Καλή μου ά,μπα σε παρακαλώ βοήθησέ με! Ο κολλητός μου χώρισε μετά από 2,5 χρόνια σχέση – η οποία ήταν και η πρώτη σοβαρή του – πριν από 5 μήνες και από τότε είναι πάρα πολύ στεναχωρημένος χωρίς να βελτιώνεται με τον καιρό. Δε μπορώ να τον βλέπω άλλο έτσι και δε ξέρω τι να κάνω, τί να του πω? Ό,τι έχω δοκιμάσει δεν είχε αποτέλεσμα…να του λέω να μην στεναχωριέται κι ότι θα τα ξαναβρούν? Γιατί και η ίδια η πρώην του του έχει αφήσει αυτή την ελπίδα για το “μέλλον”, όπως λέει, αν και του έχει ζητήσει να μην μιλάνε καθόλου τώρα, κάτι το οποίο εκείνος κάνει τις τελευταίες 10 μέρες μετά από μια αρκετά ταραχώδη περίοδο στην οποία μέχρι και που τα ξαναβρήκανε για 3 μέρες στις οποίες η κοπέλα κατάλαβε ότι δεν μπορεί να γυρίσει τελικά “τουλάχιστον τώρα” όπως και πάλι η ίδια λεει. Ή να του λέω να την ξεχάσει και να πάει παρακάτω? Που αυτό φαίνεται το λογικό αλλά εκείνος δε φαίνεται καθόλου έτοιμος να κάνει κάποιο βήμα προς τα κει. Αυτή η μικρή επανασύνδεση έγινε μέσα στον τελευταίο μήνα οπότε μήπως μηδένισε και πάλι το κοντέρ κι ο χρόνος του χωρισμού άρχισε να μετράει απ’ την αρχή? Υπάρχει τελικά κάτι που μπορούμε να πούμε ή να κάνουμε για να βοηθήσουμε σε αυτές τις περιπτώσεις? Ή μόνο ο χρόνος βοηθάει? Την έχει επίσης ακόμα φόντο στο κινητό του και στη φωτογραφία προφίλ του, κάτι που του τη θυμίζει διαρκώς και φυσικά τον στεναχωρεί συνέχεια, να επιμείνω να τη βγάλει ή δεν έχει νόημα μέχρι να νιώσει εκείνος έτοιμος να το κάνει? Δε ξέρω στεναχωριέμαι παρά πολύ που τον βλέπω έτσι και πραγματικά εύχομαι να μπορούσα να κάνω κάτι…Στις αιτίες του χωρισμού δεν ξέρω αν έχει νόημα να αναφερθώ και θα μακρυγορησω πολύ αν το κάνω, ήταν πάντως καταστάσεις που ο κολλητός μου παραδέχτηκε ότι χειριζόταν λάθος και ορκίζεται ότι θα είναι αλλιώς τώρα – κάτι που η πρώην του λέει ότι πιστεύει αλλά και πάλι δεν είναι έτοιμη για να είναι τώρα ξανά μαζί. Η ηλικία αν παίζει ρόλο είναι 27. Περιμένω με ανυπομονησία τη συμβουλή σου και φυσικά και των αναγνωστών!
Δεν χρειάζεται να του λες κάτι, ούτε να ελπίζει, ούτε να μην ελπίζει. Να τον ακούς χρειάζεται. Να του λύσεις το πρόβλημα δεν γίνεται. Αν έκανε λάθη, δεν αρκεί να υποσχεθεί ή να ορκιστεί ότι θα είναι αλλιώς τώρα. Δεν μπορεί να ορκιστεί κάτι τέτοιο. Μπορεί να ορκιστεί ότι θα κάνει ό,τι μπορεί για να είναι αλλιώς, αλλά δε βλέπω να κάνει κάτι, κάνει; Με ευχές δεν γίνεται.
Χρειάζεται αυτοκριτική, ανάλυση. Έκανε λάθη, γιατί τα έκανε; Τι άλλαξε στον τρόπο που σκέφτεται ώστε να είναι σίγουρος ότι θα είναι αλλιώς τώρα; Αν δεν μπορεί να βρει μόνος του τις απαντήσεις, να κάνει θεραπεία. Η πρώην του δεν θα θέλει να είναι το πειραματόζωο για να ανακαλύψουμε όλοι αν όντως είναι αλλιώς, και καλά κάνει.
(Μου φαίνεται αποκαλυπτικό ότι γράφεις πολλά για την πρώην του και τι λέει η πρώην του αλλά απολύτως τίποτα για τις αιτίες χωρισμού «για να μην μακρυγορήσεις». Δεν τον βοηθάς έτσι).
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Από προσωπική εμπειρία, ο τρόπος που συμπαραστεκόμαστε ή βοηθάμε ένα φίλο μετά το χωρισμό θέλει πολλή προσοχή. Όταν χώρισε μια πολύ καλή μου φίλη, μετά απο 7 χρόνια σχέσης και 3 συμβίωσης, μιλούσαμε όλη μέρα στο τηλέφωνο (χωρίς διακοπή κυριολεκτικά), αυτή μόνο να κλαίει και να με ρωτάει διαρκώς τι να κάνει…προσπαθούσα να μην δώσω κατευθύνσεις γιατί έχω σημαία την αρχή “δε λέμε σε κανέναν τι να κάνει”, αλλά ό,τι και να έλεγα αυτή γυρνούσε την κουβέντα εκεί, ρωτώντας ευθέως “ναι, αλλά πες μου τι να κάνω;” (εννοώντας να τον πάρω για να τα ξαναβρούμε ή όχι). Μετά από κάποιο… Διαβάστε περισσότερα »
Μακάρι να μπορούσα να σας δώσω περισσότερες θετικές ψήφους. Απόλυτα σωστή προσέγγιση που ίσως το μόνο καλύτερο είναι να βρείτε τι θέλει αυτός που ζητά συμβουλή και να τον σπρώξετε προς αυτή την κατεύθυνση.
Το μόνο που βλέπω είναι να σπρώξει το φίλο της να κάνει κάτι που πάντα ήθελε (χόμπυ, άθλημα, δραστηριότητα) ώστε να ξεχαστεί ή αποκτήσει κάτι με το οποίο θα γεμίσει το χρόνο του.
The-R-Esti καταλαβαίνω τι λες αλλά αυτό καθεαυτό που της είπες δεν ήταν καθόλου κακό. Ίσα ίσα, είναι μια ερώτηση ουσιαστικά βοηθητική και με ενσυναίσθηση. Κι εγώ διαφωνώ με τις έντονες παρεμβάσεις σε θέματα των άλλων(πλην κάποιων πιο σοβαρών περιπτώσεων φυσικά) αλλά με έναν άνθρωπο με τον οποίο έχουμε στενή σχέση δε μπορούμε , τουλάχιστον μετά το πρώτο διάστημα, να κουνάμε απλά το κεφάλι και να μη λέμε τη γνώμη μας ειδικά εφόσον μας τη ζητά. Εννοείται με νοιάξιμο και γλυκό τρόπο. Βγάζοντας ένα ίσως αυθαίρετο συμπέρασμα αλλά και από πείρα μου με παρόμοια περίπτωση, θα σου πω ότι στην ουσία… Διαβάστε περισσότερα »
Ποσο συμφωνω μαζι σου!! Επαθα και εμαθα βεβαια! Οταν η κολλητη μου χωρισε μετα απο κανα 4μηνο σχεσης ηταν στα πατωματα. Με ρωτουσε και εμενα τι να κανει, εγω τοτε αφελως της ειπα να του δωσει χρονο. Ισως πιεστηκε με τη δουλεια του, να μην τον πιεζει με μηνυματα, να μην τον παιρνει τηλεφωνο για να τα ξαναβρουν, ας αφησει να περασει λιγο ο χρονος να δειτε και οι δυο τι πηγε λαθος. Μετα απο κανενα μηνα την παιρνει τηλ αυτος και της ζηταει να βρεθουνε. Οταν βρεθηκανε της ειπε οτι τον πειραξε πολυ που “δεχτηκε την χυλοπιτα του αμαχητη”,… Διαβάστε περισσότερα »
Προφανώς ο άνθρωπος δεν είναι έτοιμος να την ξεχάσει και να πάει παρακάτω, οκ, δεν έχουν όλοι τους ίδιους ρυθμούς σ΄αυτά. Αν τώρα γίνεται δυσλειτουργικός στην καθημερινότητά του, μπορείς να επιμείνεις, μέχρι τότε απλά ζει το χωρισμό και το δράμα του.
Δεν ξέρω και τι εννοείς με το “τον βλέπω έτσι” και το “τη θυμάται και στεναχωριέται”, εγώ σαν φίλη μπορεί λίγο να κουραζόμουν αν ας πούμε 5 μήνες κυκλοφορούσε με τη ρόμπα κλαίγοντας και πίνοντας ουίσκια στο σπίτι, αλλά μάλλον αυτό δεν αφορά κανέναν.
Γράφουσα, αναλύεις την κατάσταση σε ένα κατεβατό, αποκρύπτοντας την πιο σημαντική πληροφορία. Αλήθεια, γιατί χώρισαν; Τι λάθη έκανε ο κολλητός σου; Γιατί αν είναι το κλασσικό “καλό παιδί”=χειριστικός π@π@ρας, τότε καλά έκανε η πρώην κοπέλα του που έφυγε. Για την ακρίβεια, και πολύ άργησε, αν είναι έτσι τα πράγματα.
Η ερωτηση δεν είναι αν έκανε ή δεν έκανε καλά η πρώην, αλλά πώς να βοηθήσει ο φίλος ή φίλη που έστειλε την ερωτηση. Δεν είναι το ζήτημα ποιος έφταιγε. Φίλε ή φίλη δεν ξέρω τι να πεις για να βοηθήσεις, αλλά νομίζω ότι ήταν μεγάλη υποτροπή η επανασύνδεση/ επαναχωρισμος, ήταν μια επιπλέον ατυχία που τον πήγε πολύ πίσω. Να μην του λες ότι θα τα ξαναβρούν, όσο κι αν θέλει να το ακούει, είναι λαθος, μην του τρέφεις μια ελπίδα που αν επαληθευτεί ( απίθανο) μάλλον δεν θα του βγει σε καλό. Άκουσε τον και μην υποτιμάς τη στεναχώρια… Διαβάστε περισσότερα »
Από τα συμφραζόμενα καταλαβαίνω ότι έχουν συζητήσει την αιτία χωρισμού και τα λάθη του φίλου της. Απλά η γράφουσα θέλει να εστιάσει στο πώς να τον βοηθήσει ψυχολογικά ώστε να ανακάμψει και να ξεπεράσει την πρώην από τη στιγμή που ο χωρισμός είναι τελεσίδικος από τη μεριά της.
Αμένσιοτα ποστ στα σοσιαλ που να στεναχωρούν την πρώην μην κάνεις.
Στην αρχή το μετέφρασα ως ανείπωτα, αλλά δεν έβγαζε νόημα. Μήπως είναι χωρίς mention? Τύπου “Όταν έχεις τέτοιους φίλους, τι τους θέλεις τους εχθρούς”, έτσι στον αέρα και όποιος έχει τη μύγα να την φέρει αμέσως πίσω?
Εντάξει. Διάβασα την άλλη ερώτηση και επιβεβαιώθηκα!
Μια σύντομη σημείωση από τη μεριά μου γιατί έχω να πάω να φτιάξω και φακοριζο ! Νομίζω έχει πολύ πολύ ενδιαφέρον το ζήτημα του αυξημένου emotional labor που συχνά μας ζητείται σε μια συντροφική ή και φιλική σχέση (κάποιες φορές μπορεί να το επιθυμούμε και οι ιδιες- αν έχουμε εσωτερικευσει εναν τέτοιο τρόπο συμπεριφοράς). Είναι κάτι που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο συζητιέται συχνά στο α,μπα- το σχόλιο το κάνω για να κάνω πιο ορατό το ’emotional labor’ ως αναλυτικό εργαλείο. Θα το σκεφτώ και περισσότερο και ίσως επανέλθω πάνω σε αυτο
Θυμάμαι, πολύ καλή μου φίλη είχε χωρίσει μετά από κάποιους μήνες σχέσης, είχε κάνει άλλες σχέσεις που είχαν κρατήσει χρόνια, ωστόσο με τον συγκεκριμένο ήταν φοβερά ερωτευμένη. Η περίοδος πένθους κράτησε σχεδόν όσο η ίδια η σχέση. Βγαίναμε κάθε εβδομάδα και συζητούσαμε μόνο γι’αυτό, δύσκολο πολύ γιατί δεν ήθελα ούτε να της πω ότι θα τα ξαναβρούν, γιατί υπήρχε λόγος που χώρισαν αλλά ούτε και θα βρεις άλλον και όλα θα φτιάξουν, γιατί δεν ήταν αυτό το θέμα. Επομένως έκανα υπομονή και έτσι τους επόμενους μήνες αναλύσαμε ξανά και ξανά το θέμα, την άκουγα, την παρηγορούσα όταν έκλαιγε, μέχρι που… Διαβάστε περισσότερα »
Οι χωρισμοί, και ίσως ακόμα περισσότερο αυτοί που τους ονομάζουμε “επώδυνους” είναι μεγάλο σχολείο και για τα δυο μέλη. Ο τρόπος που το διαχειρίζεται ο καθένας μας είναι ξεχωριστός. Άλλος το βιώνει μοναχικά άλλος θέλει παρέα και κουβέντα. Ελπίζω να ξέρεις αρκετά καλά τον φίλο σου ώστε να μπορέσεις από τις αντιδράσεις του, να καταλάβεις πως ο ίδιος θέλει να αντιμετωπίσει την κατάσταση που ζει. Εγώ στην θέση σου θα ήμουν σε κάθε περίπτωση ειλικρινής αλλά εξαιρετικά διακριτική. Σε καμμία περίπτωση κυνική ή σκληρή χάριν της ειλικρίνειας. Το να πεις σε κάποιον “θα τα ξαναβρείτε σίγουρα” είναι και ψέμα (πως… Διαβάστε περισσότερα »
Πρώτα απ’όλα να είσαι δίπλα του,να τον ακούς,να τον αφήνεις να ξεσπάει ενίοτε για να ελαφρύνει. Προσπάθησε να μην αναφέρεις την πρώην του,να μιλάτε για άλλα θέματα όσο γίνεται. Βιώνει μια πολύ στρεσογόνα περίοδο και χρειάζεται κάποιον δίπλα του να τον στηρίζει και να του συμπαραστέκεται. Προφανώς θα έχει κάνει τα λάθη του,σε ενα χωρισμό δε φταίει μόνο ο ένας,και καλό θα ήταν να τα ξανασκεφτεί και να επαναπροσδιορίσει τη συμπεριφορά του για την επόμενη σχέση του
Ειλικρινα δεν μπορεις να κανεις τιποτα. Δεν μπορουμε να λυνουμε προβληματα , συναισθηματικης φυσεως , για αλλους ανθρωπους. Δεν ειναι οτι εχει οικονομικα θεματα και μπορεις να του προτεινεις μια δουλεια που ξερεις. Ειναι κατι αλλο. Παμε παρακατω, το παυσιπονο – ελπιδα , ειναι κατι που διαρκει λιγο και μετα ποναει ακομη περισσοτερο, μην του το κανεις. Καλυτερα αν σε ρωτησει να του πεις οτι το πιθανοτερο ειναι να μη γυρισει αλλα και να γυρισει μπορει να μην ειναι καλα παλι η σχεση τους . Οτι πρεπει να κανει σαν να μην υπαρχει στη ζωη του , γιατι οντως δεν… Διαβάστε περισσότερα »
Τώρα ή εγώ έχω μείνει στην πλειόκαινο του ίντερνετ και το αμενσιοτος δεν χρησιμοποιήται πχια ή εσύ είσαι κάπου στη Ιουράσια. ‘Εχουν μυγιάσει πολλούς μυγοκτήτες (το πατεντάρω) αυτά τα αμένσιοτα.