Επτά ταινίες και ντοκιμαντέρ για τις γυναίκες στο Αφγανιστάν

Afghanistan Unveiled

Ταινία του 2003, γυρισμένη από την πρώτη ομάδα γυναικών δημοσιογράφων που εκπαιδεύτηκαν στο Αφγανιστάν, αυτή η σπάνια ταινία διερευνά τις επιπτώσεις της κατασταλτικής εξουσίας των Ταλιμπάν και την βομβιστική εκστρατεία με χρηματοδότηση των ΗΠΑ σε Αφγανές γυναίκες. Καμία από τις δεκατέσσερις εκπαιδευόμενους δημοσιογράφους δεν είχε ταξιδέψει ποτέ έξω από την Καμπούλ. Εκτός από μια, καμία δεν μπόρεσε να σπουδάσει ή να ακολουθήσει καριέρα ενώ οι Ταλιμπάν ήλεγχαν τη χώρα τους.

Αφήνοντας την Καμπούλ πίσω για τις πιο αγροτικές περιοχές της χώρας, οι κινηματογραφίστιες παρουσιάζουν σπαρακτικά πλάνα γυναικών Χαζάρα των οποίων η ζωή έχει αποδεκατιστεί. Με λίγη τροφή και χωρίς νερό ή ηλεκτρικό ρεύμα, αυτές οι γυναίκες έχουν μείνει να ζουν σε σπηλιές και να φροντίζουν τον εαυτό τους, εγκαταλειμμένες μετά την εισβολή των ΗΠΑ. Ενώ δεσμεύονται να αποκαλύψουν τέτοιες τραγωδίες στον κόσμο, οι σκηνοθέτριες καταφέρνουν επίσης να βρουν συγκινητικά παραδείγματα ελπίδας για το μέλλον. Ένα ταξίδι αυτο-ανακάλυψης, μια αποκαλυπτική και βαθιά υπενθύμιση της δύναμης των ανεξάρτητων μέσων να μαρτυρούν και να αποκαλύπτουν την αλήθεια.

Smiling in a War Zone

Το Smiling in a War Zone, γνωστό και ως Flying Down to Kabul, είναι μια ταινία ντοκιμαντέρ της καλλιτέχνιδας Simone Aaberg Kærn για την πτήση της από τη Δανία στο Αφγανιστάν για να βοηθήσει μια νεαρή Αφγανή κοπέλα να γίνει πιλότος. Γυρίστηκε το 2002 και κυκλοφόρησε στις 14 Σεπτεμβρίου 2006.

The Boxing Girls of Kabul

To καναδικό ντοκιμαντέρ του 2012, σε σκηνοθεσία Ariel Nasr, παρακολουθεί νεαρές γυναίκες πυγμάχους και τον προπονητή τους, Sabir Sharifi, στην γυναικεία ακαδημία πυγμαχίας του Αφγανιστάν, καθώς αντιμετωπίζουν παρενόχληση και απειλές στις προσπάθειές τους να εκπροσωπήσουν τη χώρα σε διεθνείς διαγωνισμούς και να προκριθούν τελικά στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012. 

No Burqas Behind Bars

Σουηδική ταινία ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους του 2012 που γυρίστηκε από τις Maryam Ebrahimi και Nima Sarvestani, με θέμα τη ζωή σε γυναικεία φυλακή στο Αφγανιστάν. Στη φυλακή Takhar του Αφγανιστάν, 40 γυναίκες φυλακίζονται πίσω από τα κάγκελα μαζί με τα 34 παιδιά τους. Όλες μοιράζονται τέσσερα κελιά. Μέσα από τις ιστορίες των ίδιων των κρατουμένων, η ταινία διερευνά πώς χρησιμοποιούνται «ηθικά εγκλήματα» για τον έλεγχο των γυναικών στο Αφγανιστάν και πώς οι γυναίκες που φεύγουν από τους συζύγους τους τιμωρούνται με περισσότερα χρόνια από εκείνες που έχουν διαπράξει φόνο.Έξω από το σπίτι, οι μπούρκες καλύπτουν τις γυναίκες του Αφγανιστάν από την κορυφή ως τα νύχια, καλύπτοντας την ταυτότητά τους, καθιστώντας τις απρόσωπες και άφωνες στην κοινωνία. Αλλά όχι στις φυλακές. 

Love Crimes of Kabul

Παρόμοιας θεματολογίας με το No Burqas Behind Bars αλλά πιο παλιά, το Love Crimes of Kabul είναι μια ταινία\ ντοκιμαντέρ του 2011 που ακολουθεί συγκεκριμένες, αληθινές περιπτώσεις κρατουμένων στις γυναικείες φυλακές Badam Bagh στην Καμπούλ,  όπου οι μισές γυναίκες φυλακίζονται για «ηθικά εγκλήματα» όπως μοιχεία, προγαμιαίο σεξ και φυγή από το σπίτι. 

Learning to Skateboard in a Warzone (If You’re a Girl)

Το βρετανικό ντοκιμαντέρ μικρού μήκους του 2019, σε σκηνοθεσία Carol Dysinger και παραγωγή Elena Andreicheva κέρδισε το Όσκαρ Καλύτερου Ντοκιμαντερ Μικρού Μήκους στα 92α βραβεία Όσκαρ. Η ταινία αφορά το “Skateistan”, έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό, που ξεκίνησε ως σχολή skate το 2007 για κορίτσια από φτωχές γειτονιές που μαθαίνουν να διαβάζουν, να γράφουν και να κάνουν σκέιτμπορντ στην Καμπούλ του Αφγανιστάν, όπου οι νέες γυναίκες δεν επιτρέπεται να συμμετέχουν σε αθλητικές δραστηριότητες.

Παίζοντας με τη φωτιά

Μια ταινία της Αννέτας Παπαθανασίου το 2014 για το τι σημαίνει να είσαι γυναίκα ηθοποιός στην απομονωμένη αυτή χώρα, που δεν έπαψε ποτέ να υπερισχύει ο νόμος της Σαρία, σε σημείο να κινδυνεύει μια γυναίκα να πληρώσει την αφοσίωση της στην τέχνη, ακόμα και με τη ζωή της.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News