Αγαπητή α, μπα μου είμαι 21 χρονών και έχω μια σχέση 5 χρόνια με τον, ας τον ονομάσουμε Πάνο, ο οποίος είναι 24 ετών. Είμαι φοιτήτρια και ο Πάνος σε λίγους μήνες αν όλα πάνε καλά, θα φύγει στο εξωτερικό για μεταπτυχιακό. Το έχουμε ήδη συζητήσει και αποφασίσαμε να συνεχίσουμε την σχέση μας εξ αποστάσεως αλλά με πολλές διαδρομές από την Ελλάδα μέχρι την Αγγλία για τον επόμενο χρόνο. Αυτός μου πρότεινε να μένω μαζί του για μερικούς μήνες αλλά να επιστρέφω πάλι για την σχολή μου. Το πρόβλημα μου είναι ότι εγώ δεν είμαι καλυμμένη με αυτήν την σχέση. Του τρέφω τρομερή αγάπη και θαυμασμό που δεν θα μπορούσα να τον αφήσω ενώ από την άλλη ο ίδιος είναι αρκετά συγκρατημενος και πλέον βλέπω ότι θεωρεί την σχέση μας δυνατή μεν αλλά και δεδομένη κάτι που δεν μου αρέσει αφού ελάχιστα πλεον μου εκφράζει την αγάπη του για μένα, για αυτόν τον λόγο είμαι και τρομερά ζηλιάρα που το σιχαίνομαι τόσο πολύ!! Ξερω τα συναισθήματα του για μένα αλλά δεν μου φτάνει αυτο, θέλω να ζήσω μια σχέση με πάρα πολύ αγάπη την οποία δεν λαμβάνω πίσω τώρα, και αυτό συνέχεια με πληγώνει. Νιώθω ότι συνέχεια δίνω κομμάτια του εαυτού μου τα οποία χάνω και δεν θα πάρω ποτέ πίσω. Πριν λίγους μήνες μάλιστα έκανα το λάθος και άφησα ένα τρίτο πρόσωπο να μπει στην σχέση μας, το έμαθε και εγώ το μετάνιωσα πάρα πολύ και του ζήτησα μια δεύτερη ευκαιρία. Δεν με έχει συγχωρέσει τελείως και πότε δεν θα είναι όπως πριν αλλά τουλάχιστον νιώθω ότι καταλαβαίνει ότι ήταν ένα τεράστιο λάθος για μένα και πολλές φορές νιώθω ότι αυτός το δημιούργησε κιόλας γιατί δεν είμαι ολοκληρωμένη με όλο αυτό που έχουμε. Δεν θέλω να χωρίσουμε και ούτε αυτός αλλά ούτε νιώθω και καλά σε αυτήν την σχέση μετά από τόσα χρόνια που έχω χάσει στιγμές φίλες και κομμάτια του εαυτού μου για αυτήν την σχέση και αυτός τίποτα.. Είμαι πολύ μπερδεμένη και δεν θέλω να συμβιβαστώ με κάτι που δεν μου αρέσει αλλά ούτε και να το χάσω!
-Δ
Η λογική “δεν θέλω κάτι αλλά δεν θέλω ούτε να το χάσω” επιτρέπεται μόνο σε ανθρώπους κάτω των 3. Όμως ήδη από πριν οι γονείς και οι φροντιστές πρέπει σιγά σιγά να μαθαίνουν στους ανθρώπους των 2 ετών ότι αυτό δεν είναι επιτρεπτό, όχι μόνο λόγω σεβασμού προς τους άλλους, αλλά και για λόγους αυτοσεβασμού. Πρέπει να μάθουν όλα τα νήπια να διαχειρίζονται την έννοια της απώλειας. Όταν έχουν βαρεθεί ένα αρκουδάκι, αλλά δεν θέλουν να το πάρει ένα άλλο παιδί. Τότε, ήπια αλλά αποφασιστικά εξηγούμε ότι τίποτα δεν είναι καταδικό μας, όλα είναι δανεικά σε αυτή τη ζωή.
Πώς να σου το πω αλλιώς για να το καταλάβεις; Συμβιβάζεσαι εδώ και χρόνια. Συμβιβάζεσαι. Σου το ξαναλέω: είσαι εντελώς, μα εντελώς συμβιβασμένη. Σου το λέω, για να το ξαναδιαβάσεις. Είσαι συμβιβασμένη σε κάτι που ούτε σου αρέσει, ούτε σου προσφέρει κάτι. Ζεις συμβιβασμένα από τα 24, χωρίς κανένα μα κανένα λόγο. Χωρίς λόγο. Να δω τι θα κάνεις όταν υπάρχει αληθινός πειρασμός για συμβιβασμό, όταν κάποιος σου προσφέρει ασφάλεια, ή χρήματα, ή κοινωνική θέση.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Τον κεράτωσες, αλλά φταίει (και) αυτός. Άμα σου το έλεγε κάποιος αυτό, εσύ πώς θα αισθανόσουν;
Ελα μου ντε, δεν την καταλαβαίνω αυτή τη λογική – αν και την προτιμώ απ’το “έτυχε και κάναμε σεξ”, εδώ σου λέει το κέρατο ήταν τιμωρητικό, ξέρεις τι σου γίνεται
Δεν είμαι τόσο σίγουρη ότι ξέρει τι της γίνεται, πιο πολύ μου φαίνεται “δεν έφταιγα εγώ, το ποτήρι έφταιγε που έπεσε”
Κοριτσάκι μου καλό, είσαι σε σχέση από τα 16 και από ότι φαίνεται και η ωριμότητα που αντιμετωπίζεις τις σχέσεις εκεί έχει μείνει (μη σου πω και σε μικρότερη ηλικία, αλλά τέλος πάντων). Αφού δεν τον θέλεις τον άνθρωπο γιατί το κουράζεις και δεν χωρίζεις; Είσαι 21, καιρός να μάθεις τον εαυτό σου, να μείνεις μόνη σου, να κάνεις φίλους (άκου άφησες φίλους για το αγόρι σου!), να γνωρίσεις κι άλλους και άσε τα χαζά για σχέσεις από απόσταση, ειδικά μία σχέση που δεν σε καλύπτει. Καιρός να καταλάβεις ότι δεν σου χρωστάει ο άλλος να σε αγαπάει γιατί έκανες… Διαβάστε περισσότερα »
Κοίτα, είσαι 21, σε λίγα χρόνια θα αναρωτιέσαι γιατί έχασες χρόνο σε μια τόσο ατελή σχέση…
“Αυτός μου πρότεινε να μένω μαζί του για μερικούς μήνες αλλά να επιστρέφω πάλι για την σχολή μου”.
Στα 21, οποιοσδήποτε σου προτείνει να βάλεις σε δεύτερη μοίρα τις σπουδές σου για χάρη μιας σχέσης θέτει σε κίνδυνο το μέλλον σου. Και δεν θεωρεί τις ανάγκες σου ισάξιες των δικών του. Μην το κάνεις!
Κατσε, περιμένεις από αυτόν να σου δίνει πιο πολύ αγάπη ενώ του τα φόρεσες και αυτός από τη μία σε συγχώρεσε αλλά από την άλλη δεν ξέρει αν θα του την ξαναφέρεις. Λογικός μου ακούγεται. Επίσης τον ζηλεύεις και θέλεις περισσότερα από αυτόν, για να καλύψεις δικά σου κενά. Εγώ λέω να χωρίσεις να τον αφήσεις τον άνθρωπο στην ησηχία του, και εσύ να δεις ένα ψυχολόγο. Νομίζω πως τα κενά μέσα σου σε κάνουν να αναζητάς την αξία σου εκεί που δεν θα σου τη δώσουν.
Είναι προφανές ότι έχει το πανω χέρι στη σχέση σας. Σου έχει πουλήσει καλα το παραμύθι οτι ειναι ανώτερος και γι’αυτό τον “θαυμάζεις” και δε μπορείς να διανοηθεις να τον αφήσεις. Οταν αρχισεις να μπορεις να το διανοεισαι, τότε ίσως αρχίσετε να εχετε ισοτιμη σχέση. Κι αν τελικά δεν τα καταφέρετε, μια πιο ωριμη σχέση κι ενας πιο ολοκληρωμενος εαυτός σε περιμενουν παρακάτω, αν προσπαθήσεις.
Μου άρεσε πολύ όλο αυτό που είπε η Α μπα για τα νήπια και την απώλεια, έτσι θα έπρεπε να είναι, ομως δεν ειναι έτσι! Μου φαίνεται πολύ αυστηρή η απάντηση. Συμβαίνει πάρα πολύ συχνά να μη θέλουμε κάποιον αλλά να μην παίρνουμε απόφαση να τον αφήσουμε να προχωρήσει (Εχθές μόνο μιλαγα με δύο φιλους άντρες που μου ελεγαν αυτό ακριβως για τις πρωην τους-και δεν ειναινα μικροί, 30 και 40 χρόνων) Με αυτό δε λέω πως είναι σωστο Φυσικά, λέω απλά να μην πεφτουμε κιόλας από τα σύννεφα. Όλα αυτά τα συναισθήματα, τα ποταπα, πες τα εγωισμό, πες τα… Διαβάστε περισσότερα »
“ελάχιστα πλεον μου εκφράζει την αγάπη του για μένα, για αυτόν τον λόγο είμαι και τρομερά ζηλιάρα”
“πολλές φορές νιώθω ότι αυτός το δημιούργησε κιόλας γιατί δεν είμαι ολοκληρωμένη με όλο αυτό που έχουμε”
“μετά από τόσα χρόνια που έχω χάσει στιγμές φίλες και κομμάτια του εαυτού μου για αυτήν την σχέση και αυτός τίποτα”
“Είμαι πολύ μπερδεμένη και δεν θέλω να συμβιβαστώ με κάτι που δεν μου αρέσει αλλά ούτε και να το χάσω!”
Ευτυχώς που είσαι μόλις 21, γιατί πρέπει μεν να καταλάβεις τι σου γίνεται και πώς λειτουργούν οι ανθρώπινες σχέσεις, αλλά δικαιολογείται λόγω ηλικίας.