Αγαπητή «Α, μπα»: Θα βρω ποτέ ξανά κάποιον άνθρωπο να μου αρέσει τόσο;

Αγαπητή Α,μπα, Έχουν περάσει 7 μήνες από τότε που χώρισα με το επί 2 χρόνια αγόρι μου. Τον χώρισα εγώ, επειδή τσακωνόμασταν συνέχεια λόγω του ότι εγώ, στην ουσία ήθελα περισσότερα από όσα ήθελε εκείνος. Μιλάμε πολύ κλάμα. Δεν λέω, είχαμε κάνει πολύ όμορφα πράγματα στο μεταξύ, ταξίδια στο εξωτερικό, στην Ελλάδα, τέλειο σεξ, αλλά όταν δεν ήμασταν μαζί τα πράγματα ήταν χάλια. Μπορεί και να μην μιλούσαμε 1,2,3 μέρες και για εκείνον δεν έτρεχε τίποτα. Μου το είχε ξεκαθαρίσει άλλωστε, “δεν μπορώ να δεσμευτώ από τα 26 μου”. Έδωσα τέλος λοιπόν. Έλα όμως που αυτός δεν έχει δώσει ακόμα. Στην αρχή με έπαιρνε τακτικά τηλεφωνήματα, στεναχωρημένος, ότι έχει κάνει λάθη, κάποιες φορές ακουγόταν σαν να κλαίει. Το καλοκαίρι ένα μήνα δεν μιλήσαμε. Επιστρέφει το Σεπτέμβρη, πληγωμένος που εγώ δεν του δίνω σημασία πια, και να σου πάλι τα τηλεφωνήματα, οι προτάσεις για έξοδο, τα μου λείπεις και δεν μπορώ να σκεφτώ ότι δεν θα σε ξαναδώ, και είναι κρίμα να πάει χαμένη η επικοινωνία που έχουμε. Εγώ σταθερή στο ότι θέλουμε τελείως διαφορετικά πράγματα, και ότι εγώ θέλω περισσότερα,. Εκείνος επέμενε ότι δεν είναι ότι θέλει λιγότερα από μένα, απλά με άλλον τρόπο, και πάλι βραδινά μηνύματα με εξομολογήσεις, μία με κατηγορίες, μια πιο τρυφερά. Μου στελνε κάθε μέρα, πόσο απαράδεκτη είμαι και πόσο περνάω στον αέρα ό,τι περάσαμε, ότι είμαι αναίσθητη και πως και να είχε αλλάξει, δεν του δίνω την ευκαιρία να το αποδείξει. Τελικά δεν άντεξα την ψυχολογική πίεση. Βρεθήκαμε 2-3 φορές, βγήκαμε, και κάναμε σεξ που περιττό να πω είναι το καλύτερο που έχω κάνει μέχρι τώρα. Περάσαμε ωραία. Έκανα το λάθος και του είπα με ποιους έχω κάνει κάτι σε όλο αυτό το διάστημα, ύστερα από μεγάλη πίεση δική του, και τώρα λέει δεν ξέρει αν μπορεί να με εμπιστευτεί γιατί άργησα να του πω την αλήθεια. Μόνο όταν με πίεσε του το είπα, μέχρι τότε το αρνιόμουν (να προσθέσω ότι και αυτός έχει κάνει κάτι, και μάλιστα το Σεπτέμβρη όσο μου έστελνε, με γνωστή μας, αλλά λέει δεν του άρεσε καθόλου όλη η φάση). Και τώρα, αφού έγινε αυτό μου λέει στο τηλέφωνο ότι σιγά, 2 φορές βρεθήκαμε, εγώ δεν υποσχέθηκα κάτι ακόμα, και πρέπει να σκεφτώ αυτό που έκανες, και μην με πιέζεις να σου πω πράγματα από το τηλέφωνο, και ότι άμα σου πω κάτι καλό εσύ θα νομίζεις ότι θα είναι για πάντα και δεν με αφήνεις να εκφραστώ όπως θα ήθελα. Νιώθω χάλια που άφησα τον εαυτό μου να μπει σε αυτή την κατάσταση πάλι. Μου έλειπε είναι η αλήθεια και εμένα, γοητεύτηκα από όλη του τη διεκδίκηση, αλλά μάλλον ήταν μέχρι εγώ να ενδώσω. Φοβάμαι ότι δεν θα βρω ποτέ ξανά κάποιον άνθρωπο να μου αρέσει τόσο, να κάνουμε τόσο καλό σεξ, φοβάμαι να τον αφήσω (ξέρω ότι θα κάνει πάλια τα ίδια αν τον γράψω), αλλά όλο αυτό μου μοιάζει ένα φτηνό παιχνίδι. Πώς αποδέχομαι ότι όλο αυτό δεν βγάζει πουθενά, ότι δεν με θέλει αρκετά, αν αυτός συνεχίσει να με διεκδικεί, πώς πάω παρακάτω;

Μη φοβάσαι ότι δεν θα βρεις άλλον «τόσο καλό» όσο αυτόν, γιατί αυτός δεν είναι και τόσο καλός, και το τέλειο σεξ είναι τέλειο επειδή αυτός είναι απρόθυμος. Γενικώς, θα σου περάσει, εκτός αν χρησιμοποιήσεις την ιστορία για να μην προχωρήσεις τη ζωή σου, αλλά πραγματικά είναι στο χέρι σου αυτή τη στιγμή.

Αυτό που θέλω να σου πω και είναι ο μοναδικός λόγος που δημοσίευσα την ερώτηση, είναι το εξής. Την επόμενη φορά που κάποιος θα σε ρωτήσει αν έκανες «κάτι» με άλλους ενώ ήσασταν χωρισμένοι, μην διανοηθείς να πεις ψέματα. Τελικά θα μάθει την αλήθεια, και αν είχε έτσι κι αλλιώς σκοπό να σε βγάλει φτηνή, τώρα θα έχει και δίκιο να σε λέει ψεύτρα. Δεν έκανες το λάθος και του το είπες, δεν μου αρέσει καθόλου η λογική που σε κάνει να το λες αυτό. Δεν έκανες κάτι κακό, οπότε δεν υπάρχει λόγος να λες ψέματα. Αντιθέτως, αν λες ψέματα για το θέμα, το κάνεις κακό χωρίς να είναι.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News