Γειά σου Ά,Μπα μου. Θα ήθελα την γνώμη σου σχετικά με το τραγούδι “πουτάνα στην ψυχή” του Νίκου Οικονομόπουλου. Το θεωρείς σεξιστικό η είναι μέσα στα πλαίσια της τέχνης οπότε δικαιολογούνται αυτές οι εκφράσεις, τα στερεότυπα και ο μισογυνισμός που απορρέουν από τους στίχους; Παρ’ όλα αυτά θεωρώ ότι τραγούδια σαν αυτό επηρεάζουν ένα μεγάλο ποσοστό ανδρών και γυναικών φυσικά αρνητικά και περνάει στην ιδεολογία τους ότι οι γυναίκες είναι εγωίστριες, γκρινιάρες, ψεύτρες, πόρνες, κακόψυχες κλπ.
-Στο όνομα της τέχνης…
Τέχνης;
Τέχνης;
Δεν δικαιολογείται ο μισογυνισμός, ούτε στα πλαίσια της «τέχνης», ούτε της τέχνης, ούτε στο γραφείο, ούτε στο σπίτι, ούτε στην εκδρομή, ούτε σε θάλασσες και ακτές. Είναι η κότα με το αβγό το θέμα ποιος επηρεάζει ποιον. Ο Οικονομόπουλος το τραγουδάει γνωρίζοντας ότι θα χτυπήσει φλέβα, ο κόσμος το πιστεύει και όταν το ακούει, συμφωνεί.
Εδώ θέλω να συμπληρώσω ότι αυτή η έκφραση του τραγουδιού (;) χρησιμοποιείται για γυναίκες που άκουσον άκουσον, απορρίπτουν έναν άντρα επειδή προτιμάνε κάποιον άλλον. ΑΥΤΟ έχουν να μας πουν όταν τολμάμε να έχουμε προσωπικές προτιμήσεις. Γιατί αν μας διαλέξει κάποιος, οφείλουμε, ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ, να το δεχτούμε ως τιμή, τελεία και παύλα.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Εεεε, οχι ρε παιδια. Είπαμε, να μη είμαστε ελιτιστες και απόλυτοι, αλλα οχι και τέχνη τα πατσαβουροτραγουδα, και όχι καλλιτέχνες οι λουλουδοπιαστες των μπουζούκιων.
Α ωραία, χαίρομαι γιατί όταν είχα χαρακτηρίσει υποκουλτούρα τα μπουζούκια κάποιοι είχαν σοκαριστεί εδώ…
Δεν ξερω αν είναι υποκουλτούρα, αλλα δεν ειναι τέχνη. Μπορείς να πεις ότι είναι μια απλή διασκέδαση.
Προσωπικά ακούω τέτοιου τύπου άσματα, αλλά ναι, είναι υποκουλτούρα, γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε; Αλλιώς, τα πάντα είναι Τέχνη από τη στιγμή που κάποιος μπορεί να τα δει έτσι. Υ.Γ. Θυμάμαι από τη β’ λυκείου η καθηγήτρια που μας έκανε έκθεση (iconic άτομο) ότι μας ρωτούσε κι εμάς τι είναι τέχνη και απαντούσαμε σχεδόν όλοι και στο τέλος μας είπε και τη δική της γνώμη. Μας έλεγε λοιπόν για έναν πίνακα στο μουσείο του Λούβρου, μάλλον η άνοιξη του Μποτιτσέλι, όπου είδε άτομα από διαφορετικές κουλτούρες, διαφορετικής ηλικίας να έχουν μείνει έκθαμβοι να το χαζεύουν κι ότι γι’ αυτήν αυτό… Διαβάστε περισσότερα »
Τέχνη είναι-επειδή είναι μουσική. Και γενικά,πιστεύω πως οποιοδήποτε τραγούδι από τη στιγμή που ενεργοποιεί κάποιο αίσθημα,είναι τέχνη. Ακόμα και αυτό το τραγούδι-έκτρωμα, απευθύνεται σε κάποιο και σεληνιάζεται με το άκουσμά του, όπως και με άλλα μπουζουκοτράγουδα.
Για να πεταχτούν τα humanities να πουν τα δικά τους, δεν υπάρχει κουλτούρα και υποκουλτούρα. Είναι μουσική, άρα είναι τέχνη, και είναι μέρος της κουλτούρας μας. Αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να μας αρέσει ή να το υπερασπιστούμε. Άλλωστε άπαξ και είναι μισογυνικό δεν το ξεπλένει τίποτα, γιατί να το δικαιολογήσεις; Η τέχνη (κάθε τέχνη) δεν είναι ξεκομμένη από την κοινωνία, να μπορεί να πετάει ότι βατράχι κατέβει του καθενός μένοντας στο απυρόβλητο.
Να υπενθυμίσουμε βέβαια στο καλλιτεχνικό κοινό ότι ο Οικονομόπουλος μέσα στο τέλειο αντριλικι του έχει πει: “Στο σπίτι δεν πλένω πιάτα. Δεν κανω γυναικείες δουλειές” “Σε μία σχέση μου δεν θέλω να είμαι από κατω. Δεν μπορώ να είμαι υπο. Η γυναίκα πρέπει να είναι” Πόσο εμετικός ο αντρακλας που είχε το θράσος να κυκλοφορεί με ξανθο ντεκαπαριστο μαλλι Υ.Γ. καμία αντιπάθεια προς στο ντεκαπαζ στους άνδρες. Αλλά το αναφέρω γιατί από την μια η εικόνα που επέλεξε είναι αυτή έσπαγε τα στερεότυπα για τις βαφές τέτοιου τύπου και μετά μας το παίζει “αντρακλας” γιατί ήταν πολύ “γκει” πριν για… Διαβάστε περισσότερα »
Το έχει ψάξει το θέμα καλά το επιτελείο του τύπου. Το έχει φτιάξει έτσι ώστε να καλύψει όλη τη γκάμα των γούστων του μέσου mainstream Έλληνα. Και τρέντουλας μέσω ντεκαπαζ, και γνήσιο αρσενικό old school μέσω δηλώσεων που αναφέρεις Κιμ, συν τέτοιων εμετικων τίτλων οπως αυτόν που αναφέρει η γράφουσα , επειδή είναι “πιασάρικος” σε αυτού του είδους το κοινό
“Στα πλαίσια της τέχνης” ???. Και μιλάμε για τον Οικονομόπουλο αυτή τη στιγμή, και τον κάθε Οικονομόπουλο. Έχω ιδιαίτερη αγάπη στην καλή μουσική και κάπου όταν ακούω τέτοια μόνο ειρωνεία μπορεί να μου βγει. Δηλαδή πραγματικά, κάπου έλεος όμως.
Την εσκισε την γατα ο ιμιτασιόν justin bieber
Εν τω μεταξεί τα λέει αυτά με το ντεκαπάζ στο μαλλί….. Πόσο ότι να ναι
Υπάρχουν υπέροχες μελωδίες ρεμπέτικων τραγουδιών που έχουν περάσει στη λήθη, γιατί έχουν στίχους απαράδεκτους για τα σημερινά δεδομένα: μιλάνε, π.χ., για 12χρονα κορίτσια με την ποδιά του σχολείου, που τα έχει ερωτευτεί ο συνθέτης. Ακόμα και δημοφιλέστερα τραγούδια όπως το “όταν στα κέντρα σε πηγαίνω” του Τσιτσάνη παίζονται όλο και λιγότερο. Συμβαίνει και σε δημοτικά τραγούδια: καταγράφονται, μελετώνται, αναλύονται στο πλαίσιο της εποχής τους αλλά δεν τα ακούμε πια σε συναυλίες. Δεν πρόκειται για λογοκρισία: απλώς, η εποχή τους πέρασε πια. Αν το δεχόμαστε αυτό για πολύτιμα δείγματα ποιοτικής λαϊκής τέχνης, ε, δε θα κλάψω αν πάψουν να ακούγονται κομμάτια… Διαβάστε περισσότερα »
Τι σχέση έχει με την τέχνη αυτή η αηδία του Οικονομόπουλου; Συμφωνώ μαζί σας, και θα ήθελα να προσθέσω ότι, παρά τα αντίστοιχου περίπου νοήματος λόγια του, το τραγούδι « Είπα να σβήσω τα παλιά» είναι όπως και να το κάνουμε ενα υπέροχο τραγουδι, που πρώτο είπε η Μπέλου. Εδώ με την εξαίσια Μοσχολιού. https://www.youtube.com/watch?v=Igg6qqplLdU
Ουστ. Ο Οικονομόπουλος είναι γνωστός μισογυνης.
Ναι..όπου τέχνη βάλε Οικονομόπουλο και Σφακιανάκη. Ο πρώτος κάνει μισογυνισμό και ο δεύτερος κάνει φασισμό.
Ρε παιδιά λυπηθείτε μας.
Περίφημα κινήματα τέχνης και τα 2, ανάμεσα στον εξπρεσιονισμό
και τον ντανταϊσμό.
(Ουπς, κι αν ο β’ είναι παρακλάδι του α’? σχωρνάτε με…)
κλαίωωω με το “τσιφτετελοκοπρόσκυλο”!
τσιφτετελοκοπρόγατο θα ταίριαζε σ αυτή την περίπτωση 😂
Άσε που δεν έχει και λογική βάση: πουτάνα λέγεται η επί χρήμασι εκδιδόμενη γυναίκα. Το “στην ψυχή” πού κολλάει με τα χρήματα;
Στο τραγούδι υπονοείται κερατο, αυτη ειναι ψευτρα και υποκριτρια και ειναι πουτανα “στην ψυχη” γιατί δεν πουλάει το κορμί της αλλα πουλάει τις αξίες της, κατι τέτοιο θελει να πει ο ποιητής νομίζω.
Για μένα, αυτό είναι τόσο hate speech όσο και τα τραγουδιστά μπινελίκια που τραγουδάνε οι γαύροι για τον βάζελο και τούμπαλιν, μόνο που τα χουλιγκάνια, τουλάχιστον, δεν προσπαθούν να μας πείσουν ότι αυτά είναι τραγούδια αδελφοσύνης και αγάπης για το αθλητικό ιδεώδες.
Συγχωρείστε μου το ουρλιαχτό, αλλά
ΥΠΑ΄ΡΧΕΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΠΟΥΤΑΝΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ;
ΚΑΙ ΑΝΑΡΩΤΙΕΣΤΕ ΑΝ ΚΑΤΙ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΜΕΣΜΑ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΤΕΧΝΗ;;;!!!
Guilty pleasures: οι τρεις πυλώνες του λαϊκού Κατερίνα, Ρίτα, Στράτος και για πιο ποπ καψούρες η Καιτούλα. Γιατί καλοί οι Iron Maiden, καλός κι ο Monteverdi, καλός κι ο σκέτος Verdi, αλλά καψούρα χωρίς το “Μυστικέ μου Έρωτα” δεν βγαίνει!
Βγαίνει, μάνα μου.
Μητσάρας (Μητροπάνος). Θεός.
Τι να τα κάνεις τα ερζάτς;
Δεν συμπεριέλαβα τον Μητροπάνο γιατί δεν είναι guilty pleasure… Αλλιώς, συμφωνώ.
Καλυτερα μαζι σου και τρελός, παρά μοναχος μου και λογικος, το σκεφτομαι και καψουρευομαι και την προϊσταμένη μου.
Τί κομματάρα το “Μυστικε μου Ερωτα”!