in ,

Advertorial: Ας ακουστούν οι #IstoriesMesaMas

Πρέπει οι ιστορίες μας ν’ακουστούν και να διαδοθούν!

Πρέπει οι ιστορίες μας ν’ακουστούν και να διαδοθούν! ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

120565877 3692593340753700 252931205247964193 n

H σχέση των γυναικών με την μήτρα τους δεν ήταν ποτέ κάτι απλό. Από την ευτυχία της εγκυμοσύνης μέχρι τον βαθύ πόνο της αποβολής, όλες ξέρουμε ότι είναι δύσκολο να μιλάμε για τα πράγματα που κάνει το σώμα μας. Γι’αυτό, η “Libresse”  ξεκίνησε την πρωτοβουλία ‘#IstoriesMesaMas’. Γιατί, για να γνωρίσουμε η μία την άλλη, να βοηθήσουμε η μία την άλλη και να καταλάβουμε η μία την άλλη, πρέπει όλες οι #IstoriesMesaMas να ακουστούν και να διαδοθούν. 

 

 

Όπως μας είπατε οι ίδιες, οι φυσιολογικές λειτουργίες του γυναικείου σώματος συνδέονται συχνά με αναμνήσεις ντροπής:

“Στο σχολείο ντρεπόμουν πάρα πολύ και άργησα να το πω στις φίλες μου, που δεν είχαν αδιαθετήσει ακόμα. Έκρυβα επιδέξια τη σερβιέτα για να πάω στο μπάνιο αλλά φοβόμουν πολύ μην ακουστεί ο θόρυβος που κάνει η σερβιέτα (κάνει, αλήθεια;)”.

“Ήμουνα 16 χρονών, όταν 1η φορά ένιωσα εναν έντονο πόνο στη δεξιά πλευρα της κοιλιάς μου..Μετά τα 20 μου, οι πρώτες 2 μέρες της περιόδου άρχισαν να γίνονται αφόρητες. Πόνος που με δίπλωνε στα 2, ναυτία, ανήσυχο έντερο, να μην μπορώ να σηκωθώ από το κρεβάτι. Να περπατάω στο δρόμο και να διπλώνομαι κάτω….Ενδομητρίωση και αδενομύωση. Αρχικά ένιωσα ανακούφιση. Ήξερα τι είναι η ενδομητρίωση, δεν περίμενα κάποιον να μου εξηγήσει. Αλλά μετά από τόσα χρόνια, είχα μία απάντηση.”.

“Εμένα λοιπόν μου ήρθε πρώτη φορά η περίοδος στην 1η γυμνασίου, τότε εγώ δεν ήξερα καν πως οι γυναίκες έχουν περίοδο. Είχα δει το καφέ στο εσώρουχό μου, αλλά επειδή πονούσα ήθελα να πάω να ξαπλώσω. Αλλάζω λοιπόν εσώρουχο, ξαπλώνω και μετά από λίγο έρχεται η μητέρα μου να με ρωτήσει τι είναι αυτό στο εσώρουχο μου (πήγε να βάλει πλυντήριο), της είπα δεν ξέρω, και τότε μου έριξε ένα χαστούκι, τόσο δυνατό που μου έφυγε σχεδόν το σαγόνι. Τώρα, μου λέει, είσαι γυναίκα. Εγώ δεν καταλάβαινα, της λέω τι εννοείς, μου εξήγησε (ήρθαν τα ρούχα σου) και με άφησε να υποφέρω στο κρεβάτι.”

Σήμερα τα πράγματα έχουν αρχίσει ν’αλλάζουν. Έχουμε αρχίσει να μιλάμε. Έχουμε αρχίσει ν’αγαπάμε το σώμα μας και να το αποδεχόμαστε. Ένα σωρό ιστορίες που κάποτε δεν ακούστηκαν, σήμερα βλέπουν το φως. 

Σε παγκόσμιο επίπεδο έχουμε αρχίσει να μιλάμε ανοιχτά για την περίοδο, υπάρχει περισσότερη ενημέρωση για την ενδομητρίωση, μοιραζόμαστε τα συναισθήματα ευτυχίας που βιώσαμε την στιγμή του τοκετού αλλά και το άγχος μας απέναντι στην διαδικασία της εγκυμοσύνης. Ένα τεράστιο, ολοκαίνουργιο ρεύμα έχει γεννηθεί που μιλά για αγάπη απέναντι στον εαυτό μας και μας προτρέπει να είμαστε περίεργες με το σώμα μας και τις λειτουργίες του. 

Έχουμε αρχίσει να βλέπουμε πόσο αξιοθαύμαστο είναι το σώμα μας και να χαιρόμαστε μαζί του!

“Θέλω απλά να μοιραστώ μαζί σας κάτι που μπορεί να έχετε ζήσει και άλλες μανούλες. Ενώ τόσα χρόνια, σκεφτόμουν ότι δεν αντέχω κάθε μήνα να έχω περίοδο και να υποφέρω έτσι, όταν ήρθε η στιγμή που γέννησα την κόρη μου και είδα το κορμάκι της, συνειδητοποίησα ότι εγώ το έφτιαξα αυτό με το δικό μου σώμα και τότε κατάλαβα στο πετσί μου ότι μπορώ να δώσω ζωή και άλλαξα εντελώς γνώμη για το ζήτημα. Από τότε κάθε μήνα και κάθε μέρα, ξέρω ότι για τα παιδιά μας αξίζουν όλα τα καλά και τα κακά που ζούμε σα γυναίκες όποια και εάν είναι η #ISTORIAMESAMAS”

 

“#ΠολυκυστικέςTeam εδώ! Έχω ταλαιπωρηθεί περίπου 16 χρόνια με τα ορμονικά μου, τριχοφυία, πόνους, πρηξίματα, περίοδο που ερχόταν όποτε ήθελε δηλαδή 4-5 φορές τον χρόνο, και όλα τα καλά. Ευτυχώς, εδώ και τρία χρόνια, αφού βρήκα μια απίστευτη γιατρό η οποία με καθησύχασε ότι θα τα φτιάξουμε όλα, τα κατάφεραμε μετά από άπειρη υπομονή και τώρα πια όποτε έρχεται η περίοδός μου καταχαίρομαι γιατί επιτέλους όλα λειτουργούν σωστά!”

 

“Αυτός που με βοήθησε περισσότερο να μην ντρέπομαι καθόλου ήταν ο πατέρας μου. Πάντοτε μου αγόραζε σερβιέτες, αφού πήγαινε σούπερ μάρκετ και φρόντιζε να παίρνει μεγάλες για τη νύχτα και την πρώτη μέρα και μικρότερες για τις επόμενες μέρες. Ήξερε όλα τα αρώματα και ενημερωνόταν για τις υφές κτλ ώστε να μην με ενοχλεί στη χρήση. Νομίζω ότι ο μπαμπάς μου ξέρει περισσότερα από εμένα για τις σερβιέτες, εγώ απλά συνέχισα να παίρνω ό,τι μου έπαιρνε πάντα.”

 

“Εγώ όταν είδα αίμα για πρώτη φορά χάρηκα πάρα πολύ γιατί ένιωσα ότι «μεγάλωσα». Η μαμά μου πάντα ήταν ανοιχτή σε αυτά τα θέματα και το αντιμετώπισε ως κάτι το απολύτως φυσιολογικό (όπως και είναι).”

 

“Την πρώτη φορά που μου ήρθε περίοδος ήταν στην Πέμπτη δημοτικού. Ξύπνησα, πήγα στο μπάνιο κι εκεί είδα κάποιες κηλίδες αίματος. Ήξερα τι είναι αλλά δεν είχα ιδέα τι έπρεπε να κάνω. Οι γονείς μου έλειπαν για ψώνια και ήμουν μόνη στο σπίτι, οπότε άλλαξα εσώρουχο και πήγα στο σαλόνι να δω Scooby Doo. Όταν γύρισε η μαμα μου, χάρηκε πολύ, μου έδωσε σερβιέτα και μου εξήγησε τη διαδικασία. Το είπε και στον μπαμπά μου που ήταν κουλ και πολλές φορές μας αγόραζε σερβιέτες.”

Όσο πιο πολύ συζητάμε ανοιχτά γι’αυτά που μας συμβαίνουν, τόσο πιο χαρούμενη θα είναι η ζωή μας! 

Σας περιμένουμε στο forum, να μιλήσουμε, να μοιραστούμε και να δούμε η μία τις εμπειρίες της άλλης.

Ας ακουστούν οι #IstoriesMesaMas!

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News

0 Comments
Ενσωματωμένα σχόλια
Δείτε όλα τα σχόλια