Αγαπητή Α, Μπα, Θα ήθελα τη γνώμη σου γιατί δεν ξέρω πια τι να κάνω. Έχω έναν αδελφό γύρω στα 40 που αντιμετωπίζει εδώ και λίγο καιρό θέματα ψυχικής υγείας. Ο αδελφός μου έχει υποχρεώσεις, αλλά αυτή τη στιγμή μένει με τους γονείς οι οποίοι του καλύπτουν όλες τις ανάγκες (από αγορά φαρμάκων μέχρι πλήσιμο ρούχων). Και πριν εκδηλώσει τα συγκεκριμένα προβλήματα ήταν γενικά ανεύθυνος, δεν έκανε καμία προσπάθεια να συμβάλει στο σπίτι (μέχρι που ζητάει να του φέρουν την πορτοκαλάδα στο χέρι), έκανε ανήθικα, αλλά όχι παράνομα πράγματα και γενικά έδινε λίγη σημασία στις ανάγκες των άλλων και στον αντίκτυπο των πράξεών του. Επίσης δείχνει πολύ μικρή διάθεση να κάνει ουσιαστικές αλλαγές στη ζωή του και να αντιμετωπίσει τα προβλήματά του. Τώρα οι γονείς μου, που τον δικαιολογούν συνέχεια, με πιέζουν να τους βοηθήσω οικονομικά για να ανταπεξέλθουν. Του βοηθάω ήδη σημαντικά και βλέπω το πώς αυτή η πίεση επηρεάζει τη ζωή μου – έμεινα σε μια δουλειά που μισούσα για χρόνια γιατί είχα ανάγκη τα χρήματα για να τους ξελασπώσω και τρέμω όποτε με παίρνουν τηλέφωνο. Θέλω να προχωρήσω στη ζωή μου χωρίς να έχω συνέχεια αυτό το βάρος. Έχω όνειρα και φιλοδοξίες για τις οποίες θα πρέπει να κάνω οικονομικές θυσίες, αλλά φοβάμαι συνέχεια ότι κάποια μαλακία θα γίνει και θα πέσει ο ουρανός στο κεφάλι μας (όπως έχει γίνει και στο παρελθόν). Δυσκολεύομαι πολύ να το αντιμετωπίσω όλο αυτό, σε σημείο να τρέμω τις επισκέψεις στο σπίτι μου γιατί μου προκαλούν κατάθλιψη και άγχος. Ξέρω ότι ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και είμαι σίγουρη ότι δεν φταίει η ασθένειά του για όλα. Έχω και άλλα άτομα στον περίγυρό μου με τα ίδια ψυχιατρικά προβλήματα και τα αντιμετωπίζουν πολύ καλύτερα. Πώς να αντιμετωπίσω τόσο τον αδελφό μου και τους γονείς μου; Είμαι άκαρδη που προσπαθώ να βάλω κάποια όρια για να προστατεύσω τον εαυτό μου; Το έχω πάρει όλο λάθος;
– Red Riding Hood
Για να μάθεις να βάζεις τα όρια σου χωρίς να αναρωτιέσαι αν είναι σωστό να θέλεις να προστατέψεις τον εαυτό σου, και για να καταφέρεις να ζήσεις την ζωή σου, νομίζω ότι πρέπει να πας σε ψυχολόγο. Μου φαίνεται χάσιμο χρόνου και πολύ επικίνδυνο να προσπαθείς να απεμπλακείς από τα κουλουβάχατα των γονιών σου χωρίς επαγγελματική βοήθεια.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στο ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει κράτος πρόνοιας.
Εξαιρετική παρατήρηση Lifoworm!
Ο ψυχολόγος θα σε βοηθήσει να βάλεις τα πράγματα σε μια σειρά και να καταλάβεις ότι εσύ θα πρέπει να είσαι η προτεραιότητά σου. Θα σε βοηθήσει να απαλλαγείς από το αίσθημα της ενοχής. Σε μικρότερο βαθμό, έχω περάσει κάτι παρόμοιο, βοηθώντας τους γονείς να ανταπεξέλθουν σε οικονομικές δυσκολίες, τόσο σε βαθμό που να έχει αντίκτυπο στη δική μου εξέλιξη. Μεγάλωσα με τη νοοτροπία και τη σκέψη να τους ελαφρύνω όσο μπορώ (επειδή πάντα υπήρχα οικονομικά προβλήματα) και να τους απαλλάξω από αυτό το άγχος. Σχεδόν ένιωθα ότι είναι χρέος μου. Σκεφτόμουν ότι πάντα πρέπει να έχω λεφτά σε περίπτωση… Διαβάστε περισσότερα »
Η ζωή σου δεν είναι ο αδερφός σου. Να κοιτάξεις τη ζωή σου. Για να κοιτάξεις τη ζωή σου, θα πρέπει να απεμπλακείς όσο μπορείς από την οικογένειά σου. Η πρόταση της Λένας για επαγγελματία ψυχικής υγείας καλύπτει το ένα σκέλος. Υπάρχει όμως και μία άλλη πτυχή, εξίσου σημαντική και με πρακτικές προεκτάσεις, τα κληρονομικά. Κοίτα να ξεμπερδέψεις με αυτά, κοίτα να πάρεις ό,τι σου αναλογεί ή να μην πάρεις το παραμικρό, ό,τι προτιμάς, κοίτα να μην έχεις τίποτα εξ αδιαιρέτου με τον αδερφό σου, πάλεψέ το, ξεκαθάρισέ το, ο καθένας τα δικά του και μετά φύγε μακριά.
πάρα πολύ σωστή παρατήρηση αυτή για τα κληρονομικά
“Δυσκολεύομαι πολύ να το αντιμετωπίσω όλο αυτό, σε σημείο να τρέμω τις επισκέψεις στο σπίτι μου γιατί μου προκαλούν κατάθλιψη και άγχος.” Βρίσκομαι κι εγώ σε παρόμοια κατάσταση και ταυτίστηκα πλήρως με την παραπάνω διατύπωση. Επίσης, έμεινα σε δουλειά που μισούσα για να καλύψω οικονομικές ανάγκες που προκλήθηκαν από την κατάσταση. Πήγα σε ψυχολόγο αφού πρώτα πήγα να χάσω το μυαλό μου, είχα μείνει μισή, έπαιρνα ηρεμιστικά μόνο για να βγάλω τη μέρα και από αύριο πάλι τα ίδια. Νόμιζα ότι μπορούσα να κάνω τη νοσοκόμα, την ψυχολόγο ενώ φυσικά απέτυχα – όπως και οι υπόλοιποι της οικογένειας που προσπάθησαν.… Διαβάστε περισσότερα »
Επειδή το ζω στο σπίτι μου,ξέρω,ότι η ψυχική νόσος είναι οικογενειακή υπόθεση.Τους επηρεάζει όλους και χρειάζεται να βάλουν πλάτη όλοι.Κι όχι μόνο.Χρειάζεται στήριξη από όπου μπορεί να λάβει κανείς.Προσωπικά είμαι ευγνώμων και σε ανθρώπους,που δεν είχαν καμιά δουλειά πέρα από την ανοχή τους να δείξουν και ενδιαφέρον και συμπάθεια.Όμως το σημαντικό είναι να βελτιωθεί η ζωή όλων κι όχι να βουλιάξουν όλοι.Αν αισθάνεσαι,ότι αυτή η κατάσταση σε τραβάει προς τα κάτω,πρέπει να ξεφύγεις.Στο λέω κι ας στέκομαι όσο μπορώ στους δικούς μου.Αν δεν έβλεπα προσπάθεια κι από εκείνους,από τον ίδιο τον αδερφό μου,που είναι ασθενής,αν ένιωθα,να πνίγομαι,θα κρατούσα αποστάσεις.Γιατί δεν… Διαβάστε περισσότερα »
Ίσως σε βοηθήσει να βάλεις κάποια σαφή όρια στους δικούς σου. Μπορώ να έρχομαι στο σπίτι μία φορά το μήνα. Μπορώ να σας δίνω έως Χ ποσό το μήνα. Αυτά είναι τα όριά σου και από εκεί και πέρα ας κάνουν και αυτοί τα κουμάντα τους. Δεν είσαι άκαρδη αλλά ούτε και μια πηγή που δίνει ασταμάτητα χρόνο και χρήμα. Αυτό που κάναμε με το σύζυγο σε παρόμοια περίπτωση κοντινού προσώπου, ήταν να βοηθήσουμε λίγο με τον οικονομικό προγραμματισμό του. Δηλαδή βάλαμε μαζί του στόχο ότι θα αποταμιεύει τόσα λεφτά το μήνα. Κάναμε για λογαριασμό του κάποιες ρυθμίσεις σε ΔΕΚΟ… Διαβάστε περισσότερα »
Γνωρίζεις και άλλα άτομα με τα ίδια ψυχιατρικα προβλήματα και δεν έχεις καταλάβει ότι κάθε ασθενής δεν είναι ίδιος και δεν έχει την ικανότητα να αντιμετωπίζει τα προβλήματα με την ίδια ευκολία; Καταλαβαίνω ότι δυσκολευεσαι πάρα πολύ και ότι ίσως ο αδερφός σου εκμεταλλευεται σε κάποιο βαθμό εσένα και την οικογένειά σου αλλά πραγματικά νευριασα με αυτό που έγραψες.
ισως η κοπέλα να πρέπει να βρει έναν ψυχολόγο να συζητήσει τα θέματα της και έναν ψυχίατρο να της εξηγήσει για την ασθένεια του αδερφού της. και ένα γενικό σχόλιο: Λέμε για τις ψυχικές ασθένειες και το στίγμα και εδώ τα ζούμε μέσα στα σπίτια μας και δεν έχουμε ιδέα τι είναι! Και εγώ ήμουν έξαλλη με την άρρωστη αδερφή μου για πολλά χρόνια και μόνο όταν συνειδητοποίησα, έμαθα και διάβασα τι είχε το βούλωσα. και παραδέχτηκα και τους γονείς μου, οι οποίοι έκαναν με τον τρόπο τους ό,τι μπορούσαν για όλους μας, που κατάφεραν να έχουμε ένα σπίτι να… Διαβάστε περισσότερα »
Γιατί μονο η ελληνική οικογένεια έχει παθογένεια? Τι γίνεται ας πούμε με την αμερικανική οικογένεια? Εκει δεν υπάρχει παθογένεια? Υπάρχει. Αλλά οι δομές ειναι αλλιώς. Συμβουλή: να κάνεις αυτο που λεει η Λένα , να πας σε ψυχολόγο και να μην παίρνεις τόσο πολυ πανω σου τα βάρη των υπόλοιπων εις βαρος της δικής σου ζωής και των θέλω σου, γιατί μετα στο τέλος δεν θα ειναι κανεις εκεί για σενα για τα δικά σου θέλω. Για τα δικά σου θέλω λοιπον και για τους υπολοιπους οποτε προλάβεις. Απλα βάλε κάποια όρια γιατί πολύ φοβάμαι με ολα αυτά δε ζεις… Διαβάστε περισσότερα »