Πριν από δυο χρόνια χώρισα από έναν άνθρωπο που αγαπούσα πολύ και ήμουν τρελά ερωτευμενη, όταν αποφάσισε να μετατρέψει τη σχέση μας από σχέση που πήγαινε σε συμβίωση και γάμο σε ελέυθερη σχέση, στη διάρκεια της οποίας μου έλεγε πόσο πολύ με αγαπάει και πως είμαι ότι καλύτερο έχει γνωρίσει στη ζωή του και δεν θα ξαναβρει άλλη σαν εμένα και λοιπές μπούρδες. Το θέμα είναι πως όταν αποφάσισε να αλλάξει την ισορροπία αυτή στη σχέση μας, μου είπε πράγματα για μένα πολύ σκληρά, για τις “ελλειψεις” μου που θα αποτελούσαν εμπόδιο στο να έχουμε μια κανονική σχέση, καθώς ήταν τόσο δειλός που δεν μπορούσε να πει απλώς οτι δεν θέλει ευθύνες, έτσι ώστε κι εγώ να ξεκόψω από τότε. Αλλά και κατά τη διάρκεια της ελεύθερης σχέσης (που κρατησε λίγους μήνες) μου έδειξε ασέβεια (μέσα στα σ’ αγαπώ),γι’ αυτό αποφάσισα να μην του ξαναμιλήσω ποτέ και να εξαφανιστώ. Τον άνθρωπο αυτό δεν τον αγαπώ πια. Δεν είμαι ούτε ερωτευμένη μαζί του. Δεν θέλω να ξέρω τίποτα, δεν με ενδιαφέρει. Τα τραύματα όμως είναι εκεί και πονάνε. Τα λόγια που μου είπε ηχούν ακόμα στα αυτιά μου, κλαίω κάποιες φορές και μου πονάει η καρδιά. Οχι γιατί τα πίστεψα, ξέρω πολύ καλά ποια είμαι, μου αρέσω και με αγαπώ. Αλλά τα βίωσα ως κακοποίηση. Λυπάμαι για τον τότε εαυτό μου που κάθισε και άκουσε εκείνες τις καφρίλες όντας ερωτευμένος και πολύ ευάλωτος. Και θέλω να ρωτήσω. Είναι φυσιολογικό, συμβαίνει; Πότε θα φύγει;
Ναι, είναι πολύ φυσιολογικό. Αυτό εννοώ όταν λέω ότι η απιστία δεν είναι το χειρότερο που μπορείς να πάθεις σε μια σχέση. Ο κλονισμός του αυτοσεβασμού είναι.
Θα φύγει όταν καταφέρεις να συγχωρήσεις τον εαυτό σου που δεν κατάφερες να τον προστατέψεις τότε που ήταν ερωτευμένος και ευάλωτος. Σκέψου γιατί δεν μπορούσες. Δεν είναι δίκαιο να απαιτείς με τα μυαλά που έχεις τώρα να είχε δράσει σωστά με τα μυαλά που είχε τότε. Ο λόγος που σκέφτεσαι έτσι σήμερα είναι ότι τότε σκεφτόσουν όπως σκεφτόσουν. Είσαι μια εξέλιξη, όχι στιγμιότυπα μέσα στο χρόνο. Και σίγουρα δεν είσαι τέλεια. Έχεις δικαίωμα να κάνεις λάθος, να αφεθείς, να αφήσεις κάποιον να σε τσαλαπατήσει. Δεν πειράζει που ήσουν τότε αδύναμη. Δεν πειράζει.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Πραγματικά πολύ ωραία απάντηση.. Να, για κάτι τέτοια διαμαντάκια αγαπάω λίγο πιο πολύ το Α,μπα <3
Τ έ λ ε ι α απάντηση! 👍👍👍Ποτέ ξανά κανείς δεν ειναι ίδιος με τον εαυτό του, σε όσα πέρασε σε ενα α παρελθόν και θυμάται, ειτε καλα ειτε άσχημα γεγονότα ηταν αυτά.
Μαθαίνουμε ωριμάζοντας κι εκει πρεπει να εστιάσει και η γραφουσα, να μαθει απο τα όποια λάθη του παρελθόντος και να τα χρησιμοποιήσει ως “οδοφράγματα” ψυχικα κυρίως.
Δεν πειράζει που ήσουν ευάλωτη. Ολοι μας υπηρξαμε ευάλωτοι. Μη νιώθεις ενοχές.
“Ο λόγος που σκέφτεσαι έτσι σήμερα είναι ότι τότε σκεφτόσουν όπως σκεφτόσουν. Είσαι μια εξέλιξη, όχι στιγμιότυπα μέσα στο χρόνο.”
Τϊ όμορφο!
“Δεν πειράζει που ήσουν τότε αδύναμη. Δεν πειράζει.”
Συγκινήθηκα. Λένα σ’ αγαπώ.
Μια άπαντηση που μπορει να σε ξεμπλοκάρει.. “. Δεν είναι δίκαιο να απαιτείς με τα μυαλά που έχεις τώρα να είχε δράσει σωστά με τα μυαλά που είχε τότε. ”
Πόσες φορες πέφτουμε σε αυτή τη παγίδα…
Πραγματικά δεν πειράζει. Μια ζεστή αγκαλιά από καρδιάς.
Γειά στο στόμα σου, Λένα!!! Για να καταλάβουμε τι μπορεί να επιφέρει η απιστία, και να μην μας κατηγορούν ότι στήνουμε λαϊκά δικαστήρια! Ναι, η απιστία δεν είναι ότι χειρότερο. Τα πριν και τα μετά όμως, είναι άστα να πάνε…
Καμία σχέση. Δεν είπε αυτό η Λένα.
“Αυτό εννοώ όταν λέω ότι η απιστία δεν είναι το χειρότερο που μπορείς να πάθεις σε μια σχέση. Ο κλονισμός του αυτοσεβασμού είναι.” Που κάνω λάθος? Διορθώστε με. Ο κλονισμός της αυτοεικόνας δεν είναι επακόλουθο?
Όχι Κατερίνα, μπορείς να χωρίσεις και χωρίς να κλονιστεί ο αυτοσεβασμός σου.
Ίσως για κάποιους να ειναι. Κακώς, η αξία μας δεν (πρέπει να) καθορίζεται από το αν κάποιος άλλος μας είναι πιστος. Όμως μπορεί κάποιος να είναι απόλυτα πιστός και καθημερινά να σε μειώνει, μέχρι που το πιστεύεις και χάνεις τον αυτοσεβασμό σου. Εξάλλου, στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν υπήρξε απιστία αφού η σχέση έγινε ελεύθερη.
Η ερωτώσα πουθενά δεν ανέφερε απιστία.
Φυσιολογικό είναι ναι. Πόσες, μα πόσες φορές, ακόμα και τώρα (χρόνια μετά) σκέφτομαι πόσο διαφορετικά θα έπρεπε να είχα κάνει κάποια πράγματα και πόσο κακό έχω κάνει στον εαυτό μου που ανέχτηκα ανεπίτρεπτες συμπεριφορές. Μακάρι να μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω και να τα έκανα διαφορετικά, με το μυαλό που έχω τώρα.
Θα περάσει, τουλάχιστον ο πόνος και τα κλάματα θα περάσουν. Αλλά εμένα μια πίκρα μου έχει μείνει ακόμα. Το θέμα είναι να μάθεις από αυτό που έγινε και να μην επαναλάβεις τα ίδια στο μέλλον.
Τί γλυκιά απαντηση!
Μπορεί ο πρώην σου να φέρθηκε σαν …(γαιδουρι)… άλλα δεν αποκλείεται όντως να μην ήθελε να προχωρήσει συγκεκριμένα μαζί σου. Γιατι εσύ τον λες δειλό επειδή νομίζεις ότι δεν σου είπε την αλήθεια (που ήθελες να ακούσεις) και σου είπε οτι δεν του κάνεις. Μπορεί όντως να μην του κάνεις , απ αυτά που γράφεις μου φαίνεται σκληρός άλλα οχι ψεύτης!
Eιναι σκληρο να μην θελει να προχωρησει καποιος συγκεκριμενα μαζι σου, συμφωνω. Ομως οταν λες την προσωπικη υποκειμενικη καθαρα αποψη σου για εναν ανθρωπο με σκληρα λογια, σε τετοιο βαθμο που τον κανεις να τα θυμαται για καιρο τοτε στερεισαι πολυ βασικης ενσυναισθησης και ανθρωπιας. Και για ποιον λογο δηλαδη να τα πει? Μπορει καλλιστα να πει: ξερεις κατι δεν το βλεπω να προχωραει και τελος.
Αγαπητή μου, επειδή σε νιώθω και σε συμπάθησα πολύ θα σου πω ότι κι εγώ έχω περάσει και ακόμα περνάω τέτοιες φάσεις ούσα μικρή, και πάντα όταν πληγώνομαι από ανθρώπους που δεν άξιζαν εξαρχής την προσοχή μου είμαι πολύ σκληρή με τον εαυτό μου. Όλοι μας δηλαδή. Και τα σκατά θα φάμε με το κουτάλι, και θα απογοητευτούμε από ανθρώπους που νομίζαμε σημαντικούς ενώ ήταν το απόλυτο τίποτα, και την αξιοπρέπειά μας θα χάσουμε σε μια στιγμή αδυναμίας γιατί η ερωτική επιθυμία κάνει ακόμα και τον πιο σκληρόπετσο χαλάκι. Και το πιθανότερο να ξαναζήσεις τα ίδια κάποια στιγμή και να… Διαβάστε περισσότερα »