Αμπα μου, παντρεύομαι σε λίγους μήνες και θα ήθελα πολύ να έχω παρανυφακι την αγαπημένη μου ανιψιά, ηλικίας έξι ετών! Εκείνη μάλιστα το πρότεινε όταν της είπαμε ότι θα παντρευτούμε γιατί ζήλεψε όταν είδε τις ξάδερφες της παρανυφακια πρόσφατα και από τότε ευχόταν να γίνει ένας γάμος μόνο για να πάει παρανυφακι. Η μητέρα της ανιψιάς μου και αδερφή του συντρόφου μου είναι κάθετη γιατί λέει ότι βρίσκει ότι το μικρο κορίτσι ως παρανυφακι είναι ‘σαν μικρομεγαλο’ (ο τόνος στο έψιλον, συγγνώμη είμαι από κινητό). Και ότι δεν της αρέσει να βλέπει μικρά παιδιά με το μίνι ‘νυφικό’. Μάλιστα έδωσε σαν παραπλήσιο παράδειγμα ότι δεν της αρέσει που κάποια κοριτσάκια γύρω στην ηλικία της κόρης της βάφουν τα νύχια τους. Η μικρή το έχει ζητήσει και αυτό αλλά για τον ίδιο λόγο δεν της το επέτρεψε η μαμά της. Υπάρχει κάποιο επιχείρημα για να την πείσω;
–Μαριάννα
Μπορεί να υπάρχει, αλλά δεν μπορείς να το ζητήσεις από μένα, γιατί συμφωνώ μαζί της. Όχι τόσο για τα νύχια, αλλά για το μίνι νυφικό, και για όλη τη διαδικασία, συμφωνώ. Είναι ένα σύμβολο ότι όλες οι γυναίκες προορίζονται για νύφες με αυτούς τους όρους, της τούρτας, παράλληλα με την υποχρεωτική και αυτονόητη τεκνοποίηση (που συμβολίζουν τα μικρά παιδιά δίπλα στο ζευγάρι), που θα οδηγήσει και σε άλλες νύφες στο μέλλον που θα τεκνοποιήσουν αυτονόητα, και τα λοιπά και τα λοιπά. Ειλικρινά, ο συμβολισμός είναι πολύ περιοριστικός και καθόλου χαριτωμένος στα μάτια μου.
Επειδή συμφωνώ με τη κουνιάδα, αλλά συμπάσχω και με την ανιψιά, που θέλει να στολιστεί και να είναι σημαντική για μια μέρα, θα σου πω με τι θα μπορούσατε να συμβιβαστείτε. Ένα φόρεμα για το παιδί που δεν θα παραπέμπει σε νυφικό, χωρίς αξεσουάρ που θα τη δείχνουν μικρή νύφη. Έτσι βέβαια δεν ξέρω τι ακριβώς θα είναι και τι θα κάνει, αλλά έξι χρονών είναι, και μόνο που θα είναι γύρω στη νύφη θα της αρκεί, μάλλον.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Πως να πείσω κάποιον να κάνει κάτι, για το οποίο δεν έχω κανένα απολύτως δικαίωμα να τον πιέσω;
Μάντεψε. Δεν τον πείθεις.
Καλά ρε κορίτσια δηλ το να φορέσει ένα κοριτσάκι ένα ωραίο άσπρο φορεματάκι με λουλουδακια στα μαλλιά και να κάτσει δίπλα στη νύφη εσείς το καταντήσατε σε παγκόσμια συνωμοσία πατριαρχίας. Μικρομέγαλα τα καταντάει το γούστο του καθενός και οι υπερβολές των μεγάλων.
Λες και αν ένα κοριτσάκι γίνει παρανυφάκι θα καταντήσει σε 40αρα καταπιεσμένη νοικοκυρά. Δηλ έλεος.
Αγαπητή malena, η έκφραση της γνώμης εδράζεται αμιγώς στην υποκειμενικότητα και σε καμία περίπτωση δεν αντανακλά πανανθρώπινες αλήθειες και καθολικές παραδοχές.
Επιπλέον, η ανοχή στην πολυφωνία αποτελεί ταυτόχρονα δυσκολία και πρόκληση ώστε να προβληματιστούμε περαιτέρω.
Τα αναφέρω αυτά, με αφορμή το σχόλιο σου, γιατί κάπως μου “χτύπησε” η λέξη “έλεος” και το γνωστικό άλμα της δεύτερης παραγράφου.
Ε μα πες τα.. Κάνουμε την τρίχα τριχιά. Όλα είναι σχετικά. Υπάρχουν παρανυφάκια που τα ντύνουν μικρομέγαλα, υπάρχουν και αυτά που είναι ντυμένα όπως αρμόζει στην ηλικία τους.
Πάντως εγώ που ΄λύσαγα να γίνω παρανυφάκι μικρή και χωρίς να υπάρχει ιδιαίτερος ενθουσιασμός απο τη μητέρα μου γι αυτό, 31 έφτασα και ούτε το σκέφτομαι ούτε και θέλω να παντρευτώ.
Προφανώς και δεν είναι ποτέ ένα πράγμα που σε “καταντάει 40αρα καταπιεσμένη νοικοκυρά”. Είναι ένα τεράστιο σύνολο πραγμάτων. Τα οποία πρέπει να εξαλειφθούν ένα – ένα. Εκτός κι αν προτείνεις να κάνουμε μια λίστα 4.852 σελίδων και να τη δίνουμε στα παιδιά για να μην καταντήσουν έτσι.
Αλλιώς, πώς προτείνεις να το κάνουμε;
Αυτό που απλά πιστεύω εγώ και μόνο εγώ για το σχόλιό μου, είναι ότι ανάμεσα πχ στην εργασιακή ανισότητα των δύο φύλλων ή στο μη σεβασμό στα θεμελιώδη δικαιώματα των γυναικών που πραγματικά χρήζουν μεγαλου αγώνα όλων ώστε να μην υπάρχουν “καταπιεσμένες νοικοκυρές” και στα κοριτσάκια – παρανυφάκια υπάρχει ένα τεράστιο χάσμα και κάπου στο τέλος χάνουμε την ουσία κ κάποιες φορές και τη μαγεία. Τα παρανυφάκια είναι ένα έθιμο που τόσο τα κοριτσάκια όσο και τα αγοράκια μπορούν να συμμετέχουν εξίσου το ίδιο και να είναι μια χαριτωμένη νότα σ έναν γάμο χωρίς. Μην τα βάζουμε όλα στο ίδιο… Διαβάστε περισσότερα »
Όπως μας αρέσει θα βλέπουμε τα παρανυφάκια, αγαπητή μαλένα. Όχι όπως τα βλέπεις εσύ. Πολλά έθιμα ειναι απαρχαιωμένα και δηλώνουν πράγματα που δεν θέλουμε πια.
Αλήθεια τώρα; Έλεος; Στο ότι η γραφουσα αναρωτιέται για το πώς θα αλλάξει γνώμη σε μια μαμά που δε θέλει να διαιωνίσει ένα έθιμο που προβάλει ως έμβλημα το λευκό της αγνότητας σε μικρά παιδιά; Δηλαδή επειδή εκείνη έχει την επιθυμία να παντρευτεί έτσι κ αλλιώς κ αλλιωτικα, πρέπει να βγεί λάθος η μαμά του παιδιού που για δικούς της λόγους δε θέλει; Κατανοώ τη λαχτάρα του παιδιού, υπήρξα κ εγώ τέτοιο, αλλά σα μαμά που επίσης είμαι αντίθετη με το έθιμο αυτό, θα ήθελα να μη με φέρει σε τέτοια δύσκολη θέση η γυναίκα του αδερφού μου η οποιαδήποτε… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν μου αρέσει αυτή η αντίληψη ότι εγώ είμαι ο γονιός και αποφασίζω και διατάσσω. Οκ, η μητέρα έχει αυτή την ιδεολογία (ο πατέρας;). Το παιδί όμως θέλει να ντυθεί, να στολιστεί και να βρεθεί δίπλα στο κέντρο της προσοχής. Δηλαδή ακυρώνουμε τελείως το παιδί ως άνθρωπο, ως αυτοτελή οντότητα με τις δικές του επιθυμίες, και το βάζουμε με το ζόρι να κάνει (ή να μην κάνει) αυτό που γουστάρουμε εμείς. Επειδή είμαστε μεγάλοι και μπορούμε. Επειδή αυτή η πράξη του παιδιού έχει συμβολισμούς που δεν μας αρέσουν. Κι ας μην έχει ιδέα το παιδί για αυτούς, ούτε είναι σε… Διαβάστε περισσότερα »
Εδώ . . Η 40χρονη που το θυμάται ακόμη με καημό που δεν έγινε
Βρε Παρίσιε… φυσικά και θα απαγορέψεις σε ένα εξάχρονο να κάνει κάτι επειδή εσύ καταλαβαίνεις τον συμβολισμό και το εξάχρονο όχι. Ακριβώς επειδή δεν καταλαβαίνει. Είναι από τα πράγματα που κάνεις ως γονιός σε παιδί τόσο μικρό. το ζυγίζεις κάθε φορά, αλλά φυσικά και πρέπει μερικές φορές να του απαγορέψεις να κάνει πράγματα που θέλει, και αν είναι σε θέση να καταλάβει, προσπαθείς να εξηγήσεις το γιατί.
Για μένα οι απαγορεύσεις πρέπει να είναι φειδωλές, ει δυνατόν μόνο όταν κινδυνεύει το παιδί, όχι αν κάνει κάτι που δεν μου αρέσει, πολύ περισσότερο όταν δεν το ξέρει ότι δεν μου αρέσει. Στη συγκεκριμένη περίπτωση το παιδί θέλει να μασκαρευτεί. Με την απαγόρευση απλά το συγχύζω, δεν του διδάσκω κάτι, άρα γιατί να το κάνω; Για να μάθει ποιος κάνει κουμάντο; Αν θέλω να του διδάξω το φεμινισμό, υπάρχουν πολλές ευκαιρίες στην καθημερινότητα. Αντίστοιχα, επειδή είμαι άθεος, δεν πρέπει να αφήσω το παιδί να κοινωνήσει αν θέλει (και το ζητήσει το ίδιο, όχι αν το πάνε άλλοι). Ή, αν… Διαβάστε περισσότερα »
Ναι, σιγά μην καταλάβει το εξάχρονο τον συμβολισμό και την πατριαρχική καταπίεση. Στο νηπιαγωγείο είχα ένα συμμαθητή που έτρωγε μυρμήγκια.
Θέλει να είναι παρανυφάκι, θα δει τα άλλα, θα ζηλέψει, τέλος. Και μπορεί να του βγει και κόντρα απωθημένο μετά και να γίνει εντελώς υπέρ της παράδοσης και του γάμου.
Κι εγώ είχα ένα συμμαθητή που έτρωγε κάτι που αρχίζει από “μυ”, αλλά δεν ήταν μυρμήγκια.
Παρίσιε, συμφωνώ 100% μαζί σου. Εγώ διαφωνώ με τις παρελάσεις, τα παιδιά μου όμως τις γούσταραν και πήγαιναν με το σχολείο. Κι εμείς υπομέναμε τους εθνεγερτικούς μπακαλιάρους των δημάρχων και χαιρόμασταν τα παιδιά που χαίρονταν. Κάθε πράγμα έχει συμβολισμούς, ας πάψουμε να φοβόμαστε ότι θα καταστραφούμε αν συμμετάσχουμε. Στο εξωτερικό συχνά με ρωτούσαν αν είμαι “άθεος, πεπεισμένος ορθόδοξος ή πολιτισμικά ορθόδοξος” Εγώ απαντούσα ναι στο τρίτο, διότι δεν πιστεύω μεν, πηγαίνω με τη λαμπάδα στην ανάσταση δε. Και αν το κοριτσάκι ζητάει να γίνει μέρος της τελετής ως παρανυφάκι, και να νιώθει ότι κάνει κάτι σημαντικό, πιστεύει κανείς ότι θα… Διαβάστε περισσότερα »
Και παρανυφάκι έγινα όταν ήμουν πέντε, και ένα απλό λευκό φορεματάκι από αυτά που είχα ήδη μού φόρεσαν, και κανείς δε με έβαψε, και όμορφα είχα περάσει, και δεν έπαθα γρύλο με γάμους. Βέβαια δεν έχει κανένα νόημα να τα λέω σε σένα, αφού δεν είσαι εσύ εκείνη που αρνείται, αλλά η μητέρα της. Η ώρα η καλή!
Εγώ έγινα πρώτη φορά παρανυφάκι όταν ήμουν 3 ετών. Με μίνι φορεματάκι με φρου φρου και έχω και σγουρά μαλλάκια, θα έκλεβα καρδιές αν τελικά τα κατάφερνα ως την εκκλησία. Πήγα στην εκκλησία, στην τουαλέτα την έβγαλα όμως. Μες στην αναμπουμπούλα της ετοιμασίας της νύφης κανένας δεν με πρόσεχε, και έφαγα όλα, το ξαναλέω ΟΛΑ τα σοκολατάκια. Φυσικά την έβγαλα με διάρροια. Οι μόνες φωτό που έχω από τον γάμο της θείας μου είναι μετέπειτα στο φωτογραφείο που είχα συνέλθει.
πολύ φίλη μου!
Έχω να πω ότι ακόμη και σήμερα φροντίζω να χτυπάω στην μάνα μου, που δεν με άφησε να γίνω παρανυφακι στον γάμο του αδερφού της. Η δικαιολογία της ήταν ότι ήμουν πολύ μικρή (6 ήμουν) και θα… με χανανε όταν θα πήγαιναν για τις φωτογραφίες Έτσι εγινε η μεγάλη ξαδερφη μου, που είχε την αποκλειστικοτητα σε όλο το σόι, και ετσι σε 5 νεόνυμφα ζευγάρια, (μεταξύ αυτών και οι γονείς μου), αυτή να βρίσκεται ανάμεσα με διαφορετικό φορεμα. Οι φωτογραφίες βρίσκονται σε περίοπτη θέση στο πατρικό, ώστε να το θυμάμαι κάθε φορά. Και ξέρω τι συμβολίζει το παρανυφακι, ωστόσο ήθελα… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν είχα σκεφτεί ποτέ το συμβολισμό, δεν έχω πάει και σε πολλούς γάμους με παρανυφακια. Πάντα με ενοχλούσε αυτό που ο πατέρας συνοδεύει και παραδίδει τη νύφη στο γαμπρό.
Δεν είσαι η μόνη. Έχω παραβρεθεί σε άλλους δυο γάμους εκτός του δικού μου που η νύφη έφτασε αγκαζέ και με τους δυο γονείς της.
Κι εγώ έφτασα και με τους δύο γονείς μου στην εκκλησία. Δεν υπήρχε περίπτωση να με αφήσει η μαμά μου… 😊
Κ εγώ επέμενα να με συνοδεύσουν κ οι δύο γονείς κ έβαλα παρανυφακια τα μικρά ξαδέρφια μου (26-30 ετών). Ας κάνει ο καθένας ότι επιθυμεί κ όχι ότι επιβάλλεται…
Εγώ πήγα με τη μαμά μου στην εκκλησία, εκεί μας περίμενε ο πατέρας μου μέσα στον κόσμο, και του ειπαμε να έρθει μαζί μας μέχρι την πόρτα. Στις μοντέρνες οικογένειες ολα μπορείς να τα βρεις.
Ω ναι και μένα πλέον μου φαίνεται εκτός τόπου και χρόνου αυτό σαν κίνηση! Εναλλακτική που είχα δει σε γάμο πριν καμιά δεκαριά χρόνια και εφάρμοσα και στο δικό μου (το σκεφτόμουν πολύ πιο ταιριαστό μετά από χρόνια σχέσης και συγκατοίκησης) είναι να πάει το ζευγάρι μαζί, χέρι-χέρι. Γλυτώνεις πολλά cult σκηνικά αναμονής ιδρωμένου γαμπρού και άφιξης επιμελώς καθυστερημένης νύφης.
Υπάρχει ένα επιχείρημα που μπορώ να σκεφτώ. Αν το θέλει πολύ το πιτσιρίκι, μήπως τελικά του μείνει αποθημένο να φορέσει νυφικό/παρανυφάκι και να έχουμε τα αντίθετα αποτελέσματα. Το να φορέσει ένα ωραίο φόρεμα για την ηλικία της (δεν χρειάζεται να παραπέμπει σε νυφικό καθόλου) για να νιώσει όμορφα και ότι συμμετέχει σε μία γιορτή είναι τόσο κακό; Μαριάννα, με το καλό και αν δεχτεί η μαμά, θα μπορούσε να φοράει ένα χρώμα η ανηψιά που θα ταιριάζει με τα γούστα όλων. Υ.Σ.: Και εγώ τάσσομαι κατά των βαμμένων νυχιών σε μικρά παιδιά και το λέω εντός του χορού γιατί μου… Διαβάστε περισσότερα »
Αν βάψει μονο τα νυχια με μαρκαδόρους εισαι τυχερη. Οι κόρες μου βάψανε τα βλέφαρά τους και τα μάγουλά τους. Με τους μοναδικούς μαρκαδόρους που δεν ηταν υδατοδιαλυτοι (ειχα ενα κουτί από κάποιο δώρο σε ένα ράφι), ενώ περνούσαμε όλοι στην οικογένεια ιογενή επιπεφυκίτηδα. Κάνε το εικόνα, ένα δίχρονο και ένα τετράχρονο με βαμμενα βλέφαρα ΚΑΙ επιπεφυκίτηδα. Δεκαπέντε μέρες πήγαιναν στον παιδικό σταθμό σαν ινδιάνοι.
Το έκανα εικόνα, με έπιασε νευρικό γέλιο γιατί σκέφτηκα ότι αποκλείεται να τη γλυτώσω και τώρα ελπίζω ότι δεν θα με απολύσουν γιατί δεν μπορώ να σταματήσω να γελάω (με δάκρυα). Να’σαι καλά Origami Lover κι εσύ και τα κορίτσια σου, μου έφτιαξες τη μέρα 🙂
αχαχαχαχαχαχααχαχ..τιποτα..αυτο μονο..το εκανα εικονα..
αχαχαχαχαχχαχ Όταν ήμουν γύρω στα 5-6 είχα βάψει εμένα και τον αδερφό μου κλόουν με μαρκαδόρους. Ακόμα θυμάμαι τη μητέρα μου φρικαρισμένη να προσπαθεί να μας ξεβάψει μάταια, οπότε και εμείς πήγαμε σχολείο τις επόμενες μέρες βαμένοι.
Αχ ρε παιδιά, πόσο θα ήθελα να δω φωτογραφίες! Γελάω μόνη μου, ρεζίλι έχω γίνει :-D. Όποιος έχει τέτοιες αναμνήσεις ας τις μοιραστεί, Δευτέρα είναι, καλό θα μας κάνει.
Δεν εχω φωτογραφία και τωρα γελαω αλλα ήταν πραγματικά εφιαλτικό τότε. Ειχαμε πάθει όλοι επιπεφυκίτιδα σχεδον ταυτόχρονα και ενω τα παιδιά την πέρασαν σχετικά ελαφρα εμείς την περάσαμε πολυ βαριά. Ο άντρας μου παραλίγο να χρειαστεί και νοσηλεια γιατί έπαθε μόλυνση καπακι. Δεν μπορούσαμε να διαβάσουμε ουτε να δουμε τηλεοραση και επειδη ειναι εξαιρετικά μεταδοτική κυκλοφορούσαμε παντου με αντισηπτικό. Και ξαφνικά εκει που ειμαι στο σαλόνι και κλαιω τη μοιρα μου εμφανίζονται οι Απάτσι. “κοιτα μαμα γίναμε όμορφες” Τα σκασμενα είχαν βάλει το σκαμνακι για το μπάνιο στο δωματιό τους πατησαν στο σκαμνακι στην καρέκλα στο γραφείο και φτασανε στο… Διαβάστε περισσότερα »
επίσης θα μπορούσε με τη βοήθεια ίσως κάποιου μεγαλύτερου παιδιού να μοιράσει ρύζι ή μπομπονιέρες στο τέλος της τελετής. είναι πιο υπευθυνη θέση, έχει ρόλο στην τελετή και μπορεί να το χαρεί και περισσότερο από το να στέκεται απλά.
Συμφωνώ, είναι μία καλή μέση λύση αυτό που προτείνεις! Έτσι έγινε και στο δικό μου γάμο, που από τη μια εγώ δεν ήθελα καθόλου παρανυφάκια, αλλά τα κοριτσάκια μίας αγαπημένης μου πρώτης ξαδέρφης ήθελαν πολύ να γίνουν! Συμφωνήσαμε στη μέση, δηλαδή έντυσε τα παιδάκια με απλά άσπρα φορέματα και οι μικρές μοίρασαν απλά στον κόσμο το ρύζι. Έτσι το χαρήκαμε όλοι!
Παιδι της ειναι ο,τι θελει εκεινη θα επιτρεπει ή θα απαγορευει.Δεν τιθεται καν θεμα πώς να την πεισεις ή οχι.
Δεν καταλαβαινω γιατι εφτασες να στειλεις εδω για κατι τετοιο.
Αντίστοιχα, υπάρχουν πολλές νύφες (έχω τύχει δηλαδή αρκετές) που δε θέλουν παρανυφάκια και υπάρχει το διπλωματικό επεισόδιο μεταξύ νύφης-μητέρας/κόρης όπου η νύφη είναι *βάλ’τε ό,τι χαρακτηρισμό θέτε*, η μητέρα είναι *επίσης* και η κόρη είναι Κρίμα. Αναλόγως την ωριμότητα των ενηλίκων, άλλοτε έχει καταφτάσει η κόρη ντυμένη παρανυφάκι, άλλοτε δεν είναι παραφυνάκι αλλά ευχαρίστως η νύφη την έχει συνεχώς δίπλα τη και άλλοτε νύφη και μητέρα ζουν για καιρό σε ψυχροπολεμικό κλίμα. Λοιπόν, επειδή όντως είναι κρίμα τα παιδάκια να μπαίνουν μεταξύ δυο ενηλίκων που διαφωνούν, κάντε ό,τι καταλαβαίνετε μεταξύ σας χωρίς εσύ να επικρίνεις τη μητέρα έμμεσα ή άμεσα… Διαβάστε περισσότερα »