Αγαπητή μου αμπούλα θα ήθελα τη γνώμη σου όσον αφορά το πότε είναι καλό το παιδάκι να πηγαινει στο νηπιαγωγείο. Κάποιοι φιλοι μ λένε ότι ειναι καλυτερα να πηγαινει οταν ειναι 2 χρονων να κοινωνικοποιείται με παιδάκια της ηλικίας του να παίζει παρά να είναι με γιαγιαδες κ παππούδες ενήλικες και να βαριέται. Αλλοι παλι λενε ότι σιγα και 3 χρονων να πάει δεν θα παθει κάτι, ομως σκεφτομαι μηπως θα βαριέται να ειναι από τα 2 μεχρι τα 3 μόνο με ενήλικες, περαν του ότι θα προσπαθω να τον κοινωνικοποιώ με παιδια φιλων. Εγω σκεφτομαι κιόλας ότι ίσως δεν μιλα και πολυ καλα οταν ειναι 2, ωστε αν γινει κατι να μπορει να σου εξηγησει, να σου πει. Δε ξερω ειμαι μπερδεμένη και θα ήθελα την αποψη σου επι τουτου για το πότε ειναι καλυτερο να πάει, 2 ή 3; Σε ευχαριστώ πολυ!
–σε διλημμα
Δεν υπάρχει «καλύτερο για όλα τα παιδιά ανεξαιρέτως» αλλά «καλύτερο για το συγκεκριμένο παιδί σε συνδυασμό με την υπόλοιπη οικογένεια και τις συνθήκες ζωής της στο περιβάλλον που βρίσκεται». Είναι μια από τις άπειρες αποφάσεις που πρέπει να πάρεις για το παιδί σου, χωρίς να μπορείς να ξέρεις από πριν πού θα σε οδηγήσουν, και χωρίς να υπάρχει σωστό και λάθος. Δεν λέγεται νηπιαγωγείο σε αυτή τη ηλικία, και μη ρωτάς εμένα, η δικιά μας ξεκίνησε έξι μηνών, η ερώτηση δεν είναι καν «στα 2 ή στα 3». Άλλοι άνθρωποι εμείς, υπό άλλες συνθήκες. Παρομοίως, μη ρωτάς δεξιά αριστερά. Για τον καθέναν είναι σωστό κάτι για διαφορετικούς λόγους. Αν υπήρχε μόνο μια σωστή απάντηση σε αυτή την ερώτηση, θα την ξέραμε όλοι.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Εγώ όποτε τη βλέπω με παιδάκια, σκέφτομαι ότι τελικά τα παιδιά θέλουν παιδιά. Τη βλέπω πώς κοιτάζει άλλα παιδάκια στην παιδική χαρά, πώς τα πλησιάζει και σκέφτομαι ότι ίσως έκανα βλακεια που δε την έστειλα παιδικό, ήθελα να το κάνω αλλά έπεσαν όλοι πάνω μου λέγοντας ότι είναι μικρή και αφού δε δουλεύω ας κάτσει σπίτι (δε δουλεύω γιατί τελειώνω το μεταπτυχιακό μου). Τώρα είναι ενός έτους και κάτι, είμαστε όλη μέρα μαζί και η ίδια έχει πλέον περισσότερες απαιτήσεις, νιώθω όμως ότι δεν είμαι σε θέση να την απασχολήσω αρκετά δημιουργικά για πολλή ώρα.
Ακριβώς το ίδιο. Ενιωσα οτι όσο και να χορεύουμε, παίζουμε ρόλους, κάνουμε καλλιτεχνικά κτλ κτλ θα είχε περισσότερα να πάρει απο τον παιδικό σταθμό.Έτσι λίγο μετά τα 2.5 (τότε μας βρήκε ο φετινός Σεπτέμβρης) ξεκίνησε παιδικό σταθμό και πράγματι βλέπω οτι ρουφάει με χαρά όλα όσα παίρνει απο τους παιδαγωγούς. Βέβαια έχει να κάνει πολύ με τις συνθήκες που υπάρχουν στην οικογένεια. εμείς μπορούσαμε και την πάμε 8.30-13.30, κάποιοι άλλοι γονείς που δεν έχουν αυτή τη δυνατότητα πάνε τα παιδιά μέχρι τις 5.Επίσης λυπάμαι που το λέω αλλα εδώ στην Ελλάδα τουλάχιστον αν μιλάμε για δημόσιο παιδικό σταθμό έχει να… Διαβάστε περισσότερα »
Καλά από τα 4 και μετά επιβάλλεται και από το νόμο να πάει σχολείο, όχι επειδή εσύ έτσι πιστεύεις.
Δεν είναι σε όλους τους δήμουν υποχρεωτικο να πάει προνήπιο. Εκτος αν έχω καταλάβει κάτι λάθος.
Γνωρίζω παιδιά που πήγαν πρώτη φορά νήπιο στα 5
Εμείς ξεκινήσαμε στον 5ο μηνα, γιατί δουλεύουμε και οι 2, γιατι δε θελουμε να ειναι συνέχεια με γιαγια, για να κοινωνικοποιηθεί και για να εχει ενα προγραμμα.
Η αληθεια ειναι πως πηγε καλυτερα απο οσο νομιζαμε, εχει ενα σταθερο προγραμμα, απασχολειται και ειναι ενα χαρουμενο παιδι.
Βρες καπου που να νιωθεις ανετα με τις βρεφονηπιοκομους, ζυγισε τα και παρε την αποφαση.
Μην απολογηθεις σε κανενα, γιατι αν μυριστουν πως τους περνει ολοι/ες εχουν κατι να πουν για το πως ζεις.
Και μας ξεκίνησε 15 μηνών λόγω εργασίας δικής μας. Αρχικά είχαμε πει να πάρουμε μια νταντά φουλ ταιμ αλλά είναι τόσο δύσκολο να βρεις μια καλή, αυτή που ξεκινήσαμε την απορριψαμε τελικά επειδή δεν τηρούσε βασικά θέματα ασφάλειας. Άλλες δεν δεχονταν καν να έρθουν λόγω βαρδιών δικών μου, ότι δηλ. υπάρχει ένα μεταβλητό πρόγραμμα που δεν θα ισχύει κάθε βδομάδα ίδιες μέρες(αλλάζει κάθε μήνα) κ έτσι ξεκινήσαμε βρεφονηπιακό. Το παιδί το δέχτηκε πολύ καλά, δεν το περιμέναμε, δεν κλαίει, παίζει, τρώει, κοιμάται.. Όποτε εχω τη δυνατότητα τον κρατάω σπίτι. Και τελικά το προτιμώ από το να ήταν όλες αυτές τις… Διαβάστε περισσότερα »
Το θέμα είναι να μπορεί να εκφράζεται ξεκάθαρα σε περίπτωση που κάτι του συμβεί ή δεν του αρέσει κάτι. Ο ανιψιος μου προσφατα μου ειπε ότι στον παιδικό που τον είχαν στειλει στα 2 του, την πρώτη φορά και για έναν μηνα, δεν του φερόντουσαν καλά και ένιωθε ανήμπορος να κάνει κάτι, γιατί δεν μπορούσε να εκφραστεί. Φαντάσου, το έχει αναμνηση από τα 2 του και είναι πλέον μεγάλο παιδί. Ευτυχώς έδειξε με τη συμπεριφορά του ότι δεν του άρεσε και τον άλλαξαν παιδικό. Ίσως αν μιλούσε να μην ζούσε αυτόν τον άσχημο μήνα και να τον είχαν αλλάξει άμεσα.
Ναι το μόνο ανησυχητικό είναι αυτό και είναι κρίμα. Είχα περάσει μαύρα στον παιδικό σταθμό. Επειδή η δασκάλα είχε κάτι προσωπικό με το θείο μου (της άρεσε αλλά αυτός δεν ενδιαφερόταν και της είχε πει κομψά αλλά με σαφήνεια όχι) και είπε να το βγάλει σε ένα δίχρονο. Δεν μου έδινε παιχνίδια να παίξω και έλεγε στα παιδιά να μη με παίζουν, είμαι κακό κορίτσι. Και 1 χρόνος πέρασε έτσι! Oσο και να προσπαθούσα να λέω αυτό κι αυτό δεν με καταλάβαιναν και για να λέμε την αλήθεια τότε οι γονείς δεν είχαν αφυπνιστεί και ιδιαίτερα και έβλεπαν ως αυθεντίες… Διαβάστε περισσότερα »
Αν είναι δυνατόν. Πράγματι, παλιοτερα δεν έδειναν σημασία στο παιδάκι, έλεγαν, παιδί είναι, ξεβολεύτηκε, θα γκρινιάξει, και το είχαν μέσα στο πρόγραμμα. Σήμερα ελπίζω τέτοιες δασκάλες να τρώνε καταγγελίες.
Νομίζω ότι τα παιδιά προσαρμόζονται εύκολα οπότε είτε το στείλεις 1 έτους είτε 2 είτε 3 θα προσαρμοστεί. Ένας ξάδερφός μου πήγε 6 μηνών κι εγώ δεν πήγα καν νηπιαγωγείο. Εξαρτάται πάντα από τις δυνατότητες που έχεις οικονομικά και από θέμα χρόνου. Αν πάντως αρχίζεις να ρωτάς τους γύρω ο καθένας θα σου πει διαφορετικά πράγματα γιατί εξαρτάται από τις εμπειρίες που είχαν.
Η απάντηση είναι πολύ σωστή ότι εξαρτάται από πολλά, κι εγώ θα προσθέσω από τη δική μου εμπειρία ότι δυστυχώς δεν μπορείς να ξέρεις από πριν διότι παίζει τεράστιο ρόλο -εκτός από όλα τα άλλα- και το τι σταθμός θα είναι αυτός, τι θα κάνουν εκεί τα παιδιά, ποια είναι τα άλλα παιδιά της τάξης, κλπ. Σαν γενική αρχή πιστεύω κι εγώ πως ένα μωρό από τότε που αρχίζει να καταλαβαίνει λίγο, να ενδιαφέρεται για παιχνίδια, να περπατάει, κλπ είναι καλό να πάει σε ένα σταθμό για λίγες ώρες. Ακόμα και ένα πιο μικρό μωρό πχ 6 μηνών χρειάζεται μια… Διαβάστε περισσότερα »
Mia idea, συγγνώμη που μπαίνω σε ξένα χωράφια, αλλά δεν είναι καθόλου συχνό ένα παιδί να μην μπορεί να συνεννοηθεί στη γλώσσα της χώρας υποδοχής μετά από ένα χρόνο στον παιδικό. Τα συνομήλικα Ελληνάκια που γνωρίζεις αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα; Μήπως πρέπει να το ψάξετε και να σκεφτείτε σοβαρά μια αλλαγή σχολείου;
Μια χαρά συνηθισμενότατο είναι, εξαρτάται από την ηλικία του παιδιού, από τη φιλοσοφία του σχολείου, από το τι επίπεδο έχει στη μητρική (λέει ότι δεν συνεννοείται όπως στα ελληνικά. Αν στα ελληνικά είναι φαρσί και στην άλλη γλώσσα μπορεί να αρθρώσει πέντε κουβέντες είναι πιθανόν να μη θέλει να μιλήσει καθόλου). Γενικώς πάντως όντως δεν ακούγεται σαν να είναι καλές συνθήκες για το παιδί. Λυπάμαι πολύ για τις δυσκολίες σας Mia idea, κι εγώ ζορίστηκα πολύ με τον μικρό μου. Καταλήξαμε μετά από έναν χρόνο να αρχίσουμε να μιλάμε αγγλικά σπίτι (που δεν ήθελα ούτε νεκρή να το κάνω) και… Διαβάστε περισσότερα »
Παιδιά με σκοτώνετε τώρα, ευχαριστώ πάρα πολύ για το ενδιαφέρον σας! Δεν είναι ότι δεν καταλαβαίνει γρι στα γαλλικά, αντίθετα ξέρει πολλές λέξεις και ολόκληρα τραγούδια απ’έξω, όμως δεν ξέρει αρκετά ώστε να μιλήσει κ γιαυτό στον παιδικό τους μιλάει στα ελληνικά. Πάει ένα χρόνο αλλά μόνο 3 φορές τη βδομάδα κατά μέσο όρο κ μόνο πρωινά. Το άσχημο είναι ότι οι δασκάλες δεν αναγνωρίζουν το πρόβλημα, αντίθετα επιμένουν ότι τα γαλλικά της είναι μια χαρά και καταλαβαίνει τα πάντα. Θέλω να της παρω μια γαλλόφωνη νταντά απλά αναρωτιέμαι γιατί να πληρώνω και τον παιδικό τότε…
Θα έλεγα ότι δεν ασχολούνται στον παιδικό να της δώσουν ευκαιρίες να μιλήσει, Mia Idea. Αν το παιδί ξέρει ολόκληρα τραγούδια απ’ έξω, προφανώς έχει μια κάποια οικειότητα με τη γλώσσα, αλλά εκφράζεται καλύτερα με ρυθμικό λόγο που γνωρίζει εκ των προτέρων. Και η δική μου άρχισε να λέει προτάσεις με τραγούδια (ή σε γνωστή μουσική) όταν ακόμη έλεγε μεμονωμένες λέξεις. Ο παιδικός που την πάμε εμείς έχει ειδική πρόνοια για παιδιά που έχουν τα αγγλικά ως δεύτερη γλώσσα, θεωρώντας σε κάθε περίπτωση ότι η μητρική γλώσσα των γονιών είναι και δική τους μητρική (αν είναι ζευγάρι με 2 γλώσσες,… Διαβάστε περισσότερα »
Το παιδί μια χαρά θα είναι είτε είναι με έναν γονιό στο σπίτι, η γιαγιά/παππού, θεία, νταντά. Όπως μια χαρά θα είναι και στον παιδικό.
Αν επιλέξετε να πάει στα 2-3 έτσι κι αλλιώς θα είναι λίγο και από τα δύο λόγω ιώσεων.
Με λίγα λόγια περισσότερη σκέψη θέλει το ποτέ θα ξεκινήσει την πρώτη δημοτικού πιο κοντά στα 6 ή στα 7 ανάλογα με το μήνα γέννησης, παρά το ποτέ θα πάει παιδικό/νηπιαγωγείο.
Εξαρτάται πάντα από το παιδί και τι σταθμό θα βρεις. Διαβάζοντας τις απαντήσεις και των υπόλοιπων. Εγώ τα έστειλα από τα 2 τους. Ήταν έτοιμοι γιατί είχαν ψιλοβαρεθεί με τις γιαγιάδες οι οποίες δεν μπορούσαν να τα ακολουθήσουν καθώς πολύ ζωηρά και τα δυο. Γενικά μια συμβουλή είναι να προσέξεις τους ανθρώπους του σταθμού και όχι τόσο τα υπόλοιπα (π.χ. ειδικό φαγητό, ειδικές μέθοδοι και εξτρα προγράμματα). Το θέμα είναι να σου εμπνέουν εμπιστοσύνη οι άνθρωποι που δουλεύουν εκει.
Η αποψάρα μου. Το ιδανικό είναι από 2 ετών πάνω κάτω να ακολουθεί ένα πιο χαλαρό “σχολικό” πλαίσιο είτε αυτό λέγεται παιδικός σταθμός είτε playgroup είτε δημιουργική απασχόληση. Στο σπίτι όλη μέρα πάντως δεν ειναι καλό ουτε για το παιδί ουτε για τους φροντιστές. Η κόρη μου πήγε 2 χρονών αναγκαστικά παιδικό σταθμό, έως τότε είχαμε την τεράστια τυχη να την κρατανε οι γονείς μου, οι οποίοι ειναι οι πιο δραστηριοι και κοινωνικοι παππουδες του κοσμου. Αν ηταν στο χερι μου θα την κραταγα με τους γονεις μου λιγους μηνες ακομα, μεχρι να αποκτησει καλυτερη επικοινωνια. Παρ ολα αυτα μια… Διαβάστε περισσότερα »
Ναι,δεν υπάρχει κανόνας εδώ ακόμα και τα πολύ μικρά βρέφη μπορούν να περνάνε ωραία σε έναν καλό παιδικό σταθμό με τρυφερός ανθρώπους. Συνήθως δεν κάνουμε αλλαγές στη ρουτίνα τους γύρω στους 8-9 μήνες, προτιμαμε πριν ή μετά, γιατί τα δυσκολεύει ο αποχωρισμός από τη μάνα .Στα τρια σχεδον ολα τα παιδακια είναι έτοιμα για παρέα και παιχνίδια, βαριούνται μόνα τους σπίτι. Αλλα και πάλι εξαρταται απ το ποσο καλος ειναι ο σταθμος (π.χ.το πρώτο μας πήγε σε ένα δημόσιο σε ημιυπόγειο , παστωμένα σα σαρδέλες οπου απαγορεύονταν να ενημερωνόμαστε απο τις ίδιες τις παιδαγωγούς και μας μίλαγε μόνο η ίδια… Διαβάστε περισσότερα »