Σημερα το βραδυ ακουσα κατι που με ξαφνιασε στιγμιαια, αλλα εν τελει δεν ξερω και ποσο παραξενο ειναι να ακουσει μια γυναικα ενα τετοιο σχολιο στην κοινωνια που ζουμε. Τα τελευταια χρονια ζω και εργαζομαι στο Ντουμπαι και εδω ειναι που ακουστηκε και αυτο το σχολιο – αν εχει καμια σημασια. Ημασταν εξω δυο ζευγαρια και παραγγελναμε τα ποτα μας. Η κοπελα απο το αλλο ζευγαρι παρηγγειλε ενα φρουτωδες κοκτειλ και εγω παρηγγειλα ενα old fashioned (βαση του το ουισκι). Ο σερβιτορος λοιπον ξαφνιαστηκε τοσο πολυ με την επιλογη μου και σχολιασε “Oh a man’s drink!” (μεταφραση: Α ενα ανδρικο ποτο!). Σαν να μην εφτανε αυτο, οταν μας εφεραν τα ποτα το σχολιο επαναληφθηκε καθως ο αλλος σερβιτορος αφησε “κατα λαθος” το ποτο μου στο αγορι μου και ο πρωτος σερβιτορος ετρεξε να σχολιασει παλι “Ειδες; Κι αυτος παραξενευτηκε”. Εμενα η απαντηση μου σε ολο αυτο ηταν γενικη αδιαφορια και ενα σχολιο του τυπου “Α ναι; Εμενα αυτο ειναι το αγαπημενο μου ποτο”. Σκεφτηκα λοιπον μετα ποσο ηλιθιο και αχρειαστο ηταν ολο αυτο το σκηνικο. Απο ποτε τα ποτα κατηγοριοποιουνται με βαση το φυλο; Α το ουισκι ειναι για ανδρες και η βοτκα για τις γυναικες; Μηπως θα ηταν πιο ικανοποιημενος αν ειχα παρει κι εγω ενα φρουτωδες κοκτειλ για να καλυψω τη σεξιστικη του ιδεολογια; Ισως… Εγω παντως πηρα και δευτερο ουισκι.
-Cheers
Ας πούμε ότι είναι πιο πιθανό να ακουστεί στο Ντουμπάι απ’ ό,τι στη Νέα Υόρκη. Αλλά είναι άλλη μια μέρα στον κόσμο της πατριαρχίας. Τίποτα το περίεργο.
Τα ποτά κατηγοριοποιούνται ανάλογα το φύλο από τότε που υπάρχουν ποτά. Κατηγοριοποιούνται ανάλογα με το φύλο οι νοητικές ικανότητες, το ποτό σου κάνει εντύπωση;
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Αν το περιστατικό είχε διαδραματιστεί στην Ελλάδα πχ θα έδινα απάντηση σε στυλ
΄’Ανδρικό ποτό; Δηλαδή παπάρια είναι αυτά που πλέουν; Νόμιζα ήταν παγάκια. Φέρε μου τότε ένα γυναικείο, με μήτρα και ωοθήκες”
Αλλά στο Ντουμπάι, καλύτερα η ουδέτερη στάση που κράτησες.
Louise, έλιωσα!
😂😂😂😂😂😂
Μου έχει συμβεί και εμένα κάτι παρόμοιο εδώ στην Ελλάδα και αναρωτιόμουν, αν έτυχε ή αν είναι καθαρός σεξισμός. (SPOILER ALERT: το δεύτερο) Ήμουν διακοπές με τον σύντροφο μου στη Θάσο, πριν δύο χρόνια. Καθόμαστε σε ένα ταβερνάκι δίπλα στο κύμα, είχαν και εξαιρετική μαραθόπιτα και παραγγέλνουμε εγώ μπύρα και εκείνος κόκα κόλα. Μάντεψέ που πήγε τι. Γιατί προφανώς ως γυναίκα δε νοείται να πίνω μπύρα (λατρεύω τις μπύρες) και δη μόνη μου. Συγγνώμη για το rant, αλλά αν δε τα πω κάπου θα σκάσω. Γιατί τις περισσότερες φορές που βγαίνουμε με το σύντροφο μου αφήνουν την απόδειξη προς εκείνον;… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν λες πάλι καλά που δεν παρήγγειλε το φρουτοκοκτέιλ ο φίλος σου και γλιτώσατε τα χειρότερα!
Γενικά πάντως, δεν πιστεύω ότι ξαφνιάζονται τόσο πολύ. Εκτός αν ξεκίνησαν να δουλεύουν χθες ας πούμε. Απλά είναι πιο εύκολος τρόπος να εκφράσουν την αντίθεσή τους, ειδικά όντας σε επάγγελμα εξυπηρέτησης. Απλή, πατροπαράδοτη χειραγώγηση. Όποτε και λογικά να το σκεφτώ επιθετικά θα απαντούσα, αλλά σίγουρα δεν θα προλάβαινα να το σκεφτώ πριν του πω να χωρίσουν τα ποτά στον κατάλογο να μην μπερδευόμαστε οι χαζές για το τι μας επιτρέπεται να πίνουμε.
Κ όμως,δεν το λένε για να χειραγωγήσουν μια κατάσταση ή τον άνθρωπο απέναντι τους ούτε για να εναντιωθούν.Είναι κάτι χειρότερο,το θεωρούν κοπλιμέντο προς τη γυναίκα να την εξισώσουν με άντρα,εξ ου και η “δήθεν”έκπληξη
E ναι αλλά άδικα φοβούνται. Συνήθως τις εξυπνάδες τις κρατάνε για τις γυναίκες που άνετα πετάνε ότι μ… τους έρθει ενώ σε άντρα δεν τολμάνε να πούνε: α γυναικείο ποτό, μήπως θέλεις βοήθεια στο παρκάρισμα, που πας ρε κοτα, τράβα να σφίξεις καμιά βίδα κλπ
αληθεια τωρα;
στο ντουμπαι θα παραξενευτουν αν τους πληροφορησεις οτι οι γυναικες ανηκουν στο ανθρωπινο ειδος, στο ουισκι κολλησες εσυ;
Εδώ θεωρείται αντρικό κρασί το κόκκινο και γυναικείο το λευκό! Είναι ακόμα μακρύς ο δρόμος ..
Το ροζέ είναι το γυναικείο. Λόγω χρώματος και μόνο 😉
?v=1520097189
Το ροζέ το sparkling, μην τα λέμε μισά!
Φυσικά και το ροζέ, αλλά ας μην ξεχνάμε και το λευκό, ημίγλυκο, αφρώδες moscato d’asti. Αν δεν μας αρέσει θεωρούν ότι μας περισσεύει η τεστοστερόνη.
Ε λογικό το βρίσκω. Είναι θέμα χρώματος. Το βουργουνδί πιο στιβαρό, το λευκό πιο αιθέριο, πιο λάιτ. Όπως ακριβώς είναι στη φύση μας να είμαστε, άνδρες και γυναίκες.
Η πλάκα είναι πως στο λένε κιόλας.
Και καμαρώνουν κιόλας, σου λέει τι επαναστατικές σκέψεις κάνω πάλι ο πού@της.
Sister of mercy
Εγώ,αν έπρεπε να κατηγοριοποιησω το κρασί με βάση το φύλο, αντίστροφα θα το έκανα. Δλδ το κόκκινο είναι πιο ερωτικό με έντονο χρώμα οπότε γυναικείο. Ενώ υο λευκό έχει ουδέτερο αχνό χρώμα οπότε ανδρικό.
Υ.Γ επίσης δεν μου αρέσει καθόλου το κρασί (εκτός από σαγκρια) οπότε συγχωρήστε με για το λάθος μου😂
Εδώ θεωρείται αντρικός ο καφές χωρίς ζάχαρη. Έχω ακούσει “πως μπορείς γυναίκα πράμα να πίνεις σκέτο καφέ; “.
Πολύ θα ήθελα να ήμουν από μια μεριά, (ήσυχα ήσυχα στη γωνίτσα μου δεν υπόσχομαι ότι θα καθόμουν), να άκουγα την επιχειρηματολογία αυτής της παπαριας, σε ερώτησή σου για το τι σημαίνει αυτό, δηλ. πως συνδυάζεται ο σκέτος η οχι καφές με το οτι εισαι κορίτσι πράγμα.
Όχι ότι δεν φανταζόμαστε, αλλά γουστάρω να έρχονται στη θέση να πρέπει να εξηγήσουν γιατί λένε κάτι, που μέχρι εκείνη τη στιγμή δευτερόλεπτο δεν τους εχει περάσει απ’την κεφάλα ότι απλά αναμασάνε χωρίς να σκέφτονται.
Πολύ απλά απαντάς είμαι γλυκιά από μόνη μου για αυτό δεν βάζω ζάχαρη.
«Αραξε ρε φίλε στη γωνία σου…που ξαφνικά το παίζετε όλοι σκληρός, αμίλητος Τζέισον Στέιθαμ που πίνει σκέτο καφέ πικρό,της κηδείας και ουίσκι χωρίς παγάκια γιατί είναι και πολύ άνδρας. Και να πεις,ο Τζέισον έχει ενα καρό κοιλιακούς…μη σου πω ,και υπο-κοιλιακους… Ο Κωστάκης από το Κερατσίνι ας πούμε τι σκληρό έχει πάνω του εκτός απο την μπύρα που κρατεί σαν μογκολο»
Οι γονείς μου σε καφε-ζαχαροπλαστειο της πλατείας.
-Μία πάστα και
– Ένα φραπέ σκέτο.
.. Μαντευουμε ολοι σε ποιον σερβίρεται τι, εύκολακι, έτσι; (bonus ότι η μανα μου είναι παχουλη, οπότε διπλή η σιγουριά την ώρα του σερβιρισματος)
Μια ζωή ανταλλάσουν ποτηρο-πιατα μετά την αποχώρηση τ@ σερβιτόρο.
Από πάντα! Ειδικά για τέτοια σύμβολα “ανδρισμού” όπως το ποτό. Επί χρόνια με σύντροφό μου στη Γερμανία, εγώ παράγγελνα μπύρα κι εκείνος πορτοκαλάδα. Πάντα μα πάντα σέρβιραν σε μένα την πορτοκαλάδα. Υπάρχει μια πολύ ωραία έρευνα της Jane Cowan πάνω σε αυτό αλλά στα πλαίσια της ελληνικής επαρχίας στο βιβλίο της, Dance and the Body Politic in Northern Greece, στο κεφάλαιο: Food, Spirits and Engendering Personhood.
Επίσης κλασικό είναι αυτό με τη μικρή και τη μεγάλη μπίρα. Πάντα αφήνουν το μεγάλο ποτήρι στον αντρα, πάντα όμως.
μα ΠΑΝΤΑ όμως, ο άντρσς μου παραγγελνει μικρό μπουκάλι λόγω οδήγησης εγώ μεγάλο ποτήρι βαρελίσια. Αφού ξεχωριστά λέμε τι θέλουμε πως προσγειώνεται το πορήρι στον άντρα ΔΕΝ καταλαβαίνω.
Στην καλύτερη των περιπτώσεων αν έχει διαλεξει καμια ‘αντρική’ μαύρη να μας κοιτάξουν μπερδεμένοι τι πάει που
Φαντάσου να υπήρχε και φούξια μπύρα το τι θα γινόταν. Ρε τι ζούμε..
Same. Πίνω τον καφέ μου μέτριο και χωρίς γάλα/αφρογαλα . Ο άντρας μου γλυκό με στέβια και γάλα . ΚΆΘΕ ΦΟΡΆ ο γλυκός προσγειώνεται μπροστά μου
Καλά θα μπορούσε άνετα να ακουστεί και στην Ελλάδα. Προφανώς είναι σεξιστικό. Το ότι τους έκανε ειλικρινά εντύπωση δεν αναιρεί το γεγονός ότι είναι σεξιστικό. Πέρα από σεξιστικό είναι και τεράστια αγένεια να σχολιάζεις τη παραγγελία του πελάτη. Ποιός νομίζει ότι είναι ο σερβιτόρος, γενικός δερβεναγας στη ζωή της πελάτισσας του; Πώς τολμάει και εκφέρει άποψη για το κατά πόσο μια παραγγελία συνάδει ή όχι με το προφίλ του πελάτη; Η δουλειά του είναι να σερβίρει. Συγχιστηκα.