Καλημέρα, Έχω μια απορία! Είμαι 22, και γενικά προσπαθώ να αποκτήσω γνώσεις γύρω από τον φεμινισμό, την πατριαρχία κτλ. Σε διαβάζω αρκετά χρόνια όποτε με έχεις βοηθήσει αρκετά στο να βλέπω τα πράγματα πιο καθαρά και να διαμορφώσω άποψη!(θενκιου). Αφορμή για να σου στείλω στάθηκε το σποτάκι από την πολιτική προστασία. Όταν το είδα στην τηλεόραση είπα οκ, δεν μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση, πήγα και κοιμήθηκα. Το επόμενο πρωί διάβασα ένα σορό άρθρα που το κατηγορούν για μισογυνισμό, και φεμινίστριες να γράφουν εκνευρισμένες και και και… η ερώτηση μου είναι, έχω(-ουμε) υποστεί τέτοια πλύση εγκεφάλου που μας είναι τόσο δυσδιάκριτες τέτοιες συμπεριφορές; (Γιατί όταν διάβασα τα άρθρα και εγώ εντόπισα τα προβληματικά σημεία σε αυτό το σποτάκι) Πως θα μπορούσα τις επόμενες φορές να είμαι πιο αλέρτ και να τα εντοπίσω μόνη μου;
–Wannabe φεμινίστρια (μάλλον)
Ναι, τόση πλύση εγκεφάλου έχουμε υποστεί.
Δεν είσαι wannabe φεμινίστρια επειδή δεν βλέπεις τον σεξισμό και τον μισογυνισμό εκεί που βρίσκεται, δεν τον βλέπεις, επειδή βρίσκεται παντού. Ο μέγας Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ έγραψε πρόσφατα σε ένα άρθρο του στους LA Times (δεν μπορώ να το βρω τώρα) ότι (παραφράζω) «ο ρατσισμός είναι σα λεπτή σκόνη: είναι παντού, διαποτίζει τα πάντα, αλλά είναι αόρατος. Μέχρι που λάμπει ο ήλιος πάνω στη σκόνη, και την βλέπεις, και καταλαβαίνεις πόσο έχει εισχωρήσει, και μετά είναι αδύνατο να ξεχάσεις ότι την είδες».
Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει με τον σεξισμό, που είναι παρεάκι με τον ρατσισμό, και όλες τις μορφές συστημικής καταπίεσης ομάδων ανθρώπων. Την επόμενη φορά θα το διακρίνεις ευκολότερα, και όλο και πιο εύκολα, και μια μέρα θα συνειδητοποιήσεις ότι δεν χρειάζεται να προσπαθείς άλλο, γιατί απλώς βρίσκεται παντού, ακόμα και μέσα σου.
Και μετά θα σου λένε «μην τα βλέπεις όλα με αυτό το πρίσμα, δεν είναι παντού οι εχθροί», αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία, ακόμη πιο εκνευριστική.
(Παρεμπιπτόντως, όποια ενδιαφέρεται να ενημερώνεται για τα θέματα των μαύρων στην Αμερική, ο Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ είναι πολύ κατατοπιστικός, κατά τη γνώμη μου).
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Ακόμη και στο φαγητό, Διαλεχτη? Δηλαδή έπαιρναν τα αδέρφια σου καλύτερη μερίδα φαγητού, επειδή ήταν αγόρια? Έχω σοκαριστεί…
Απλά πέθανα με την φωτό του άρθρου με την πλύση εγκεφάλου
Ναι, το συγκεκριμενο σποτακι ηταν μια αναπαραγωγη του στερεότυπου οτι η γυναικα τρωει τα αυτια του αντρα με αυτα που θελει και ο κακομοίρης προσπαθει παντα να τη συνετισει…ειδες τι αμυαλες που ειμαστε? μονο βολτες έχουμε στο μυαλο μας, ακομη και μπροστα στον κορονοιο..
Είναι κάτι παραπάνω από πλύση εγκεφάλου, είναι συστηματικός τρόπος ζωής που περνάει από γενιά σε γενιά.
Τι όμορφο σχόλιο Διαλεχτή! <3
Μόνο σε εμένα χτύπησε άσχημα η φράση ” και φεμινίστριες να γράφουν εκνευρισμένες και και και…”;
Τι άρθρο που αναφέρει η αγαπημένη Α,μπα είναι το παρακάτω
https://www.latimes.com/opinion/story/2020-05-30/dont-understand-the-protests-what-youre-seeing-is-people-pushed-to-the-edge#click=https://t.co/UeGCJUcOTH
Ακριβώς. Όλες οι μορφές συστημικής καταπίεσης είναι παντού και σε κάθε έκφανση της καθημερινής και κοινωνικής ζωής. Άλλοτε με πιο εμφανή και κραυγαλέο τρόπο, άλλοτε με πιο υποδόριο και ύπουλο. Αυτό που μπορούμε και πρέπει να κάνουμε είναι να έχουμε ανοιχτά μάτια και να μαθαίνουμε, να συζητάμε, να σκεφτόμαστε. Κανείς δεν είναι τέλειος, όλοι σε αυτή τη σάπια κοινωνία ζούμε και από μικρά παιδιά βομβαρδιζόμαστε με προκαταλήψεις και στερεότυπα. Επίσης, είναι πολύ σημαντικό να επεξεργαζόμαστε καθετί που σκεφτόμαστε και να εκπαιδεύουμε τον εαυτό μας στις αυθόρμητες αντιδράσεις μας, όπως πολύ σωστά λέει και η Λένα. Υ. Γ. : Αυτό το… Διαβάστε περισσότερα »
Πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν μιλούσαμε από νωρίς γι’ αυτά τα θέματα και πόσο/πόσοι δεν θέλουν ν’ αλλαξουν.
“Και μετά θα σου λένε «μην τα βλέπεις όλα με αυτό το πρίσμα, δεν είναι παντού οι εχθροί», αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία, ακόμη πιο εκνευριστική”. Είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο αυτό. Μου αρέσει να απαντώ με το “αφού είναι παντού ο σεξισμός, απλά εσείς δεν τον βλέπετε” και με το “the personal is political”. Πάντως, όσο περισσότερο μιλάμε για αυτά που είναι “αόρατα” αλλά πανταχού παρόντα, όπως ο σεξισμός, όσο περισσότερο τα εντοπίζουμε και τα σχολιάζουμε ανοιχτά, τόσο περισσότερο αρχίζουν να τα συνειδητοποιούν και οι γύρω μας. Αυτό που κάνει το σάιτ δηλαδή! Π.χ. στη δουλειά μου, όταν έχουμε… Διαβάστε περισσότερα »