάρα πολύ δύσκολη, καθώς τώρα οι υπερασπιστές του δικαιώματος θα δυσκολευτούν νομικά να προσφύγουν στη δικαιοσύνη για να σταματήσουν την εφαρμογή του νόμου, αφού δεν θα ξέρουν που να στρέψουν τα νομικά τους όπλα. 

Ακριβώς αυτή η δυσκολία λειτούργησε ώστε το 5ο Εφετείο της Περιοχής του Τέξας να μην αναστείλει την εφαρμογή του νόμου. Τώρα, το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ αρνήθηκε επίσης να αναστείλει τον νέο νόμο, ενώ φέτος έχει ήδη συμφωνήσει να ακούσει μια υπόθεση στο Μισισιπή, την οποία πολέμιοι των αμβλώσεων βλέπουν σαν ευκαιρία για να ανατρέψει το δικαστήριο την Roe v. Wade. 

Μόνο τέσσερα από τα εννέα μέλη του Ανωτάτου Δικαστηρίου εναντιώθηκαν στην απόφαση, ενώ τα υπόλοιπα έκριναν υπερ της μη αναστολής του νόμου, χωρίς όμως να αποφανθούν για το κατά πόσο είναι συνταγματικός.

Το δικαστήριο φυσικά και για όλους αυτούς τους λόγους επικαλέστηκε «περίπλοκα και νέα διαδικαστικά ζητήματα» και τόνισε ότι η απόφασή του δεν σημαίνει ότι τα κρατικά δικαστήρια του Τέξας δεν μπορούν να κρίνουν αυτόνομα τις εκάστοτε υποθέσεις που θα φτάσουν στα χέρια τους. 

Τουλάχιστον 12 άλλες πολιτείες έχουν θεσπίσει απαγορεύσεις για τα πρώτα στάδια της εγκυμοσύνης, αλλά όλες έχουν μπλοκαριστεί στο στάδιο του ανωτάτου δικαστηρίου. Δεν έχει, λοιπόν, επιβληθεί ποτέ τέτοια απαγόρευση σε οποιαδήποτε αμερικανική πολιτεία από το 1973.

Οι γυναίκες του Τέξας αυτή τη στιγμή βιώνουν μια τραγική, δυστοπική πραγματικότητα. Το μέλλον κοριτσιών και γυναικών προβλέπεται δυσοίωνο, καθώς θα αναζητήσουν αναγκαστικά παράνομους και άρα επικίνδυνους τρόπους για να προχωρήσουν σε έκτρωση. 

Σε παγκόσμιο επίπεδο, υπολογίζεται ότι πέντε εκατομμύρια γυναίκες νοσηλεύονται κάθε χρόνο για τη θεραπεία επιπλοκών που προκύπτουν από κάποια παράνομη άμβλωση, ενώ κάθε χρόνο 70.000-200.000 γυναίκες πεθαίνουν από παράνομες εκτρώσεις που γίνονται πρόχειρα, με ιατρική αμέλεια και στη συντριπτική πλειοψηφία χωρίς να κινηθούν νομικές διαδικασίες επίρριψης ευθυνών.

Οι ΗΠΑ έχουν το υψηλότερο ποσοστό μητρικής θνησιμότητας από κάθε ανεπτυγμένο έθνος και οι πολιτείες με πιο περιοριστικούς νόμους για τις αμβλώσεις έχουν ήδη υψηλότερους ρυθμούς θνησιμότητας, τόσο στα βρέφη όσο και στις μητέρες.

Ο νόμος για τις γυναίκες δεν είναι απλά προσβολή των δικαιωμάτων τους στην αυτοδιάθεση, την αξιοπρέπεια, την προσωπικότητα και την ίδια τη ζωή. 

Είναι ευθεία θανατική ποινή.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News