Είμαι φοιτήτρια εδώ και δύο χρόνια, σε μια πόλη αρκετά μακριά από την οικογένειά μου. Στην αρχή του πρώτου μου έτους δυσκολεύτηκα πολύ να προσαρμοστώ και φυσικά να γνωρίσω άτομα όντας ντροπαλός και κλειστός χαρακτήρας. Στην αρχή κατάφερα να κάνω παρέα με τέσσερα κορίτσια και μπορώ να πω πως ήταν πολύ ωραία, παρόλα αυτά μετά από ένα μήνα χωρίς λόγο απομακρύνθηκα. Πραγματικά δε θυμάμαι να είχα κάποιο θέμα, δε μαλώσαμε η κάτι σχετικό, απλά ”κόλλησα” με μια άλλη κοπέλα και σταδιακά διακόπηκε η συναναστροφή(και κυρίως από μέρους μου). Το θέμα μου είναι ότι κατάλαβα πως έκανα λάθος να μην προσπαθήσω να τις κρατήσω κοντά μου και ακόμη και τότε το σκεφτόμουν ότι είναι λάθος αλλά δε ξέρω γιατί έμεινα εν τέλει άπραγη ως προς το θέμα αυτό. Θέλω εδώ και πολύ καιρό να κάνω μια προσπάθεια να τις ξανά προσεγγίσω αλλά φοβάμαι και δε ξέρω και πώς. Και παρόλο που έχω συνάψει φιλικές σχέσεις και με άλλα άτομα, νιώθω ότι μου λείπει συγκεκριμένα η δική τους παρέα και πραγματικά αν μπορούσα να γυρίσω πίσω το χρόνο θα το έκανα. Θέλω πολύ να προσπαθήσω να ξανά κάνω παρέα μαζί τους και να ξανά έρθουμε πιο κοντά, αλλά πώς; Βοήθεια.
– Νότα
«Γεια, συγνώμη που χάθηκα, τεμπέλιασα, συγνώμη. Μου λείπετε πολύ, θέλετε να πάμε για έναν καφέ;»
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
πραγματικά πνιγόμαστε σε μια κουταλιά νερό.
Στείλε ένα μήνυμα, αφού θες να τις συναντήσεις.
Εκτός και αν ήταν άλλος ο λόγος που χαθήκατε.
Άλλα και πάλι δεδομένου οτι σου λείπουν. Πιάσε το τηλέφωνο σου και επικοινώνησε μαζί τους. Ακόμη και να μην τα καταφέρετε, έκανες την προσπάθεια σου .
Και αυτό είναι το σημαντικό! Άνθρωποι είμαστε, όλα μέσα στο πρόγραμμα είναι.
Πολλές φορές η πράξη είναι πιο εύκολη και λυτρωτική από τις βασανιστικές σκέψεις – αναλύσεις – υποθέσεις.
Εγώ τώρα στα 40+ δε θα είχα και δεν έχω κανένα θέμα να αναθερμανω οποιαδήποτε στιγμή οποιαδήποτε σχέση ξεθυμανε χωρίς ουσιαστικό λόγο. Μη σου πω πως ένα τέτοιο τηλεφώνημα από παλιό φίλο θα με ενθουσίαζε!Στα 20 μου όμως, που οι φιλίες είχαν τρομερή βαρύτητα,κάθε απομάκρυνση την εκλαμβανα σαν προδοσία, με στεναχωρουσε και δύσκολα ‘συγχωρουσα’. Αλλά μπορεί αυτό να ισχύει μόνο για μένα…
Εξαρτάται βέβαια και από το χρονικό διάστημα. Άλλο να έχεις χαθεί δύο μήνες και άλλο δύο χρόνια. Ειδικά αν συνέχισαν να κάνουν παρέα μεταξύ τους και έχουν δέσει, θα είναι αρκετά πιο δύσκολο να ενταχθείτε σε κάτι ήδη δημιουργημένο και σταθερό. Δε λέω ότι θα είναι αδύνατο, αλλά θα θέλει πιο πολλή προσπάθεια και (κυρίως) επιμονή στην προσέγγιση.
Φτιαξε κεικ και αστα στις πορτες τους με σημειωμα τα λόγια της Λένας!
Λένα μοναδική απάντηση! 👍😃Δεξιοτέχνης λέμε στις απαντήσεις! 👍Μα τι αλλο πέρα απο ένα τηλεφώνημα ή μια συνάντηση μαζί τους και πρόσκληση να βρεθείτε για καφέ? Απλα τα πραγματα.
Σκέψου όμως και το ενδεχόμενο κι αυτές να έχουν προχωρήσει με αλλες φιλιες και να μην επιθυμούν να γυρίσουν πίσω. Να εισαι προετοιμασμένη και για το οχι.
Δεν χανεις κάτι να τις ξαναβρεις και να τους προτεινεις να βγειτε.