Το 2023 κάνει ποδαρικό με γυναικοκτονία. Στην Νίκαια αυτή τη φορά. Ένα οδοιπορικό σε μέρη της Ελλάδας σπαρμένα με γυναικεία θύματα. Μια 54χρονη αυτή τη φορά έπεσε θύμα του 50χρονου συζύγου της μέσα στο ίδιο της το σπίτι. Και φυσικά όλοι πέφτουμε από τα σύννεφα! Για άλλη μια φορά ο δράστης εφάρμοσε το λεγόμενο “δόγμα” και τηλεφώνησε ο ίδιος για να παραδοθεί, ελπίζοντας να τύχει ευνοϊκότερης μεταχείρισης όπως είχε -απερίσκεπτα;- μεταδοθεί στον τηλεοπτικό αέρα μετά την υπόθεση της Κάρολάϊν στα Γλυκά Νερά.
21 γυναικοκτονίες μετά: Γυναίκες που δεν πρέπει να ξεχάσουμε
Τι προέκυψε όμως από την ιατροδικαστική εξέταση; Και ποιά η σχέση του ζευγαριού;
Ίχνη στραγγαλισμού διαπίστωσε ο ιατροδικαστής Πειραιώς στον λαιμό της 54χρονης γυναίκας, την οποία όπως είπε ο ίδιος σκότωσε ο σύζυγος μέσα στο σπίτι τους στην Νίκαια.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ η ανήλικη κόρη του ζευγαριού, η οποία ευτυχώς δεν βρισκόταν στο σπίτι την ώρα της δολοφονίας, ζούσε ένα μαρτύριο. Ο πατέρας της και φερόμενος ως δολοφόνος της 54χρονης αντιμετώπιζε σοβαρά ψυχιατρικά προβλήματα για τα οποία είχε νοσηλευτεί σε ψυχιατρικό ίδρυμα, ενώ ήταν γνωστός στο τοπικό τμήμα για περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας. Επί χρόνια υπήρχε βία στο ζευγάρι κι από το 2017 είχε γίνει καταγγελία, ενώ υπήρξε και συστηματική χρήση αλκοόλ.
Σύμφωνα με πληροφορίες της αστυνομίας ο 50χρονος καθ’ομολογία δράστης είχε συλληφθεί και το 2017 και το 2019 για ενδοοικογενειακή βία, αλλά η υπόθεση δεν είχε προχωρήσει, καθώς σύμφωνα με ρεπορτάζ της ΕΡΤ, το θύμα είχε δηλώσει ότι δεν επιθυμεί την ποινική του δίωξη. Ο δράστης εξαιτίας της κατάστασης της ψυχικής του υγείας κρίθηκε αναγκαίο να μεταφερθεί στο νοσοκομείο όπου και νοσηλεύεται μετά από μια ακόμη επιληπτική κρίση. Αυτό συνέβαινε συχνά τα τελευταία χρόνια, με την αστυνομία να πιστεύει πως ο 50χρονος δεν λάμβανε την φαρμακευτική του αγωγή.
Το θέμα όμως είναι ότι ψυχιατρικά προβλήματα ή μη, ένας άνθρωπος πήγε στο χώμα. Και θα μάθουμε και θα λέμε το όνομα της αδικοχαμένης, εστιάζοντας στο θύμα, κι όχι στο δράστη.
To θέμα είναι ότι μια ολόκληρη γειτονιά γνώριζε, αλλά δεν υπήρξε η υπέρβαση του ορίου πέρα από το οποίο θα υπήρχε ικανή παρέμβαση, ώστε να σωθεί μια γυναίκα. Έστω, μια γυναίκα που δεν ήθελε να ασκηθεί ποινική δίωξη στον σύζυγό της. Γιατί δεν είναι εύκολο να καταγγείλεις.
Το θέμα είναι ότι επικρατεί στην κοινωνία η άποψη πως με την κατοχύρωση του όρου “γυναικοκτονία” οι ίδιες οι γυναίκες υποτιμούν τον εαυτό τους, αφού δεν λογίζονται για άνθρωποι και θέλουν διαχωρισμό από την «ανθρωποκτονία». Την ίδια στιγμή γεμίζουμε από επικίνδυνους αφορισμούς, εύκολους από την ασφάλεια του καναπέ μας: «αφού ήταν επικίνδυνος, γιατί δεν έφευγε», «η ζωή του δεν είχε νόημα χωρίς αυτή και όταν του είπε να χωρίσουν δεν άντεξε», «δεν μπορεί να τρελάθηκε στα καλά καθούμενα και να την σκότωσε, κάτι θα έκανε». Ένα σωρό κλισέ που είναι σαν να αγνοούν τα βασικά συστατικά της ενδοοικογενειακής βίας.
Όπως είχε πει η Ασπασία Θεοφίλου, ιδρύτρια του Strong Me, του κινήματος που πρόσφατα προκάλεσε αίσθηση με το τηλεοπτικό σποτάκι για τις γυναικοκτονίες, “τόσο το φαινόμενο της έμφυλης βίας, όσο και των γυναικοκτονιών είναι γνώρισμα της ελληνικής κοινωνίας δεκαετίες, αλλά τα βαφτίζαμε «πάλι χτυπάει ο Γιώργος την Μαρία, δεν τα ξέρεις, έτσι περνάνε αυτοί», «εγκλήματα πάθους», «δεν άντεχε να την χάσει». Η κακοποίηση στο πλαίσιο της οικογένειας είναι σε μεγάλο βαθμό κανονικοποιημένη, με αποτέλεσμα τα ίδια τα θύματα να δυσκολεύονται να την αναγνωρίσουν. Έχουμε μεγαλώσει με πάρα πολλά στερεότυπα, όπως «άντρας είναι θα πει μια κουβέντα παραπάνω», «θα χτυπήσει και το χέρι στο τραπέζι», «να πηγαίνεις με τα νερά του», «ε, άντρας μου είναι, θα μου ρίξει κι ένα χαστούκι», «τώρα που παντρεύτηκα δεν με αφήνει να δουλέψω, θα μείνω σπίτι με τα παιδιά», «η γυναίκα κρατάει το σπίτι», «αν είσαι έξυπνη θα τον κρατήσεις τον άντρα σου».
Αυτά που φαίνονται απλοϊκά είναι τα συστατικά της ενδοοικογενειακής βίας στην εξέλιξή τους με τις ευλογίες της κοινωνίας χρόνια τώρα.”
«Μην συνηθίζεις την βία. Πάρε και εσύ θέση»: το δυνατό σποτ για την ενδο-οικογενειακή βία
Δεν μιλάμε ακόμα όσο χρειάζεται για την ενδοοικογενειακή βία. Δεν την στηλιτεύουμε όταν βρισκόμαστε μπροστά ως μάρτυρες. Δεν σταματάμε τη βία όταν μπορούμε “για να μην ανακατευτούμε”.
Κάποια στιγμή πρέπει επιτέλους να πάψουμε να μετράμε γυναίκες που πεθαίνουν από τα χέρια των συζύγων τους, των συντρόφων τους, των πατεράδων τους, των γιών τους… Σε μια προεκλογική χρονιά, το αίτημα για δράση ενάντια στις γυναικοκτονίες μοιάζει πιο επείγον από ποτέ.
Για όλες τις περιπτώσεις που χρήζουν βοήθειας λειτουργεί τηλεφωνική γραμμή.
Γραμμή SOS 15900
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Στη συγκεκριμένη περίπτωση (και σε πολλές άλλες) οι γείτονες είχαν καλέσει την αστυνομία, ο δράστης είχε συλληφθεί δύο φορές αλλά το θύμα δεν επιθυμούσε τη δίωξη του. Δεν φταίει το θύμα φυσικά, φοβόταν και προφανώς γνώριζε ότι θα γινόταν το δικαστήριο, θα τον άφηναν ελεύθερο σύντομα και θα ξεσπούσε πάλι πάνω της. Οι νόμοι μας πρέπει να αλλάξουν, άμεσα. Είναι αδιανόητο να γίνεται καταγγελία για κακοποίηση και να μην υπάρχει πλαίσιο προστασίας του θύματος. Εύλογα προκύπτει το ερώτημα, τι νόημα έχει η καταγγελία αφού δεν θα υπάρξει τιμωρία και ούτε θα κινηθούν μηχανισμοί και υπηρεσίες να βοηθήσουν το θύμα.Αναπαράγουμε συνεχώς… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν θα είχε νόημα και καταγγελία να του έκανε… ή θα τον νοσήλευαν για λίγο καιρό και μετά πάλι έξω στην καλύτερη ή θα το αγνοούσαν, δηλαδή ότι κάνουν 99% των περιπτώσεων.
Εδώ ούτε σε βιασμούς από αστυνομικούς δεν τρέχει κάστανο που κάποτε πιστεύαμε ότι ο ρόλος τους είναι να μας προστατεύουν, θα ενδιαφεροντουσαν για κάτι τέτοιο? Τέλη Ιανουαρίου και πού’σαι ακόμα !